Ik vind het ook wel een beetje raar een orgel in de slaapkamer. Zet hem dan in je eigen slaapkamer, daar staat nu een keukentje zag ik. Of is dat niet hun slaapkamer?
In de kamer beneden staat de piano en het orgel staat boven. Leuk hoor dat pa dat allemaal leuk vind maar ik zou dan mijn man wel laten kiezen. Of het orgel eruit of de piano.
Misschien niet zo’n populaire mening, en ik vind de familie Wildeman verder een leuk gezin. Maar ben ik de enige die niet snapt dat als je van te voren al weet dat er een aanzienlijke kans op vroeggeboorte is (want bij Giovanna was dat ook het geval las ik) je er na zoveel kinderen en mét zoveel kinderen, tóch weer bewust voor kiest dit risico te nemen? begrijp me niet verkeerd, ik weet ook hoe sterk de wens voor een kindje kan zijn. Hier ging het ook verre van makkelijk (ivf bij de laatste 2) maar ik snap dan niet dat je bewust dat risico weer opzoekt. Terwijl er een heel gezin draaiende moet worden gehouden?
Mij lijkt het haar allemaal niet zoveel uit te maken wat er gebeurd. Ze lacht en tettert gewoon door. Kinderen springen en doen wild op de bank, tijdens het eten duwen en trekken aan elkaar maar ze vind her volgens mij allemaal wel prima .
Dat ook wel indd! En dat moet ook wel met zoveel kleintjes denk ik, alhoewel dat springen op de bank moeten ze hier niet doen . Ik zag alleen met dat klussen, hij heeft hulp nodig het liefst gelijk maar zij heeft ook nog de helft van de kids waarop gelet moet worden. Ik krijg al kortsluiting als ik er naar kijk .
Ja mss heb je die karaktereigenschap wel nodig om zo een groot gezin op te voeden hoor. Daarom heb ik er maar 3 . Ja het bed project .... Met 3 volwassenen boven en de kinderen beneden. Dan moet je idd op en af en over en weer. In elkaar steken kon prima alleen lijkt mij of op een andere moment als de groter thuis zijn ofzo.
klopt maar aan de andere kant zijn de kinderen allemaal zo groot dat ze redelijk voor zichzelf kunnen zorgen en eventueel ook een simpele maaltijd kunnen klaar maken, klusjes en boodschappen kunnen doen en niemand hoeft er meer gebeurt te worden. Ik weet ook niet af dat waardoor de vroeggeboorte van Giovanna is ontstaan iets is waarvan je met grote zekerheid kunt zeggen dat het ook bij een volgende zwangerschap ( ook als er jaren tussen zit) weer zal gebeuren of dat dit gewoon pech is.
Ik las een bericht van hen dat ze wisten dat dit weer zou gebeuren omdat ze een korte baarmoedermond heeft, en dat dit ook de oorzaak was van de vroeggeboorte van Giovanna.
Anderzijds, als je weet dat het risico er is kan er ook eerder gehandeld worden. En dan is het de afweging: is het risico na de ingreep ook nog verhoogd of heb je dan net zoveel kans als ieder ander. Zo wist ik dat de kans op bekkenproblemen groot was. Maar omdat ik dat wist al ruim voor ik klachten had dingen achterwege gelaten. En heel vroeg de bekkenfysio ingeschakeld. Daardoor heb ik nu minder pijn dan vorige zwangerschap. Is uiteraard wel andere categorie qua impact dan vroeggeboorte. Maar kan me zo voorstellen dat als je weet dat er uit voorzorg gehandeld kan/gaat worden je er anders instaat dan wanneer het Russisch roulette is. En daarbij heeft ze niet echt hele kleintjes meer en kunnen de kinderen ook veel overnemen. De kleine dingen kunnen al veel helpen, zoals even de wasmanden naar de juiste plek brengen zodat je niet zelf telt
Hier het hele seizoen weer gezien, heerlijk! Kijk nu grote gezinnen, grote vakanties op sbs6. Ook leuk! Ook gezinnen met 9 kinderen die met 2 campers naar Spanje gaan, mensen met 7 kinderen met een vouwwagen hahahaha
Die familie is zo leuk. Ze hebben nog een goede band met de ex en komen bij elkaar over de vloer wat het wel bijzonder maakt. 1 van de kinderen zei het zelf ook al dat het bijzonder was. Ze zijn creatief en het is leuk dat ze veel met elkaar doen. Dan heb ik het niet over de grote uitstapjes maar juist de kleine dingen samen. Zoals de hondenkoekjes en brownie. Dat risico en die stress snap ik zelf ook niet. Onze zoon kwam ook veel eerder dan de bedoeling was. Lag nog op de neonatologie en mocht relatief vlot weer naar huis. Maar de zwangerschap was niet zoals je dat zou willen en daarna ook absoluut niet. Eenmaal thuis had hij reflux en had hij medicatie, ik sliep in eerst instantie 4 uur per nacht verdeeld over 4 keer. Geen andere kinderen maar dat had ik dan ook niet gered. Hij sliep, at of huilde. Lag grotendeels bij mij in de armen omdat hij zo lang overeind moest blijven. Ik ga heel graag nog een tweede kindje gewild maar man durfde het echt niet aan. Ik werd ziek door de zwangerschap (tig blaasontstekingen, was vaste klant bij de apotheek). Zoals ze het zeiden tot in tegendeel is bewezen kwam het door de blaasontstekingen. Het voelde als falen. Ik was ziek en zoon lag in het ziekenhuis. Het was echt heel zwaar. nog steeds blijft ik denken aan een tweede kindje terwijl ik nu te oud ben. Maar aan de andere kant zo dankbaar dat zoon gezond is. Zoals man zei hoe vaak wij je de hoofdprijs in de Loterij. Dus snap haar gevoel van nog een kindje. Misschien zijn we ook mensen die teveel denken. Ja het had goed kunnen gaan maar als dat niet zo was had het hele grote consequenties ook voor zoon. Nu trotse mama van een schat van knul van 10.