Wat kan ik hier tegen doen? Peuter is net 3 jaar en vraagt sinds de komst van zijn zusje (sept 2014) negatieve aandacht. Niet luisteren, gooien met spullen, tijd rekken bij naar bed gaan, geen middagdutje meer willen.. Meisje huilt heel veel en daar moet ik dus aandacht aan geven.. Maar hoe ga ik met zoonlief om?
Herkenbaar! Mijn oudtse heeft het ook gehad. Echt super vervelend. Als ze niet luisterde ging ze na 1 waarschuwing de gang op. Als ze niet wil luisteren met bijvoorbeeld naar bed gaan liep ik gewoon weg. Ook veel huilen tijdens het slapen. Die regels hanteer ik nog steeds trouwens. Het is erg vermoeiend. Maar het gaat over...tenminste hier wel... sterkte en succes!
Hier ook gehad met tweejarige. Het is inderdaad een fase, er veranderd nogal wat voor een peuter als er een kindje bijkomt. Ik heb me dan ook vooral gefocust op positieve aandacht geven en proberen m'n geduld niet te verliezen. Het klinkt makkelijker dan dat het is, maar het heeft gewoon echt z'n tijd nodig. Probeer alles te laten zoals het was (qua oppas, regels, etc) en af en toe wat extra tijd alleen met hem door te brengen, heeft hij wel nodig. Succes!
Past op zich ook wel bij de leeftijd. Mijn beide zoons veranderden met 3 jaar in flinke draken. Mijn oudste kreeg toen ook net zijn broertje maar mijn jongste vertoont hetzelfde gedrag nu op deze leeftijd.
Het is natuurlijk vrij logisch...baby huilt vrij veel en moet daarom aandacht krijgen, dat wil hij waarschijnlijk ook...dus tsja...dan dezelfde manier maar proberen? Misschien afspreken dat als hij zich "gedraagt" jij belooft tussen bepaalde tijdstippen tijd vrij te maken voor jullie samen? Slecht gedrag zou ik inderdaad negeren, of even time out op de gang, maar wellicht helpt het ook als je dan kan zeggen nog even geduld, als de wijzer zo ver staat dan hebben wij even samen tijd.
Probeer af en toe iets leuks met je zoontje alleen te doen. Even geen zusje erbij. En ook misschien om hem juist wel te betrekken bij de verzorging van haar. Ik herken het helemaal hoor! Mijn oudste moest zeker en half jaar niks van zijn broertje hebben en toen ging hij hem heel zachtjes aan steeds meer opzoeken en voorzichtig aanraken. En nu, moet ik ze continue van elkaar afduwen Lijkt wel marathon in vrij worstelen.
Ik zou je oudste juist niet negeren. Zo bevestig je alleen maar zijn gevoel dat je er niet voor hem bent (en wel voor zijn zusje). Zeg hem dat je hem begrijpt dat ie het niet zo leuk vindt dat de aandacht nu verdeeld moet worden en gebruik de momenten dat zusje slaapt om wat met hem te doen.
Hier ook hetzelfde probleem O. Bijna 2 jaar, wil sinds een paar dagen niet meer eten , en huilt veel meer heb het zo met hem te doen. Zijn zusje is nu 10 dagen. Ik weet ook niet echt wat te doen . Gewoon maar knuffelen en spelen
Dit! Ik vind dat sommige dames vrij hard reageren naar hun oudste... Voor je oudste kind staat de wereld op zijn kop! Het heeft daar niet om gevraagd en je kind heeft last van al die verwarrende emoties. Helaas komt dat er nogal eens op een vervelende manier uit (lees: negatief gedrag). Het is goed om consequent te zijn maar tegelijkertijd begrip te tonen voor de emoties waar je kindje mee worstelt en juist ook positief met hem/haar om te gaan. Dus wanneer dat mogelijk is 1 op 1 tijd met hem doorbrengen en heel veel bevestiging geven dat je van hem ook heel veel houdt. Juist niet negeren en afwijzen (dat laatste is hoe je kind het kan ervaren). Wel ingewikkeld hoor, wij hebben deze fase net zo'n beetje achter de rug al heeft onze dochter er nog wel eens een handje van om negatieve aandacht te vragen, vooral als ik met zoonlief bezig ben. Ze reageert zichzelf af op ons als ouders en is heel lief voor haar broer. Lastig voor ons, maar beter zo dan andersom.
Ik zou je oudste kind juist niet negeren. Daarmee laat je zien dat je geen aandacht aan hem geeft. Zijn gedrag is juist een schreeuw om aandacht. Bedenk dat zijn leven totaal op de kop staat. Meer drukte in huis en minder aandacht voor hem. Dat is iets waar een kind aan moet wennen en het heeft soms (veel) tijd nodig. Belangrijk is om als ouders ook veel individuele aandacht aan je oudste kind te geven. Ga dingen alleen met hem doen. Betrek hem daarnaast bij de verzorging en benadruk dat hij al zo groot is. Hij kan bijvoorbeeld helpen met dingen aangeven etc. Als jij je jongste kind in een draagdoek doet (ook in huis) heb je je handen vrij voor je oudste kind. Ook kan het helpen om dingen hetzelfde te laten (dus juist wel naar zijn vertrouwde groep op het kdv of de psz laten gaan). Heb geduld met deze fase.
Herkenbaar! Maar echt, het wordt beter.. De eerste weken was mijn peuter echt een draak.. Tot het erge aan toe naar haar broertje.. Met veel geduld en uitleggen dat zij nog steeds even lief is en blablabla is het nu uiteindelijk helemaal weg. Ze is de dikste maatjes met d'r broertje En vooral benadrukken dat hij nu jouw grote jongen is.. Dat werkt(e) hier ook prima.. Voor je kleine meisje is misschien een draagdoek/zak een idee? Dan is ze dicht bij je en heb jij ook je handen vrij voor de oudste