Voor mij is dat een (complot)theorie. Ik moet ook altijd zo lachen als bepaalde afstanden tussen planeten zijn ‘aangepast’ omdat ze er enkele lichtjaren naast denken te zitten… We onderzoeken ons suf, maar naar mijn menig gaan veel dingen nergens over, zijn de resultaten twijfelachtig en vraag ik me af: wat moeten we in hemelsnaam met die kennis????
Het klimaat verandert, en dat is voornamelijk de schuld van de mens. Als je dat ontkent word je verketterd. Maar is dat wel terecht? Documentairemaker Marijn Poels vindt van niet, zo maakt hij in het Algemeen Dagblad bekend. Klimaatverandering is een gevoelig onderwerp. Iedereen heeft er wel een mening over, en dat mag… toch? De mening van de meesten is dat het steeds slechter gaat met de wereld, en dat menselijke activiteit daaraan ten grondslag ligt. We moeten er met z’n allen iets aan doen, vindt men. In Duitsland zie je heel duidelijk dat daaraan gehoor wordt gegeven. De overheid trekt daar de ene na de andere subsidie uit voor het aanboren van groene energiebronnen. Intussen hebben delen van de bevolking daar onder te lijden. Poels vond dat deze ‘schaduwkant’ van de klimaathype gehoord moest worden. En hoe kan een filmmaker dat beter doen dan door er een documentaire over te maken? Het resulteerde in The Uncertainty has Settled. Energiearmoede Toen Poels met Kerst zijn schoonfamilie bezocht in de (Oost-)Duitse deelstaat Saksen-Anhalt, ontdekte hij dat de klimaatpolitiek een duistere kant heeft. Subsidies voor boeren om groene energie te produceren, bekostigd door overheidsgelden, worden uiteindelijk door de belastingbetaler gefinancierd. Een gezin met vier kinderen betaalt daar gemiddeld 1000 euro per jaar aan mee. Hierdoor zijn er huishoudens die simpelweg de energierekening niet meer kunnen betalen. „In Saksen-Anhalt zag ik mensen Kerst vieren bij kaarslicht omdat de stroom voor hen te duur is,” zegt Poels. Onze oosterburen hebben er zelfs een woord voor: Energiearmut. Energiearmoede. Niet alleen de gemiddelde burger heeft te lijden onder de klimaatpolitiek. Het ging Poels, die zelf uit een landelijk Limburgs dorp komt, ook aan het hart dat veel boeren zijn overgestapt op ‘energie kweken’. Daar is immers, dankzij de subsidies, meer geld mee te verdienen dan met een gewoon boerenbedrijf… En boeren zijn ondernemers, dus begrijpt Poels die overstap wel. Tegelijk vindt hij het jammer, verklaart hij tegenover de Limburgse omroep L1: „Een boer die te weinig verdient, houdt ermee op. Een regio zonder boeren is in feite een dode regio. Met deze energiepolitiek krijgen de boeren hun salaris, maar hoe gaat het over tien jaar? Dat is de vraag die ik in de film stel.” Geen discussie mogelijk In zijn docu gaat Poels in gesprek met klimaatdeskundigen en -sceptici. Zij verklaren dat de klimaatmodellen tekortschieten. Hun kant van het verhaal is als volgt: Het klimaat is een erg complex systeem. Met de computermodellen kun je prima het weer voor de komende dagen voorspellen, maar wat er over 50 jaar gaat gebeuren is giswerk. Toch doet men het overkomen alsof er geen discussie meer mogelijk is. Poels heeft dat aan den lijve ondervonden. Zijn eerdere docu’s werden goed ontvangen, maar deze rechtse, klimaat-kritische boodschap krijgt bijna geen podium bij het doorgaans linkse publiek waar Poels zich thuis bij voelt. „Klimaatverandering blijkt een heuse religie te zijn. Deze ervaring heeft mijn ogen geopend.” Perspectief Wat opvalt als je een beetje in de verschillende klimaatmodellen duikt is dat ze uitgaan van een miljarden jaren oude aarde. Daardoor lijkt het alsof de klimaatverandering van de afgelopen decennia enorm snel gaat vergeleken met de rest van de aardgeschiedenis. Als je echter uitgaat van een Bijbelse jonge aarde, ziet het plaatje er anders uit. Doordat je de tijdlijn van miljoenen jaren dan inkort naar enkele duizenden, gaan vermeende klimaatveranderingen uit het verleden minder geleidelijk: de temperatuur schommelt dan – relatief gezien – een stuk sneller! In dat perspectief is de temperatuurstijging die de aarde nu doormaakt veel minder schokkend, omdat het past binnen het plaatje van een jonge aarde. Hoe werkt dat in de praktijk? Jonge-aardecreationisten zien het zo: tijdens, en mogelijk voor, de zondvloed was het klimaat op aarde warm. Na de zondvloed kreeg je een ijstijd. Die temperatuurwisseling tussen warm en koud heeft zich (steeds minder extreem) voortgezet. In de middeleeuwen had je een warme periode, in de zeventiende eeuw de ‘kleine ijstijd’ en nu zit de aarde weer in een natuurlijke opwarming. Dat wil niet automatisch zeggen dat menselijke activiteit in hun optiek geen bijdrage levert aan de opwarming, maar je moet het wel in perspectief blijven zien. Ook Poels ziet dat in. Dat het met klimaatverandering wel los lijkt te lopen betekent overigens niet dat je geen rentmeester over de schepping meer hoeft te zijn. „Wij moeten rekening houden met onze uitstoot, maar niet vanwege het klimaat,” geeft Poels aan. „Dat moeten we voor onszelf doen: voor de dieren, voor onze gezondheid en dat het er allemaal een beetje netjes uitziet.” Daar zullen creationisten het van harte mee eens zijn. Bron: Weet-magazine
Misschien dan eerst verdiepen wie hij dan is en dan pas oordelen. En als je je brononderzoek goed zou doen, kom je ook te weten dat ze heel goed kunnen onderzoeken hoe het klimaat in het verleden is geweest (bijv CO2 opslag in diepe ijslagen), daar hoeft geen thermometer voor aan de pas te komen. Dus ik ga toch echt aan je adviseren eerst terug te gaan naar gedegen brononderzoek en dan pas weer te reageren. Want je bent geen expert op klimaatgebied (ik ook niet), dus wees aub voorzichtig met uitspraken. Of zaten we nu net in een topic over complottheorieen...
