Ik wist dat ook niet, maar het topic triggerde mij wel om te denken 'hier zit meer achter' dus. heb ik twee eerdere topics gelezen. Maar ik ben de eerste om toe te geven dat ik ook best fel kan reageren zonder dat stapje verder te denken hoor. Oordelen is my middle name haha.
Ik begrijp nu ook dat de juf dit eigenlijk gewoon met zoon wou bespreken en oplossen, en dat het helemaal niet zo groot is dat de juf het met TS wou bespreken - dan zou ik het ook echt laten gaan nu. Het wordt nu veel groter dan nodig. Mogelijk gaf de juf gewoon aan dat ‘stop, hou op!’ echt betekent dat hij moet stoppen, maar dat ze hoorde dat hij dan soms tóch nog doorgaat. Dat zal ze vast vaker tegen kinderen moeten zeggen en is ook helemaal niet gek. Maar als ouder zou ik hier voor nu dus niet tussen gaan staan maar afwachten of het nu opgelost is.
Daarom benoem ik ook heel bewust. Als ouder moet je zelf ook open leren staan. Juist als je kind op t sbo zit en net wat meer nodig heeft qua ondersteuning. Als ouder kun je ook ondersteuning krijgen.
Maar dan moet je wel over die informatie beschikken en denk niet dat het raar is dat je reageert vanuit je eigen kader, wanneer er geen verdere informatie is gegeven.
NIet iedere ouder kan dat, soms ook omdat ze zelf minder begaafd zijn. Stom woord is dat trouwens en ik wil niemand beledigen, maar je snapt vast wat ik bedoel
Je hebt gelijk, maar juist als je niet in staat bent dit zelf te bedenken, moet je de adviezen die je van anderen krijgt ter harte nemen en niet het gedrag van je kind blijven bagatelliseren. Dat het dan niet meteen lukt om goed toe te passen is niet erg.
En dat is juist de reden waarom ik het benoem dat er ook ondersteuning mogelijk is. Zelfs wij hebben ondersteuning voor onze oudste omdat hij zo gesloten is en daardoor van 0 naar 100 kan gaan qua emotie zonder dat wij de oorzaak kunnen achterhalen. We schamen ons er niet voor, ben blij met de coach!
Of het nou sbo of regulier onderwijs betreft maakt voor mij en mijn reactie niet uit. Kinderen in het sbo moeten toch ook verantwoording leren voor hun gedrag en leren welk gedrag wel/niet kan. Dat kan soms moeilijker voor ze zijn of meer van ze vragen, maar om dan maar te zeggen ‘oh het is een sbo kind, dan is het anders’. Nee, die vlieger gaat bij mij niet op. Ik heb ook kinderen in mijn klas met grote issues. Die moeten juist hele duidelijke grenzen en kaders krijgen en een consequent handelen van de juf. En daarbij dus ook van hun ouders. Bagatelliseren helpt dan niemand…
Volgens mij is het duidelijk TS, nee jij hoort die info niet te krijgen. Open je ogen gewoon even voor de alarmbellen: - je kind gaat over grenzen van andere kinderen heen. - je kind luistert niet. - je kind vraagt meteen wie de klagers zijn (om wat te doen met die info?) Misschien alle ingrediënten van de pester van de klas…? Ik zou even zelf gaan reflecteren…zou het zo kunnen zijn dat mijn kind afwijkend of pestgedrag vertoont. En ja dat is hard, maar als we nou eens niet allemaal onze kinderen als prins of prinses zien dan zou het de wereld een stukje mooier en makkelijker maken, ook voor de leerkrachten.
Zeker. Al kan ik mij voorstellen dat je al zoveel gehoord kan hebben dat je op een gegeven moment defensief wordt (ervan uitgaande dat het hier om cluster 4 gaat). Ik neem het gedrag van mijn kinderen serieus. Maar naar de leraren toe heb ik meer de neiging om uitleg te geven. Terwijl ik daarna wel herhaaldelijk met mijn kinderen aan de slag ga om het gedrag aan te pakken. En daar ook hulp voor gevraagd heb.
Precies, je gaat in op wat telt en belangrijk is. Jij zal niet gaan vragen wie er heeft geklaagd, maar vragen wat is er voorgevallen en hoe je dat eventueel kan vertalen naar reden waarom je kind zo reageerde. Onze oudste riep ook moord en brand dat hij werd gepest, wou niet meer maar school. Wie er peste was minder relevant voor mij, wel wat er gebeurde en waardoor hij het kon ervaren als pesten. En zoals ik al dacht: hij maakte van iets kleins iets heel groots en zijn daarmee aan de slag gegaan want het probleem zat meer in zijn manier van ergens mee omgaan. Daar heeft hij ook coaching voor.
