Wij willen de naam van onze meid niet open en bloot op het forum hebben staan, maar degene die daar geen moeite mee hebben mogen deze natuurlijk gerust in de lijst erbij zetten. Pinkie, bij mij waren de verkeerde gedachte ook de voornaamste reden dat het me tegen viel met de weeën. Als ik toen had geweten dat ze niet erger zouden worden (was het nog pijnlijk) maar dan had ik ze denk ik toch beter kunnen handelen. Tijdens het persen heb ik de pomp met pijnstiller niet eens meer gebruikt omdat ik daar niet meer aan dacht. Het persen deed bij mij ook geen pijn (misschien toch nog restjes van de pijnstiller in mijn bloed over). Hoeveel heeft Jules nog over om te slapen in de cosleeper, aangezien die zo snel groeit? Blijft hij nog wat rustig vandaag? Ik bedacht me gisteren trouwens dat ik in ons vorige topic had gelezen dat er een aantal geen pijnbestrijding meer kregen omdat ze al te ver waren met de ontsluiting. Ikzelf was al 8 cm en toen moesten ze nog de pomp met pijnstiller nog klaarzetten. Dus tussen toen en 10 cm heb ik pas de pijnbestrijding gehad. Hoever waren jullie dan al dat je geen pijnbestrijding mochten?
Ik was 8 bijna 9 cm toen de ruggenprik niet meer mogelijk was. Ik had om de ruggenprik 5 min daarvoor gevraagd (op dat moment is er geen controle ontsluiting gedaan).. Ik trok de heftige weeënstorm niet meer. Uiteindelijk was duidelijk waarom haha. Was in 30 min van 3 naar 8 cm gegaan. 10 min later mocht ik persen.
Ik heb een goed en fijn gesprek gehad op het cb. Even mijn hart kunnen luchten. Ze vond het niet gek dat ik het als soms als zwaar ervaar. Ik geniet op de rustige momenten volop van ons mannetje, maar de vele huilbuien zijn soms erg zwaar. Er komt iemand Anne het cb binnenkort hier thuis kijken. We willen dan samen kijken hoever hem enigszins wat vaker kunnen laten ontspannen en of we iets uit zijn gehuil kunne opmaken. Hij was weer goed gegroeid: 57cm en 5190 gram (nu 8 weken). We mogen de voeding ophogen. Pepti is licht verteerbaar en hij is goed gegroeid. Vandaar die honger. De avondfles en ochtendfles mag jij nu 180. De rest 150 als hij komt. En dan over een tijdje weer 1 van 180 er bij als we merken dat hij daar behoefte aan heeft. De prikjes voelen mee. Het was 10 min heel hard krijsen en daarna nog even gehuild. In de wagen terug viel hij in slaap. Thuis een beetje jengelig, maar dat is hij standaard rond deze tijd. Hij ligt nu in zijn schommelstoel te slapen.
Wat naar van je hechting lysta. Hopelijk wordt deze soepeler door het masseren. Pinkie, fijn dat je man meer thuis is. Kan je de zorg delen. Zo'n 'ik wil alleen bij naam slapen' dag herken ik. Ik geef er vaak aan toe. Bagheera, blijft bijzonder om te zien dat jullie Mila ook op 8 oktober geboren is. Mooie dag!
Ja, blijf het ook bijzonder vinden. Weet nog dat de co-assistente vroeg "en vind je 8 oktober een mooie dag?" Ik moest toen toch even aan jou denken. Deze dag, deze naam...
1-okt Lysta - 31 jaar - Meisje Mimi1988 - 28 jaar - Jongen 4-okt Anonimo - 27 jaar - Jongen Taj87 - 29 jaar - Meisje 6-okt Moby123 - 28 jaar - Meisje Elise 7-okt Julia26 - 32 jaar - Meisje 7-okt Lynn - 29 jaar - Jongen Pepijn 8-okt Bagheera - 30 jaar - Meisje Mila 9-okt Hay Lin - 26 jaar - Meisje 10-okt ManSte - 27 jaar - Jongen Ferry 11-okt Rosalyn - 23 jaar - Meisje 13-okt Pinkie - 28 jaar - Jongen Jules 20-okt Irisbloem - 34 jaar - Meisje 24-okt Bien1990 - 25 jaar - Jongen 26-okt Biientjeee - 24 jaar - Jongen
Lysta goh, voorlopig heeft hij nog wel wat plaats. Hij is ongeveer 60 cm nu en het matrasje is 90 cm. Maar hij zal er toch niet tot 6 maanden inpassen als hij zo blijft groeien vrees ik Mimi fijn dat het gesprek een beetje opgelucht heeft, ik snap heel goed dat het voor jou heel zwaar is hoor! Wij hadden gisterenavond en vannacht één huilavond/nacht en ik vond het al zwaar! Na een lekker dutje samen in de zetel vanochtend slaapt ons Juleske nu toch terug in z'n wagenbak. Hij heeft wel duidelijk veel aandacht nodig van ons vandaag, maar dat is natuurlijk ook niet erg! Vanmiddag is er een mevrouw van kind & gezin hier thuis geweest, en ze was vol lof over onze jongen. Hij weegt ondertussen 6kg en dat is perfect op z'n eigen curve. Ze zei ook dat hij niet alleen lichamelijk groot was, maar dat hij ook mentaal ouder lijkt dan hij is . Gewoon een snelle jongen dus Ik denk zelf dat ie weer aan een sprongetje bezig is, want sinds gisteren krijgen wij ineens veel meer glimlachjes en kletst hij ook een pak meer.
