En bedankt voor de felicitaties Het is nogal een flinke binnenkomer zeg maar Voel me vandaag al stuk beter dan gister. Misschien is t alleen eerst week dat zo voelt (hoop ik) En onze mindset… die heeft ook nog aardig wat te verdiren
Haha, ik heb er idd geen ervaring mee. Een voorzichtig gefeliciteerd @Yellowstone! Om je een beetje op te beuren: ik raakte nogal onverwacht zwanger van een vierde (man wilde graag een vierde, ik niet). Met een week of 6 ging de knop om, van: pff, dit wil ik echt niet! Naar: het is nu zo, we gaan er voor, kom maar op met die vierde! Week later kreeg ik een miskraam. Toen was ik al zo gewend aan het idee, dat we er voor gingen en 9 maanden later onze dochter geboren werd. En ik vond het best intensief, 4 kinderen, waarvan de derde al op school zat toen zij geboren werd, vooral de eerste 2 a 3 jaar. Maar ik denk nog bijna elke dag: wauw, wat een fantastische hekkensluiter is ze. Wat ben ik blij dat ik toen onverwacht zwanger werd. Maar das achteraf natuurlijk
Ik snap je hoor. Hoeveel kinderen heb je en hoe oud zijn ze? Ik weet dat ook niet allemaal hoor. 9 jaar geleden had ik onverwacht een positieve test in handen. We hadden toen 6 kinderen, de langste was toen 3. Ik was de dag voor zijn vierde verjaardag uitgerekend. Echt totaal onverwacht. Ik heb het toen echt als heel pittig ervaren, het heeft bij mij heel lang een dubbel gevoel gegeven. Aan de ene kant dacht ik: als ik nu een jaar terug in de tijd kon was ik nu niet zwanger. Dan had ik beter opgelet (ook al wist ik niet eens wanneer precies ) En aan de andere kant was ik er ook blij mee. Dat dubbele gevoel is bij mij af en toe de kop op blijven steken tot de jongste ongeveer een jaar was. Toen werd het allemaal toch weer wat makkelijker. En nu? Het is zo'n heerlijk ventje! Voor geen goud zou ik hem willen missen!
Hier nu 4 kinderen, maar wel met meer leeftijds verschil. Er zit overal ongeveer 4 jaar tussen Soms ideaal, maar soms ook woe lastig want ze matchen net weer niet om met elkaar te spelen, dan merk je het verschil weer goed. Aan de andere kant zijn er al 2 heel zelfstandig én kunnen die ook weer helpen waar nodig, ook wel fijn met nu een kleintje er bij. Ik vond de eerste weken wel even pittig, zeker met die gebroken nachten enzo. Maar nu gaat het alweer een stuk beter
Na 2 mega emotionele weken sluiten wij onze wens af voor groot gezin met een vroege miskraam.. het idee dat ons gezin nooit meer zou uitbreiden vind ik echt verschrikkelijk pijnlijk… Maar gelukkig beseffen we ook dat we al gezegend zijn met een stel heerlijke lieve kinderen <3 ik hoop dat de tijd ons wat rust zal geven En voor nu eerst even lief zijn voor mezelf en hopen dat het doorzet en gauw klaar is.