Maar dan worden de kinderen die een 10 halen hopelijk niet klassikaal beloond door de leerkracht met een lekkernij en de kinderen die het niet hebben gehaald overgeslagen... Nananananaaa, jij bent lekker te dom! Doe je toch niet... Een beetje een goede leerkracht bespreekt dat je best doen belangrijker is dan het resultaat en beloont de hele klas omdat het zo hard gewerkt heeft, ondanks het resultaat.
Ja en notabene de juf die veel ervaring heeft geeft de kinderen die het al moeilijk hebben een schop na. Juist een juf zou toch geen onderscheid moeten maken, jij zou toch moeten weten dat kinderen die laag scoren niet allemaal laag scoren omdat ze een keer niet gemotiveerd zijn? Jouw reacties geven mij echt een vervelend gevoel.
Maar die worden dan niet beloont met een snoepje. Ik heb zelf als kind zo'n leraar gehad die dat deed. Ik had als kind moeite met taal en rekenen en kreeg nooit een snoepje. Heb vaak zat huilend bij mn moeder op schoot gezeten omdat de leraar zei dat ik geen snoepje kreeg omdat ik mijn best niet deed terwijl ik dat wel deed. Wat zich op de middelbare school uitte in faalangst en het gevoel dat ik mn best niet deed terwijl ik het hardste leerde van de groep maar nog het gevoel had dat het niet goed genoeg was.
Ik vind dit vooral anders omdat het nu om iets 'bijzonders' gaat, iets speciaals. Dat van die stickers is in principe natuurlijk het zelfde idee. Maar nu wordt het extra speciaal gemaakt omdat het om een traktatie gaat. En dan komt het dus voor die andere kinderen wellicht harder aan dan wanneer het om die sticker gaat, want dat zijn ze intussen wel gewend. Denk ik..
Oh boy, ben je serieus? Wat ben jij keihard zeg, lekker motiverend voor de kinderen die keihard werken maar waar niet meer in zit. En die beoordeling op toetscijfers daar hangt geen waarde oordeel aan, aan een traktatie van juf wel. Dat je dat inzicht mist vind ik schokkend. Heb je wel door hoe belangrijk jouw oordeel voor een kind kan zijn, hoe vormend leerkrachten zijn?
@dds: Ik snap wel wat je bedoelt, maar ik vind een cijfer toch iets heel anders dan een traktatie. Een cijfer geeft een beeld van hoe goed (of fout..) je iets gedaan hebt en is in die zin vooral informatief met betrekking tot beheersing van de stof. Natuurlijk kan het cijfer an sich ook een belonende functie hebben voor sommige kindjes, maar dit is zeker niet de hoofd functie. Een traktatie is evident alleen als beloning bedoeld. Daarom kan het wat hard overkomen als je deze beloning niet krijgt. Het is het als verschil tussen tijdens je functioneringsgesprek horen dat je sommige dingen kunt verbeteren en tijdens het gesprek horen dat je om deze reden geen loonsverhoging krijgt, terwijl je deze wel had verwacht .
Ik keur het ook niet goed, zeker niet omdat sommige misschien wel super hun best gedaan hebben en het dus niet lukt omdat ze niet anders kunnnen. Ik als ouder zal daar ook niet super blij mee zijn MAAR zal wel eerst naar de leerkracht gaan en niet gelijk hogerop zoeken. Vind wel eerlijk dat je het hebt gezegd na de reactie voor je.
De meester van mijn zoon heeft er ook nogal een handje van de kinderen die goed scoren helemaal te prijzen. Mijn zoon is geen held in rekenen. Als hij dan een toets niet goed heeft gemaakt, maar wel keihard zijn best heeft gedaan en dan wéér van de meester moet horen hoe goed de anderen wél zijn, word hij ontzettend onzeker! Sterker nog dan krijg ik een huilende zoon thuis die baalt dat het hem wéér niet is gelukt. Ik heb de meester duidelijk gemaakt hier niet van gediend te zijn, ieder kind doet op zijn eigen manier zijn best. Mijn zoon is misschien niet goed in rekenen maar heeft genoeg andere kwaliteiten. Ik vind dat je als leraar juist naar de kwaliteiten van het kind moet kijken en niet naar de gebreken. Tot nu toe gaat het beter, de meester schijnt het niet meer te doen. Als het wel zo is stap ik inderdaad ook naar de directeur.
Nou, jij verwoordt hoe ik het bedoelde. Het gaat niet om het ´proces´, het gaat om het oordeel. Ik voel echt mee met de 10 kindjes. En TS, dat je het zelf niet inziet, ja dat is waar ik echt over val.
Ongelooflijk. Hoe zit het met waardering geven voor de moeite die een kind doet? Je beloont inzet, niet prestatie. Daar zijn de objectieve toetsen voor.