Hoi Hoi, Ik wil me ook weer graag aansluiten. Ik heb lang niet meer van me laten horen. Ferry is nu 7 weken oud, en de afgelopen 7 weken waren op zijn zachts gezegd erg turbulent. Ferry heeft (dit had ik wel al vermeld in onze zwangergroep) een flinke infectie gehad waardoor we in de tweede week in het ziekenhuis zijn beland en daar een week hebben gelegen. Daarna naar huis met een antibiotica kuur. De weken tijdens en daarna heeft Ferry veel last gehad van de bijwerkingen van de antibiotica. (veel krampen) Een echte huilbaby werd het.... Sinds een week of twee gaat het met Ferry een stuk beter. We zijn van borstvoeding langzaam aan overgeschakeld naar flesvoeding (persoonlijke keuze) Ferry krijgt nu infacol voor de krampjes (waar hij sinds een week eigenlijk geloof ik geen last meer van heeft) en we verdikken de voeding met een half schepje nutriton (hij had heel vaak de hik of spuugde na de voeding omdat hij heel gulzig drinkt) Ferry drink nu goed 5 flessen per dag, slaapt de nachten door in zijn eigen bedje (hij slaapt van 11 tot 6) en overdag na het spelen slaapt hij meestal ook goed in zijn bedje. Ik heb nu eigenlijk niks te klagen. Helaas gaat het met mij wat minder goed. Natuurlijk ook wel door alles wat er de afgelopen weken met Ferry gebeurd is. Maar nu het duidelijk een stuk beter met Ferry gaat voel ik me eigenlijk nog niet zo goed. Ik heb dit besproken met mijn huisarts. Hij denkt (nog) niet dat het een postnatale depressie is. Maar er is wel iets mis. Ik heb bloed moeten prikken, (algehele check van ijzer, hb, vitamine waarden enz) en hier krijg ik hopelijk morgen de uitslag van. Ook heb ik iedere week een afspraak bij het consultatie bureau en krijg ik heel veel hulp van familie. Echt fijn. Verder vind ik het wel echt leuk om te lezen hoe het met jullie gaat. En vergelijkbare problemen en vragen voorbij te zien komen. tweede: qua zwangerschap en bevalling zou ik zeker nog een tweede nemen. Meteen. Maar de afgelopen 7 weken hebben er flink ingehakt. Vooral ook emotioneel gezien. Alhoewel ik nog steeds echt graag een tweede kindje wil heb ik wel al tegen mijn man gezegd dat ik daar voorlopig echt nog niet aan moet denken. Eerst zelf maar eens opknappen en lekker genieten van het eerste jaar van Ferry. Ik weet dat iemand vroeg hoe dat zit met MMM; Ik heb al een doorverwijzing van de gyn bij de huisarts liggen. Als en wanneer wij een tweede kindje willen mag ik het eerst zelf proberen, maar als ik wederom geen eigen cyclus heb mag ik meteen de doorverwijzing ophalen en een afspraak maken. (echt super fijn!) Ook vroeg iemand hoe het zit met flesvoeding en dan vooral ook 's nachts. Ik keek er eerst ook tegenop. Dat ik dan eerst dat flesje moet maken terwijl Ferry zo huilt. Maar dat valt gelukkig reuze mee. Het flesje is in een minuutje gemaakt. En hij huilt daar eigenlijk ook niet meer om.
Leuk dat je je weer aansluit Manste! Wat moet dat een heftige tijd geweest zijn voor jullie! Ik kan me voorstellen dat dat er flink inhakt. Hopelijk zorgt de rust nu ervoor dat het met jou ook wat beter gaat.
Manste gezellig dat jij er ook weer bent! WT een heftige tijd heb je achter de rug. WT fijn dat je zoveel steun en liefde krijgt uit je omgeving. Dat heb je dan echt hard nodig! Helaas is die roze wolk echt niet zo roze. Weet je wat opvalt? Ala je het erover hebt hoor je het zoveel meer. Denk aan jezelf meis en knap lekker op! Geniet van je mannetje!!
@bagheera; inderdaad! Nadat ik er wat meer open over sprak in mijn omgeving hoor je heel veel verhalen over de zware eerste tijd. Huilbabys, kwaaltjes, hormonen, huilbuien enz. Pff.. dat maakt het voor mij wel een stuk makkelijk. Ik voelde me eerst zo ontzettend schuldig! En nu ik weet dat heel veel vrouwen/stellen dezelfde gevoelens en problemen hebben kan ik het veel beter relativeren. Ja het is prachtig. Maar soms ook even niet, en dat is ok.
