Het is inderdaad een ellendige en emotionele weg. En alles lijkt zo lang te duren... Ik zit momenteel op een HCG van net geen 300. Moet maandag terug bloed laten prikken, hoop dat het dan eindelijk weer gezakt is... Hoop voor jou ook op goed nieuws!
Vlinder, gaat jouw bloed ook naar Nijmegen? Mijn waarden van Nijmegen zorgen et waarschijnlijk voor dat woensdag mijn laatste keer wekelijks bloedprikken is. Ik ging van 4810 (na 3 weken was dat) naar 4354, 2330, 949, 281, 105, 41, 18, 24, 16, 13. Nijmegen was echter heel anders: 150, 31, 26, 9.1, 5.6, 1.2, 2.1, 1.2 (ben waarschijnlijk wel wat waarden vergeten hoor). Hoe lang prik jij nu al? Want als je nog rond 300 zat, duurt het nog wel even Einde duurt het langst...
Hoi meiden, Bij mij is gisteren het vermoeden ontstaan dat ik ook een mola heb. Vandaag ben ik naar het zh geweest, en ook daar spreken ze over een mola. Ik ben pas 8 weken zwanger nu, en omdat ik pas geleden een mk heb gehad mocht ik een vroege echo. Gelukkig zijn we er dus redelijk vroeg bij.. Volgende week krijg ik een curettage, en dan horen we of het een volledige of partiële mola is..voor alsnog denkt de gyn aan een partiële, ook omdat het hcg 24.000 is,ipv 50.000 (in dit stadium) bij een volledige mola. Al met al is het een behoorlijke (excuse my french) mindfuck, omdat ik me zo zwanger voelde.. Gelukkig heb ik al een gezond kind rondlopen..dat maakt het denk ik een heel stuk draaglijker. Ik vond het 'fijn'om jullie verhalen te lezen, want ik voel me er best alleen in..niemand heeft er ooit van gehoord. Ik ga er positief in, meer kan ik niet..hopen op een goede afloop!
Ik wil jullie alemaal een hart onder de riem steken Ik weet wat het is Na een zwaar en moeilijk half jaar Ben ik sneller dan verwacht weer zwanger 20 feb toesteming gekregen van de gyn dat we weer mochten Een week later eisprong en bleek meteen raak te zijn Ik wil jullie laten zien dat de zon achter de wolken schijnt En dat het dus mogelijk is Ik wil de nieuwe meiden met een mola heel veel sterkte Wensen in deze moeilijke en zwaren periode Dikke knuf van mij
Riantje, gefeliciteerd met je zwangerschap!! En tot nu toe alles nog goed, wat een opluchting moet dat geweest zijn. Hoop dat alles zo goed blijft gaan. Nachtegaal, jij dus ook in de mola ellende... Sterkte volgende week! En ja, het scheelt zeker als je al een kindje hebt rondlopen. Ik heb er zelf 2 rondlopen en hun liefde en knuffels hebben me er echt doorheen gesleept. Bij mij zijn de wekelijkse prikken voorbij. Zat woensdag op 9 maar nu in Nijmegen al 3x onder de 2.0 dus genormaliseerd volgens hun curve en metingen. Nu hebben we afgesproken om om de maand te prikken gedurende 6 maanden. Eind mei, juli en september. Dan is het hoofdstuk echt afgesloten...
