Onze peuter van nu 2 jaar en 9 maanden blijft al half jaar lang uit zijn bed komen. Het begon met uit ledikant klimmen dus groter bed gedaan, maar ook daar blijft hij uit klimmen. Vanalles al geprobeerd maar niks helpt... En ons geduld is nu op.. Hebt zelf totaal geen avond omdat we vanaf 7 uur tot 21 uur half 10 met hem bezig zijn... Dus iemand tips 🙈
We zijn nu trouwens nog steeds bezig met de negeer methode na bed ritueel natuurlijk. Maar niks helpt tot nu toe
Mijn eerste gedachten; Duct tape!! Alhoewel ik denk dat dit niet helemaal pedagogisch verantwoord is, sorry.
Heb je een idee waarom hij uit bed komt? Is hij bang? Of is hij nog niet moe genoeg als je hem op bed legt? Misschien kun je (in het laatste geval) eens proberen om hem iets later op bed te leggen. Doet hij nog een middagslaapje? Dan kan ook een reden zijn waarom hij 's avonds nog niet moe is als je hem op bed legt. En verder: zorg voor een vast slaapritueel (bijv. plassen, tanden poetsen, verhaaltje voorlezen, liedje zingen, kusje en wegwezen) en houd je daar ook aan. Consequent en duidelijk zijn is belangrijk. Succes.
Hier liggen naast zijn bed een paar boekjes waar hij in kan/mag lezen. En heel veel knuffelberen + nachtlampje zodat hij ook kan lezen en weet tegen welke knuffelbeer hij praat weet niet of je zoontje ook wat dingen te doen heeft als hij niet kan slapen of wil lezen, zijn beklag en plezier kwijt wil aan een knuffel? Ik zeg hem wel soms dat hij niet uit bedje hoeft te komen en dat gaat eigenlijk heel goed. Alleen sochtends krijg ik het niet afgeleerd. Ipv mij te roepen komt hij onze kamer op. Word dringend tijd dat we wat w40 op zijn deur spuiten want dat kraakt en piept, niet normaal! Ben wel in 1 keer wakker van die deur
Waarom negeren of snel wegwezen? Blijkbaar heeft dit tot nu toe niet voldoende gewerkt meen ik te lezen. Ik had een lastige slaper en dat komt soms nog terug met fases. Wat ik dan doe? Kijken en luisteren naar de achterliggende reden. Waarom wil hij niet naar bed. Verlatingsangst? Moeite om de dag los te laten of zijn het toch praktische dingen zoals een te warme pyama aan, nachtlampje aan of uit ed. Ik kan hem dus meestal gewoon in bed leggen, maar soms breekt er weer een periode aan dat het wat lastiger gaat. Het is echt niet fout om dan je aanpak een beetje aan te passen aan je kind hoor! Het betekend ook vooral juist NIET dat je geen grenzen hebt. Ik vertel mijn zoon dat het bedtijd is, mama hem straks wel in zijn bedje gaat leggen, maar dat hij nu best nog even bij mama mag knuffelen, maar wel met zijn oogjes dicht. Ik leg ook uit dat als hij gaat spelen en ouwehoeren ik hem direct in zijn bedje leg. Dat knuffelen doen we dan in stilte, in het donker, op zijn kamertje. Ik vraag na een paar minuten zachtjes: "Zal mama je nu in je bedje leggen?" Soms is het nee, dan blijf ik ook zitten en vraag het een minuut later nog eens. En nee. Mijn kind manipuleert mij niet, want er komt ALTIJD een ja. Vorige week heb ik zo een kwartiertje met hem moeten zitten voor het slapen gaan, vandaag was dat 2 minuten. Ik zeg vooral niet dat je het zo moet doen als dat ik het doe. Maar ik wil je wel de andere kant laten zien van hoe je met lastige (in)slapers om kunt gaan. Ook al is mijn zoon een stuk jonger dan jou kindje. Volg vooral je hart, maar je kunt ook eens wat verder denken (en lezen) dan de standaard methodes. Succes!
Voor de negeer periode hebben we deze dingen ook geprobeerd hoor dit is gewoon onze laatste hoop.. Ook is er niks aan de hand waarom hij niet wil slapen.. Hij is gewoon moe als hij 's middags geen dutje doet doet hij die wel dit is nu wisselend dan gaat hij 's avonds er iets later in omdat hij anders inderdaad nog niet moe is. Ik denk dat hij zich gewoon niet kan toegeven om te gaan slapen want vandaag heb ik tegen al mijn gedachtes in de deur een keer dicht gehouden meneer was even boos 5 min erna ging hij op zijn bed liggen en 5min daarna sliep hij.... Hij word 's nachts verder gelukkig nooit wakker (of moet ziek zijn) maar gewoon het gaan slapen is een probleem.. Bedritueel hebben we ook die altijd hetzelfde is Het langer blijven om nog even te knuffelen of doen wat nodig is ook geprobeerd maar het werd dan steeds meer en ook dan consequent gebleven maar was hij alleen nog bozer als ik of manlief dan uiteindelijk toch gingen.. En sorry ik ga er niet elke avond bij liggen tot hij slaapt... Misschien is niet iedereen daar mee eens maar er is niks aan de hand hij lacht ons nog net niet uit als je een avond hebt dat je wel toegeeft en terug komt.. Dus ga nu dit even doorzetten en hopelijk gaat het dan goed maar tips zijn altijd welkom haha
@samarinda... Geloof me het is allemaal al geprobeerd maar op zijn leeftijd bij mijn kleintje tenminste word dan erbij blijven dan elke keer langer en wil steeds meer er is een grens en die hebben wij al bereikt dus zoekt dan toch weer andere oplossingen.. En zoals je al kan lezen ik ga er niet bij blijven tot hij slaapt als er niks aan de hand is.. Hij is ook altijd moeilijke slaper geweest en meestal hielp idd altijd wel iets maar nu is hij ons denk ik gewoon aan het uitproberen tot hoever hij kan gaan.. Want tjah opblijven is natuurlijk leuker 🙈
P mag een speelgoedje mee naar bed nemen. Nu zijn dat twee treintjes. Hij weet dat als hij uit bed komt ik zijn treinen weg haal. Hij weet ook dat als er écht iets is hij wel mag komen.