Welkom terug Manste! Fijn dat je wel open over je gevoelens kunt praten, dat moet je zeker doen. Op tijd aan de bel trekken is echt wel nodig! Ik ben gisteren nog eens op controle moeten gaan bij de gyn om mijn zwangerschap en bevalling af te sluiten...Blijkbaar is m'n scheurtje nog steeds niet helemaal genezen (of opnieuw open gegaan). Ik voelde het wel hoor, dus verwachtte het al wel. Sinds een week deed het weer erg veel pijn...hopelijk herstelt het vlug. Het probleem is dat ik nauwelijks de tijd kan nemen om rustig naar het toilet te gaan en daarna het wondje te spoelen met water of te ontsmetten...of ik moet Elise laten krijsen (en dét doe ik niet graag!)...maar ik ga nu echt proberen om meer tijd voor mezelf te nemen om volledig te herstellen.
Welkom terug Manste! Heftige weken. Benieuwd of ze iets aan je bloed zien. Die roze wolk bestaat helaas niet. Denk dat het voor mij scheelt dat ik hem ook niet verwacht had Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen. Let goed op jezelf!
De huisarts had vanavond gebeld. Bloedwaardes zijn helemaal goed. In overleg kijk ik het nu een paar weken aan, en als het niet beter gaat moet ik weer terug komen. Mijn man heeft sinds deze week ook borgverlof opgenomen en werkt nu maar halve dagen. Dit scheelt ook een hoop, dus ik hoop dat het zichzelf wel oplost.
Fijn dat je er weer bent Manste. Wat heftig allemaal. Fijn dat de bloedwaardes goed zijn en je man nu even bij je is. De zogenaamde roze wolk is iets heel ongrijpbaars. Ik ervaar het ook niet echt zo de eerste weken, er komt zoveel op je af. Wat naar van je wond Moby! Het is inderdaad erg lastig om rustig de tijd te nemen als je je kleintje hoort huilen ofzo. Probeer toch goed op te passen! Zou rot zijn als je er blijvend iets aan overhoud. Vanmiddag moet ik voor het eerst naar het consultatiebureau, ben benieuwd!
Manste, die roze wolk kan ik ook niet vinden hoor. Iedereen verteld altijd alleen de leuke dingen van een baby nooit hoe zwaar het kan zijn. Fijn dat je er over kan praten en dat je man halve dagen kan werken. Bien hoe was t bij cb? Moby auw. Ik weet precies wat je voelt. Hier is t alweer een paar dagen drama. Meneer is een grote eter. 'Maar mag niet meer flessen op een dag van t cb. Dus over gestapt naar forte en dat mengen met Johannes broodpitmeel voor z'n reflux . Ben benieuwd of het gaat werken.
@bientje; het verdikken met nutriton heeft hier zeker wel geholpen. Hoop dat het bij jou ook helpt. Ben ook benieuwd of de forte helpt. Hier ook weer wat slechter. Ferry wordt tijdens de slaapjes overdag steeds na een uur wakker, dan lukt het hem niet meer om in slaap te vallen terwijl je ziet dat hij moe is. Dus is het op mijn arm huilen huilen huilen. Ook was hij vanacht om drie uur weer wakker. Dit was maandag ook al zo. Op het advies van cb vanacht geen voeding gegeven. Heb hem bij ons in bed gelegd (in het babynestje) en met een speen ging hij toch weer slapen. Hoop dat het een sprongetje is, en dat het na een paar dagen overgaat. Heb nu iedere keer het gevoel Dat als we eindelijk een stap vooruit doen, we na een paar dagen weer tegen een nieuw probleem aanlopen. Wat altijd weer eindigt in gigantische huilbuien. Dit weekend hebben we eten en sinterklaas. Op zaterdag bij mijn ouders en op zondag bij mijn schoonouders. Samen met alle broers en zussen. Eerlijk gezegd kijk ik hier enorm tegenop. Wat nou als hij weer alleen maar huilt? Ik durf hem eigenlijk bijna nergens mee naartoe te nemen. Alhoewel ik ook wel weet dat ik niet altijd maar thuis kan zitten. Hebben jullie hier ook wel eens last van?
Ik heb een klein beetje maling gekregen aan t cb (schaam) m'n kind heeft gewoon echt honger moet ik hem dan de hele dag laten huilen? Hoeveel geven jullie voor de dames flesvoeding? Manste komt vast goed heel veel plezier alvast meestal gedragen ze zich dan voorbeeldig Athans die van mij wel
Alweer 2 uur met een huilende baby gezeten. Ik ben dood op, gezocht op Google en kom echt op een huilbaby. Nu afspraak maken bij een osteopaat wie weet kan die verlichting bieden. Meneer slaapt nu met de stofzuiger aan hopelijk blijft dat zo ook even.