Ik weet het even niet meer :(

Lieve missmuffin,
Wat een naar verhaal!
Blijf in jezelf geloven en probeer de negatieve reacties naast je neer te leggen, hoe moeilijk ook.
De enigste die jou het beste kent ben jezelf!
Kop op meid!!
Een dikke Knuffel voor jou!

 

jeetje wat een verhaal zeg!

ik denk dat je het even op je af moet laten komen en stapje voor stapje moet kijken wat je wilt.
nu dus stapje een een hsg wacht eerst af wat daaruit komt.

ik zou je ook t advies willen geven om samen met je vriend of alleen even wat professionele hulp erbij te zoeken ik bedoel dan een psych of maatschappelijk werk, er komt namelijk mocht je doorgaan met de mmm nogal wat op je af.

je leeftijd speelt idd mee, maar je hebt nog ff de norm ligt geloof ik bij 41... als ik t niet verkeerd heb. maar dan zal je idd keuzes moeten maken, ga ik door? zo ja hoe ver gaan we? en hoe lang gaan we door? die keuzes kunnen alleen jij en je vriend samen maken.

 

ik werk zelf op een kinderdagverblijf en wet heel goed wat t is om de hele dag lieve kleine schattige kindjes om je heen te hebben, terwijl je zelf zo graag wilt. ik raakte ook steeds dieper in de put, t was zelfs zo erg dat ik op een gegeven moment dacht, als er geen kindje komt hier, dan hoeft t leven voor mij ook niet meer.
persoonlijk denk ik wel dat je psychisch lekker in je vel moet zitten voor je je in de mmm stort. maar aan de andere kant zit jou leeftijd niet mee, en is t eigenlijk een beetje een nu of nooit geval.
ik zou zeggen lees je goed in, struin t forum hier af en zoek verhalen op van andere zodat je weet wat je te wachten staat.

 

misschien even als hoopje voor jou.. aangezien jij een hsg krijgt

na een hsg ben je 3 maanden extra vruchtbaar, en wij hadden hier afgesproken om van die 3 maanden nog gebruik te maken en dan te stoppen met de mmm. we hadden ons erbij neergelegd, en we hadden t geaccepteerd. ik werd zwanger in de 2e maand na de hsg!

 

Dank je!

 

dat is het ook


maar lastig joh dat verhaaltje met die 2 ling.. ik zou idd ook denken,.. wegwezen daar, bij mij hebben ze een beter leven! maar goed dat kun je niet maken natuurlijk.
fijn dat je partner je goed steunt dat is erg belangrijk.

 

ff van een site geplukt voor je



HSG is een onderzoek om naar de baarmoeder en eileiders te kijken, waarbij gebruik wordt gemaakt van contrastvloeistof. We kijken of er via de eileiders
een doorgang bestaat tussen de baarmoeder en de vrije buikholte. Dit wordt zichtbaar gemaakt op röntgenfoto’s. Het onderzoek wordt meestal verricht bij
vruchtbaarheidsproblemen en een kinderwens.


De laborant haalt u op uit de wachtkamer en vertelt u wat er gaat gebeuren. We vragen u uw blaas te legen. U gaat op een onderzoekstafel liggen met
opgetrokken knieën. De vagina wordt ontsmet met een beetje alcohol.
Via een buisje (canule), dat we op de baarmoedermond zetten, wordt contrastvloeistof ingespoten. Dit kan even gevoelig zijn. De contrastvloeistof is nodig
om de baarmoeder en de eileiders zichtbaar te maken. De contrastvloeistof kan een prikkelend gevoel geven. Dit verdwijnt na enige tijd.
De contrastvloeistof vloeit vervolgens van de baarmoeder via de eileiders naar de vrije buikholte. Ondertussen worden er röntgenfoto’s gemaakt.
Hierop kunnen we onder andere zien of er een vrije doorgang is tussen de baarmoeder en de eileiders. Als de vloeistof hierna de vrije buikholte invloeit, is
een blokkade in de eileiders, als oorzaak van eventuele onvruchtbaarheid, uitgesloten.
Dit onderzoek heeft bovendien een extra effect: de kans op zwangerschap na het onderzoek wordt groter.
Het onderzoek duurt ongeveer een kwartier tot een half uur.

