Het heeft in de lucht gehangen denk ik. Hier ook een rot nacht gehad. C was constant wakker en mijn kat heeft de hele nacht lopen kloten. Spannend T86! Hopelijk zet het gauw door
Ja die slaap... onze dochter begon om 00.00 met spoken en om 0.45 met spugen. Drie keer feest. Alles onder. Waakslapen en iedere keer eruit vliegen. Vanmorgen dus weer veel bekkenpijn. Bah. Elke keer als de rust wederkeert hier komt er weer gedoe. Dan de griep dan de douche en nu die kleine weer ziek. Ik ben het zo beu. Twee weken terug had ik heel goede vibe, ging lekker m'n bubbel in en had veel voorwerk. Nu... niks. Sorry. Even mopperen. Morgen 39 weken.
Ik had om 9:15 controle. Alles was goed. Kleine ligt nu vast in mijn bekken. Bloeddruk was nu 130/80. Nog prima maar wel gestegen. Mijn buik was iets 1cm gegroeid. Nu 37 3/4nx. En wat ik zelf al dacht was mijn buik nog niet helemaal gevuld met baby. Had nog voldoende ruimte en vruchtwater. Heb geen inwendig onderzoek of ik ontsluiting heb geen idee. Verloskundige gaf alleen aan dat we moeten afwachten wanneer de weeen doorzetten. Voel inderdaad de baby nu heel laag liggen en heb ook weer een aantal weeen gehad.
Wordt er bij jullie dan al inwendig onderzoek gedaan? Ik denk dat ik dat t liefste zo lang mogelijk uitstel. Hier alles gesopt en gewassen enzo na het nachtelijke avontuur... zit met Mulisch en een kop gember thee te waken bij m'n inmiddels doorschijnende dochter. Harde buiken en zelf nu ook n beetje misselijk... oh nee oh nee. Fijn dat de baby goed ligt en vast ligt! Mijn bloeddruk ging ook van 50-100 naar weer 'normaal' 70-120. Raar vind ik dat, maar t schijnt normaal te zijn in de laatste periode. Wat gaan jullie doen vandaag??
Super om te lezen lolabloem! De positieve insteek lijkt me heel erg goed. Hou elkaar maar lekker vast, letterlijk en figuurlijk!
Ik heb 1x inwendig onderzoek gehad omdat ik oudejaarsavond heel veel last kreeg van mijn buik. Dacht echt nu komt de baby. Omdat ik zelf ook 6 weken te vroeg was. Maar alles zat toen dicht. Volgens mij doen ze het alleen als er aanleiding voor is. Vond het totaal niet erg dat ze het deed. Legde goed uit wat er ging gebeuren. Mijn bloeddruk begin van de zwangerschap was elke keer 100/60. Soms heel iets hoger. Maar nu de laatste weken gaat hij stapsgewijs echt wel omhoog. Maar nog niet zorgelijk.
Hier ook iedereen ziek behalve ik tot nu toe.. Dus lekker druk.. Hier nog geen bevalling.. wel harde buien voorwerp etc maar niets dat doorzet.. De jongste kwam ook pas met 41+6 dus ik reken maar weer op ongeveer die termijn.....
We moeten allemaal volhouden en stoer zijn. Wat zeggen jullie mannen/partners wanneer je er doorheen zit met het zwanger zijn?
Hij waakt ervoor dat ik niet te moe word maar zelf is hij ziek dus hij zegt niet veel. Vannacht heb ik ook slecht geslapen, eigenlijk de tweede nacht op een rij. Word rond 2 uur wakker en lig dan tot half vijf. Verschrikkelijk vind ik dat. Nu net drie uur geslapen want mijn zoontje is op de creche. Ik vroeg me ook al af of dat toucheren standaard is, bij mij hebben ze dat pas gedaan toen ik daadwerkelijk ging bevallen. Hoeft van mij ook niet perse eerder
Vanochtend controle gehad, een gyn die ik nog nooit heb gehad.. volgend hem was ze idd nog verder ingedaald en lag ze helemaal laag, hij gaf aan dat daar ook die pijn van komt( van het weekend) en dat mijn lichaam zich aan het voorbereidden is, wat ook pijn geeft. We wachten deze week nog af en is ze er zondag nog niet dan zondagavond naar het ziekenhuis. Dit omdat ze natuurlijk behoorlijk groot is en de ongemakkken voor mij steeds meer worden. Heb ik zondagavond voldoende ontsluiting mag ik naar huis en breien ze maandagochtend mijn vliezen, heb ik niet voldoende ontsluiting dan krijg ik een ballon. Evt mag ik dan ook thuis slapen of in het ziekenhuis, die keuze mag ik dan zelf maken. Mijn man kan dan ook gewoon blijven slapen. Hoop natuurlijk dat het deze week vanzelf doorzet, dus ben benieuwd..
"Komt wel goed schatje" Nee hoor hij is dan vaak even wat liever. 'Zal ik wat drinken voor je halen? Doe maar even lekker rustig aan vandaag. Ik ben trots op je hoe je het doet. Nog een paar weekjes'. Dat soort dingetjes. Best lief als je bedenkt dat ik momenteel heeel weinig geduld heb door de moeheid en de pijn en hij het af en toe moet ontzien de laatste dagen/weken
Wel fijn een duidelijk plan Lindah! hopelijk komt ze zelf nog voor die tijd Ik ging vanochtend trouwens nog een keer slapen en werd opeens wakker met/van een enorme pijn/kramp in mn linker-rug/zij. Echt té pijnlijk (dacht even, goh zouden weeen hiermee te vergelijken zijn? Zou me niks verbazen...) Ben gelijk maar even mn ademhaling gaan oefenen om de pijn te verdragen (manlief en ik waren net ervoor naar een afspraak geweest om te leren hoe met de weeen en pijn om te gaan enzo, kwam goed uit). Gelukkig bood een warme kruik ook veel verlichting. Hebben jullie zoiets eerder gehad? Heeft het met de baby te maken of is het puur iets 'gewoons'? Omdat het na een kwartiertje wel weer ging heb ik er verder niks mee gedaan, maar vraag me nog wel af waar het opeens vandaan kwam...
@Keija; het zouden ook best voorweeen kunnen zijn.. Zat er een opbouw in of een duidelijke piek waarna het weer af nam? Even in de gaten houden of je het vaker hebt. Was je daarvoor, voordat je ging slapen, druk bezig geweest? Mijn man is de rustheid zelve, overigens is hij dat altijd. Dus kan lekker tegen hem aan praten en hij stelt me gerust. Hij is nog steeds niet lekker maar merk dat niet aan zijn gedrag.
Ik was daarvoor alleen even naar zo'n mensendieck-mevrouw geweest. Met de auto, alleen even zitten dus, dus niet heel actief geweest. Qua pijn voelde ik eerst wel een beetje wat, toen werd het heel erg en ben ik maar uit bed gegaan en gaan bewegen (hielp niet echt) en kruikje gaan maken. Daarna zakte het wel weer af. Was maar eenmalig zo, is niet echt nog terug gekomen, in ieder geval niet in die intensiteit. Wel lichte zeurende pijn daar laatste paar uur. Maar vind het gek dat het maar aan 1 kant is? (zeg maar ongeveer tussen mijn ruggengraat en mijn zij in, alleen links). Overigens heb ik sinds dit weekend wel het idee dat de baby echt heel laag ligt, nog lager dan eerst, voel het af en toe bewegen net in/boven mn vagina. Weet niet of dat er mee te maken kan hebben? Wat fijn he zulke mannen