Ja bij mijn vorige 2 jaar bv gegeven. Ging eigenlijk vanzelf bij mij, geen problemen gehad en ik vond het zo handig. Nooit flessen meeslepen of midden in de nacht klaarmaken. Vond het juist veel makkelijker
Ik had deze ochtend een nachtmerrie. Ik moest bevallen maar wist niet wat er moest gebeuren. Ik lag in zo'n bed en moest wisselen van afdeling maar blijkbaar kunnen ze je verplaatsen zonder erbij te zijn, maar gewoon met afstandbediening van die zelfrijdende bedden. Alleen was de persoon met afstandsbediening van mijn bed precies aan het racen. En ik was hele tijd in paniek dat ik in de bochten uit het bed zou vliegen. Ben echt met tranen wakker geworden. En vervolgens paniek en huilen omdat ik bang ben voor bevalling. Voornamelijk omdat ik totaal niet weet wat ik dan moet doen of wat er mij te wachten staat #hormonen Heb mezelf wel zitten sussen dat het nog heel vroeg is en dat tegen het zover is ik vragen kan stellen aan gyn/VK op voorhand en mezelf kan inlezen. Had van ex collega's gehoord dat zij in hun ZH op voorhand werden uitgenodigd en uitleg kregen ergens rond 25 w zwangerschap. Maar jemig hoe een stomme droom je in bepaalde emotie kan brengen en je vervolgens helemaal verder van slag bent
Wij gaan opnieuw voor borstvoeding gaan, maar ook een giga controle freak dus ik ga waarschijnlijk weer full time kolven en uitzonderlijk eens aan de borst. Bij ons zoontje was dit uit noodzaak zo, maar eigenlijk is het ook wel best handig op bepaalde vlakken. Ik geloof trouwens niet echt dat kinderen die geen borstvoeding hebben gekregen op lange termijn hier hinder van ondervinden. Wél merkte ik dat sinds we gestopt zijn met borstvoeding ons zoontje veel vaker ziek is, niet meer dan andere kinderen. Ik heb vorige keer zomer en groot deel van de winter borstvoeding gegeven. Het andere deel van de winter kreeg hij elk virusjes binnen en had koorts, kon niet naar de opvang… Dat vonden we wel heel opmerkelijk. Dus het doel is om heel de winter tot aan de zomer borstvoeding te geven.
Hahahah ik kon bij mijn eerste heel de zwangerschap niet aan denken dat ik moest bevallen. Ik heb mijn hele leven daar al een beetje schrik van gehad. Ik heb het gewoon heel de tijd vooruit geschoven en geprobeerd er niet bij stil te staan. Tot 3 weken voor de bevalling ik ineens dacht; eigenlijk weet ik niets. Ik heb met mijn man dan een online cursus gevolgd. Gewoon omdat ik wou weten wat ik kon doen tegen de pijn om de weeën op te vangen. En eerlijk; ik had geen verwachtingen, geen plan, gewoon een baby levend terug naar huis brengen…. En ik had een droom bevalling! <3 ik zou nog liever 10 keer bevallen dan dat ik 2 keer de newborn weken met een huilbaby moet meemaken. Probeer zo openminded mogelijk te zijn, want helaas loopt niets zoals het gaat. Je kan een heel bevalplan hebben maar uiteindelijk ga je gewoon best mee met de flow en niet zoals je het voor ogen had.
Hier ga ik absoluut weer borstvoeding proberen. Gaat het niet dan is flesvoeding zo gegeven maar ik wil het wel geprobeerd hebben.
Wij gaan flesvoeding geven om medische redenen kan ik geen borstvoeding geven. Hier ook bijna dagelijks nare dromen en levensecht. Dus ook al een aantal keren wakker geworden met de tranen in mijn ogen. Ik ben ook enorm benieuwd hoe de bevalling zal gaan,voor nu wil ik me er niet heel druk om maken, ik kijk er eigenlijk vooral tegen op om te bevallen met de warmte....de andere kant daarvan is wel dat we dan na de bevalling lekker veel kunnen wandelen omdat het lekker warm weer is.
Ik wil sowieso borstvoeding gaan proberen. Maar geen gedoe en drama als het niet wil, dan gewoon direct over op flesvoeding.
Ik heb vannacht ook vreselijk gedroomd Ik droomde dat ik behoorlijk aan het bloeden was en kon maar niet bij een vk terecht. Nu de hele dag al een naar gevoel dat het fout zit. Nu ben ik dus extra gespannen voor de termijnecho morgen
Die dromen herken ik ja. Heb ik alle 3 mijn zwangerschappen gehad. Hier ook al regelmatig huilend wakker geworden, maar ik kan mijn dromen dan toch redelijk goed van me afschudden. Kwa angst voor bevalling, hier helemaal niet bang. Bij mijn eerste ook niet geweest, ik had er toen juist zin in. Ik vind het iets magisch hebben. Een soort overgangsritueel. Ik ga ook geen bevalplan maken om de verwachtingen laag te houden. Ik vertel mijn man gewoon de belangrijkste dingen die ik wel/niet wil. We gaan het wel zien. Je kan een bevalcursus doen als je echt bang/onzeker bent voor de bevalling. Ik ga dit x sowieso een borstvoedingcursus doen.