hallo, er is zeker een licht aan het einde van de tunnel. Ik ben afgelopen oktober geccureteerd als gevolg van een MOLA zwangerschap. In het ziekenhuis konden ze ons niet eens uitleggen wat het nou precies betekende, en het feit dat het best redelijk zeldzaam is maakt dat een hoop mensen er zelfs nog nooit van gehoord hebben. keer op keer moet je maar weer uitleggen wat het nou eigenlijk betekent, wat het inhoudt, wat het voor gevolgen heeft.. En dat is wat je het eigenlijk het meeste sloopt. Het was mijn allereerste zwangerschap en is gelijk misgegaan en het deed ook ontzettend veel pijn. Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Ik ben gecureteerd op 22 oktober en ging van een hele hoge HCG waarde naar zo goed als de 0 in 2 weken. Eind oktober - begin november begon dus de wachtperiode voor ons. Tot ik in januari niet meer ongesteld werd, ik denk dat ik wel 1000en testen heb gedaan en uiteindelijk kwam het eruit, ZWANGER! inmiddels heb ik al 7 echo's laten maken, en het hartje al een paar keer horen kloppen. We kregen natuurlijk flink op onze flikker in het ziekenhuis, want je moet eigenlijk 6 maanden wachten, maar zwanger is zwanger en 0 is 0. Gelukkig heeft het verder geen negatieve gevolgen en na de zwangerschap moet ik nogmaals prikken om te kijken hoe het nou precies zit, maar de berichten zijn goed. Wel ben ik bang om mijn kindje te verliezen, omdat het natuurlijk al eerder is gebeurd, maar elke x dat ik het dan weer zie ben ik weer een beetje gerustgesteld. Er is in ieder geval een licht aan het einde van de tunnel
Inderdaad de (niet bewust ) stomme opmerkingen van mensen zijn echt vervelend..ik heb al een paar keer gehoord dat het een miskraam is,of een schijnzwangerschap. Het verbaast me ook dat mensen niet eens de moeite nemen om het even te Googlen.. Ik zal het de komende periode nog vaak uit moeten leggen,gelukkig heb ik er zooooo veel over gelezen dat dat nu niet meer ingewikkeld is. Wat fijn Laaarrr,dat je opnieuw zwange bent,dat lijkt me de beste remedie tegen de vervelende herinneringen..een gezonde zwangerschap!
Ik lees hier even een beetje.... Veel herinneringen komen boven: in 2008 heb ik ook een partiele molazwangerschap gehad. Wat een verschrikkelijke tijd was dat! Eerst het verdriet dat je kindje niet meer leeft, terwijl je je zo ontzettend zwanger voelt en juist dikker wordt (door de placenta, bleek later)... En dan de curretage met flink bloedverlies. Hadden jullie dat ook? Mijn hb was op dat moment geloof ik 4,5 of zo... Duurde ook lang voor ik daar weer bovenop was. En dan natuurlijk eerst het wekelijks en daarna het maandelijks prikken. Ik moest daarvoor 20 minuten heen, 20 minuten terugreizen, kon niet in de polikliniek in m'n eigen woonplaats, bij jullie ook? Ze waren bang dat het anders administratief niet goed ging omdat het bloed dan in het ene zh afgenomen werd, naar Nijmegen gestuurd moest worden en dan daarna de uitslag naar het andere zh moest. Zit misschien wel wat in, maar het was wel een enorme belasting. Maar het ergste vond ik het niet zwanger mogen worden... Zoooooooolang duurde het! Maar toen het eindelijk weer mocht.....! Kregen we een prachtige dochter, daarna een fantastische zoon en nu verwachten we ons vierde kind, want we hadden gelukkig voor de mola ook al een hele lieve meid! Toch voelt het vaak nog best als een soort "gat" in ons gezin, maar ja, het is niet anders! We zijn heel dankbaar en blij dat we toch daarna ook gewoon nog kinderen kregen en krijgen . Ik wens iedereen die ook een mola heeft (gehad) heel veel sterkte en heel veel geluk in de toekomst!
Lieve dames , al een hele tijd niets laten horen.. ik vind het zo verdrietig om te zien dat er weer meer dames een Mola hebben... verschrikkelijk. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen ... en er is echt weer licht aan het einde van de tunel , In december , na een half jaar controle , weer groenlicht gekregen , en ik ben nu 7 weken zwanger ! je komt gelijk onder controle te staan , en met zon 6 weken een echo gehad ... deze was goed ! geen mola !! een heel klein frummeltje te zien. Ik ben nog steeds huiverig .. maar de gyn heeft aangegeven een mola is echt uitgesloten !! Lieve dames , blijf vooral praten.. dat is zo belangrijk ... en probeer het , voor zover mogelijk een plekje te geven... Dikke knuffel voor jullie !
