gevat! Sorry moest hier echt even om lachen. Is helemaal niet leuk natuurlijk, maar soms kan je ze wel op hun plek zetten met dergelijke opmerkingen. Hadden wij ook last van bij het cb hoor. Inderdaad stonden wij ook behoorlijk achter: jonge moeder (hoewel, zó jong ben je op je 22e ook weer niet geloof ik, maargoed), "buitenlandse" vader, praktiserend moslim, leven van het minimum. Dat zijn kennelijk allemaal risicofactoren waardoor je extra in de gaten wordt gehouden door ze. Wij kregen dus ook te maken met behoorlijk wat aannames en soms werden we gewoon "verhoord". Of nouja, zo voelde dat dan. Waarom draagt u die kleding, waarom werkt mevrouw eigenlijk niet, goh waarom komt mevrouw niet meer, mag ze soms niet naar buiten ofzo (soms ging mijn man naar het cb, gewoonweg omdat hij met de vele opmerkingen beter kon omgaan dan ik), had je niet liever een zoon gewild, gaat zij op haar 5e een hoofddoek dragen, ... Maar dat was sowieso een heel erg racistische verpleegkundige hoor. Een vriendin van me (met 3 zoons) kreeg letterlijk de opmerking: bin laden zou er trots op zijn
Ik ben gelukkig redelijk bijdehand omdat ik als enige vrouw gewerkt heb met automonteurs en de opmerkingen die ik kreeg van klanten waren ook niet van de lucht,blijkbaar hoor je als vrouw zijnde geen verstand van auto's te hebben...heeft me wel geholpen in die periode hoor en nog steeds. Maar een verpleegkundige die zo reageert...soms zou je wensen dat ze dan een tijd in jullie schoenen zouden staan om te ervaren wat jullie meemaken met die vooroordelen, misschien word ze er wijzer van en menselijker in haar werk.
Geen vraag van een onbekende maar wel eentje die ik echt deed verbazen. Vrijgezelle vriendin met een sterke kinderwens en veel mislukte relaties. Vraagt doodleuk na het zien van de film zwanger & co of ik toevallig niet even het zaad van mijn man door kon geven, dan kreeg ze ook zulke mooie lieve kindjes als mij. Heb dit verzoek vriendelijk afgewezen door te zeggen dat onze kinderen zo mooi en lief zijn door mijn eitje! moet bij haar trouwens wel op mijn hoede zijn, ze zoekt precies zo’n vent als die van mij. Nu heeft ze een nieuw vriendje en die schijnt te lijken (in doen en laten) op die van mij. En zei: wij zijn nu Justnice & man 2.0. En veel kopieergedrag in mijn stijl qua kleding.
Het was een man Niet dat dat wat uitmaakt natuurlijk... Of misschien toch wel, van nature net wat minder empathisch ofzo?
Die opmerking ken ik ook ja. Net alsof een 2e dochter een kopie is van de eerste. Of een tweede zoon precies zoals z'n broer.
Van een vrouw in een winkel waar ik iets wilde kopen. Keen in de buggy en vroeg aan mij hoe kom jij aan zo'n mooi kind. Ik heb haar stomverbaasd aangekeken en ben weer omgedraaid. Mijn man begon nog heel hard te lachen ook toen die het hoorde.
Sommigen moeten eerst denken en dan praten Het zal vast niet zo bedoelt zijn als ze het zei maar zoals ze het zei is het erg onrespectvol naar jou toe.
Hier ook wat opmerkingen gehad bij het cb. Zoontje is altijd al groot geweest, 4.4 kg bij geboorte. Heb borstvoeding gegeven en daar groeide hij goed op. Sinds de eerste controle zat hij zowel qua lengte als gewicht op de +3 lijn. Maar wel elke keer op zijn eigen lijn. Bij elke controle maakte de verpleegkundige een opmerking over zijn gewicht en de borstvoeding. Dingen als: Hoe vaak voed je nog dan? Krijgt hij niet gewoon te veel? Je moet niet aanleggen als troost hè, dan geef je maar een speen. En ze bleef maar zeggen dat de groei bij 12 maanden wel echt flink minder moest zijn. En opmerkingen als ik hoop dat hij snel leert lopen, dan groeit hij ook niet meer zo hard. Of: als de groei niet minder wordt moeten we wel even verder gaan kijken hoor. En: ja hij is eigelijk wel erg groot hè? Maar nooit een echt gesprek erover. Hierdoor werd ik heel erg onzeker en zag ik echt op tegen de controles. Wij zagen vooral een tevreden, gezonde baby. Maar door deze opmerkingen durfde ik m'n zoontje niet eens een keer iets lekkers te geven toen hij wat ouder werd. Nu bij een ander cb, daar maken ze zich helemaal geen zorgen. Dit is waarschijnlijk gewoon zijn bouw. Bij 15 maanden was hij 87 cm en 13.8 kg, dus hij is ook wel groot, maar wel in verhouding. Dus ik heb me eigenlijk voor niks zo lang zorgen gemaakt en dat vind ik erg jammer.
Bizar maar ook herkenbaar. Met 5 kinderen neem ik opmerkingen van het cb al met grote korrels zout. Maar wat onwijs vervelend dit voor jullie. Tot 2 jaar kán je niet eens praten over overgewicht ofzo.
Ach, de arme knul. Het is echt bizar hoeveel waarde sommige mensen, vaak buitenstaanders, aan geslacht hechten en er allerlei eigenschappen en conclusies aan toeschrijven.
Toen mijn oudste een baby was meerdere malen de vraag gekregen of zij wel van mijn (nu) ex is! Dit ivm dat zij echt licht is en hij een donkere huidskleur heeft. Mensen suggereerde gewoon dat ik vreemd was gegaan. Vond dat zo brutaal.