Oh jeetje, er is nogal wat aan vooraf gegaan. Dat is inderdaag pas net. Hopelijk is je cyclus snel op de rit en is het snel raak.
heel verhaal inderdaad Soms loopt t leven niet zoals je wil maar ja nu op naar nieuwe kansen Hoe oud ben jij als ik vragen mag? En waarom wilde jouw man niet eerder voor een 3de gaan? Liefs!
Idd nog net 42. Ben over 10 dagen jarig. Mijn man ziet vooral beren op de weg. En hij is niet van de babytijd. Hij heeft nu ook niet echt gezegd te willen. Maar zijn daden zeggen anders. Vandaag 8Dpo en voel van alles haha. Vaak plassen. Ook al drink ik wel veel. Meestal hoef ik niet zo vaak. Vanmorgennook rare krampjes/trekkend gevoel rechts vlak bij mn lies. Maar test was negatief. Kon me niet inhouden vanmorgen. Had zojuist ook een beetje roze afscheiding. Dat is wel vroeg voor spotting voor mij.. Spannend..
Hai hai hier 38 jaar en een sterke wens voor een 3de kindje. We zijn nog maar net begonnen met het 'proberen'. Mijn vriend is minder vruchtbaar doordat ze iets uit zijn balzak hebben moeten verwijderen. Ik ben mij ervan bewust dat het iets langer kan gaan duren mocht het überhaupt ons gegund zijn. Wel heb ik een sterk gevoel dat het derde kindje 'voorbestemd' is en heb een overtuigend gevoel dat we dan compleet zijn. Neemt niet weg dat ik dankbaar ben voor mijn twee jongens, dat staat er los van ♡ Ik merk aan mezelf dat het toch allemaal nu heel anders is dan toen ik nog een stuk jonger was. Sowieso stond ik, toen nog geen kinderen had, heel anders in het leven; minder angsten, minder onzekerheid, minder druk, alle tijd van de wereld etc etc. De onzekerheid, ga ik het nog redden, heb ik nog genoeg eitjes, kan er nog kwalitatief sperma doorheen, komt het goed, planning thuis in al een druk gezin zijn toch wel dingen die nu meer om de hoek komen kijken. Dit neemt niets af van mijn kinderwens overigens, die is zo sterk, daar komt niets tussen voor mijn gevoel. Alles komt goed en alles zal op zijn plek komen zoals de bedoeling was. Dus hier zijn geen twijfels over. Zijn er dames die dit herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Hoelang heeft het gemiddeld geduurd voordat je zwanger werd op deze leeftijd? Ook heeft er een verandering in mijn cyclus plaats gevonden. Altijd een regelmatige cyclus van 27/28 dagen gehad. Nu de tweede maand een cyclus van 22/23 dagen. Komt dit vaker voor en wat zou dit kunnen betekenen?
ik herken t wel, twijfel al sinds mijn 37ste en ook kwam er van alles tussen en heb ook al 2 kids die ook voor een hoop drukte en geplan zorgen maar toch gestopt met de pil in november net na mijn 40ste verjaardag en t was meteen raak! Ik was enorm verrast en blij maar helaas werd dit een mk en dat heeft er wel ingehakt hoor… ik vraag mezelf konstant van alles af en ben bang dat ik te oud ben (eerste miskraam) maar dit overkomt natuurlijk ook mensen van 30 dus ik probeer positief te blijven maar ben er niet heel erg mee bezig nu, net na de mk ging ik aan de slag met ovu testjes maar vorige wk was ik er klaar mee, heb mijn menstruatie nog niet gekregen sinds de mk dus ik wacht maar gewoon af nu… dat ik zo snel zwanger was op 40 jarige leeftijd is natuurlijk al heel mooi en t bewijs dat t gewoon nog kan dus zal voor jou ook vast lukken! Dat je vriend verminderd vruchtbaar is… ik zou t een half jaar aankijken en mocht je dan nog steeds niet zwanger zijn mss verdere stappen? Weet niet hoe je daar over denkt? Liefs!
