Wij hebben toevallig vandaag voor de 2e keer (sinds corona in NL) mijn ouders gezien (leeftijd 66 en 68, beiden geen extra risico). Ze komen dan bij ons. Zitten in de tuin op tuinstoelen die ik vooraf heb gepoetst. Aan een gepoetste tafel. En kunnen zonder andere deurklinken aan te raken naar een gepoetste wc, met een schoon handdoekje. Nadat ze weg zijn, poets ik alles weer. M'n schoonouders hebben we 1 keer zo gezien. De kinderen houden afstand. Met 6 en 9 kunnen ze dat prima.
Ik zie hier dat mensen wel weer hun grootouders zien of zelfs oppassen. Als iedereen gezond is en zich aan de regels kan houden waarom niet? Dit virus blijft er nog heel lang. Moet je dan maanden of een jaar opa en oma buiten de deur houden? Uit onderzoek is ook gebleken dat kinderen het bijna niet krijgen of overdragen.
Wat mij vooral het meest dwars zat dat was als mijn ouders bijvoorbeeld corona krijgen, ze de meiden al maanden niet gezien had ook nog niet eens afscheid konden nemen mocht het verkeerd aflopen... Nee met die gedachten kon ik even niet meer verder dus afgelopen maandag als verassing met de meiden geweest en ze hebben er van genoten. Zij hebben weer even nieuwe energie opgedaan door de meiden te zien en ik heb geen schuld gevoel dat mochten ze corona krijgen en het verkeerd aflopen dat ze nog wel de meiden gezien hebben.
Hier zit ik dus ook mee. Ik en ook de meiden hebben mijn ouders al vanaf 15 maart niet meer gezien. Alleen via Skype. Ze wonen in zuid Limburg dus als ze nu corona zouden krijgen en het loopt verkeerd af dan hebben ze dus al weken hun kinderen en kleinkinderen niet gezien. Dat zou je dan toch ook niet willen. Mijn ouders zijn 62 en 64, geen risicogroep, gezond, en sportief, maar ze durven gewoon het risico niet te nemen. Ik ben dus gewoon in staat om de auto te pakken om 3 uur in de auto te zitten zodat ze desnoods de kinderen hebben gezien achter een raam.
Wij gaan niet naar onze ouders. Beide moeders vallen binnen de kwetsbare groepen en beiden zijn zelf ook heel voorzichtig. Wat betreft mijn schoonouders, doet mijn schoonvader de boodschappen en voor mijn ouders doet mijn zusje de boodschappen. Daarnaast wonen beide ouderparen een uur rijden van ons af, maar gezien wij geen auto hebben, zou het dan met het OV moeten. Met mijn schoonfamilie FaceTime we 2x per week en mijn familie af en toe een berichtje in de app groep of een telefoontje met mijn ouders. Vooral mijn oudste dochter mist haar oma (schoonmoeder) erg. Zij daar gaat volgende week lekker theeleuten mbv videobellen.
Hier ook video bellen met de 60+ ers en gewoon bellen met de 70+. Ze zijn nu gezond en ik wil niet het risico lopen. Ik mag er niet aan denken dat ze zouden ziek worden na een bezoek van ons. Ookal is het nooit zeker waar mensen het oplopen, ik wil niet moeten nadenken of het door ons komt of niet.
Nu in de meivakantie?! Wow, 1,5 maand heel consequent elkaar niet zien en dat gooi je hoppa overboord, door hem daar direct een week te laten logeren? Sorry, die logica volg ik niet ...
Voor elkaar niet zien waren meer redenen. De grootste was in eerste instantie dat ik in het epicentrum van de Nederlandse uitbraak woon en mijn ouders op een plek waar het beduidend minder voorkomt. Verder zijn mijn ouders nog jong en gezond en vallen niet in de risico groep. Het wordt mooi weer, niemand is ziek of verkouden. Dus ja, gezien de maatregelen nu ook versoepeld worden overal mag hij gaan logeren.
Ik zou het persoonlijk doen... Mijn ouders wonen 40 minuten rijden dus een stuk dichterbij maar al had ik 3 uur moeten rijden had ik het ook gedaan. Je maakt er je ouders gelukkig mee, je kinderen ook en je ziet niet met een schuld gevoel dat ze de kinderen niet meer gezien hebben.
Wij zien mijn moeder gewoon vanaf het begin van corona. Ze is in de 50, COPD. En ik werk in de zorg..probeer zo min mogelijk met besmette clienten in contact te komen. Zij trekt het niet om ons al die tijd te missen zegt ze. Zeker niet na het overlijden van mijn vader..
Toevallig zijn vanavond mijn schoonouders bij ons geweest. Schoonvader is 80 jaar en is wel een risico geval. Schoonmoeder is kerngezond. Ze willen het zelf graag en we houden afstand en gaat prima. Schoonvader is realistisch. Zijn leven heeft al eerder aan een zijden draadje gehangen en mocht die het krijgen dan is het mooi geweest. Ze gaan veel op stap en houden afstand. Fietsen en wandelen, ik vind het knap hoe ze het doen. Die 1,5 m afstand zal pas niet meer hoeven wanneer er een vaccin is en dat duurt nog wel even en om nu tot die tijd elkaar amper te zien is ook niet realistisch.
Oké, nou ja, ik blijf het bijzonder vinden. Zo te lezen moet je er ook nog een eind voor reizen. En het mooie weer valt ook nog wel tegen als ik de weerberichten voor de komende 2 weken bekijk. En wat heeft dat er eigenlijk mee te maken met logeren? Dat die je toch sowieso binnen? Bij even langsgaan voor een kopje koffie in de tuin lijkt me dat relevanter.
Het gaat niet zo goed met de hond van mijn ouders, zou eigenlijk wel langs willen maar wil dat eigenlijk voorlopig nog niet doen. Mijn moeder en jongste vinden het echt heel lastig, elkaar zien maar toch geen contact. Ga denk ik afwachten en hopen dat de hond het nog even volhoudt...
Ik vind het heel bijzonder dat dit je zo bezig lijkt te houden? Heb je niet iets beters te doen dan te bedenken hoe een logeerweek van een volstrekt onbekend kind, in een voor jou onbekende situatie er mogelijkerwijs uit zou kunnen zien.
Hier hebben we elkaar niet meer gezien sinds 18 maart, begin het lastig vinden. Mijn broer gaat nog steeds, mama zelf gaat nog steeds overal heen. Zelf sta ik niet echt te springen om dan te gaan, vind het risico zwanger nog altijd zeer moeilijk inschatten.
Ik denk dat je wanneer je twijfels over een bepaalde situatie beter afstand kan houden en niet kan gaan.
Dat doen we nu inderdaad, even video bellen en dat is het. Niemand meer gezien sinds de start eigenlijk.
In feite zijn we allemaal volstrekt onbekenden op dit forum, dus waarom zouden we dan überhaupt nog reageren op anderen?