Grappig is dat he. Ik denk dat we uiteindelijk ook best zouden functioneren zonder haar, maar dat gaat gewoon niet gebeuren tenzij ze weggaat en ik denk niet dat ze dat zo snel zal doen. Op haar huidige plek is ze natuurlijk ook heel 'belangrijk' en ik denk dat dat ook wel een plaats is die zij graag heeft.
Dat zou lastig zijn denk ik. Maar zou eventueel nog een mogelijkheid zijn om te onderzoeken. Het voelt een beetje voor mezelf als: dit volhouden + eventueel opleiding Of iets totaal anders.
Dat is natuurlijk deels ook zo. Geen gebrek. Maar wel jouw probleem. Jouw gevoel is van jou en dus aan jou hoe je daarmee omgaat. Maar, het hele team heeft er tot op zekere hoogte last van. Dat is best bizar. Dat zegt wat over de sociale kwaliteiten van deze collega. Ik ben dus team: manager. Die moet hier wat mee. Jij een cursus assertiviteit en zij een cursus...tja...vriendelijke omgangsvormen ofzo?
Het wisselt een beetje. Ook omdat mijn contract nog tot volgend jaar loopt. Dat is nog erg ver weg. Soms denk ik; nou kom op, dit is wat je wilde. Je doet dit al 1,5 jaar het kan alleen maar beter worden. En soms denk ik; ach stik allemaal, ik wil me niet meer zo voelen, ik ga wat anders zoeken. Vandaar dat ik wel nieuwsgierig was naar wat anderen zouden doen. En dit is nog de versimpelde versie zonder voorbeelden
Ze kan heel erg vriendelijk en aardig zijn hoor. Wellicht zit er ook veel meer achter dan ik weet. Alleen meestal is ze dat niet een tijdje geleden liep er iemand stage bij ons en daar was ze echt poeslief voor, die kon niks fout doen en kon 100 vragen stellen. Legde ze het 100 keer uit. Maar die persoon kent ze prive, is een kind van een vriendin geloof ik. En ook 1 van de collega's waar ze mee bevriend is kan ze veel meer van hebben dan van anderen. Het grappige is ook, iedereen weet het. Het hele bedrijf. En het word gewoon aangenomen als iets wat zo is en nooit gaat veranderen. Als iets waar je maar gewoon mee om moet leren gaan. Maar ik kan dat niet zo goed misschien maak ik het ook wel te persoonlijk, of voelt het persoonlijk. Ik weet het niet. Als het echt allemaal zo beroerd was dan had ik vast geen verlenging gekregen (want ik geloof oprecht dat als iedereen ja zegt en zij zegt nee, dat het dan nee is)
Als de baan echt is wat je wil, zou ik persoonlijk zeggen; Ga die opleiding alsnog afronden, doe hier extra werkervaring op, en ga dan rustig aan op zoek naar een nieuwe werkgever.. Het nadeel is dat je dan voorlopig nog aan deze situatie vast zit. Wat betreft je onzekerheid etc., ik herken het helemaal en kan met bepaalde dingen moeilijk omgaan. Kritiek, tips, adviezen of wat dan ook kan ik hebben, maar als het op een bepaalde manier verteld wordt wat eigenlijk niet verkeerd bedoeld is, doet het veel met mij.
Ja dit vind ik ook. Natuurlijk is het ook deels jouw onzekerheid maar aangezien de rest hetzelfde aangeeft en "ermee heeft leren leven" is het dus een probleem van de hele afdeling/het hele team en daar zal die manager echt wat mee moeten. Gezond is het namelijk niet.
Misschien een oplossing die geheel tegen je gevoel ingaat, maar kun je niet proberen vriendinnen met haar te worden? Kennelijk behandeld ze die wel goed en gaat ze jou ook beter behandelen. Klinkt misschien raar, maar dit is mij ook ooit gelukt en nu zijn we super goeie vriendinnen. Mijn collega’s konden zich dat toen echt niet voorstellen.
