heel herkenbaar, maar dan hebben wij er maar eentje...... sinds ze geboren is problemen met slapen. De eerste maanden denk je nog dit hoort erbij, maar de moed zakt je wel in je schoenen. Vorig jaar heeft de huisarts ons wat ondersteund met slaapmedicatie, maar ik had er geen goed gevoel bij (ze sliep wel beter, dat wel!). Ik moet er nog steeds 2-3 keer per nacht uit en dat gaat eigenlijk helemaal nergens over. Ze heeft ook heel af en toe een weekje dat ze wel redelijk okay slaapt, ze is dan meestal rond 23 wakker en slaapt dan tot 5 uur, maar zelf lig je erop en slaapt je alsnog voor geen meter. En als ze een keertje uitslaapt door een slechte nacht, dan ben ik half 6 wakker omdat je biologische klok dat normaal vind. Omdat ik thuis ben, door ziekte en mijn man 6 dagen per week 10 tot 12 uur zwaar fysiek werk doet... ben ik toch altijd diegene die eruit gaat. Het is slopend en helemaal niet gunstig voor mijn fysiek herstel natuurlijk. We willen haar hier graag naar een groot bed, maar de gok durven we nog niet aan. Of het gaat perfect en het slapen beter of het word nog erger....
Lieve mede-mama's! Al jullie verhalen zijn zoooooooo herkenbaar! En ook al is er dan geen oplossing voor ons loodzware probleem (chronisch slaaptekort), het geef me moed om toch nog even vol te houden Wat me momenteel zuur opbreekt is mijn kort lontje... Zoals een mama zei: De peuterpubertijd ondergaan wanneer je doodop bent is geen lolletje! Ik vind het zo jammer voor mijn popjes dat ik zo vaak aan het roepen ben of aan het vitten,... Leg aan die kleintjes maar eens uit dat mama beter gezind zou zijn als ze haar 's nachts lieten slapen
Super herkenbaar.. Slaaptekort is zoveel meer dan alleen het woordje. Als je dat langdurig hebt, kun je niet meer normaal functioneren. Heel begrijpelijk dus.. Acceptatie en groter worden zijn hier de sleutelwoorden.... Sterkte..!
Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk ..Mijn meisjes zijn 4 en 6 en slapen redelijk goed. Ze hebben fases waarin ze een paar weken slecht slapen en dan weer goed. Ik doe niet moeilijk; hup jij bij papa in bed, ik in jouw bed en SLAPEN! Ze zijn overigens vaak gewoon "bang".
Haha, zo denk ik ook. Ik ben momenteel alle slaapkamers aan het wisselen. Mede zodat de kinderen allebei een grote kamer krijgen en ook zodat ik op zolder een groot familiebed kan bouwen. Heb een tweede zelfde boxspring gekocht en straks dus een mega bed! Zoon slaapt meestal heel goed maar dochter is vaak bang dus die mag bij ons.