Hier ben ik ook weer eens.. Er werd al tijdje niks meer geschreven dus vandaar dat ik hier ook niet meer kwam. Maar bij ons is het gelukkig heel snel gegaan. ( volgens de gyn ook) Want mijn hcg waarde was op 8 maart nog maar 28, en op 29 Maart zat ik al onder de 5.. Op 4 febr. was hij nog 40500 ( en op 14 febr ben ik gecurreteerd) Mijn eerste maand van de 6 maanden zit er al weer op en afgelopen vrijdag zag mijn waarde onderde 1.. Als ik de gyn weer spreek wil ik vragen als ik er niet eerder voor mag gaan.. dit is namelijk zo snel gegaan dat ik denk waarom niet?? Iedereen sterkte.. het is zo niet leuk! En wachten duurd heeeeel lang!
sterkte voor alle meiden die nu met mola te maken hebben, she is a b*tch.. Het komt zeker goed hoor! Het wachten is rot maar doe het alsjeblieft wel. google maar eens op persisterend trofoblast en je weet weer heel goed waarom het belangrijk is. Als je eerder zwanger wordt dan het half jaar, is er het risico dat je hcg stijgt door aangewakkerd weefsel en dat is dan niet meer te herkennen door de hcg-stijging van je zwangerschap. Ook heel belangrijk om na IEDERE volgende zwangerschap (voldragen of MK) je hcg na ong zes weken te laten controleren! Ik heb het overigens over een complete mola, bij een partiele mola is de richtlijn anders (minder beperkend) Ik wens ieder van jullie een gezonde zwangerschap toe, nu of ietsje later!!
Sterkte allemaal! Ik lees hier nog wel mee, maar het (partiële) mola-gebeuren ligt alweer een tijdje achter me (aug. 2011). Ik vond het ook een verschrikkelijke periode, maar nu, nu ik een prachtige zoon heb, denk ik er echt nog heel weinig aan terug. Ik hoop dat iedereen de goede zorg en informatie krijgt. Ook bij gynaecologen is een (partiële) mola geen dagelijkse kost. Op www.oncoline.nl kan je zelf het één en ander nalezen. Bij een partiële mola hoef je in ieder geval geen half jaar te wachten. Als je hcg-waarde weer normaal is (<2), mag je weer zwanger worden. Sterkte allemaal! Ook fijn om te lezen dat er intussen weer mensen zwanger zijn!
Hoi hoi dames, ik ben nieuw op deze forum. Even mijn verhaal in het kort. Ik ben gelukkig getrouwd en heb geen kinderen. Op 6 april zag ik een positieve zwangerschapstest! WAT WAS IK GELUKKIG!!!!! Niet te beschrijven ik ging springen en ik was zoooo blij! Mijn man het zelfde. Ik was toen 5 weken zwanger. Toen ik 7 weken was... Bloedverlies... Ik kreeg een spoed echo, maar de verloeskundige kon mij niet vertellen wat zij zag. Het enige wat ze zei was... Het is niet goed... Ik moest naar de gynaecoloog. Mijn wereld storte in... Ik heb een half uur in me auto huilend gezeten... Ik was kapot van door haar woorden. Na het weekend kon ik bij de gynaecoloog terecht... Zij zei gelijk al... Ik denk dat het een mola is... Je moet gecuretteerd worden. Dat kon 3 dagen erna al. Nou ik onder narcose en alles... Wordt ik wakker... Is de operatie niet gelukt! Ik ging weeer kapot ik wou het afsluiten! Moest week erop weer.... 2de poging op 2 mei is gelukkig wel gelukt. Nu ben ik nog steeeds kapot van de narcose omdat ik 2x in een week heb gehad.. Maar emotioneel ben ik nog steeds kapot... Ik heb 3 weken elke dag in het ziekenhuis gezeten... Een aantal keren koorts gehad, daarnaast slaap ik elke dag vanaf 19:30 omdat ik kapot ben..... Ik hou me hele dag bezig... Wil er niet aan denken omdat het zo een pijn doet. Hb net telefoontje gekregen dat het een complete mola is. Hoe kan ik dit verwerken???? Ik ben er echt kapot van....
