het is inmiddels ruim 2 weken geleden dat ik bevallen ben met 36 +4 weken. en sinds deze week mis ik het gevoel van zwanger zijn ontzettend. ik mis het bewegen in mijn buik en ik voel me ontzettend leeg van binnen. het geeft me het gevoel dat ik nog niet klaar was met zwanger zijn. kent iemand dit gevoel? naja het missen van het gevoel. en hoe gaan jullie daar mee om?
Oow ja, herkenbaar! Maar dat duurde een paar weken en toen was het over, had ik heerlijk hele dagen een baby op me liggen
Hier ook wel een beetje. M'n bevalling ging zo snel dat ik voor mijn gevoel geen afscheid heb kunnen nemen van m'n zwangerschap, van m'n dochter die nu opeens een grote meid is geworden terwijl ze daarvoor nog m'n kleine meisje was. En nu net m'n kraamweek afgesloten... 9 maanden lang kijk je uit naar de geboorte van je kind, en dan komt het en gaat het allemaal veelste snel!
Heel herkenbaar, mijn kleintje is dan ook nog een paar weken te vroeg geboren en mis dat laatste stukje wel, moeders die het in de laatste weken zat zijn, dat had ik stiekem ook gehoopt, ik mis het gevoel ook, maar als ze dan uit bed komt en ik na het voeden lekker met ons meisje kan kroelen dan ben ik nog veel blijer hihi, Liefs marieke
Mijne was niet echt veel te vroeg, maar 8 dagen. Was ook echt wel klaar met zwanger zijn en zat te wachten op zijn komst. Toch miste ik mijn buik enorm met t getrappel. Denk dat het heel normaal is als je een mooie zwangerschap had. Ik heb er altijd intens van genoten
Mijne was bijna twee weken te laat en ik was het zwanger zijn helemaal zat maar toen hij eenmaal geboren was ben ik nog wel een week of twee/drie verdrietig geweest dat ik niet meer zwanger was haha. Waren bij mij gewoon de hormonen denk ik, je bent natuurlijk zo lang zwanger geweest dan is het best gek om niet meer zwanger te zijn. Nu vind ik het heerlijk om niet meer zwanger te zijn overigens.
Heel herkenbaar! Had ik bij de eerste ook, maar na een rare bevalling (kind bleek in nood terwijl ik ziek was. In een half uur tijd gingen we van 'je kind moet nu geboren worden' naar een keizersnede onder algehele narcose ) nog veel meer nu. heb niet echt een bevalling gehad dus ook geen 'afscheid' kunnen nemen. Geloof soms nog steeds niet dat hij echt uit mijn buik is, Maar die is toch echt zo leeg als maar kan . Hoe er mee om te gaan, geen idee nog. Ik probeer het maar een plekje te geven, past erover, bekijk de foto's van voor en na de keizersnede (heb helaas geen foto's van de geboorte ) en knuffel heel veel met mijn mannetje, dan kan ik er toch echt niet onderuit
Omdat ik in een achtbaan zat tijdens mijn zwangerschap (zal je de details besparen) heb ik het idee dat ik mijn zwanger zijn niet echt bewust heb meegemaakt.. dat ik er niet van heb kunnen genieten. Om eerlijk te zijn is dat gevoel nog steeds niet weg en zou ik mede daarom weer heel graag weer een buik hebben (hoop ooit nog eens eens zwanger te mogen zijn en dan ook echt te genieten die 9 maanden).