Hoi allemaal, Bij toeval hebben ze gisteren ontdekt dat mijn baarmoederhals erg verkort is. Bij de echo konden ze het hoofdje al niet meer zien omdat die achter het schaambeen zat. Het kindje loopt ook een kleine 2 weken achter op de groei, maar dat was geen probleem zei de arts aangezien er nog genoeg tijd voor een groeispurt was. Bij nameten bleek dat mijn baarmoederhals op minder dan 1 cm zit . Ik heb gelukkig geen ontsluiting en geen last van harde buiken of weeen. Gisteren hebben ze meteen een pessarium arabin geplaatst die de boel een beetje moet stutten. Nu valt dit echt als donderslag bij heldere hemel. Tot 1 dag geleden had ik een probleemloze zwangerschap. Nu ben ik op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten of gezeten hebben en wat ik kan verwachten. Ik heb begrepen dat ik het rustig aan moet doen, maar wat is rustig aan? kan ik nog wel dingen in huis doen of moet ik alleen maar een beetje op de bank zitten? Graag tips en adviezen!
Wat vervelend!! Gelukkig dat ze het zagen in het zh! Hier geen ervaring met ontsluiting, wel met heel veel harde buiken en een vroeggeboorte in de voorgeschiedenis. Gelukkig doen die tot nu toe niks op m'n bm hals. Maar moet dus ook rust nemen. Rust is in deze wel echt rust. Dus geen huishouden of onnodig de trap op en af. Als er niet gezegd is dat je plat moet hoeft dat niet maar zou wel veel gaan liggen. Eigenlijk dus alleen van je bank/bed af om naar de wc te gaan en eten/drinken voor jezelf te pakken. Super irritant, het kost mij ook heel veel moeite, maar jij hoeft het nog maar 10 wk vol te houden. 10 wk op een mensenleven is niks . Sterkte, ik hou je wel gezelschap de komende tijd .
Ja hier. Ik word al de hele zwangerschap in de gaten gehouden i.v.m. onze voorgeschiedenis en hier ging het geleidelijk aan (begon met +- 35mm wat stabiel bleef, toen bij 25 weken opeens 28mm, bij 30 weken 18mm en bij 32 weken nog maar 9mm, hier overigens wel al een aantal weken trechtervorming (volgens mij is dat hetzelfde als ontsluiting, in ieder geval, het staat al een stukje open ), toen ben ik ook opgenomen met preventieve longrijping en weeënremmers (hier plaatsen ze geloof ik tot 22 weken een cerclage als je voor die tijd onder de 30mm komt en daar viel ik dus net buiten). Verder neem ik al sinds de 24 weken medicijnen om de boel rustig te houden omdat ik al veel harde buiken had. Ik heb geen complete bedrust, wel rustig aan doen (niet sporten e.d.) maar alles bij elkaar vind ik het te risicovol, dus ik lig wel in bed en kom er alleen uit voor de wc, douchen en eten/drinken. Het is ongelofelijk kut, maar ik denk wel dat het eraan heeft meegeholpen dat ik inmiddels al zover in de zwangerschap ben gekomen. Ik hoop dat jij ook zover komt (en nog net even een stukje verder natuurlijk, op naar de 37 weken ).
Ik ben "gelukkig" niet de enige . Zojuist kwam er een verloskundige even langs om te kijken hoe het ging en die gaf aan dat ik met mate dingen mag doen, maar zodra mijn lichaam protesteert ik weet dat ik dat dus niet meer mag doen. Dat vind ik ergens nog wel moeilijk aangezien tot op heden mijn lichaam nog nergens over geprotesteert heeft dus wanneer weet ik dat het teveel is? Volledig plat raadde ze af ivm trombose, dus 2x per dag een kwartiertje met de hond lopen moet geen probleem zijn. Eten koken mocht ook gewoon (als ik mijn man zou laten koken overleeft niemand het ). Ik heb niks gehoord over preventieve longrijpers, zal er voor de zekerheid nog even naar vragen. Ik denk dat ik maar veel ga bankhangen en netflix kijken....11 weken lang
Ik had het bij de vorige zwangerschap, maar dat begon met weeën met 28 weken zwangerschap. Wel weeenremmers en longrijpingsspuiten gehad. Na 5 dagen mocht ik naar huis, maar wel met bedrust tot 34 weken. Daarna mocht ik geleidelijk aan wat meer dingen doen. Tenminste, de rustige dingen zoals hond uitlaten, brood halen bij de supermarkt etc. Had natuurlijk de oudste al rondlopen dus helemaal rustig aan doen lukt dan niet. Uiteindelijk met 40+1 bevallen, maar wel vol in de voorweeen gezeten tot die tijd. Nu wel harde buiken en word goed in de gaten gehouden dat de harde buiken niet overgaan in weeën. Maar ik ben er pas gerust op als ik de 34 weken haal, dus nog 1,5 dag. Op één of andere manier geeft dat rust. 10 weken klinkt niet lang, maar als je verplicht dingen niet mag kunnen 10 weken juist erg lang aanvoelen.
Zoals al eerder aangaf zou ik de komende weken ook geen seks hebben, je prikkelt toch de boel beneden en dat iets wat je juist niet wil. Hier ook geen preventie longrijping, alleen bij eventueel weeën. Hier is rustig aan doen., geen zwaar huishouding ( stofzuigen, badkamer schrobben enz) niet te veel en te lang lopen, niet tillen. Verder is het echt per ziekenhuis verschilt hoe nu verder Sterkte meid