Enige wat ik wel bijzonder vind, los van wat al gezegd is... Hoezo.zegt de juf tegen een 9 jarig kind: er hebben 4 ouders over je geklaagd. Bedoel Of me missen een hele hoop context(eerdere gesprekken etc) Of ik vind het te veel info voor een 9 jarige Ik zou niet blij zijn als die info aan mijn kind gegeven werd. Ik hoor, als opvoeder, die info wellicht te krijgen, maar niet mijn kind Ja, je mag en moet mopperen op mijn kind. Maar volwassen info hoort bij volwassene thuis
Dit vind ik ook wel bijzonder als dat echt op die manier gezegd is. Verder sluit ik me aan bij wat eerder gezegd is, er is geen toegevoegde waarde aan het weten wie er geklaagd heeft. Er is geklaagd, juf heeft hem hierop aangesproken maar vond het nieg belangrijk genoeg om jou hierbij te betrekken. Er zijn mi 2 opties, 1 je laat het hier verder bij, 2 je vraagt om meer uitleg bij de juf en gaat samen met haar kijken wat jij en je zoon hier aan kunnen doen
Het is niet zozeer dat ik iets met die info wil doen over welke kinderen/ouders het zijn. Maar ze kunnen toch wel gewoon zeggen wie het zijn. Maar goed, jullie denken er anders over. Ook prima! Natuurlijk heb ik met mijn zoon gepraat, en zijn verhaal verder gevraagd. Maar nogmaals er speelt meer in dit verhaal. Ik heb al meer gehoord op deze school, als er iets is met kinderen dat de ouders niet op de hoogte gesteld worde . Vandaar vind ik het erg slecht dat wij niet ingelicht zijn erover. 4 ouders vind ik namelijk erg veel
Zoals eerder ook al genoemd, mogen leerkrachten dit niet eens vertellen vanwege de AVG. Dat jij het er niet mee eens bent is duidelijk, maar dit verzinnen ze niet zelf hè, dit is vastgelegd in de wet. Je geeft aan dat er meer speelt, en dit deel je niet. Helemaal prima, maar dan kun je ook niet verwachten dat wij passende tips etc kunnen geven aangezien wij niet weten wat er verder speelt. En dat school de ouders niet op de hoogte stelt van een scheldwoord ofzo vind ik helemaal prima en passend bij de situatie. Maar wederom, als het om meer gaat (wat je niet deelt) is dat wellicht anders. Als de situatie op school speelt en door de leerkracht aangepakt is, is het lang niet altijd nodig om een ouder hiervan op de hoogte te stellen. Dat jij vind dat dit wel had gemoeten (want er speelt veel meer dan schelden, neem ik even aan) kan je best een punt hebben, maar kunnen wij niet beoordelen op basis van de info die je zelf geeft. Ik denk dat je van ons adviezen verwacht passend bij de volledige situatie, maar als je dit niet (wilt) delen, kun je dit niet verwachten. Ik adviseer je om in gesprek te gaan met school en afspraken te maken omtrent deze situatie, en hoe je graag zou zien dat ze je inlichten als betreffend gedrag opnieuw voorkomt, en samen gaat werken aan het voorkomen/ aanpassen van het niet gewenste gedrag. Wij kunnen hier overal wat van vinden, maar jij/ jullie zullen met school verder moeten, wij niet.
Nou ik ben een ouder die bijna in elkaar geslagen werd omdat ik te weinig deed. School zag dat c altijd uitgedaagd werd maar greep nooit in. Waardoor c zich niet veilig voelde, en van haar af ging slaan. Ik al ouder durfde door dit niet veel meer op school. School deed niet voldoende aan AVG. Iedereen wist het dus ook instanties. Op so ging het heel anders kinderen onderling word het opgelost. Lukt dit niet dan krijgt een kind doelen om te halen. Niet schelden of fysiek worden noem maar op. Waneer dez3 doelen dus niet lukken komt er een gesprek en word er gekeken wat nu. Deze gesprek word dus met de betreffende ouder gedaan. Dus to ik denk dat ze doelen maken met je kind en waneer deze niet helpen jij te horen gaat krijgen wat nu. Speciaal onderwijs is een wereldje op zich. En vaak houden ze het binnen de muren tot dat het niet lukt. Je kan een gesprek aangaan en vragen wat nu. Dit betekend niet dat jou kind schuldig is. Er kan zoveel spelen in de groep dat juf al filtert en een plan maakt samen met de iber.
Ik denk dat jij het samen met je zoon te veel opblaast. Zoals ik het lees is, stop hou op, niet een punt waarop je zoon ook daadwerkelijk stopt (en een grens respecteert) Hierop is hij aangesproken door zijn leerkracht ( gebeurt op school en wordt door de leerkracht ook op school aangepakt) Vervolgens verteld je zoon dit thuis, met de toevoeging dat er 4 ouders hebben geklaagd over hem. Is dit inderdaad zo of is dit zijn waarheid? Ik zou dus informeren bij zijn leerkracht of dit inderdaad zo naar het gecommuniceerd is. Mijn ervaring is namelijk bij mijn zoon (ass) en ook op speciaal onderwijs dat er ook nog wel eens een puzzel verkeerd door hem in elkaar wordt gepuzzeld. B.v wordt aangesproken op gedrag, een uurtje later vangt hij een gesprek op dat over ouders gaat en hoort nog later op de dag 4 klasgenoten zeggen ja mijn ouders ook, plakt dit als 1 puzzel in elkaar met zijn uitkomst er hebben 4 ouders geklaagd over mijn gedrag. School zal nooit zeggen wie er geklaagd hebben (als dat al zo is) en ook nooit vanaf welke kinderen dit afkomstig is. Mijn zoon is enorm gepest door een klasgenoot (en ja wij wisten zijn naam omdat zoon dit vertelde), dit is uitgelopen tot een doodsbedreiging richting mijn zoon. Mijn zoon kreeg begeleiding etc maar wij hebben nooit te horen gekregen wat hun stappen richting die andere klasgenoot zijn geweest. Zit school ook niet op te wachten dat naast kinderen ook ouders elkaar "te lijf" gaan. En laten we eerlijk wezen ze zitten niet op speciaal onderwijs omdat ze een zere vinger hebben.
In de eerste post staat dat de juf niet wilde zeggen wie er geklaagd hadden. Dus wel dat er geklaagd is.