Klopt, dan zit ik sowieso nog 3 jaar in deze situatie. En dat is dan even ervan uitgaand dat ze me überhaupt willen houden en dat de opleiding een mogelijkheid is, want dat zijn dus allemaal losse factoren. Het vooruitzicht dit nog 3 jaar te moeten doen zo word ik niet per se happy van, maar goed misschien dat dit ook wel zou verbeteren met tijd. Dat weet ik niet.. En dat is het idd ook, dat ze me aanspreekt op dingen die ik niet goed doe/vergeet/whatever, helemaal prima. Maar als je dan een opmerking erachteraan krijgt: 'En dat heb ik je ook al eens eerder gezegd'. Ja.. vorige zomer.. sorry dat ik niet alles perfect kan onthouden (dat zeg ik niet hoor. dat denk ik soms alleen). en als ze me nou 100x hetzelfde moet vertellen snap ik het ook nog.. maar dat is het ook niet
Dat is een vervelende situatie. Enerzijds is het echt een probleem als iemand de sfeer loopt te verzieken voor de rest. Je komt er om te werken en dat zou niet zo'n mentale opgave mogen zijn. Anderzijds heb jij een probleem met haar dominant gedrag. Maar moet ze daarom maar ontslagen worden? Toen ik wegging op een job vanwege een collega die alles verziekte zei mijn werkgever : wat als je op je volgende job ook een vervelende collega hebt? En hij had gelijk, op de volgende jobs had ik ook altijd die ene feeks die alles verziekte. Nu ben ik verhuisd van land, werk ik in een topbedrijf en zit er ook weer een heks die gewoon alles eruit gooit, puur om lucht te 'verspillen'. Maar dat zet ik van mij af en ontwijk haar zoveel mogelijk en het gaat ene oor in en ander uit. Vind het erger voor haar dat iedereen haar liever thuis heeft dan dat ik me druk maak er in. Gaat prima nu. Is ook een stukje levenservaring. Hier leer je uiteindelijk ook van. Maar tot die tijd is het inderdaad zoeken of je ermee kan en wil omgaan, of je dit wil/kan leren en of je het de moeite vind om te blijven. Ik zou ook de cursus afmaken, nog ervaring opdoen en stilletjes op zoek gaan naar ander werk. Die 2 jaar passeert sowieso, of je nu werkt in die job of niet. Maar je moet wel zelf gaan denken hoe je die 2 jaar invult en ook aan jezelf werkt om minder gevoelig te zijn voor anderen, want je kan op je volgend werk opnieuw een vervelend persoon hebben waar je niet mee overweg kan..
Ik zou niet weten hoe, diegene waar ze nu mee bevriend is ging het in het begin net zo mee vertelde ze. Ik denk dat het echt een kwestie van een tijd doorstaan is. En dan word het wat beter, maar helemaal over gaat het volgens mij nooit. Daarnaast, een vriendschap moet van 2 kanten komen, en ik heb ook niet echt het idee dat ze nou zin heeft om met mij dikke maatjes te worden En dat is niet erg hoor. Het is ook niet dat ze me behandeld als een voetveeg, of echt ronduit gemeen is. Zo ver gaat het niet. Denk zelf niet eens dat ze dit met opzet doet, dit is gewoon wie ze is, en hoe haar persoonlijkheid in elkaar zit. Net als dat mijn onzekerheid deel is van mijn persoonlijkheid
Absoluut, daar heb je zeker gelijk in hoor. Dit is ook mijn probleem daarin, niet het hare. Ik zou ook zeker niet willen dat ze ontslagen zou worden of iets. Ik was gewoon heel erg benieuwd welke keuze anderen zouden maken. Omdat ik het soms gewoon niet zo goed weet en blijf schipperen. Jij hebt dus in het verleden de keus gemaakt weg te gaan, maar uiteindelijk dus geleerd ermee om te gaan. Ik hoop oprecht dat ik ook nog op dat punt ga komen voordat mijn contract afloopt, dat zou me namelijk niet alleen in mijn werk maar ook in mijn algemene leven helpen. Ik vind het heel knap dat je er op die manier mee om kunt gaan.
