Hoooi, Mijn titel zegt het al, ik zoek ervaringen bij kattenrassen in gezinnen met ook jonge kids. Je kan denken past het hier, maar aangezien we ook kids hebben, ben ik zeer benieuwd naar ervaringen We hebben 3 jonge kids, 7 jaar, 4 jaar en de jongste is bijna 2 jaar.. gaan resepectvol en rustig met katten om omdat ze dit vanaf jongs af aan al gewend zijn. Ook ben ik opgegroeid met katten en altijd katten gehad, nu hebben we een sphynx kitten en een oosters korthaar, allemaal erg lief! Alleen de sphynx is opdringerig en een beetje dom, zoals ze ook bekend staan en de oosters korthaar is wat bangig(deze is niet opgegroeid met kinderen) Nu is ons zoontje van 4 gek op dieren en vooral katjes, met slapen ligt hij soms met de oosters korthaar, hier slaapt hij rustiger mee en als hij rustig ligt vind de OSK het ook prima.. Nu willen we 1 kitten erbij, ik zoek naar ervaringen met rassen, ik twijfel zelf tussen oosters korthaar, maine coon, ragdoll, siamees, of zijn er andere rassen die wat rustiger zijn aanhankelijk wel opgetild willen worden.. ik snap ook dat het niet altijd aan het ras ligt maar we zijn daarom ook benieuwd naar ervaringen Ik zie graag ervaringen tegemoet
De Heilige Birmaan of een Maine Coon. Wij hebben ze beiden, de katten hebben de kinderen nooit gekrabd zelfs niet toen de kinderen één of twee waren en best hardhandig konden zijn. Nu ligt de Main Coon de hele dag bij de voordeur te wachten tot ze uit school komen.
Wij hebben een Ragdoll kater. Hij is 6 jaar, de kinderen 7, 6 en 4. We hebben hem sinds hij 14 weken oud was en hij is sinds de eerste dag een grote vriend van de kinderen. Een heerlijke knuffelkont en hij doet ook echt geen vlieg kwaad. Hij is meer dan dol op ze en dat is wederzijds. Onze andere kat (een dame van 9), is een Europese Korthaar en die ontloopt de kinderen. Doet ze geen kwaad, maar heeft gewoon niks met ze en gaat haar eigen weg.
En gewoon een lief kitten uit het asiel? Wij hebben er intussen 3 geadopteerd en vooral in de lente zijn een hoop kittens opzoek naar een baasje. Je kunt het pleeggezin dan gewoon vragen welk kitten het beste past bij jullie wensen, vaak denken ze graag mee.
Wij hadden 2 uit het asiel. Helaas een paar maanden geleden 1 overleden dus nog maar 1 oude muts over. Bij het asiel konden ze vertellen wat het temperament van de schatjes waren. 1 was vrij en blij, een ontdekker en kwam knuffels halen. Nummer 2 was verlegen, bang en ze wisten niet of ze bij elkaar konden. Nummer 1 heeft Nummer 2 op laten bloeien. Dat is de allergrootste knuffelkat van de wereld. Schrijf ik met de kat op schoot. Ze gingen niet naar buiten en daarom kwamen ze heel veel bij je liggen en kroelen. Optillen kan maar liever niet. Hoeft van mij ook niet. Las vandaag een gericht dat het asiel 1 katje plaatst en er 2 voor terug krijgen. We hebben nog nooit een raskat gehad.
Onze kat is gewoon zo'n oranje kat. Geen idee of dat überhaupt een ras is (voormalig straatkatje). Hij is ietwat bang aangelegd als het om kinderen gaat, onze eigen kinderen gelukkig niet. Maar het lukt hem wel redelijk om eraan te wennen. Ik vermoed dat hij op straat gewoon vervelende dingen heeft meegemaakt met kinderen.
Ik volg eventjes. Dit voorjaar is onze kat helaas overleden. Volgend jaar willen we graag een kitten. Zitten ook te kijken na main coon of ragdoll.
Wij hebben zelf een maine coon (en in het verleden ook al eerder dit ras gehad) en een kruising birmaan/ragdoll en ze zijn super lief met kinderen. Maar dat waren onze htk katten ook. En vroeger als kind ook altijd htk katten gehad, waarvan sommige lief waren en sommige kinderen minder leuk vonden. Ik denk dat het echt ook wel met het karakter van de kat en hoe de kinderen met de kat omgaan te maken heeft. En een specifiek ras geen garanties geeft. Oh en hou er rekening mee dat maine coons over het algemeen erg vocaal zijn. Als in veel geluid produceren en terug kletsen, of je wilt of niet
Wij hebben 1 volwassen Maine Coon, 1 ander halflangharig kitten (bijna 5 kg met 8 maanden) en een lief korthaar poesje van 8 maanden en net 3 kg. Qua oppakken kunnen ze alleen het korthaar poesje. De rest is te groot. Ze zijn allemaal lief en hebben hun eigen trekken. We hebben in huis in principe wel een niet oppakken beleid. Alledrie hebben we gelijktijdig dit jaar uit het asiel gehaald.
