Mijn zwangerschap was op zijn zachtst gezegd geen pretje. Ik ben vanaf de 8e week tot aan de bevalling kotsmisselijk geweest. Zeker de eerste 25 tot 30 weken hing ik dagelijks meerdere malen per dag boven de wc pot. Ik was zo ziek dat ik hele dagen maar wat om bed of op de bank hing, want zodra ik in actie kwam kon ik weer naar de wc rennen. Daarna bleef het misselijke gevoel, maar zaten er af en toe ook wel eens wat overgeef-vrije dagen tussen. Ik ben tijdens de zwangerschap dan ook 12 kilo afgevallen (is dan weer een voordeel ). Nu is mijn zoontje een jaar en begint het langzaam aan toch weer een beetje te kriebelen, maar ik zie zo ontzettend op tegen het zwanger zijn. Zeker nu ik een kindje heb rondlopen die ik gewoon alle aandacht wil kunnen blijven geven. Wie heeft dezelfde ervaring en hoe verliepen evt volgende zwangerschappen bij jou?
Hey! Bij mij was de eerste zwangerschap GEWELDIG ik zou zo nog wel 10 keer zwanger willen zijn, heb 9 maanden lang nergens last van gehad.. Toen werd ik weer zwanger, dit keer was ik tot 5 a 6 maanden super misselijk, moe en ook had ik last van zwangerschaps ischias.. Dat was niet leuk voor mij maar ook niet voor mij dochter. Ik voelde me schuldig omdat ik zo weinig met haar kon doen. 2 totaal verschillende zwangerschappen. Ook 2 totaal verschillende kindjes =)
Ik bij mijn zoontje die nu 15 maand is, ook superziek geweest (HG gehad) en zelfde scenario als bij jou. En nu terug zwanger v een tweede. Niet echt gepland want had wat langer willen wachten maar ja. Nu ben ik een 7 tal weken en deze ochtend voor eerst overgegeven en terug groot deel v dag misselijk. Ik hoop zo dat het niet zo erg wordt want zie het niet echt zitten!
ik was de eerswte zwangerschap misselijk tot ongeveer 30 weken. nu bij mijn tweede nog steeds en heftiger als bij de eerste, Ik kan weinig tot niks of ik ben vaak moe. wil je niet bang maken maar aandacht aan mijn zoontje geven is minimaal. boekje lezen rustige dingen met hem ondernemen gaat maar hij wilt meer en dat gaat niet helaas. Ook man lief moet veel zelf doen in het huishouden en echt aandacht aan hem geven en daarmee bedoel ik niet alleen sex gaat ook maar ernstig beperkt als ik eens een goede dag heb. Ik heb heel lang in dubio gestaan maar mijn gevoel voor het willen van een tweede was voor mij heel sterk ik had ook heel erg gehoopt dat ik het niet weer zo zou krijgen maar het is nu zelf erger dus heb echt pech. nou heb ik wel gelezen dat de kans groot is als je het bij de eerste hebt gehad dat de kans dan groter is dat je het bij de tweede weer krijgt. succes met het maken van je beslissing.
Bij de eerste 39 weken zo misselijk niet overgeven gelukkig en toen bevallen. Zag er ook zo tegenop wat dat betreft met een tweede zwangerschap. Nu eigenlijk niet heel misselijk geweest, alleen s'avonds een aantal weekjes wat maagzuur maar was met medicijnen goed te doen. Wel tot 14 weken wat overgegeven s'ochtends maar niet misselijk ofzo. Af en toe weleens misselijk maar komt ook doordat ik echt geen honger heb en dan toch moet eten. Maar zo misselijk als bij de eerste echt niet!
Bij mn eerste was ik vanaf een week of zes, tot de geboorte elke ochtend super misselijk (overgeven en nog eens overgeven) Bij de tweede was ik tot 20 weken elke ochtend misselijk (met overgeven) En bij een week of 32 begon het weer, zelfs met de bevalling nog overgegeven.. Maar toch een paar weken geen last gehad!
Hier ook HG de eerste zwangerschap.. Meerdere malen uitgedroogd in het ziekenhuis gelegen ook.. Met precies 6 weken (net als bij Mira) begon de ellende weer.. Heb het 2 dagen aangekeken (Fulltime de hele dag door overgeven!!) en heb toen gelijk gebeld voor Emesafene.. Ik dacht misschien helpt dat! Bij Mira hielp het niet, maar toen kreeg ik het pas in het ziekenhuis.. ..en het helpt! Godzijdank! Heb het wel echt 2x op een dag nodig.. Probeerde het vandaag maar 1x te nemen, maar zonder succes.. dan hang ik gelijk weer boven de wc. Ik hoop dat de Emesafene blijft helpen.
ik ben bij mijn zoontje 9 maanden lang ziek geweest. nu in het begin een beetje misselijk en moe maar dat ging al snel weg
Bij Thirza tot en met 7 maanden ontzettend misselijk geweest. Zwangerschap 2 helemaal niet. Zwangerschap 3 behoorlijk misselijk weer. En deze zwangerschap heel wisselend: paar dagen kotsmisselijk, dan weer even niet. Vanaf een week of 15 enkel bij groeispurts en na de 28 weken eigenlijk vrijwel niet meer.
