Lastig zeg. Ik heb geen oplossing voor je want ik heb er geen ervaring mee maar is er misschien iemand in jullie omgeving die jullie vertrouwen die bereid is om af en toe een nacht over te nemen? Dan kunnen jullie lekker een hele nacht doorslapen en als je beter uitgerust bent kun je een huilende baby ook beter aan.
Hier ook huilbaby gehad, 4 maanden lang. Overdag drama met slapen, nachten gingen wel goed. Maar we hebben nooit geweten wat het was. Ka zei prikkelgevoelig en snel gefrustreerd. Maar of dat het geweest is? Geen tips dus. Alles wat wij deden, doe je al. Wil je wel heel veel succes wensen, want t is zo zwaar!! Denk echt aan jezelf. Ga er af en toe even tussen uit. Dat wil ik je meegeven..
Ik ben gesloopt... Dr hele middag en avond met haar omgesjouwd, eindelijk rond 22u in slaap gekregen, werd ze om 00 uur weer krijsend wakker. Inclusief hazenslaapjes heeft ze vandaag een uurtje of vijf geslapen. Ik weet echt niet wat ik fout doe, wat ik anders aan moet pakken... Ik weet het niet meer!
That's it, ik ga bellen voor een ziekenhuisopname ter observatie. Ik eet al weken slecht, maar mijn zoon weigert nu ook te eten en te drinken, van vermoeidheid (hij heeft ook weer de hele nacht gespookt doordat zijn zusje weer aan het brullen was, hij slaapt ook al weken niet goed). Zou ik het voor elkaar kunnen krijgen? Het is toch niet normaal dat een baby zo weinig slaapt, dat kan toch nooit goed voor haar zijn??????
Even een hele dikke digitale knuffel, wat een zware tijd! Heel goed dat je weer stappen gaat ondernemen, dit is echt niet vol te houden. Bij ons heeft het een paar maanden geduurd en toen zijn we naar de huisarts gegaan. Die zei dat het altijd lastig is bij zulke kleintjes om te achterhalen wat er aan de hand is en omdat we al die leefregels al een tijdje toepasten schreef ze ons gewoon medicatie tegen reflux voor om een weekje te proberen terwijl er geen duidelijke symptomen waren en na een halve week was het huilen ineens over. Blijf hulp vragen zolang het niet over gaat. Het is echt niet normaal dat een baby'tje zo huilt en het is echt belangrijk dat jullie voldoende rust krijgen om hiermee om te gaan. Heel veel sterkte, meid!
Kom voor jezelf en je kleintje op als het niet goed voelt! Wij hebben 7 maanden aangerommeld met onze 'huilbaby' en uiteindelijk bleek er toch lichamelijk wat te zijn. De eerste KA zag alleen een overprikkelde baby die een happy spitter was. Inbakeren met een Pacco Piccolo scheelde wel wat in het slapen trouwens.
Als je mijn voorgaande berichten in dit topic gelezen hebt, zie je dat ik al heel wat opties aangedragen heb, maar vooral dat dit niet normaal is en dat ik vind dat de kinderarts zich er nogal gemakkelijk vanaf maakt.
Wat rot Rijo, dat zal wel hartstikke zwaar voor jullie zijn. Lastig, want je wilt natuurlijk lekker genieten van jullie kleintje. Hebben jullie mensen in je omgeving die af en toe kunnen bij springen? Lukt het om elkaar af te wisselen. Hier waren de eerste maanden overdag ook zwaar (gelukkig sliep ze snachts), maar wij wisten al snel dat het verborgen reflux was. Hier hielp uiteindelijk medicatie (na eerst verergering) en nu zijn we die gelukkig aan het afbouwen. Het is ook zo zielig voor die mupskes he? Zo klein en het enige wat ze kunnen is huilen. Of het nu iets medisch is of niet, het is vermoeiend. Maar wat doen jullie het al goed! Ik kan niet veel meer tips geven denk ik. Hier hielp slapen in de puckababy tegen de onrust. Doe wat voor jullie goed voelt en heel veel sterkte, want ook al komt er een eind aan nu zitten jullie er middenin en dat is zwaar. Dat het snel beter met jullie gezinnetje mag gaan.
