Mijn vliezen zijn gebroken! Het was zondag 22 maart 2009 om 13.00 uur toen ik net lekker had gebadderd. Ik was van plan om hierna maar te gaan strijken. Ik moest toch wat om de laatste loodjes door te komen, was het inmiddels zoooo beu... Toen ik opstond om me af te spoelen voelde ik een hoop geborrel in mijn buik. Daarna volgde er een golf water wat zo de badkuip instroomde. Mijn vliezen waren gebroken! Johan stond buiten de auto te poetsen (wat een verassing), dus ik riep naar buiten dat hij even moest komen. Nadat we wat vruchtwater hadden opgevangen in een bekertje hebben we het ziekenhuis gebeld. Omdat het om een kindje in stuitligging ging mochten we meteen komen. We hebben rustig onze spulletjes gepakt en zijn naar het ziekenhuis gereden. Omdat het vruchtwater er maar uit bleef stromen had ik een supergroot kraamverband in mijn onderbroek gelegd. Het ziekenhuis Toen we in de overvolle lift van het ziekenhuis stonden leek het net of ik in mijn broek stond te pissen (en maar hopen dat al die mensen het niet zouden merken!). Dat was best bizar... Op de verloskundigenafdeling aangekomen, mochten we meteen door naar de voorbereidingskamer. Ik mocht op bed gaan liggen en werd aangesloten aan de CTG. Het hartje van de baby en de spanningen in mijn buik werden nauwkeurig in de gaten gehouden. Omdat mijn weeën niet echt op gang kwamen werd ons geadviseerd om Johan lekker thuis te laten slapen. Om 21.30 ging hij dus maar naar huis. Om 22.00 uur begon ik een beetje last te krijgen van wat buikkrampjes, nog helemaal niet sterk of regelmatig. Ik probeerde dus ook maar wat te gaan slapen. Dus dit zijn weeën... Om inmiddels 03.00 uur kon ik de pijn niet meer negeren. Ik had nog steeds geen oog dichtgedaan en besloot maar om Johan te bellen. Hij sliep ook erg slecht en vroeg of hij moest komen. Ik zei dat hij nog wel even thuis kon blijven, maar wilde gewoon even kwijt dat de weeën goed op gang begonnen te komen. Om 05.00 uur heb ik een zuster geroepen. Ik kon de weeën maar moeilijk wegpuffen. De buikweeën waren nog wel te doen, maar die verdomde rugweeën...! De zuster toucheerde mij en zei dat ik inmiddels 6 cm ontsluiting had en Johan alvast maar moest bellen. Toen hij om 05.30 mijn kamer binnen kwam lopen, kon ik de weeën alleen nog maar wegblazen i.p.v. puffen. Om ongeveer 08.00 uur werd ik weer getoucheerd omdat ik ook al wat persdrang kreeg. Ik werd met 8 cm ontsluiting naar de verloskamer gereden. De bevalling! Johan kon weinig voor me doen. Ik was heel erg in mezelf gekeerd en veel te druk bezig om die weeën weg te blazen. Ik was allang blij dat hij naast me zat. De verloskundige zei tegen me: Je doet het erg goed hoor, de meeste vrouwen roepen nu ongeveer dat ze niet meer kunnen! Waarop ik zei: Nou, ik DENK dat! Om 9.00 uur werd ik weer getoucheerd. Bijna 10 cm ontsluiting, nog een klein randje! Probeer eerst nog maar eens te plassen, werd me gevraagd. Ik werd met weeën en al op de po gezet, maar het wilde niet lukken. Er werd een katheter ingebracht (lekker hoor met die weeën/persdrang!). Er werd me geadviseerd om een beetje met de weeën mee te persen. De gynaecoloog R.P werd erbij gehaald. Ik moest met mijn benen in de beugels. Om 09.40 uur mocht ik beginnen met persen. Johan naast mijn hoofd, de gynaecoloog voor mijn neus en aan ieder been een verloskundige. Dr. P gaf aan dat hij een knip ging zetten, dit is overigens vrij normaal bij een stuitbevalling. Hier heb ik niets van gevoeld. Toen de kleine er half uithing (bij een stuitbevalling mogen de verloskundigen en de gynaecoloog niet aan de baby komen i.v.m. een schrikreactie) werd er aan Johan gevraagd of hij het wilde zien. Omdat Johan bang was dat hij door flauwvallen de rest van de bevalling zou missen is hij bij mijn hoofd blijven zitten om me te ondersteunen. Op een gegeven moment voelde ik dat Dr. P de baby naar buiten hielp. Na een half uur persen werd onze mooie Ruben van 3280 gram op mijn buik gelegd. Op 23 maart 2009 om 10.10 uur heb ik Johan voor het eerst in 9 jaar zien huilen...
GEFELICITEERD! En petje af dat je voor een stuitbevalling hebt gekozen. Sara lag ook in een stuit, maar ik heb voor een KS gekozen. Dus chapeau! Geniet ervan...
Wow...gefeliciteerd! En super dat je stuitbevalling gelukt is Bij mijn dochter is het helaas geeindigd in een keizersnede...Maar goed! En wat heb je het trouwens mooi geschreven! Vooral het allerlaatste zinnetje... En mooie datum hoor...ben ik ook jarig!
1 en 1 is drie, wat een mooi verhaal zeg! gefeliciteerd met jullie zoontje Ruben. En wat knap dat je voor een stuitbevalling hebt gekozen! Ik heb trouwens de naam van de gynaecoloog even afgekort, ivm privacyredenen.
gefeliciteerd met je zoontje .. Mag ik trouwens vragen hoe lang je in het ziekenhuis bent geweest na de bevalling? omdat wij mss ook voor die keuze komen te staan
Hey, Bedankt voor de leuke reacties! @ rach84: bedankt, had ik niet bij stilgestaan... @ ilona24: Ruben is maandag 23 maart om 10.10 uur geboren. Alles was oke, dus mochten we dinsdagochtend rond 11.00 uur weer naar huis. Succes!
Wat een mooi bevallingsverhaal! Ik kan je niet vertellen hoe goed dit me doet, die van ons ligt dwars in de buik, en het is afwachten welke kant hij op gaat draaien (als ie al draait) Ik weet niet of ik wel wil keren, en misschien wil ik ook een stuitbevalling gaan proberen... om dan je verhaal te lezen, doet me goed. Geniet van de kleine!
goed hoor dat je een natuurlijke stuibevalling hebt gedaan. ik heb net als marooz een dwarsligger.... helaas woon ik in engeland waar een natuurlijke stuitbevalling gaan optie is, anders zou ik er ook voor kiezen. als ie in een stuit gaat liggen tenminste, een dwarsligger is nog wel een ander verhaal, die komt er echt niet uit!
Van harte gefeliciteerd met jullie wondertje Ruben! Wat een prestatie hebben jullie geleverd met de bevalling, maar de hoofdprijs is dan ook wat jullie uiteindelijk om 10.10uur kregen! Geniet van elkaar! ps je hebt een fijn te lezen schrijfstijl!
Gefeliciteerd met de geboorte van Ruben! Wat knap van je dat je voor een stuitbevalling hebt gekozen, ik durfde dit niet aan en koos dus voor een keizersnede. Geniet maar lekker van jullie ventje!