Stuit

Ik heb van mijn zoontje een versie gehad met 36 weken. Hij heeft eigenlijk altijd in stuit gelegen toen.
Hij is geslaagd toendertijd en ben normaal bevallen.

Ik vond het heel erg meevallen. Kreeg een spierverslapper om de baarmoeder te ontspannen. Eerst probeerden ze hem voorover te draaien maar toen ging hij gelijk terug. Ze wilden toen gelijk stoppen. ik zei toen dat als ik hem voel bewegen, hij zijn hoofd altijd achterover gooit. Was zeer ongebruikelijk om die kant op te draaien zeiden ze maar uiteindelijk wilden ze het wel proberen. En binnen 4 minuten was het gepiept.
Nog een half uur aan de CTG en ik mocht weg.

Qua pijn vond ik het enorm meevallen. Was best nerveus door allemaal horrorverhalen online maar is denk ik ook afhankelijk van je eigen pijngrens. Ik had het zo weer gedaan.

 

mijn dochter was met 35 weken nog even zelf gedraaid. Misschien draait jou baby ook nog zelf.

 

Ik heb een versie gehad met 36 weken bij m'n zoontje. Viel me enorm mee. Ik kreeg geen spierverslappers, wel hartfilmpje baby 30 min ervoor en erna. Het was een raar gevoel, maar echt pijn deed het niet. Je moet proberen je te ontspannen, beetje zuchten zoals je op "pufklasje" leert zeg maar.
Mijn tip is wel het in het ziekenhuis te doen. Gaat er iets mis (gebeurt vrijwel nooit hoor) dan ben je op de juiste plek. Mijn vk deed ook zelf versies maar respecteerde mijn keuze voor zh direct.
Verder had ik via bevriende gyn gehoord dat een gyn heel goed in versies was, en ik kon bij haar terecht. Je zou eens kunnen informeren of er in jouw zh toevallig ook een "versie talent" is.

Ik zou het zeker weer doen een versie! Uiteindelijk is bevalling alsnog ks geworden, dat voelde enigszins zuur, hele versie voor niks, maar dat had met die stuit dus niks te maken.

Succes met je keuze - en uiteindelijk: volg je eigen gevoel...!

 

Allebei mijn zoontjes lagen in stuit tot laat in de zwangerschap. Gelukkig waren ze beiden op het laatst zelf gedraaid! Ik hoop voor jou hetzelfde!

 

Bij mij hebben ze het geprobeerd op 37,5 weken in het ziekenhuis. Het viel eigenlijk heel goed mee.
Hoe het bij mij gegaan is: ik had vrijdag afspraak bij de gyn, onze baby lag nog steeds in stuit dus heb ik toen een afspraak gekregen voor poging tot kering maandag erop. Ik moest 's ochtends daar zijn, ik denk dat ik nuchter moest zijn maar dat weet ik niet meer. Mijn man is meegegaan en dat zou ik je zeker aanraden.
Toen ik toekwam werd ik op een bed gelegd en vervolgens aan de monitor (voor hartslag baby), vervolgens hebben ze een echo gedaan om te kijken hoe de baby lag, waar de placenta en de navelstreng lagen. Ze hebben dat allemaal zorgvuldig nagekeken, zelfs de prof is zelf komen kijken. Vervolgens kreeg ik dan een spuitje met een middel tegen weeën. Daar kreeg ik een gejaagd gevoel van, beetje last van hartkloppingen. Vervolgens moesten mijn man en ik naar de verloskamer/operatiekamer (konden ze makkelijker aan mijn buik aan beide kanten). Ze hebben vervolgens weer eerst met echo gekeken, vervolgens heeft de prof aan het poepje geduwd en assistent het hoofdje tegengehouden zodat de baby mee zou draaien. Dat is het moment dat pijn doet, alsof iemand je heel hard knijpt maar zodra ze loslaten is denken weg. Ze duwen het poepje dan richting mijn linkerborst. Als het bijna boven was, hebben ze even gewacht tot de baby zou draaien maar ze schoot direct terug. Ze hebben dat 3 maal geprobeerd en dan gestopt, tussendoor checkten ze telkens de toestand van de baby met echo toestel. Ze hebben toen gewoon gezegd dat er wschlk wel een reden voor was dat ze niet wou draaien en dat is achteraf ook gebleken (deuk bovenaan baarmoeder dus dat zat in de weg om volledig te draaien)
Daarna mocht ik weer naar de kamer en werd ik weer een half uur aan de monitor gelegd, hartslag van de baby was de eerste 10 minuten hoger dan ervoor maar dat was op het einde terug genormaliseerd. Uiteindelijk heeft het een hele voormiddag in beslag genomen. Ik heb erna 2 à 3 dagen nog last gehad, gewoon extra moe en beurs gevoel op de plaatsen dat ze geduwd hebben.

Bij mij is het dus niet gelukt en ik heb op 39 weken geplande keizersnede gehad. Ik zou zo'n kering zo opnieuw laten doen omdat ze het zo professioneel hebben aangepakt en herstel van keizersnede niet gemakkelijk is en veel meer pijn deed. Veel succes nog!

 

Ik heb daarvoor trouwens ook moxa therapie geprobeerd. Op een bepaalde avond was er heel veel beweging in mijn buik, zeer onaangenaam. Ik denk dat de baby toen zelf probeerde te draaien maar het zal wschlk toen ook niet gelukt zijn door die kleine afwijking van mijn baarmoeder.
Ik heb dit toen gedaan van "wie weet helpt het", het kan alvast geen kwaad

 

Ik zou een versie krijgen, was er helemaal klaar voor toen ik nog even een echo kreeg om de ligging te bepalen, en toen bleek dat ik krap in het vruchtwater zat. Ging het niet door en kon ik naar huis. Eigenlijk op dat moment heel opgelucht omdat we toen wisten waar we aan toe waren. Ik ben doorverwezen naar de gyn en heb aangegeven dat ik een keizersnede wilde. Ik zou een week later de datum krijgen hiervoor
Uiteindelijk door gebroken vliezen met 37+5 al een keizersnede gehad. Gevraagd om een gentle sectio voor zover dat kon. Ik mocht meekijken door een doorzichtig schern en mijn meisje meteen vasthouden toen ze geboren is. Vond dit zelf een heel fijne ervaring gelukkig.

 

met 35 weken ook een versie gehad, helaas niet gelukt.
Ik zou dit dan ook nooit meer doen, deed ontzettend veel pijn bij mij.
Maar bij iedereen is dit uiteraard anders en je moet doen waar jij je goed bij voelt