Overigens vind ik het wel vreemd dat de moeder naar de directeur is gegaan in plaats van naar jou. Tenzij er al een hele voorgeschiedenis zou zijn ofzo, maar dat blijkt nergens uit.
Tja hier dus een kindje dat een E heeft gescoord vorig jaar voor zijn rekenen terwijl hij in de klas iets heel anders liet zien. Oorzaak, de manier van vragen van meneertje Cito. B.v je hebt 10 potloden 3 ervan zijn blauw hoeveel groenen heb je dan. Daar komt hij dus niet uit want er staat nergens dat hij alleen blauwe en groene potloden had. Hij mist dus simpel weg meer info, want in zijn wereld hadden bij die 7 andere ook rode, roze, paarse, gele etc. kunnen zitten. Vraag je hem hoeveel is 10 - 3 dan had je meteen het goede antwoord gekregen. Gelukkig kijkt hier de school niet alleen naar de Cito score maar ook naar hoe het kind zich ontwikkeld gedurende het schooljaar. Zo weten we nu dat Kylian prima kan rekenen maar dus helemaal verward raakt als de - + en x sommen door elkaar staan.
Oei...lastig. Ik ben ook juf en óók van groep 7. Maar ik trakteer ook weleens, alleen dan niet op een snoepje maar inderdaad met een leuk spelletje. Of dat ze de laatste 20 minuten zelf iets mogen kiezen om te doen (spelletje, tekenen etc). Wel heb ik de kinderen eens getrakteerd op een speculaasje bij een creamiddag. Erbij gezegd dat ze zo gezellig bezig waren (dat was namelijk bij hoge uitzondering) en dat dit het nog gezelliger maakte haha. Wat ik niet fair vind is dat je maar 26 van de 36 kinderen hebt getrakteerd. Ik beloon als ik zie dat een kind zijn best doet. Als een kind altijd goed scoort en nog net iets beter heeft gescoord of een opdracht maakt, dan beloon ik. Als een kind dat altijd E (of tegenwoordig V) scoort en bij een opdracht heel erg zijn best doet en nog maar 9 ipv 10 fouten maakt in een opdracht van 11 sommetjes beloon ik ook. Ik kijk naar inzet, niet naar scores. En als ik dan zo naar mijn klas zou kijken en 26 van de 36 hebben het gehaald zou ik ze dus allemaal belonen! Wel vind ik het flauw dat er gelijk naar de directeur gestapt wordt. Soms kunnen ouders echt zeiken om niks (al vind ik dat nu niet het geval). Ik denk er weleens over na hoor. Ik vind het onderwijs geweldig leuk, de kinderen ook. Maar soms twijfel ik aan mijn baan door de ouders. Erg jammer vind ik dat. Zeker ouders die altijd bij alles roepen dat hun kind zoiets niet doet, dat hij altijd hard werkt en dat het altijd aan ons ligt. Zijn of haar ouders zijn hoogbegaafd DUS is het kind het ook (en al scoort het dan een keer een B ipv een A dan is het sowieso bij voorbaat al onze schuld....zucht). En dit is maar 1 van de voorbeelden waar ik soms erg moe van word.
Zullen we het on-topic houden? Ze ziet zelf ook wel in dat het niet handig was. Haar vraag was eigenlijk of andere leerkrachten ook merken dat het gedrag van de ouders verandert t.o.v. Leerkrachten. Ik werk in het VO maar daar maak ik natuurlijk ook ouders mee. Alleen is daar de stap naar de leraar een stuk groter dan in het basisonderwijs. Ik zeg ook altijd: als er iets is. Bespreek het met de docent van het vak en evt de mentor. Helaas zien we in toenemende mate ouders die meteen de directeur aan de telefoon eisen omdat hun (b)engel moet nakomen... Ik had vorige week nog een leerling die van pappie niet hoefde na te komen... We hebben ze naar een andere school verwezen. Toen kozen maar eieren voor hun geld
Het is maar goed dat je niet de juf van mijn zoon bent, ik zou woest zijn. Hoe reageerde die 10 kinderen die niks kregen? En hoe reageerde de andere 26 op de 10 kinderen? Ben ik wel heel benieuwd naar.
Ik vind het lastig. Ik heb heel veel met groepen 7 en 8 gewerkt 3 jaar lang, en mijn god, wat kunnen die brutaal, lui, ongeïnteresseerd en gewoon ronduit lomp zijn. Een selecte groep belonen werkt voor zulke kinderen heel goed! Kindeen die het mislopen uit onvermogen vind ik echt zielig, maar ik neem aan dat ts die inschatting wel heeft gemaakt. Ik weet uit ervaring hoe ouders kunnen zijn, heb me al voorgenomen straks een goede -met de juf samenwerkende- moeder te zijn als mijn zoon naar school gaat