Gewoon met de kinderen naar katten gaan kijken en kijken of er een kitten is wat naar de kinderen gaat. Zo hebben wij het ook gedaan. Eentje ging direct naar zoon, de andere naar mij dus die hebben we gekozen. Nu 2 jaar later is het nog precies hetzelfde. Die wat naar zoon ging is altijd bij zoon en die wat naar mij ging is altijd bij mij Daarna hebben we nog een kat uit het asiel genomen en aan hem merk je zelfs dat hij super dankbaar is. Die kat is onze hond Ik doe nu vrijwilligerswerk in het asiel en kan je dat ook echt aanraden. Zoveel verschillende karaktertjes. De ene zoekt rust op, de andere gaat van schoot naar schoot,...
Wij hebben altijd ragdolls gehad en kan me geen liever ras voorstellen. Zo rustig en vergevingsgezind. Al mochten ze ze nooit oppakken toen ze kleiner waren en ik heb ze altijd geleerd dat de katten vanzelf naar je toe komen als ze aandacht willen. Onze Ragdolls nu zijn geen kleine kinderen gewend en dat merk je wel, als mijn neefjes komen vinden ze het maar niks. Maar klauwen of bijten hebben ze nog nooit gedaan. Maar in het asiel zitten ook genoeg lieverds die super met kinderen om kunnen gaan. Ik ben aan het kijken voor een mooie dikke rode kater voor binnen en buiten om ook de boel een beetje muis vrij te houden. Onze Ragdolls vangen een spinnetje maar daar houdt het wel mee op.
Ik heb nog nooit een raskat gehad. Maar wel redelijk ervaring met kittens uit de opvang. Onze laatste hadden we van Stichting Zwerfkat. De gevonden nestjes worden goed verzorgt en gesocialiseerd. Als je dan gaat kijken, neem je de kinderen mee. Dan zie je meteen de reactie. Leer je kind dan ook direct hoe de kittens te benaderen. En er volgt meteen een match. Of niet. Maar dat zie je daar dan ook. Kies voor de kitten die niet angstig wegkruipen, maar nieuwsgierig is en naar jou of je kind toe komt. Iedere kat heeft zijn eigen unieke karakter. Ras of geen ras. En de rest is vooral een kwestie van zo jong mogelijk aan elkaar wennen en opvoeden. (Zowel de kat als je kind)
Mijn Maine Coon is echt stapel op de kinderen. Hij heeft een trauma opgelopen, dus kan nogal bang zijn of schrikkerig. Maar van de kinderen kan hij echt veel meer hebben. (Mijn kinderen gaan respectvol om met de huisdieren, maar er vliegt wel eens een Nerf pijltje door het huis ofzo) De kat gaat er dan achteraan trouwens.
Hier ook maine coons die super lief zijn naar de kinderen. Ook toen er wel eens aan een staart werd getrokken of iets te hardhandig werd geaaid.
Hier ook ervaring met Maine Coons en kinderen. Maine Coons zijn over het algemeen erg lief en aanhankelijk!
Wij hebben 2 straatkatten uit Roemenië. Oftewel geen rassen al heeft eentje wel speciaal gefokte kenmerken met hele lage pootjes. Eentje is echt een bange poeperd voor alles en iedereen behalve ons. En zij is helemaal dol op de kinderen.
Hier 3 mainecoons en helaas 2 al eerder verloren. Maar dat is echt super met de kinderen. Ze halen niet uit worden niet boos en ze trekken ontzettend naar de kinderen toe. Als we op de bank zitten met de kinderen moet je niet denken dat ze bij ons komen zitten Mainecoons hebben gewoon echt een super lief karakter het zijn echt grote vriendelijke reuzen. Ook die bij m’n ouders die alleen af en toe onze kinderen zien die hebben dat ook.
Wij hebben de htk katten. Alle 3 de kittens gingen top met de ukkies. De htk kat van mam is met 2 jaar gekomen en ook prima met de kids. Wij hebben gekeken naar fokkers waarbij ook kinderen aanwezig zijn
Wij hebben een ragdoll en ik zou nooit meer een ander ras willen. Het is echt zo een ontzettend lief ras. Onze kat voelt de energie van mensen aan. Hij gaat voorzichtig om met bange kinderen en is speels tegenover kinderen die wild zijn. Hij heeft nog nooit iemand gekrast of gebeten.
2 ragdoll katers van 12, zijn allebei geen knuffelaars, komen niet op schoot liggen en geven niets om de kinderen. Maar ze halen ook niet uit, bijten niet.. ze zijn gewoon onverschillig. Mopperen hoogstens als er lawaai is. Mijn asielpoes van 13 (wit met roodbruine vlekken) daarentegen komt meteen aanrennen als de jongste (6) huilt, is een schootkat, laat zich rondsjouwen en ligt het liefst tegen hem aan te slapen. Maar ook zij haalt niet uit ofzo.