Hmmm oké, toch nog een paar bemoedigende verhalen dus, bedankt voor alle reacties, dames, en succes voor degenen die er nog midden in zitten. Ik heb mijn beslissing overigens del gemaakt hoor, ik wil zeker een 2e, alleen het tijdstip vind ik even lastig. Ik zie er gewoon wel erg tegenop, maar goed, zure appel, zullen we maar zeggen...
Heb ontzettend veel respect voor jou (en de andere dames hier), die ondanks het enorme ziek zijn toch durven te gaan voor een tweede kindje. Uiteindelijk is een kindje het allemaal waard, dat weten we allemaal. Maar ik kan me voorstellen dat je op het moment dát je zo ziek bent alleen maar wil dat je je wat beter voelt. Hoop dat bij de tweede zwangerschap niet zo ziek zal zijn en een beetje meer kan genieten van de leuke dingen die erbij horen!
Hier is het juist andersom, bij de eerste helemaal niet misselijk geweest en nu nog steeds meerdere malen per dag extreem misselijk. Het loopt zoals het loopt en elke zwangerschap is weer anders natuurlijk
Uit onderzoek blijkt dat de kans ongeveer 65% is dat je bij de tweede weer zo misselijk bent. Maar doordat je je er meer bewust van bent, kun je ook eerder ingrijpen. En er is ook gebleken dat een snelle agressieve behandeling de ernst van de misselijkheid kan verminderen. Er is onderzoek gedaan (helaas met een middel dat hier niet verkrijgbaar is, maar volgens mij qua sterkte vergelijkbaar met emesafene/primperan) naar het vroeg en zelfs voortijdig beginnen met medicijnen en dat lijkt te helpen om te zorgen dat de misselijkheid niet uit de hand loopt. Deze vrouwen begonnen ofwel zodra ze zwanger waren met medicijnen ofwel zodra ze misselijk werden (dus de eerste onpasselijkheid).
Ik ben vanaf zwangerschap nr.2 behoorlijk misselijk + overgeven geweest. Gelukkig maar tot de 16 weken. Helaas waren de zwangerschappen die op nr. 2 volgden steeds erger, natuurlijk ook omdat je al kinderen hebt rondlopen en vermoeidheid bij mij echt een trigger tot misselijkheid was. Ook bij mijn 2 MA erg misselijk geweest. Realiseer je goed dat het heel handig en beter voor jezelf is als je familie of vrienden hebt die je kind regelmatig willen opvangen. Er zijn weken geweest waarin mijn kinderen na het ontbijt opgehaald werden en pas tegelijkertijd met mijn man thuis kwamen omdat ik het zelf echt niet redde, geen leuke moeder was ed. Het bijzondere is, dat deze zwangerschap weer anders is. Minder misselijk, minder overgeven. De zorg heb ik voor het grootste gedeelte zelf kunnen leveren.
Dank je! Tijdens mijn zwangerschap heb ik mezelf ook meerdere malen afgevraagd of dit het allemaal wel waard is, en was ik er helemaal niet zeker van dat ik het ooit nog eens zou doen. Maar inderdaad: ik heb van vanaf de 1e minuut na de geboorte van mijn zoontje zo met volle teugen van ieder moment genoten, dat het het achteraf toch waard is gebleken. Op de 1 of andere manier maakt dat het nu toch ook weer makkelijker: vorige keer moest ik maar afwachten hoe alles zou bevallen, maar nu weet ik hoe zeer de ellende het waard is.
Wat het voor mij persoonlijk dan weer lastiger maakt is dat mijn man een erfelijke gen-afwijking heeft, waardoor hij overgevoelig is voor bepaalde stoffen, en het hoofdbestanddeel van Emesafene is er daar 1 van. Als hij hier aan bloot wordt gesteld levert dit vrij serieuze problemen op, die alleen met hele zware medicatie kunnen worden verholpen. 50 % kans dat onze kindjes hier ook last van hebben, dus tijdens de zwangerschap heb ik het niet aangedurfd om dit te gebruiken... Lastig lastig lastig.
Dan zou ik emesafene ook links laten liggen! Het is sowieso niet zo'n briljant middel, werkt vaak ook niet! Dan zou je wellicht meteen met primperan kunnen beginnen. Cyclizine zou ook een optie zijn. Zoiets zou je van te voren kunnen bespreken met de huisarts of gyneacoloog.
Meiden zorg dat je een back up plan heb. Ik heb bij 3 zwangerschappen HG gehad gelukkig niet tot het einde. En nou is de 4de op komst en tot aan een pech sonde ligt er een plan klaar. Dit zorg voor zoveel rust. Heb nou mag ik afkloppen weinig last van misselijkheid
Owww het is alsof ik een verhaal lees van mezelf Hier hebben we besloten om voorlopig te wachten, totdat T. zichzelf een beetje kan redden. Ik had er ook nog bekkeninstabiliteit bij, dus ik wil graag dat T. iets ouder is.