Wij hebben een dochter d.m.v. laagthechnologisch draagmoederschap en bij ons en was de draagmoeder ook getrouwd ( met een vrouw) ,maar voor de wet maakt dat niet uit. mijn man kon onze dochter niet erkennen omdat de draagmoeder dus getrouwd was. onze dochter draagt de achternaam van onze draagmoeder en na haar 1 jaar te hebben verzorgd zouden we haar kunnen adopteren en haar naam wijzigen. het schijnt dat daar een wetsverandering in is geweest en het nu wel kan, maar hoe dat zit verder weet ik niet. De draagmoeder heeft na de geboorte afstand gedaan en wij kregen de voogdij. Na haar 1e verjaardag een adoptie verzoek ingediend bij de rechtbank via een advocaat. ( een formaliteit zeiden ze de raad van de kinderbescherming ) Ondertussen is ze bijna 21 maanden oud en is de adoptie bijna rond. wanneer ze bijgeschreven is in het adoptie register bij de gemeente is het officieel. ( er is hierbij een hoop gedoe geweest en er moesten dingen later nog opgevraagd worden enz.. die gelijk hadden gekund, het is een poos blijven liggen omdat ze nog een afstandsverklaring wilde van de draagmoeder ( terwijl ze die al had gedaan) waar wij geen info van kregen dat ze die wilde hebben, en we moesten tot 3x toe tekenen en aangeven dat we de achternaam van onze dochter in de onze wilde veranderen, en er zijn papieren kwijt geraakt die weer overnieuw toegestuurd moesten worden enz...) 9 maanden er over doen voor een "formaliteit" vinden wij erg lang.. maar zoals ik al schreef het is bijna officieel.
Bij ons was er geen extra gedoe en kon de vader het kindje tijdens de zwangerschap al erkennen en toch zal mijn bonusdochter 18 maanden zijn voor de adoptie écht rond is. Binnenkort is er een bijeenkomst voor de Staatscommissie Herijking Ouderschap. Ik ga daar ook heen en dat deze procedure zo lang moet duren, is één van de punten die ik dan aan wil gaan dragen. Bij normale adoptie kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar bij een goed voorbereide draagmoederschap moet dat veel sneller kunnen!
Interessant om allemaal te lezen. Ben zelf benaderd om draagmoeder te willen zijn. Mijn eerste is reactie is JA! Gun het deze mensen zo ontzettend! Maar zou het dan hoogtechnologisch willen en dat is niet mogelijk... In omliggende landen ook niet, en de wensouders is ook al op leeftijd wat het hele proces allemaal niet makkelijk maakt. Dus we hebben het maar besloten om niet te doen, ook de wensouders niet... Is ook hun wens om het hoogtechnologisch te doen... Maar prachtig als je dit voor iemand kunt doen hoor! Kan me niet voorstellen iemand een mooier kado te kunnen geven!
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb zelfs Freya gemaild en ben al wat wijzer geworden dat laag technologische techniek bij ons weleens gaat lukken. Morgenvroeg heb ik een telefonisch gesprek met een zkh en hoop dat ik meer informatie kan krijgen en wellicht dat ze ons helpen. Mijn vriendin staat er echt achter en ze heeft zelf een dochtertje maar geen man meer. En ze blijft sterk en doorgaan met het idee om onze droom uit te laten komen
Boedha85, voor laagtechnologisch draagmoederschap heb je geen ziekenhuis nodig. Dat doe je met zelfinseminatie. Ik ben laagtechnologisch draagmoeder geweest. Hier staat mijn uitleg van die procedure: https://logeerbuik.wordpress.com/2014/07/16/insemineren-hoe-moet-dat/ Als je vriendin contact wil met iemand die het al eens heeft meegemaakt, is ze van harte welkom! Het is best pittig en een goede voorbereiding is heel belangrijk! Ze mag me ook mailen: thisisanique@live.nl.
Wat heb je nodig van een ziekenhuis om zwanger te worden? Want op zich kan je het insemineren zelf doen toch? Wij hebben clomid nodig voor onze draagmoeder. We komen wel in aanmerking voor hoogtechnologisch draagmoederschap, maar daar kunnen we helaas geen gebruik van maken. Laagtechnologisch draagmoederschap hebben de ziekenhuizen geen juridische kaders voor en willen ze dus niet aan meewerken. Tenminste, de twee ziekenhuizen waar wij geweest zijn.. Gelukkig wilde bij ons de huisarts meewerken en hebben we via hem toch een recept voor de clomid gekregen.