Moet het even kwijt, situatie : ging met dochter naar school toe en ze moest gymen, en broertje van 2,5 mee. Naar school lopen ging, maar terug . In de kleedruimte ging hij even spelen met een tas van zijn zus. Zaten wat touwtje aan. Ik dacht dan kan ik mijn dochter even aankleden. Toen ik klaar was wilde ik de tas terug en zei , de tas terug en we gaan. Niet dus , en schreeuwen en niet mee willen , en ook niet terug willen lopen. Shit en dat dan op je ochtend met maandelijkse shit, pijn in buik. En je een beetje inhouden, want de moeders waren er ook bij in de kleedruimte. Maar ik was kwaad, en ik vond het irritant, dat het nooit eens normaal kan in de ochtend. Was ook vergeten om een speeltje mee te nemen voor hem. Volgende keer maar weer iets meenemen. Je ziet het was vergeten , en gelijk pats , krijg je het voor je kiezen! . Wie heeft dat ook dat je in de ochtend nog met een kleintje naar school moet gaan om de andere te brengen? groetjes jmm
Met twee kleintjes Oudste van bijna 6 naar school brengen, zusjes van 3 en van een half jaar gaan dan mee. Gaat prima hoor
Mijn jongens zijn ook 5 en 2,5 en zowel brengen als halen gaat goed. Misschien kun je buggy meenemen waar je de jongste in kan zetten als hij niet mee wil.
Ik neem elke dag de jongste van 2,5 mee als ik de oudste naar school breng en haal. Geen enkel probleem. Ze vindt het juist leuk om op het schoolplein even rond te rennen met de grotere kinderen en als we de oudste in de klas hebben gebracht gaat ze heel blij mee om 'mama helpuh'.
Mijn jongste gaat wisselend.. soms gaat hij midden op de stoep zitten en vertikt om mee terug te lopen, of wilt de klas niet meer uit. Ik maak nu duidelijke afspraken met hem en als hij niet luistert gaat hij de volgende keer in de buggy en mag er dan ook echt niet uit. Met brengen in de ochtend gaat hij meestal in de buggy ivm eventueel haasten en ik wil in de klas ook even de tijd hebben voor mijn oudste
Ik zet mijn jongste ook wel eens in de buggy, als ik geen gedoe wil. En ik heb weinig geduld, als hij niet meekomt wanneer hij 'los' mee is, waarschuw ik een keer, en daarna til ik hem op en sjouw ik hem desnoods al gillend, krijsend en spartelend onder mijn arm mee. Eenmaal uit de situatie maak ik hem dan wel weer even aan het lachen door een beetje raar met hem te slingeren of te kietelen en dan is het allemaal zo weer vergeten. Maar ik herken de irritatie wel hoor.
Mijn zoontje gaat elke dag mee en heb vaak ook nog oppaskinderen bij. Dinsdag dus broertje van 20 maanden, baby van 9 maanden en baby van 16 weken. Gaat prima.
De jongste gaat altijd mee, geen probleem. Hij vind het reuze interessant. Wat ik lastiger vind is zwemles. En dan met name achteraf. de oudste moet dan vaak toch even geholpen worden met de natte kleding uit doen, de jongste is het zat na een uur hangen in het warme zwembad en de kleedkamer is veel en veel te druk
Ja, zo vervelend. Druk en ook veels te warm, na 1 minuut breekt het zweet me al uit in die situatie. Ik ga meestal tussendoor even snel een boodschap doen, dan blijft de jongste ook rustiger. Mijn oudste heeft net gisteren afgezwommen, maar de middelste begint volgende week pas, dus gaat nog wel even duren hier.
hier 'lok' ik haar in dat soort onmogelijke situaties mee. vaak geen probleem met naar school brengen of halen. maar als ze een humeur heeft om te snijden dan zeg ik dat ze op de fietsstoel van haar broer mag zitten(wil ze altijd heel graag, dan voelt ze zich groot) of dat we thuis Maya de Bij gaan kijken. is ze helemaal fan van. of de hond uitlaten, vind ze ook altijd erg leuk. ik koop haar om zeg maar
hier gaat ze ook altijd mee uiteraard, nu is ze bijna 4 jaar, maar oudste zit al ruim 1,5 jaar op school. hier nooit problemen. altijd lopend en dan naar de auto, wonen 6 km van school. Het enige wat ik echt irritant vind is het gezeur me schoenen, zodra ik vraag schoenen aan te gaan doen, zijn ze ineens vergeten wat ik vroeg ofzo. oudste loopt dan ook regelmatig op 1 sok nog naar buiten want ondertussen ga ik gewoon naar de auto en je volgt me maar.
Uuuhh...dat moeten toch zoveel mensen... Ik ga al 1.5 jaar lang met de 2 jongste kids de oudste wegbrengen. Elke dag een paar keer op en neer (behalve op mijn 2 werkdagen). Snap het probleem niet zo...heb af en toe ook wel even lastige momentjes, maar dat hoort erbij!
Ik nam ze altijd mee, 2 stuks. Mee naar school, zwemles en voetbal toen de oudste 5/6 jaar oud was. Nee ze vonden het niet altijd leuk maar het was niet anders. Wat mij wel zorgen baart is jouw uitspraak dat je je in moest houden omdat er andere ouders aanwezig waren. Neem voor de volgende keer een boekje of ander speeltje mee en een koekje of een banaan oid en een beker drinken om achter de hand te houden.
Ik maak uit je verhaal op dat je zoontje lekker met de tas aan het spelen was, maar daar plotseling mee op moest houden en mee moest lopen. En dat dit vervolgens uit de hand liep. Voor sommige kinderen gaat dat te snel. Ik zou hem de volgende keer 1 of 2 keer voorbereiden op het weggaan. Hem vertellen dat hij nog heel eventjes mag spelen met de tas, maar dat jullie zometeen weggaan. En misschien moet je het nog een keer herhalen. Dan kan hij zich voorbereiden en dan het zo zijn dat het een minder groot drama gaat worden. En ja, ook met voorbereiden van je kind wil het wel eens anders lopen. Ik heb hier ook wel eens een kind wat aan het gillen en krijsen is en wat niet mee wil lopen. Niet leuk, maar het hoort erbij.
Toen mijn zoontje nog 2,5 was, ging hij in de buggy mee. Hij is nl nogal 'ondernemend' .na een tijdje wilde hij niet meer in de buggy. Tegenwoordig is het grootste probleem, na het wegbrengen weer van het schoolplein wegkomen...
Merk dat ik niet de enige ben, met dit probleem zo nu en dan. En fijn om te horen, dat andere dat ook wel eens ervaren. Moest ik het even delen met jullie. Maar vooral in de ochtend vindt ik het ergste , ben zelf dan ook nog niet helemaal wakker. hihihi Vanochtend ging het goed , zei van te voren ook, we gaan gewoon lopen, naar de school van je zus en weer terug lopen naar de auto. En dan mag jij daarna naar de peuterspeelzaal. Volgens mij snapte hij het vandaag. En als hij een speeltje bij zich heeft, dan gaat het ook beter , dus morgen gym van zijn zus , een speeltje meenemen, dan heeft ie wat te doen. We gaan het meemaken, blijft verrassend elke dag . gr jmm
En vergeet niet... Andere ouders hebben ook weleens met een gillende peuter gestaan he Zeker als het niet dagelijks gebeurd hebben ouders vaak wel een soort van mengeling van begrip en leedvermaak in zulke gevallen.