Lieve dames, Al een tijdje loop ik met deze vraag rond, dus ga m nu ook maar stellen! Vorige maand zijn we bij de Gyn geweest voor de uitslagen van de onderzoeken die we in januari hebben gehad. Bij mij ziet alles er goed uit, maar man zijn zaad is aan de mindere kant. Vcm is 18. Dit viel de Gyn erg mee gezien zijn verleden(operatie aan een bal en liesbreuk) Omdat deze uitslag meeviel hebben we nog een half jaar zelf proberen gekregen. Eerlijk gezegd zat ik al met m'n hoofd bij iui.. Maar wat ik me dus afvraag, bij wie is het halfjaar proberen uiteindelijk ook succesvol geweest? Alvast bedankt voor jullie reacties en het lezen van m'n verhaaltje!
Lijkt me lastig om na zoveel rondes hoop te houden! Is het zaad 1 maal onderzocht of 2 keer met een tussentijd van 3 maanden? Ik ben van mening dat ze het echt 2 keer moeten onderzoeken. Je hoort regelmatig dat stellen naar huis worden gestuurd met een redelijk vcm en vervolgens als ze IUI gaan doen te horen krijgen dat het vcm echt slecht is en dat die ene keer waarschijnlijk een piek was. Desalniettemin moet je wel proberen hoop te houden, want met slechter zaad kan het langer duren maar is absoluut niet onmogelijk. Succes!
Hoi Catmommy, Bedankt voor je reactie! Hoop houden is zeker lastig soms.. Aan de andere kant is er wel uitzicht op hulp, over een half jaar.. Vorig jaar is mijn man zijn zaad ook al onderzocht, via de huisarts en was de uitslag goed. Maar toen we in december weer gingen voor een doorverwijzing, waren ze toch wel aan de langzame kant, dat was wel even schrikken..maar ik had al zo'n gevoel eigenlijk.. Ik denk nog steeds dat iui de uitkomst gaat zijn voor ons, maar ik hoop dat t alsnog natuurlijk lukt... Ik zie dat jij al een flinke weg bewandeld hebt..jeetje.. Sterk dat jullie kracht en hoop blijven houden!
hier helaas niet. Na de 6 maanden kreeg ik een HSG en de ronde erop was ik toen ineens zwanger. Helaas wel een BBZ.
Wel fijn om te horen dat het al 2 keer onderzocht is en dat het beide keren niet heel slecht is. Ik hoop dat hulp over een half jaar niet nodig gaat zijn! Maar ook als je in het traject komt en je krijgt tegenslagen te verwerken ook dan gaat de zon weer schijnen, heel bijzonder dat er iedere keer weer nieuwe hoop komt, iets om je aan vast te klampen.
Gelukkig is het inderdaad niet onvruchtbaar nee, maar toch hoop iedereen die voor een kindje gaat, dat t zo snel mogelijk zo ver is... En ik ben blij dat al die behandelingen er zijn.. Klopt, toch komt er steeds wel een lichtpuntje, maar mijn zon gaat echt stralen op t moment dat ik een positieve test in handen heb! Beeb, wat balen van die bbz, ben je toen daarna wel met de behandelingen gestart of is het toen opnieuw uitgesteld?
Beeb, sorry, las later pad je handtekening, maar zie dat jullie met iui zijn gestart.. Hopelijk binnenkort een positieve test en een plakkertje op de goede plek voor jullie! 🌸
Hier ook geen succesverhaal! Maar ze zijn er wel en ook best wel veel. Ik had het er destijds heel moeilijk mee dat wij met een VCM van 10 nog een half jaar moesten proberen. Maar in de loop van dit half jaar ben ik aan mezelf gaan werken en ben ik het als een soort vakantie gaan zien. Dus hopelijk nu helemaal opgeladen voor de mmm
Hier ook geen succesverhaal. Maar ik ken de succesverhalen wel. Een vriendin had een afspraak gemaakt om voor het eerst naar de gyn te gaan omdat het al ruim een jaar niet gelukt was en in de week van de afspraak voelde ze zich raar en bleek zwanger! En een kennis van mij was al bij de gyn geweest voor de eerste onderzoeken en in het nog een half jaar proberen is ze zwanger geworden. Hier na een jaar voor de eerst naar de gyn gegaan en de standaardonderzoeken gedaan, vier maanden later de hsg en nog eens vijf maanden later de eerste iui behandeling gehad. Inmiddels zijn we al ruim drie jaar bezig en staan we aan de start van het ivf traject en hopen we via deze weg zwanger te worden.