Ja heftig zo'n miskraam lijkt mij hoor! Heb het zelf nooit meegemaakt maar sinds ik hier op het forum terecht ben gekomen, lees je het toch wel vaak En inderdaad alle leeftijden zie ik voorbij komen. Wel spannend nu voor jou dus....misschien is het moment wel nu voor jou aangebroken! Kan me namelijk wel voorstellen dat als je zoiets mee hebt gemaakt dat de wens nog sterker is. Ja mijn vriend wou eerst eigenlijk geen 3de. 2 drukke jongens, hij vond het wel goed zo. Maar hij wist ook dat het voor mij echt een sterke wens was die ook niet meer weg zou gaan. Ze hadden iets in zijn bijbal gevonden wat ze operatief moesten verwijderen. Gelukkig was het uiteindelijk niet kwaadaardig. De arts vroeg aan hem (was er zelf niet bij) of hij nog een kinderwens had.. en kreeg hij ook te horen dat hij iets minder vruchtbaar zal zijn maar dat het nog wel mogelijk is. Blijkbaar heeft dit iets bij mijn man getriggert, want toen vertelde hij, als dit jouw wens is, gaan we ervoor. Heeft allemaal best lang geduurd dus voordat we officieel hier nu(pas 2de ronde) aankwamen. Maar zat behoorlijk op de schopstoel en ik weet ook gewoon dat als hij ons 3de kindje in zijn armen hebt dan is hij verkocht. Ben dankbaar dat ie er nu achterstaat, nu de rest nog ♡
Ja precies. Ik zit nu in mijn 2de ronde nog maar net. En besef echt wel dat ik het de tijd moet geven. Maar door de verminderde vruchtbaarheid zal ik wel sneller aan de bek trekken denk ik als het te lang gaat duren. Ik ben ook geen 25 meer dus het is niet zo dat we nog alle tijd van de wereld hebben
Heyyy over je klachten! Ik heb ook altijd standaard rond mijn eisprong en net voor mijn menstruatie klachten. Nu net mijn eerste ronde achter de rug voor ons 3de kindje. In het verleden vaak schijnzwanger geweest. Helaas nu weer want ik ben op dit moment keihard ongesteld terwijl ik er weer van overtuigd was dat ik zwanger was. Vanaf eisprong tot aan menstruatie gevoelige borsten, rugpijn, steekjes/krampjes. Later hoofdpijn, misselijk en heel erg moe. Aan de andere kant zie je ook dames voorbij komen die ook allerlei klachten hebben ervaren en wel zwanger zijn, of dames die niets voelen en zwanger zijn of dames als ik die ook alles voelen maar niet zwanger is.. is echt geen peil op te trekken. De normale klachten (als ik niet bezig ben met zwanger worden) zijn wel heftiger geworden sinds ik ouder ben geworden. Vroeger had ik nergens last van, maar nu ben echt een hormonaal hoopje rond de schommelingen Geestelijk en lichamelijk.
Thx voor je reactie . Bij mij viel t op omdat ik t ook bij mn eerste zwangerschap zo voelde, en sinds we hopen op een 2e dit de eerste ronde was waarbij ik mij zo voelde als toen dus had echt diepe hoop.. Ik heb nu weer super gevoelige borsten. Maar moet deze week officieel wo-do ingesteld worden. Het voelt sinds t weekend al alsof ik menstruatie krampen had dus dacht kan t nog maar denk nu exht dat het helaas weer ongesteldheid is. Heb ook vroege test gedaan en kwam niks uit: nu weet ik ook wel dat t nog zou kunnen maar gezien hoe ik mij voel enzo en uitslag test verwacht ik deze dagen dus helaas weer ongesteld te worden. Dus op naar de 5e ronde . Als ik lang moet volhouden met als resultaat hopelijk dat het mag lukken dan denk je hier ook niet meer aan (l).. gelukkig was het pas de eerste ronde dus met volle moed op naar de volgende . Mag ik vragen hoe oud je bent trws? Fijne dag nog!
Ja ken het gevoel heel goed! Voor mij nu ook net de eerste ronde achter de rug en voelde mij echt zwanger. Helaas nu ongesteld. Maar inderdaad, eerste ronde dus jammer maar door naar de volgende. Was ook wel heel bijzonder geweest als het in 1x raak was geweest. Ik ben 38 jaar. Jij?
Ik word in oktober 40.. dit wordt onze 5e ronde.. maar vorige maand voelde ik mij echt anders dan anders en hetzelfde als bij m’n 1e zwangerschap dus stiekeme hoop dat t na een paar maanden gelukt was maar helaas. Gezien m’n leeftijd moeten we op een gegeven moment ook aan andere opties denken maar hopelijk komt t niet zo ver. Voelde me nu ook wel teleurgesteld.. terwijl het normaal ook gerust een jaar kan duren maar op hogere leeftijd heb je zoveel tegen voelt het
Ja we hebben niet meer de tijd van de wereld nee, dat maakt het lastig. Ik ga ervan uit dat het wel moet lukken alleen ik moet geduld hebben. Want het gevoel dat het 'voorbestemd' is, is zo sterk. Daar hou me maar aan vast♡
Wat leuk. Steeds meer 37+ (wens) moeders. Hier helaas ongesteld geworden. Dit was ongeveer ronde 4. Dus hopelijk hierna meer geluk. Aankomende week wordt ik 43. En eigenlijk zou ik dat ook (nog) willen zijn bij de bevalling. Anders vindt ik mezelf echt te oud. Hebben jullie een max leeftijd voor jezelf? Die van mij was eerst 40 haha. Al waren we er toen niet mee bezig.. dus je weet het niet hoe hij nog verschuift. De medische molen ga ik ook niet meer aan beginnen. Als ik nog geen kinderen had gehad misschien wel. Maar nu zou ik denken. Het heeft dan niet zo moeten zijn. Hoe zitten jullie in je cyclus? Ik voelde deze maand ook van alles. Maar helaas ongesteld. Je lichaam kan je goed voor de gek houden.
