Hallo iedereen ... Heeft iemand tips voor me/inzichten? Mijn jongetje is nu tien maanden. Toen hij geboren was, sliep hij drie dagen normaal en toen begon de pret. Hij was heel koliek en schreeuwde praktisch continu, wou nauwelijks dutten en slapen snachts. De dokter zei dat alles in orde was en gaf ons kruidendruppels die totaal niet hielpen. Uiteindelijk stopte hij met huilen toen hij vijf maanden was, maar toen kon hij niet meer in slaap vallen zonder borstvoeding (ik geeft enkel borstvoeding tot vandaag), het was zo erg dat hij eigenlijk constant aan mijn borst wou en te veel at en dus ook krampen kreeg weer en nooit sliep. Daarom besloot ik slaaptraining te doen, we deden de Ferber-methode en het werkte. Twee maanden had ik eindelijk rust snachts (hij werd nog slechts 1/2 keer wakker om te eten). Maar nu sinds een maand is het weer erg.. Het verschil is nu dat hij wel degelijk drinkt en niet alleen zuigt om in slaap te vallen, dus ik denk dat slaaptraining geen goed idee is. Hij wordt elk uur wakker, soms eens na twee uur. Ik moet werken, maar voel me elke dag zo ziek en zwak.. ik kan gewoon niet meer.. mijn man helpt totaal niet snachts, zelfs sochtends moet ik eens dankbaar zijn als hij eens een uurtje naar hem om kijkt en ik dat uurtje kan slapen. Ik heb hem vandaag gezegd dat hij maar apart moet slapen, desnoods nog met oordopjes en ervoor moet zorgen dat hij om zes uur ons kind kan nemen zodat ik kan slapen. Hij heeft ook totaal geen benul hoe zijn eigen kind is, deze ochten zei hij waarom neem je hem niet gewoon bij ons in bed (de eerste zes maanden sliep onze zoon bij ons), terwijl hij heel goed zou moeten weten dat ons kindje dan nóg irritanter doet en minder slaapt. Maarja.. wat te doen.. het houdt niet op ik was bij de dokter langsgegaan en die zei doodleuk dat hij gewoon tandjes aan het krijgen is en ik een goeie bijtring moet gebruiken (ik zie nog steeds geen tandjes komen hoor!). Overdag is hij ook constant bij me omdat we geen kinderopvang hebben waar we wonen, dat kan pas na 1 jaar en ik merk dat ik het moeilijker heb om leuk te blijven bij hem en snachts ook gewoon boos word. Ik werkte steeds wanneer hij sliep en snachts een paar uur, maar dat gaat nu nauwelijks en als dit doorgaat verlies ik ook mijn klanten aan concurrentie... Help
Met 10 maanden alleen nog maar borstvoeding. Is dat wel genoeg voor hem? Als hij s nachts blijkbaar weer honger heeft zou je dan niet moeten gaan bijvoeden? Fruit, groenten, etc? Vwb het slapen heb ik geen tips voor je, maar ik denk dat je man wel een flinke schop onder zijn kont nodig heeft. Het is toch net zo goed zijn kind? Sterkte, want slaapgebrek is echt slopend!
Ik denk dat de eerste vraag is: eet hij voldoende? Wat eet hij nog meer op een dag? Een kindje van 10mnd zou snachts meestal geen echte honger meer moeten hebben dus ik zou eerst uitsluiten dat hij voldoende eet (en evt allergieën... heb je daar al eens naar gekeken?).
Oh, ik herken zoveel in wat je schrijft. Mijn 3e was precies zo. Je zou zeggen dat ik toen al de ervaring had, maar nee... ze sliep alleen maar op mij en viel aan de borst in slaap. Ik kon bijna niks neer zo oververmoeid was ik. Je moet ook oppassen asl hij nog elke nacht zo vaak komt want hij zuigtabletten je helemaal leeg. Eet dus zelf voldoende en laat eventueel even je ijzer checken want dat was bij mij dramatisch laag in die tijd. Probeer echt vast te houden aan vaste rituelen en tijden. Eten, badje, tanden poetsen, verhaaltje en dan slapen bijvoorbeeld. Dat hij weet dat gaat komen. En hoe moeilijk ook probeer die nachtvoeding niet meer te geven of max 1x. Hij zou het niet neer nodig moeten hebben. Wat bij mij uiteindelijk heeft gewerkt is dat mijn vriend de nachten ging doen. Na 3 nachten was het klaar, omdat ze wist dat bij hem niks te halen viel. Het is even 3 nachten kei hard werken (en doorzetten als je je kleine hummeltje zo verdrietig ziet) maar het werkte. Erna kwam ze big wel eens 1x per nacht maar dan hoefde ik alleen even dekentje goed te doen oid. Dis rust krijg je alleen als jij voldoende uitgerust bent en dat ben je niet. Je hebt echt even hulp nodig van je partner/ouders. Praat met hem. Voor mannen is het anders, wellicht is het echt geen onwil maar ziet hij het gewoon niet. Leg het hem gewoon rustig uit zonder verwijten. Heel veel sterkte, ik voel je zo. Maar ook deze fase gaat gelukkig weer voorbij. Knuffel voor nu
Met enkel borstvoeding bedoel ik dat ik geen formule geef... Natuurlijk eet hij sinds hij zes maanden werd groente en fruit. En veel zelfs... Ik geef drie keer een maaltijd (ontbijt, fruit (met soms ook groente), een keer groente) en drie snacks. Ik had de arts gevraagd of ik soms moet overschakelen op formule of extra geven, maar die zei dus gewoon dat hij eerder vermoedt dat hij tandjes krijgt en zich ontwikkelt. Enja mijn man... Typisch zijn cultuur wel waar de man niet zoveel doet (dan mag ik nog blij zijn). Heb al gezegd dat ik op deze manier geen tweede kind aan kan
Hij eet graag en eet alles wat ik hem voorschotel. Ik zie niet echt symptomen van allergieen? Hoe kan je dit anders weten afgezien van uitslag en krampen?