Hier ook geen succesverhaal. Na dat halfjaar werden we weer voor een halfjaar weggestuurd en in dat tweede halfjaar zijn we voor een second opinion gegaan. Toen wel geholpen en nu dan zwanger.
Wij hebben een aantal keren 'opnieuw' weer een periode zelf geprobeerd. Uiteindelijk na 2,5 jaar begonnen met IUI. Na een aantal maanden pauzes, miskraam etc.. zit ik nu na vier jaar proberen, in de wachtweken van IUI-11. Hier dus ook zelf proberen geen zin gehad.
Ik gok dat je de meest positieve ervaringsverhalen hier ook niet gaat horen. Als je uiteindelijk spontaan zwanger bent geraakt zonder MMM dan zullen die vrouwen dacht ik niet kijken in dit subforum omdat ze nooit een vruchtbaarheidsbehandeling nodig hebben gehad Dus laat je niet ontmoedigen door de negatieve verhalen, want als vanzelf tref je die hier vooral, want juist die mensen blijven hier posten en lezen!
Dankjullie wel dames, voor de reacties! Fijn dat sommige positieve verhalen hebben of al dan niet gehoord via via.. Misschien zit ik inderdaad niet helemaal op de juist plek met m'n vraag.. Aan de ene kant denk ik, in het ziekenhuis zullen ze je toch niet zomaar nog een half jaar geven om het via de natuurlijke weg te proberen.. Maar aan de andere kant denk ik weer, ja ehm is het geen zoethoudertje ofzo.. Dames die nog bezig zijn, in mmm en al een hele tijd uitkijken naar een kleintje; heel veel kracht en geluk gewenst! Ik hoop dat iedereen snel een kleintje in haar armen mag sluiten. Liefs.
In oktober voor het eerst in het ziekenhuis geweest. Uiteindelijk was alles goed. En in december kreeg ik te horen dat ze pas in juni wilde starten met IUI. Dat kwam hard aan want ik had verwacht dat ze gelijk zouden beginnen. Maar ik was te jong om gelijk te beginnen. Was ik 30 geweest waren ze wel begonnen... (ben 23) Maar gisteren ben ik weer ongesteld geworden en was het zat. Ik dacht ik bel gewoon het ziekenhuis en leg uit dat mn moed me in mn schoenen is gezakt en ik er echt niet meer in geloof. Nu mag ik 5 april komen voor een intake gesprek. Geen echt succes verhaal dus, maar het half jaar is voor ons nu wel wat korter.
Hey Lacey, Goed dat je gebeld hebt! En fijn dat je binnenkort terecht kunt. Wij hebben nog een halfjaar gekregen omdat de uitkomst van het zaadonderzoek bij mijn man toch minder slecht is dan de gynaecoloog dacht. Het is ook niet supergoed, maar dat zou dan wel de reden kunnen zijn dat het langer duurt. Ik heb februari gewoon meegerekend en ik heb besloten in juli te bellen mocht het niet gelukt zijn. Veel succes 5 april en ik hoop dat je geduld niet meer langer op de proef wordt gesteld! Liefs.
Bij ons. En wel een maand nadat we gezonder waren gaan eten (mijn zuurgraad was iets te hoog voor vl's zaadcellen, die waren wel goed maar overleefden nauwelijks). Ik ben dus meer groente gaan eten en minder suikers en verzurende producten. Succes! Edit: Dit soort gerechten bv Gegrilde groente met avocadodressing