jammer! Ik duim voor je dat t de volgende ronde wel raak is! Voor mij nu ronde 2… maar ja eigenlijk kan ik dat niet echt zeggen na eerste ronde raak en dan een miskraam dus ik zie t als ronde 1… wachtend op menstruatie maar ook stiekem aan t hopen dat t alweer raak is gezien ik denk ik mn eisprong gevoeld afg. Donderdag… afwachten maar…enorm last van lage rugpijn, en verlies heel veel vochtige afscheiding, dus denk wel dat mn menstruatie in zicht is. voor mij was eigenlijk 37 “de leeftijd” maar door omstandigheden werd dat 40, was ook zooo blij dat t de eerste keer raak was want dan zou ik nog op mn 40ste bevallen, nu gaat dat enkel nog lukken als t nu of in maart raak zou zijn dus ik vrees dat dat niet meer gaat lukken, dus is 41 wel echt mijn max en voor mijn man ook. Maar ik denk vooral dan aan t kind, niet aan mezelf want ik voel me jonger en krijg ook vaak genoeg te horen dat ik er veel jonger uitzie. Dus als t aan mij ligt zou ik blijven proberen tot ik in de overgang ga en dus niet meer in staat ben om zwanger te raken de medische molen doe ik niet, zeg ik nu he, wie weet hoe ik daar over denk over 6 maanden… bij mijn eerste al hulp gekregen, lukte na een jaar niet, bleek geen eisprong te hebben en slikte clomid, gelukkig na 1 ronde raak maar fijn is t niet om er zo mee bezig te zijn weet ik dus uit ervaring en omdat ik al 2 kinderen heb en mijn leeftijd zal ik denk ik geen verdere stappen nemen.
Ja helaas. Maar niks aan te doen. Al ben ik nog steed niet echt ongesteld. En denk ik steeds van, zal het dan toch haha. Maar ga er niet vanuit. Voor jou ook spannend dus. Afwachten geblazen. Lijkt me zwaar zo na een miskraam. Haha ook al van 37 naar 40-41. Ja als de wens er is... Ik ben altijd natuurlijk zwanger geworden. (Laatste keer 2016, in een keer) helaas hebben we moeten besluiten die zwangerschap af te breken met 16 weken omdat ze niet met het leven verenigbaar bleek. Dit kwam uit de NIPT. We proberen het nog zo en anders heedt het niet zo moeten zijn. Al hoop ik van wel
Nou dames… Ik zit ff in een rollercoaster die we ongetwijfeld allemaal wel kennen. Daarom had ik ff geen zin om iets te posten maar merk nu ook dat ik juist steun krijg van deze groep en onderling contact.. We zaten in 5.. vaste cyclus. Misselijk door geuren, door eten, kreeg nauwelijks wat naar binnen, week voor NOD al krampjes, super gevoelige borsten. Vroege test was negatief. Op NOD dag ( donderdag ) niet ongesteld, vrijdag en zaterdag niet. Dus dacht ga zondag ochtend testen, negatief. En in de avond dus ongesteld geworden en goed ook. Nou daar kwamen meer emoties bij los dan gedacht, ik weet dat we geduld moeten hebben en sowieso qua leeftijd al kleinere kans hebben en geven ook niet op natuurlijk maar merkte nu pas echt wat het met je doet. Ookal houden we elkaar positief en op de been, heb toch ff een potje gehuild. T was nu weer zo anders. Maar een soort van toch net niet. Zit thuis ff in mn cocon. Ben gewend door te gaan alsof er niks is ( familie enz weten ook niet dat we bezig zijn ) maar dit keer voor mezelf en mn dekentje gekozen. En dacht gooi t toch ff van me af in deze groep.. ik duim voor alle andere dames en hou jullie op de hoogte later.. succes en knuffel xx
hier ook nog steeds geen menstruatie… en bij jou?? Jaa ik ben zelfs toen ik 36 was naar de gyn gegaan voor routine onderzoek met de gedachten om eraan te beginnen maar de gyn raadde mij dat toen af omdat toen corona heel erg was (2020). Nu denk ik echt grrrr stomme corona maar ja aan de andere kant zijn er toen veel vrouwen overleden tijdens hun zwangerschap en bevalling… kan wel van alles de schuld geven maar uiteindelijk zal ook voor alles wel een reden zijn denk ik dan maar… Wat heftig 16 weken! Dan denk je al dat alles wel goed zit en moet je toch afscheid nemen… enorm verdrietig zeg… is dat ook de reden dat je daarna heel lang niet meer geprobeerd hebt? liefs!
Hoi dames, Ik haak ook even aan. We hebben twee meiden van 8 en 6, maar willen toch nog voor een 3e kindje gaan. Eind dit jaar worden mijn man en ik 40