Ooh wat ben ik net boos geworden op de kinderen. Ze weigerden beiden een uno spel op te ruimen dat ze op de grond hadden gegooid na een onenigheid. Ik vroeg hulp en ze zuchten en klaagden alleen maar. Dus op handen en knieën alles liggen oprapen. Daarna kaske van hunne tv kwijt en mama mocht weer alleen zoeken terwijl zij op de zetel zaten.... Heb ineens 2 superbrave kindjes in huis die enorm komen knuffelen. Of mss zit mijn tekst er wel wat voor tussen: gulle helpt mij ni meer? Is goed, trek ulle plan. Ik doe niets meer vandaag en ulle speelgoed dat rondslingert vliegt gewoon in de vuilbak.... #mamawintaltijd
@HarleyQuinn zooooo herkenbaar. Vanmorgen stond ik in de keuken en dochterlief vond het een goed idee om de muisjes vast op haar bord te doen en vervolgens het bordje van de tafel te tillen met als gevolg: OVERAL muisjes Dus mama reageerde beetje geïrriteerd en toen wilde ze helpen maar dacht dat en nog meer aan t gooien was dus werd ik boos op haar Arm meisje snapt niet dat mama niet de hele tijd kan bukken
Ocharme die kindjes van ons Tis idd niet makkelijk voor hun en ze snappen onze frustraties niet maar pfff soms he.... verliezen wij ons geduld. Oeps... hier nog steeds brave kindjes ze
Haha, echt he, die kleine draken, ze kunnen er wat van! Hier vandaag gelukkig een opvangdag, tussendoor even zoon naar school gebracht voor kennismaking. Ben benieuwd of hij er vanavond wat over kwijt wil, net zei hij helemaal niks . Ik merk hier nog steeds niks. Baby is idd een stuk rustiger maar voor de rest... deze week is eigenlijk pas de eerste echte rustweek, nu ze klaar zijn met de tuin. Ik vind het niet erg dat het nog even duurt maar dat is gewoon meer omdat ik ook nog geen rust heb kunnen vinden. Baal ik een beetje van. Verder ga ik overal nog gerust naar toe. Dit weekend ook weer volle bak verjaardagen. @kleinepien , lastig he, als je een ouder moet missen. Vooral als het nog zo vers is. Morgen hier weer controle, ben eigenlijk wel benieuwd hoe verder... zondag is het toch 40 weken. Ik wil niet te lang doorlopen en het zal ook wel vanzelf gaan komen maar toch.
Spannend! 40 is eindelijk in zicht Hier vanaf morgenmiddag rustweken. Kids zijn dan naar hunne papa en ventje vakantie tel af
Yes meneertje is ingedaald! dat verklaard de wat mindere beweging die ik voel. Verloskundige denkt dat ie nog wel ff zit gezien zijn geschatte gewicht (3700gram bij 40 weken). De wat grotere kindjes zitten vaak wat langer lekkerder in de buik zei ze
Ooh ik vind het zo stom dat ik nog moet wachten tot volgende week vrijdag... ik wil ook weten waar we staan. Het begint voor ons allemaal te korten. Spannend!!!
Ja, vriend is nu wel gewoon aanwezig bij de bevalling hoor. Hij hoeft verder niets te doen van mij, gewoon er zijn. En ik herken het mopperen op kinderen helaas ook. Ik moest zojuist met dochter naar het gemeentehuis om haar nieuwe identiteitskaart op te halen. Had gezegd dat als het allemaal zonder gedoe en gemopper kon, we daarna nog een nieuwe voorraad ijsjes gingen halen. Ging top, had geen kind aan dr. Toen we uit het gemeentehuis kwamen, nog even 'nu het nog kan' met z'n 2 naar de ijssalon geweest en daar elk een ijsje gegeten. Gezellig. Totdat we daarna naar de supermarkt gingen voor wat ijsjes voor thuis. Bij de kassa werd ze ineens heel druk. Overal aanzitten, mijn jurk omhoog doen, drammen dat ZIJ de centjes wilde geven (kon niet, ik moest pinnen). "Ik wil pinnen! Ik kan daar wel bij!" Echt kind, hou op. Het is warm, druk en ik wil naar huis. Uiteindelijk waren we aan de beurt en kon ze het inmiddels normaal vragen "mag ik dan het pasje erin doen?". Dat mocht. Ijs mee, kind mee, hop naar de auto. Moesten we langs de speelgoedwinkel "Gaan we daar ook nog heen?" Nee, deze keer niet. We hebben ijs dat gaat smelten, en we gaan nu toch geen speelgoed kopen. "Maar ik wil..." Dat "ik wil" triggert direct iets bij mij ofzo. Gezegd dat we nu niet gaan, klaar. We gaan naar de auto en naar huis, want anders hebben we straks ook geen ijsjes meer. Mopperdemopper, grote mond en sjokte treuzelend achter mij aan. Waarop mijn 'cool' dus compleet weg was. Ik heb gezegd dat ik de ijsjes terug naar de winkel ging brengen als ze nu niet *&#@$ meekwam naar de auto. Toen zat het tempo er wel weer in. Eenmaal in de auto, zat ze binnen 2 minuten al knock-out in de autostoel. Hartstikke moe dus. Zij moe + ik hoogzwanger = ellende. Gelukkig is het gauw vakantie.