Awww dat snap ik dat dat er wel even inhaakt. Maar zolang je geen echt bloed hebt, komt het echt goed. Gelukkig heb je morgen je echo al dan kan je dat gevoel weer van je afschudden. Veel succes!
Dat is wel echt een belangrijke. Iets wat mijn man via zijn collega’s had gehoord was dat je als man zijnde echt moet opkomen voor de belangen van je vrouw omdat wij op dat moment niet echt kunnen. Mijn man wist dat ik gewoon een epidurale wou als we dan aankomen in het ziekenhuis (4cm opening, water gebroken, weeën om de 2 min) stellen ze 100 vragen waaronder of ik pijnbestrijding wou zeiden ze ja we zien dat mevrouw de epidurale al wel mag hebben. en gingen ze verder met vragen stellen. Heeft mijn man echt heel duidelijk gezegd kan dat NU en die vragen later? En dan hebben ze alles klaargemaakt en zich eerst even ontfermd over mij, want de weeën bleven maar komen.
In je zwangerschap zul je vaker hele levendige dromen krijgen. Niet altijd even leuke jammergenoeg :/
Wist niet dat dat ook een "kwaaltje" was. Dan zie ik het maar als positief teken dat alles goed zit. Want vandaag geen misselijkheid of steekjes. Was weer beetje ongerust of het wel goed zat. Gisteravond met vrienden van mijn man weggeweest naar een evenement ten voordele van de school van de kinderen van een van die vrienden. Mijn man en ik zijn zelf nuchter gebleven. Moesten heel stukje rijden, maar zijn 2 maten zijn stevig in de alcohol gevlogen en 1 van de twee wou nog met de auto zelf naar huis rijden na afloop. Kregen hem maar niet overtuigd dat dat geen goed idee was en hadden voorgesteld hem naar huis te brengen maar dat wou die aanvankelijk niet. Die jongen zit even echt niet lekker in z'n vel, maar ik werd er echt boos van. Ik heb dus echt de dramaqueen uitgehangen om proberen vat te krijgen op hem en gezegd dat ik de hele nacht zou wakker liggen als hij zelf naar huis zou rijden en van de stress zelfs een miskraam zou krijgen. Dat heeft m uiteindelijk wel doen bedaren waardoor we hem bij ons in de auto hebben gekregen. Ik zou het mezelf nooit vergeven hebben moest die zelf auto gereden hebben en dan iemand anders aanrijden ofzo. Maar nu was ik dus al bang dat ik het gejinxt had door zo over een miskraam te praten. Ook al weet ik rationeel gezien wel dat dat niet kan. Pffff.
Ik snap je reactie wel. We zijn nu ook emotioneler. Onder de hormonen. Het komt vast allemaal wel goed. Deze week heb ik zelf meerdere keren lopen huilen terwijl ik anders nooit zo ben. Zelfs om films....hier zijn er af en toe ook twijfels omdat kwaaltjes afnemen. Maar aan de andere kant moeten we nu ook een beetje vertrouwen krijgen. Over een paar maandjes zullen we de baby's gaan voelen
Tegenwoordig heb je van die mooie elektrische kolfapparaten. In het begin zul je idd maar een paar druppeltjes krijgen. Maar dat word steeds meer. Van het zkh moest ik toen om het half uur kolfen ofzo in het begin? Om het op gang te krijgen. Daarna heb ik 7 maand borstvoeding gegeven bij bijde kinderen. Het geeft wel een hele persoonlijke band met je kindje. Ik vond het naast dat het heel mooi was ook heel handig.
Nou deze ochtend kwaaltjes ook dubbel en dik terug. dus dat zit dan wel goed. Was zelfs aan het twijfelen om me ziek te melden op het werk om bij te kunnen slapen want heb slechte nacht achter de rug.
Ik voel me echt zo geïsoleerd. Heb het echt gehad met die misselijkheid en vermoeidheid. Dit weekend weer al de plannen moeten afzeggen omdat het niet ging en omdat ik mijn krachten moet sparen voor de werkweek en wanneer ik alleen ben met ons zoontje. Zo kom ik dus al 2 maand nergens en doe ik al 2 maand niets behalve werken en voor ons zoontje zorgen. Nu mag er toch echt een einde aan gaan komen.
Awwhh lieve @Newbie123 hoe lang was je ook alweer misselijk bij je eerste? Klinkt alsof je echt baat zou hebben bij een beetje ziekteverlof waarbij je zoontje wel gewoon naar de opvang kan en niet zoals vorige keer dat ie ook ziek thuis zat.
Pas met 6 maand kunnen stoppen met de medicatie en dat liep toen nog heel moeizaam. Ik had zo gedacht dat het beter zou zijn deze keer doordat de misselijkheid anders was… Dat durf ik niet meteen, want dat lijkt wel gejinxed. Hij is momenteel kiezen aan het maken en we zijn testen aan het doen voor allergie dus kans dat hij ziek valt is er weer. Mijn man had vorige week gevraagd of hij eventueel een tijdje 100% naar de opvang kan, zodat ik wat meer rust heb nu, maar helaas hebben ze geen mogelijkheden of willen ze geen mogelijk bieden… dat laatste zou ook nog wel kunnen.