En wat deed je man dan om haar te doen slapen? Ik probeer voor 12 uur hem geen melk te geven en gebruik dan alleen zijn speen, maar soms lukt dat niet hij heeft echt veel kracht en wurmt de hele tijd als hij echt die speen niet wil. Maar mijn moeder heeft het ook al gezegd: dat hij mijn melk ruikt en gewoon de hele tijd melk wil... Echt een goeie tip, ik zal eens overleggen met mijn man en alleszins meer doorzetten snachts zodat hij minder aan de borst ligt. Mss kan mijn man er eens verlof voor nemen :') En ik laat mijn bloed idd het best eens onderzoeken.. ik voel me niet zoals het hoort buiten de vermoeidheid... Bedankt!
To ik weet niet uit welke cultuur jouw man komt. Maar dit kan echt niet! Gewoon pure luiheid om zelf lekker te slapen terwijl jij de volledige zorg over jullie kind hebt. Wilde hij wel een kindje of was dat jouw plan. Indien hij ook heeft ingestemd zou ik hem heel snel duidelijk maken wat jij van hem verwacht. Niemand heeft wat aan een moeder die omvalt en lichamelijk of geestelijk instort. En vraag daarnaast hulp aan je ouders of anderen om op te passen of een nachtje logeren zodat jij bij kunt komen. Maar het begint bij je partner. Als jullie dit nu niet samen aanpakken komen er in de toekomst alleen maar meer problemen (of een breuk).
Het is al een flink aantal jaren geleden maar hij is wat harder dan ik ben. Hij liet haar echt niet lang huilen maar als hij haar even getroost had, ging hij weer weg. En dat dan volhouden. Je kan hem eventueel ook s nachts een beetje water geven. Je hebt volgens mij ook.methodes waarbij je steeds iets verder van het bedje af gaat zitten. Dat hij weet dat je wel in de nuuet bent. Maar als je eens probeert op vrijdag, zaterdag en wellicht zondag. Dan pak jij overdag en kan je man dan slapen. Zoals het nu gaat, ga je aan onderdoor. Ik was toendertijd ook non stop ziek/verkouden als de kinderen maar iets hadden. Let echt op jezelf, want hieraan ga je stuk en dan hebben zowel je man als je zoon niks meer aan je.
In dat geval zou een zetpil de oplossing zijn voor in ieder geval een paar uur dus dat is eenvoudig te testen. Als een zetpil 0 verschil maakt is dat het niet.
Hij is indiër.. mijn familie zit in Europa en zijn familie woont ook heel ver. Hij kookt ook wel enz maar ik moest echt duidelijk maken dat hij ook op onze zoon moest letten omdat ik het niet aankon 24/7 dagopvang te spelen. Nu doet hij dat wel meer maar snachts niks dus en nu tijdens deze lastige fase durft hij soms weg gaan overdag tijdens het weekend ook wantja de arme man heeft geen vrijheid meer he. Heb eens goed met hem gepraat dat dit ook voorbijgaat maar ik hem wel nodig heb nu tot het voorbij is... Je snapt dat niet he.. alsof ik ook niet eens wil gaan sporten enz. Enja hij wilde ook ons zoontje maar ik denk dat hij andere verwachtingen had vooral omdat ons kindje continu aan het gillen was de eerste maanden.