Oooooh dat klinkt mij zoooo bekend in de oren!! Zo vervelend als ze zo doen! Zelfs mijn 10 jarige doet nog zo Pffff bijna uit huis
OMG lijkt wel mijn middag hahha Hoe oud is die van jouw? Wat een drama he soms, maar heel herkenbaar zeker als ze moe zijn, maar dat IK WIL dat gaat bij mij (zeker op dit moment) er helemaal verkeerd in. Hier is nu met name s’avonds met douche, tandenpoetsten, pyjama aan, lezen en slapen een heel project wat een stront eigenwijs kind, merk dat mijn man heel kort af doet( op dit moment, zal ook wel last hebben van hormonen) en er slecht tegen kan...... ik probeer dus rustig te blijven en te praten (met een 3,5 jarige) Maar waarop ik weer tegen me man zeg HALLO ik heb hem de hele dag hoor!!!!! Hij komt om 17:30’thuis!!! Hoezo geïrriteerd??? Hahahhah
Ik net terug van controle! Alles prima! Nog dieper ingedaald. Ze zei dat ie wellicht wel boven gemiddeld groot/zwaar ( ik vroeg erna) Maarja dat zeiden ze bij de eerste ook, wordt een groot kind en uiteindelijk 3090gr. Dus.... ja weet het niet wat ik ervan moet denken
@Anne144 : dochter is net 5. En toe aan vakantie. En ik ook. Ik snap het allemaal wel, we zijn allemaal een beetje 'on edge' momenteel. Spanning bij dochter, want nog 1 week naar school en dan vakantie. Broertje komt binnenkort, maar ze heeft nog geen concreet beeld van wanneer dat nou precies is. Is ook allemaal spannend. Ik ben een hormonenbom, zit lichamelijk gewoon slecht in mijn vel, heb pijntjes en voel me niet prettig meer in mijn lijf, ik kan bijna niks meer, dus daardoor ben ik snel geïrriteerd. Vriend zit al sinds januari thuis met burn-out, maar heeft nu eindelijk medicatie waardoor hij iets minder piekert en van ons 3 nog de meest relaxte is. Laat de baby maar komen. Dan is er weer andere stress waarschijnlijk Maar dan ben ik wel van die buik af.
Haha, zo herkenbaar allemaal. Man is hier ook geirriteerd en ik ook. Net nog zwaar geduld verloren en dan voel ik me zooo lullig.
Fijn om te lezen dat we allemaal een beetje klaar zijn met zwanger zijn Vandaag zei een collega nog op de app: nu is nog te vroeg hoor om te bevallen, zwanger zijn is zo iets bijzonders daar moet je van genieten.... en het enige wat ik dan denk is: fuck you!
Ik mag mijn pollekes kussen met mijn ventje. Hij is echt degene die het rustigste blijft in alles. Voor hem duurt het ook wel lang maar hij heeft er niet echt last van. Maar voor de rest klinkt alles heeeeeel bekend in de oren.
Ik ben zelf ook al wel even klaar met het zwanger zijn in combinatie met de warmte, eindelijk een mooie zomer en ik kan er niks mee. "Gelukkig" geen extra drukte om me heen door kinders. Mijn man is een stuk geduldiger, maar wordt toch ook met de dag onrustiger..
Ik kan bepaalde opmerkingen inmiddels ook niet meer horen zonder dat er een licht gegrom in me begint op te wellen... -"Och meid, wat een buik. Weet je zeker dat het er geen twee zijn??" Zucht. Ik heb inmiddels tig echo's gehad, dus ja, ik weet heel zeker dat het er maar 1 is. Ik heb gewoon zo'n enorme pens. -"Jaaa, de laatste loodjes hè, geniet er nog maar even van!" Waarvan?! Pijn, ongemak, gierende hormonen, ik ben een emotioneel wrak, ik zwel op als een ballon. Ik geniet niet! Dat doe ik straks wel als de baby er is een we allemaal ons ritme een beetje hebben gevonden. -"Och ja, als de baby er straks is, ga je die buik zó missen..." Mm-hmm, als kiespijn. Natuurlijk koester ik de schopjes enzo, maar missen? Nee, echt niet. -"En, hou je t nog een beetje vol?" Ik heb weinig keus hè?! Ik wil gewoon onder een steen kruipen en wachten tot de baby komt. Geen opmerkingen van anderen hoeven aanhoren. Zelfs een goede vriendin zei vandaag: "Nou, jij bent in elk geval de zwangerschap nog wel goed fit doorgekomen! Toen ik zwanger was, was ik van begin tot eind verkouden..." really? Ik begon verdorie met HG, moest met 14 weken al in de ziektewet omdat ik vanwege de bekkenpijn niet fatsoenlijk meer kon lopen, de hg is pas sinds 4 weken weg. En sinds het constante misselijk zijn weg is, heb ik een bloedirritante hoest, waardoor ik icm mijn dikke buik en astma het bij vlagen flink benauwd heb. Bovendien zit mijn neus al maanden verstopt, waardoor ik gigantisch snurk en slaap met mijn mond open. Dus als ik wakker word, heb ik een zere droge keel en een volgekwijld kussen. Maar hee, ik voel me zo f*-ing fit joh! Hou oooooop! #einde frustratiepost.
Ik doe ook mee aan het gekwijl en die pens en nen ambetante hoest met veel slijmen. Nog ff op onze tanden bijten en we kunnen stilletjes aan terug wat “normaal” beginnen doen. Maar dan kunnen we beginnen klagen over het slaapgebrek