Hebben deze mensen enig bewijs dat de aarde maar een paar duizend jaar oud is? Is hier onderbouwing over?
Dat jij het niet snapt, betekent niet dat het niet kan. Een beetje het probleem met alles wat tegenwoordig net ff moeilijker is dan tot 100 tellen, helaas.
Mij is geleerd dat als je niks aardigs weet te zeggen je beter niks kan zeggen. wat een onnodige onaardige reactie zeg
Het is niet persoonlijk bedoeld, maar een algemene opmerking aangaande de trend die ik op sociale media wel zie (en dus hier nu in het topic). Wanneer 'we' iets niet begrijpen, wordt het al snel afgedaan als onwaar. En feit is nou eenmaal dat we als individu vrij weinig begrijpen, dus wordt er VEEL in twijfel getrokken. Denk dus ook dat dat de reden is waarom mensen in complottheorieën geloven, of heersende theorieën die te complex zijn de wind in slaan. Maar ik zie in dat het als persoonlijke reactie op iemand anders overgekomen zal zijn, waarvoor dan mijn excuses. Het was op die manier niet als persoonlijke aanval op @merah bedoeld.
Maar dit vind ik zo dubbel altijd. De wetenschap zegt iets en onderbouwd dat met allerlei metingen/modellen/feiten etc. Dat is te moeilijk. Dus mensen geloven het niet. Maar vervolgens gaan ze wel geloven in de meest ingewikkelde zichzelf tegenspreken theorieën die die wetenschap dan onderuit moet halen. Waarom???
Maar dat komt omdat ook “de wetenschap “ zich nog wel eens tegenspreekt: de ene wetenschapper zegt A, de ander B en de volgende komt met theorie C. daarnaast moet de wetenschap zich in sommige gevallen na zoveel jaar weer bijstellen “ op basis van nieuw onderzoek of nieuwe feiten “ de wetenschap is dus ook niet feilloos. Ja vaak hebben “ze” het bij het rechte eind, maar blijkbaar dus niet altijd. En dus blijf je sceptici houden gewoon omdat de wetenschap ook niet 100% zaligmakend is
Dus dan maar geloven in de wildste theorieën waar nooit enige onderbouwing voor is en wat volledig kant nog wal raakt.
Lijkt me verstandig. Om de bijbel nu aan te halen als complot. Ik heb wel een beetje moeite met een wetenschapper die zegt: dat staat in de bijbel, dus het is waar. En daar dan klimaatmodellen op los laat. Ik heb toch het idee dat geloof en wetenschap in die exacte vorm niet goed samen gaan.
In de meeste gevallen zie je dat er wel een grote groep gerenommeerde wetenschappers zijn die hetzelfde over zaken denken. Of denken: daar is dan voldoende bewijs voor. Als jij als wetenschapper B dan anders denkt, dan moet je dat wel goed kunnen onderbouwen. Niet omdat die andere wetenschappers zichzelf zo slim vinden en niet openstaan voor andere visies, maar omdat er dus een soort van consensus is. Het komt niet vaak voor dat het bewijs helemaal van tafel moet worden geveegd. Het is meer een kleinere aanpassing omdat er een ontbrekend puzzelstukje gevonden is. Dat gebeurde bijvoorbeeld dat ze daardoor wisten dat mensen niet van de mensapen afstamde, maar een gezamenlijke voorouder had. De gedachte over evolueren bleef bestaan: het een is uit het ander ontwikkelt, alleen dat 'ander' bleek na vondst van botresten niet de mensaap te zijn, maar een andere voorouder.