O Oh, bij mij is het net omgekeerd.. ik heb geen Problemen hem wat te laten huilen. Heb ook praktisch alleen de slaaptraining gedaan met zes maanden omdat mijn man hem niet kon horen huilen. Hij vertelde me continu om te stoppen, maar na 50 min. sliep hij (met check-ins dus). Gisteren toen ik probeerde hem te doen slapen zonder borstvoeding, zat mijn man ook te roepen dat ik alleen maar zijn speen erin duw en hem laat huilen... Tja.. wat moet je anders he.. rondlopen en wiegen helpt niet, alleen de speen als ik die een tijdje erin houd. Ik had vorige week weer eens slaaptraining geprobeerd maar hij wordt gewoon weer na een uur telkens wakker en is zo koppig dat hij pas na een uur gaat slapen.. als mijn man dan zou inspringen snachts zou ik het wel volhouden, maar alleen gaat dat niet. Deze nacht heeft hij wel twee keer drie uur zonder onderbrekingen geslapen! Dat maakt zo een verschil zeg
Ja hoor. Je hebt zelf ook niet bij elke pijn koorts toch? 1 zetpil kan geen kwaad. Ik heb koorts eigenlijk nooit als leidraad gepakt voor zetpillen. Wel hun gedrag. Met 37.7 kunnen ze zich veel ellendiger voelen dan met 38.5. Of als ze blijven huilen en ik honger/dorst/luier etc heb uitgesloten. Soms was het "gewoon pijn".
Mss kijken of hij 's avonds wat meer wil eten? En mss nog iets voedzaams voor het slapen gaan? Pap of kwark oid.
Hier rond de 11 maanden ook slaaptraining gedaan en zo af en toe moeten we het even herhalen als om welke reden dan ook het slapen weer even verstoord is. Voorwaarde is wel dat honger en pijn is uitgesloten. Dit merkten wij door paar avonden een zetpil te geven maar dan geen verandering in slaapgedrag. Hier ook wel een meid die echt goed gegeten moet hebben, anders blijf je ook s nachts aan de gang. Ben er 1x met haar uitgegaan s nachts toen ze bezig bleef. Boterham gegeven en fles melk en erna sliep ze weer als een roosje, terwijl de 2 flessen water ervoor niks deden (normaal gesproken is 1 kleine flesje voldoende voor dr om weer lekker te gaan slapen). Ze heeft nu de waterpokken, maar na 2 nachten niet slapen (terwijl ze overdag wel prima sliep), hebben we haar gisteren weer laten huilen. We gaan dan elke 5 min naar haar toe, leggen haar weer neer en zeggen dat ze lekker moet gaan slapen. Ze wordt heel kwaad, want ze wil graag uit d'r bedje gehaald worden op dat moment. Dit hebben we gedaan toen ze ziek werd en we d'r niet wilden laten huilen, maar dan is de duidelijkheid hier dus direct weg voor dr. We zijn dan echt uren met haar bezig en de onrust duurt de hele nacht door. We hebben 2 nachten 3x een half uur geslapen ongeveer en zij zelf ook amper, want bij ons slapen of bij ons in bed doet ze gewoon niet. Lang verhaal kort, gisteravond dus laten huilen en na 30min sliep ze, de hele nacht door! Wel willen we hier dat ze met ongeveer een half uur rustig is of slaapt, uit het verleden weten we dat dat de tijd is dat het ongeveer duurt de eerste avond. Meestal is het de avond daarna nog even huilen en vervolgens gaat ze gewoon weer zonder problemen, even resetten noemen wij het. Wat je ook doet of kiest, het is vooral belangrijk dat je het als man en vrouw samen doet en er samen achter staat. Ik heb op zo'n moment ook echt even mijn man nodig die zegt, laat d'r maar even, wacht gewoon 5 minuten. Want ik zou d'r met alle liefde uit bed halen en bij me nemen, maar zo werkt t bij dit meisje gewoon niet. Succes en heel goed dat je ook voor jezelf grenzen trekt. Je kindje even laten huilen is niet leuk, maar soms wel wat werkt en echt niet direct schadelijk. Ik hoor dat stemmetje ook nog vaak in m'n achterhoofd, maar soms kan of werkt er gewoon niks anders zonder dat het ten koste gaat van jezelf of je kind.
Ja, klopt, het werkt.. en van andere zaken krijgen ze meer stresshormonen hoor, telkens wnn ze in een nieuwe situatie terechtkomen zou je je dan zorgen moeten maken over trauma want dan is hun cortisolniveau veel hoger vergeleken met slaaptraining. Het werkte bij hem toen hij zes maanden werd na 50 min de eerste avond. Maar nu is het een ander verhaal.. hij stopt wel na een goed uurtje, maar een uur later begint het opnieuw .. ik zie het gewoon niet zitten om nóg minder te slapen. Hetzelfde met de speen geven snachts ipv borstvoeding, hij wordt wakker na vijf min. en probeert weer borstvoeding te krijgen, zelfs na 40 min proberen.. het is wat pff Ik ga nu ook proberen snachts mss een broodje te geven, mss helpt dat wel
Snap ik ook hoor, het sloopt je... Slaaptraining moet je doen als je het zelf ook op kan brengen en paar avonden kan doorzetten. Dat broodje s nachts hebben wij maar 1x gedaan hoor, wilde niet dat ze eraan zou wennen dat ze s nachts eten kreeg. Maar daardoor wisten we wel wat we d'r s avonds meer moesten geven en vooral het bakje yoghurt of de fles melk niet overslaan.