Mamari, ik snap dat je er kapot van bent. Een mola is ook echt niet nix. Hebben ze ook HCG geprikt bij je? Dit zullen ze dan echt in de gaten moeten houden namelijk. Daarnaast sta je ook nog een half jaar onder controle en mag je niet zwanger worden. Het is zo'n vervelende rotsituatie!! Ik snap heel goed dat je er kapot van bent maar er zijn ook genoeg positieve verhalen he! Zie de reacties hiervoor. Allemaal meiden die toch nog een mooie en goede zwangerschap hebben (gehad). Er is dus zeker licht aan het einde van de donkere tunnel. Sterkte en knuffel!
Hoi dames, Ook ik ben een tijdje niet meer geweest. Het blijft lastig om jullie verhalen te lezen, zeker als je nog in de eerste fase zit. maar het komt wel goed. Zo zien we aan de felicitaties die steeds weer. Meiden van harte. De periode rond de mola was verschrikkelijk. Het duurde bij mij allemaal erg lang waarschijnlijk omdat het kindje al bijna 4 weken was overleden toen het gevonden werd. Ook de onzekerheid en onhandigheid in het ziekenhuis hielpen niet echt. Ik kreeg eind januari te horen dat de waarden goed waren en weer zwanger mocht worden omdat het een partiele mola was. Op 8 maart had ik een positieve test in handen. Dolgelukkig maar ook heel onzeker. Mijn eerste ervaring met zwangerschap was zo slecht dat ik hopen moeilijk vond. Mijn mijn was met 8 weken overtuigd van een goede echo, ik vond het moeilijjk. Dat punt was de eerste keer ook goed. Met 11 weken mochten we weer naar het ziekenhuis voor de termijnecho, alles goed. Eindelijk durfde ik te hopen. Nu zit ik op ruim 14 weken. Maar helaas al ruim 2 weken last van bloedverlies wat afneemt en toeneemt. Iedere keer zijn de echo's goed en de oorzaak waarschijnlijk onschuldig. Maar zenuwslopend en nu pas begreep ik hoeveel verdriet ik nog te verwerken had. Ik blijf positief maar mijn tip is wel geef jezelf tijd om te verwerken. Sterkte voor iedereen.
Jaa klopt .. me HCG was 168.000 en is binnen twee weken naar 3300. De gynaecoloog dat dit normaal is in het begin en dat we gewoon moeten afwachten. jaaa.. ik vind echt zooo fijn om te lezen dat er na zo rot Mola... toch veel mensen prachtige kindjes hebben gekregen!
Hier gaat alles goed.. volgende week weer bloedprikken! Ben er wel klaar mee met dat geprik Maar ja het is voor een goed doel! Hoe gaat het met de rest van de meiden..
Dag meiden! Ik ben nieuw hier en heb het forum gelezen.. mijn verhaal in het kort.. Mijn eerste zwangerschap was zo niet geplant, maar natuurlijk was het welkom. Helaas bij de eerste echo rond 8 weken was er niet zo veel te zien en was het vruchtje waarschijnlijk al met 5 weken overleden. Vervolgens afgewacht tot de miskraam spontaan op gang kwam.. dit was in augustus 2012. Vervolgens in Januari opnieuw een positieve test! De eerste echo, weer met 8 weken, was zo zenuwslopend maar alles zag er helemaal goed uit! kloppend hartje, goede grootte. Bij de volgende echo rond bijna elf weken: Geen kloppend hartje meer.. overleden met 10weken en 2 dagen.. Ik had niet zo veel zin om weer af te moeten wachten dus ben naar de gynaecoloog gegaan om de miskraam op te wekken met pillen, maar bij deze echo zagen ze dat het misschien een (partiele) mola kon zijn.. Dus dan toch maar de operatie. Nu zit ik ook in het traject van wekelijks bloed prikken.. en vorige week i s mijn HCG gestegen voor het eerst i.p.v gedaald. Het is niet veel maar ik maak me natuurlijk toch zorgen.. Iemand dit ook gehad? Allen succes en sterkte!
Ja bij mij is ie ook een keer gestegen. Zat toen tegen het einde en ze zei al dat het waarschijnlijk kwam door stijging van LH hormoon en dat mn eigen cyclus op gang kwam. Dat klopte want 2 weken later werd ik ongesteld.