Bedankt voor al jullie reacties, lief! We hebben vanmorgen met de zogenaamde vuist op tafel geslagen. Eerst werden we weer afgewimpeld met allerlei goedbedoelde adviezen... Ik werd toen zo kwaad, ik heb gezegd dat als ze mijn meisje niet bij de huisartsenpost wilden zien, ik haar in de auto zou zetten en bij de eerste hulp zou brengen. Toen was een afspraak zo gemaakt, waarschijnlijk onder de noemer 'labiele moeder'... Na een goed gesprek met een lieve huisarts is besloten haar een week op te nemen ter observatie. Het is zoooooo moeilijk om mijn kleine kindje daar achter te laten, maar het moet (we mogen niet blijven slapen ivm onze eigen rust).
Pf wat een moeilijke maar moedige beslissing. Sterkte en succes komende dagen,hopelijk kunnen jullie bijtanken en komt er iets uit de observatie.
Heel veel sterkte rijo! Klachten klinken heel bekend, is inderdaad oververmoeidheid. In ons geval kwam dat door het niet kunnen slapen door omhoog komend maagzuur. Met medicatie was het zo opgelost, hopelijk vinden ze de oorzaak van de klachten! Knuffel!
Echt herkenbaar! Ons zoontje deed hetzelfde! Het was 4 tot 6 maanden afzien, weinig slaap, rondjes lopen en voor iedereen veel huilen! Zo weinig slaap, zo machteloos. Alles geprobeerd, overal geweest. Er was maar 1 oplossing: tijd! Het ging vanzelf over. En nu hebben we een vrolijke dreumes die snachts zo 13 uur slaapt en overdag ook zo 2-3 uur. Wel nog pittig en snel huilerig maar ok. Hij is sinds z'n eerste half jaar veel beter en sinds z'n jaar een model kind 😉 Wij hebben alleen een kleine trauma en dan vooral ik aan de babytijd. Ik wil bijv echt ooit een tweede maar zie er zo onwijs tegenop. Ik kan wel stellen dat in her eerste half jaar vreselijk vond. Echt. Goed dat je met je vuist oo tafel hebt geslagen en knap dat je voor ziekenhuisopname gaat! Wie weet breng het verandering in het patroon! Sterkte!
Wederom bedankt voor jullie reacties en het delen van ervaringen! Fijn om te lezen! We zijn gisteravond nog even bij haar geweest, ze heeft nog een kwartiertje bij mij op de arm geslapen. Mijn kleine baby... De verpleegkundigen zijn erg lief en meelevend, vertellen alles wat ze doen en waarom ze het doen en hebben alle tijd voor je, zo fijn! We mogen 24/7 bellen. Dat maakt het iets makkelijker om haar aan hun zorg over te dragen. Ze zagen op het eerste gezicht grote motorische onrust bij haar, en oververmoeidheid, wat logisch is. Vandaag, na de eerste 24u observatie, gaat de kinderarts in overleg met de verpleegkundigen een plan opstellen. We zijn benieuwd. Straks gauw weer naar mijn meisje toe!
Fijn dat je deelt hoe het gaat, ik hoop echt dat het effect heeft! Vreselijk om jullie meisje te moeten missen, maar ook voor haar is het belangrijk dat jullie even opladen. Geef haar maar lekker extra dikke knuffels! Hopelijk hebben ze straks een idee van een oorzaak of helpt het om haar ritme te resetten en gaat het vanzelf beter als ze straks lekker uitgerust thuis komt. Ik duim voor jullie!
Soms is het ook je overgeven aan het gehuil hoe bizar dat ook klinkt. Mijn meisje was ook een huilbaby ik raakte totaal gestresst en vermoeid ben naar de dokter meerdere malen geweest toen naar het ziekenhuis. Daar wilde ze haar een week opnemen ter observatie dit heb ik toen geweigerd ik had zoiets van ik heb jou in goede en slechte tijden dan geef ik je niet weg. Toen dieet voeding geprobeerd hielp ook niet niks hielp... Toen dacht ik oké nou ben ik er klaar mee met de medische rompslomp terug naar de basis liefde aandacht en rust en nu na 3 maanden is ze een ontzettende lachebek en ontzettend rustig. Ik heb geprobeerd -Osteopaat -neocate voeding - Juliana kinderziekenhuis - bedje hoger zetten. Ze vertikt het overigens nog wel om overdag in haar bed te slapen dus ligt ze lekker in haar wandelwagen.
Overigens niks ten nadele van jou hoor dat je haar wel op laat nemen maar bedoel meer mochten ze dalijk niks vinden geef je over aan her gehuil etc hoe moeilijk ook want vond ik ook anders reageert ze ook nog eens op jouw stress