 

Ik kan je niet helpen met hoe en wat over de MMM.

Maar kan je wel vertellen dat je kindje zich echt niet gaat "schamen" over hoe je bent hoor.

Hier een moeder met overgewicht en MS. Wat voor onze kinderen betekend dat mama dik is, met krukken loopt en langzaam is (tot grote frustratie soms van onze zoon)

Het mooie van kinderen is dat ze veelal open en eerlijk zijn. Ze stoppen niet om te fluisteren maar komen gewoon naar je toe om te vragen waarom je met krukken loopt.

 

daar is een forum voor en idd waarom zou je kindje zich schamen voor je, jij bent zoals je bent, en je kindje zal je hoe dan ook accepteren om wie je bent.. en dat is dan mama.. en mama's zijn voor kinderen toch altijd degene die altijd alles weten en zo goed als altijd alles goed kunnen doen

 

Hoi MissMuffin,
Ik wil je effe een hart onder de riem steken. Al die gevoelens zijn hier bekend hoor.

Ik ben ook al 37 (en al drie jaar bezig voor een 2e),en vraag me vaak af of ik niet te oud ben. En als het niet lukt, waar dan de grens ligt.

Of je een goede moeder bent? Tja... Ik denk dat je in je werk genoeg voorbeelden hebt gezien hoe je het beslist niet wilt doen. En als jij met liefde en gezond verstand gaat opvoeden dan komt dat helemaal goed.

Of je kind wel met je gezien wil worden? Echt wel. Tot ze 13 zijn, dan ineens een hele tijd beslist niet meer. En daarna ineens weer wel. Ook al ben je wat ouder. Je bent tegenwoordig echt de enige niet meer. Heel veel mensen wachten langer, en komen er dan achter dat het na dat bewust wachten soms ook nog best lang kan duren. En ook mama's met overgewicht zijn er meer dan mama's die perfect slank zijn. Dat is alleen mijn buurvrouw:x

Dat je geen kinderen zou 'mogen' omdat je kinderen bij anderen hebt weggehaald. Dat is natuurlijk onzin. Je hant dat gedaan (laten doen) in het belang van die kinderen. En ik neem aan dat er ook voor de ouders de nodige hulpverlening is (als ze die willen). Er spelen daar nu eenmaal heftige problemen. En jij bent een schakel in de broodnodige hulp. (knap overigens dat je dat werk doet. Ik kan me voorstellen dat dat enorm zwaar is.)

Ik wens je heel veel geluk en succes. En hopelijk snel een gezonde zwangerschap en lief babietje.

 

@Missmuffin: Je komt op me over als een enorm sterke vrouw! De combinatie van jouw baan en de mmm lijkt mij ook super moeilijk- ik vind het volkomen normaal dat je er soms even doorheen zit.
Juist het feit dat je twijfelt over je eigen moederschapscapaciteiten betekent waarschijnlijk dat je een hele lieve goede moeder zal zijn . Die vrouwen waar jij de kindjes bij uit huis gehaald hebt, hebben waarschijnlijk nooit een seconde getwijfeld hoor... En over je leeftijd- oudere moeders zijn hartstikke hip tegenwoordig . In mijn omgeving beginnen heel veel vrouwen pas na hun 35ste met proberen zwanger te worden, vanwege hun baan en soms ook vanwege hun relatie. Toen ik mijn dochter (ook verkregen via de mmm na jaren proberen) voor het eerst naar het kdv bracht kreeg ik van de leidsters te horen dat het leuk was eindelijk eens een jonge moeder te zien. Ik was toen 32, haha. Echt, jij wordt vast een hele lieve, leuke mama!!
Ik hoop dat de MMM je maar snel mag brengen waar je al zo lang op wacht!!

 

Enne.. een HSG is niet echt pijnloos, bereid je daar maar vast op voor..

Maar wat heb jij veel meegemaakt in je werk zeg!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je icm je kinderwens daardoor depressief geworden bent.
En je bent zeker geen aansteller!
Kom op meid, geloof in jezelf!