Ergens binnen nu en 3 weken wordt ons tweede kindje geboren. En dat wil er bij mij nog niet in. Bij onze eerste had Ik dat gevoel ook wel maar dat lijkt nu sterket. Ik hou er totaal geen rekening mee dat het ieder moment zomaar gebeuren kan. Het voelt alsof het gewoon nog geen tijd Is. Ik voel me relatief goed, nu in mijn verlof ben ik wel wat luier dan normaal maar vervelen doe ik me ook nog niet echt. Ik heb wel wat onrust in de buik dus ik voel wel dat mijn lichaam zich gaat voorbereiden. Maar de gedachte dat erovereen paar dagen of weken een baby Is. Nee.... Dat vind ik echt zo raar. En al die dames die vanaf 37 weken al hopen dat de vk ze wil gaan strippen... Nee alsjeblieft niet zeg. Laat de baby Nog maar even zitten. Wil niet zeggen dat ik het niet snap hoor Ik heb gewoon een onwijs fijne zwangerschap. Ik ben dus nu ook nog niet aan het wachten of aftellen. Maar kijk ik naar mijn banner... nog 7 dagen. ... is het net of het niet over mezelf gaat. Hebben meer mensen dit (gehad)? Ik denk dat het hier dus nog wel eens kan duren tot 42 weken. ....
Ja, heel herkenbaar . Ik ben uiteindelijk ingeleid met 41 wk. Anders zat meneer er nu ws nog. En nu, ruim 2 weken later, is het net alsof hij er altijd al is geweest
Dit is zo herkenbaar! Ik heb dan wel veel klachten, maar kan me ook nog helemaal niet voorstellen dat er hier elk moment weer een baby is. Ik voel me er nog helemaal niet klaar voor. De zwangerschap is voorbij gevlogen. Bij mijn zoontje was ik me zo bewust van die laatste weken en voelde ik me er helemaal klaar voor. Als de bevalling nu zou beginnen, dan zou dat me echt overvallen (terwijl alles er toch klaar voor is).
Ik herken het ook! Dringt totaal niet door dat er binnenkort gewoon een baby bij komt en dat ik dan mama van 2 ben. Terwijl ook hier alles al klaar is van 36 weken, ik evenzeer retezenuwachtig ben met momenten en dat ik al 2 weken op sommige momenten paar uur harde buiken ed heb. Soms zeg ik ook ineens tegen mijn vriend wij krijgen een baby!' gewoon omdat het zo onwerkelijk lijkt haha, zo gek! Ik kijk er ondanks dat wel enorm naar uit, maar het is zo gek dat die baby in mijn buik binnen enkele dagen in mijn armen zal liggen. En vooral dat ik weer die hele bevalling ga moeten doorstaan. Ben er een tijd heel bang voor geweest (eerste was behoorlijk zwaar) maar soms kijk ik naar dat bevalbad, zie ik op tv bevallingen en denk ik elk moment kan dat hier ook weer beginnen en is het weer aan mij
Heel herkenbaar, heb toen ook nog een topic geopend. Was er nog niet aan toe en had er ook nog helemaal geen zin in, dat gedoe allemaal met de bevalling . Dag ervoor (liep al wel overtijd) was ik nog naar de markt geweest, was wel wat ziekig geweest (rommelende darmen) maar dacht dat ik zeker nog wel tot 41 weken zou lopen (net als bij de eerste) en ging er dus ook nog gewoon op uit. Wilde met wat stof nog wat dingetjes maken voor de baby. Geen tijd meer voor gehad Moet zeggen dat toen de bevalling begon, ik het nog niet wilde geloven, was 40+4 en ik dacht, zullen wel voorweeën zijn (stelde ook echt niets voor, begon 's nachts maar tussen de weeën door sliep ik gewoon (telkens zo'n 7 minuten ). Toen het echt doorzette zat ik telkens op de klok te kijken hoe lang het nog ongeveer zou duren, deed ook niet echt pijn en was bang dat ik nog lang moest en dat het wel veel pijn ging doen. Maar dat gebeurde dus niet, 3,5 uur nadat ik wist dat het echt begonnen was, was ze er al en het was alsof het nooit anders was geweest
Zo'n bevalling wil ik ook! oudste duurde 17u, begon met gebroken vliezen en de bijhorende felle weeën van in het begin. Hopelijk gaat deze veel sneller!
Haha hoop het voor je! Was echt zo relaxed! Bij de oudste trouwens begonnen met gebroken vliezen maar nooit heel heftige weeën gehad. Enige wat heftig was was dat ze een sterrenkijker was en dat ik met 5 cm al persdrang had (gelukkig 2,5 uur later al 10 cm). Als ze goed had gelegen had ik waarschijnlijk net zo'n bevalling gehad als van de jongste.
Ik heb het ook. Ik weet dat het max nog 2 weken duurt want dan word ik ingeleid maar het blijft een abstract idee. Moet ook m'n tas nog steeds inpakken en de kast inruimen.
Ooohja...zkh tas heb ik ook nog niet. .. Er is weer een dag voorbij. Nog minder dan 3 weken te gaan dus. Gek...
Nou, ik was bij de eerste ook enorm ongeduldig; maar nu heb ik zoiets van: elke dag dat hij blijft zitten, ga ik koesteren en vullen met volle nachten slaap en nog wat tijd voor mezelf Al wordt het 42 weken; see if i care, hahahaha. Nee hoor, grapje. Maar zolang hij goed zit en in goede gezondheid is/blijft, hoeft het ook niet direct. Ik sta te popelen om het kleine mannetje te ontmoeten (echt!) maar ik zie wel een beetje op tegen het vele werk wat ik eraan ga hebben.
Zo herkenbaar! Hier ook vandaag precies 39 weken en niet het gevoel dat meneer snel komt, ook al is het nog max 3 weken. Ook weinig tot geen last van harde buiken en al helemaal geen voorweeën. Al ben ik wel erg zat. De oudste is pas 15 maanden maar een druktemaker en dat kost me op een dag veel energie. Ook zit de buik dan in de weg. Heb verder niets te klagen hoor, maar van mij mag hij komen. Wil m'n lichaam weer terug. Herken erg wat Joycey ook zegt, kijk ernaar uit maar zie ook op tegen het vele werk en de weer gebroken nachten. De oudste is voorbeeldig qua slapen, dus hoop dat het weer zo wordt. Succes met de laatste loodjes!!
Ik had dat tijdens mijn eerste zwangerschap ook heel erg. Was er ook heilig van overtuigt dat hij met 42 weken pas zou komen door dat gevoel. Uiteindelijk met precies 39 weken bevallen
Herkenbaar. Ik moet nog best veel wassen, de vluchttas klaarmaken, enveloppen schrijven en zijn kast opruimen. Helemaal nog geen idee dat ik binnen nu en dik 6 weken moeder van 2 kinderen ben. Ga er eigenlijk vanuit dat ik moet wachten tot ik 41+5 weken ben (toen is onze dochter geboren)