Ik denk dat dit een stukje automatisch komt. Je gaat opeens die knop omzetten dat je maar 1 leven hebt en dat die persoon echt helemaal niets uitmaakt. Je gaat naar huis, zij naar haar huis en verder hebben jullie niets van doen. Maar die reacties blijven wel gewoon vervelend.
Ja klopt, ik heb ook heel erg de neiging mijn werk mee naar huis te nemen, heb ik nog nooit gehad. maar sinds ik hier werk kan ik soms ineens 's nachts rechtop zitten en denken: oh shit, heb ik dit en dit wel gedaan, en die en die wel gebeld. Allemaal omdat ik bang ben wat er dan vervolgens weer over gezegd gaat worden als ik het niet heb gedaan of ben vergeten tis om je dood te schamen Maarja, het feit dat ik dit werk altijd heb willen doen legt de lat ook hoger, ik wil het graag goed kunnen/leren. Ik hoop die knop ook snel te vinden sowieso iets meer leren mijn werk op mijn werk te laten
Ik ben allicht iets assertiever dan de gemiddelde (zolang je niet over koetjes en kalfjes begint), maar ik denk dat t nu wat te laat is om nog voor te stellen een paar jaar in de horeca te gaan werken als bijbaan. Maar er zijn bepaalde oefeningen voor je weerbaarder te maken tegen de vibes van anderen. Voor velen werkt "bubbel/gummybal" wel aardig. Je bubbel ervaring groeit met alles wat je leert maar de kut sneren ketsen af. Is echt een visualisatie oefening, gaat met ups en downs. Zo zijn er wel meer dingetjes. Overigens met 1,5 jaar ervaring kan je gerust wel eens gaan babbelen bij andere bedrijven als je dit niet zit zitten om voor de duur van je opleiding vol te houden. En tuurlijk kan daar ook een haaibaai in de rondte lopen. Linksom of rechtsom je zal er beter mee om moeten leren gaan denk ik, in élk geval bij deze werkgever. Laat het vooral HAAR probleem blijven dat ze dat soort sneren geeft, niet dat jij t mee naar huis neemt en daar er nog tig keer over ligt te malen. En is het normaal dat er zulke sneren komen , nee. Ga je t tegen met "een goed gesprek" denk dat je dat ook wel kan vergeten. Neem de gok bij een andere werkgever (nee heb je ja kun je krijgen, van een bakkie koffie is nog niemand beroerder geworden en onderhandelen naar vast dienstverband is in veel bedrijven tegenwoordig ook prima mogelijk) Blijf zitten en laat dr lekker kletsen jij werkt aan je papiertje en kan met dat papiertje straks meer zekerheid en baangaranties vinden, wat jou en je kind weer betere opties biedt. (Let wel op evt. glijdende schaal constructies dat je na behalen van je papieren op kosten van de zaak nog minimaal x tijd verbonden moet zijn). Het hangt er een beetje vanaf hoe snel je jezelf wat steviger in je schoenen kan krijgen dat je t van je af kan laten glijden, in elk geval voldoende van je af kan laten glijden dat je er niet om blijft malen en hoe lang je het denk je vol kan houden. Mocht je in de IT of accountancy zitten stuur maar een PM (maar ik verwacht zorg hoek) Als dit is wat je wilt, heb je je papieren nodig (als je tzt aan je stutten wilt trekken is t wel zo handig).
Ik zou, ergens anders solliciteren voor de zelfde baan. Je hebt nu wel de ervaring opgedaan bij het bedrijf waar je nu werkt
Ik snap het hoor! Ik heb voor mezelf enkele maanden geleden besloten weg te willen. En dat idee heeft echt moeten groeien en heb er erg aan moeten wennen. Zou je over 1,5jr wel bij een andere werkgever aan de slag kunmen? Werkplezier is heel belangrijk!