Onze dochter kan sinds 2 weken uit haar ledikant klimmen. Ik leg haar in bed, en zeg tegen haar dat ik bij haar blijf tot ze slaapt. Dan blijf ik (met mijn rug naar haar toe) in de kamer staan. Telkens als ze weer recht staat in haar bed, en haar been over de rand heeft gegooid, leg ik haar terug en zeg "slaapwel". Af en toe zegt ze "mama ? ". Ze wilt dan gewoon even weten of ik er nog ben. Dat stelt haar blijkbaar wel gerust. De eerste dagen heb ik dit gedaan van 20u tot 22u. We hebben haar toen een paar dagen pas om 21u naar bed gedaan, dan viel ze wel meteen in slaap. Nu breng ik haar weer enkele dagen terug om 20u naar bed. Gisteren was ik maar een kwartiertje bezig voor ze sliep. Wat gebeurt er als je hem pas om 21u naar bed laat gaan? Heb je al geprobeerd om in zijn kamer te blijven staan?
Spanbanden, je weet wel, van die dingen waarmee je spullen vastmaakt op een aanhanger.... Nee, ff serieus, dit is dus mijn grootste nachtmerrie voor straks. Dochtertje(2) slaapt nu nog in ledikant, klimt er nog niet uit gelukkig. Weet ook niet of ze dat nog gaat doen, hoeft niet natuurlijk. Maar ondanks dat ze een goed slaper is, krijg ik ook de zenuwen bij het idee dat ze straks in een peuterbed moet slapen omdat ze niet meer in ledikant past. En dan savonds eruit komen omdat ze niet meteen kan slapen. Heb een keer zo'n aflevering gezien van Jo Frost, die moeder moest elke keer dat kind in bed terugleggen zonder iets te zeggen. Na 2 avonden martelen had hij het door dat ie in bed moest blijven. Jo Frost raadde ook een vast ritueel aan, pyama aan, tanden poetsen, verhaaltje lezen en/of de dag even doornemen, knuffelen, toedekken en een kus. Een ritueel die de meeste ouders wel uitvoeren denk ik. Of trachten uit te voeren . Het lijkt mij echt 1 vd moeilijkste dingen waar je voor komt te staan als moeder, pffff!
Heb je een idee waardoor hij eruit komt? Heb je het hem al eens gevraagd? Of gevraagd wat hij denkt dat zal helpen? Heb je een slaaptrainer? Dat zou nog wel eens kunnen werken. Of een Stickersysteem? Zou een Lampje helpen? Slaapt hij smiddags nog? Zou het daarmee te maken kunnen hebben? Korter middagslaapje? Hier een dochter van ruim 3 en slaapt altijd al slecht.... Heel gevoelig en kan slecht alleen zijn. Ze slaapt nu sinds kort in ons bed in, soms met ons erbij of we gaan elke paar minuutjes even kijken. Als wij naar bed gaan, leg ik haar terug, dat gaat allemaal best heel goed. Meestal.....!
Vragen waarom hij dit doet. Kinderwekker/slaaptrainer koppelen aan stickersysteem. Niet uit bed komen voor een avond/nacht, zolang het schaapje/konijntje slaapt = 1 sticker. Volle kaart (8 stickers in het begin, later 10 en dan 12 van maken) is een klein cadeautje. Middagslaapje eraf halen. Vast bedritueel. Vaste bedtijd (ca. 20 minuten speling kan natuurlijk). Heel veel buiten laten spelen, ook als het bewolkt is, helpt het buitenlicht/zonlicht zijn slaap reguleren (melatonine productie). Uitleggen dat hij niet uit bed mag komen. Soms vinden ze het oneerlijk dat grote mensen nog op zijn. Uitleggen dat kleintjes meer slaap nodig hebben. (Als hij nog niet beseft dat jullie langer opblijven, dit zo laten. Dan uitleggen dat jullie ook gaan slapen, maar hij zal het inmiddels wel door hebben).
Dat zijn dingen die ik persoonlijk echt nooit zou doen. Je kind moet je leren om zich aan bepaalde regels te houden ipv hun op te sluiten. Daar leren ze echt niks van en ik vind de klink eruit ook nog eens niet echt veilig als er iets gebeurd. Ons kind moet gewoon naar ons toe kunnen komen als er iets aan de hand is. Echt consequent terug leggen (niet 1 keer toegeven want dan kan je echt opnieuw beginnen) of er idd op de kamer gaan staan of zitten met je rug er naartoe. Dan steeds dichter bij de deur en dan aan de andere kant van de deur.
ik ben het met je eens hoor, wilde ook echt niet de kruk omhoog doen omdat ik ook vond dat ik mijn kind niet moest 'opsluiten'. Maar na alles geprobeerd te hebben en 3 uur bezig te zijn op een avond en in de nacht, ga je alles proberen. Ik ga om de 5 min naar hem toe als hij huilt en hij is nu binnen 15 min stil en gaat kletsen en uiteindelijk slapen. Dus bij iedereen werkt een andere manier. Het is maar hoe je ermee omgaat.