Ben even benieuwd naar jullie meningen. Ik werd vroeger heel vrij gelaten, vond ik heel fijn maar achteraf gezien vaak niet verantwoord. Ik woonde toen in de Randstad, nu in Brabant in een kleine stad waar best veel drugsciminaliteit is, ik vind het buitengebied daardoor niet altijd even veilig en er is af en toe al wat voorgevallen de laatste jaren. Maar goed, er komt een leeftijd dat je ze ook daarin los moeten laten, maar wat is verantwoord?
Ik vind dat erg lastig.. Want ook met 18-19-20 zijn ze niet/slecht weerbaar. Of iig noet veel weerbaarder dan bij 16/17 Ik hield heel lang aan: zolang ze zelf niet bang zijn.. Totdat ze na half 11 savonds nog 8 km naar huis moest fietsen in d'r eentje. Ineens bekroop me de angst en hebben we haar opgehaald. En buitengebied. Zo lastig. Ze mag overdag wandelen in t bos, met t hondje. Maar dat komt niet vaak voor. Savonds niet uiteraard. Ik overweeg overigens nog, heel serieus, krav maga voor onze meiden. Succes en ik lees graag mee
Denk dat het weinig uitmaakt of je 12, 16, 20 of 45 bent als je alleen in het bos loopt en je komt een kwaadwillend/doorgedraaid persoon tegen. Je wilt je kinderen niet laten leven in in angst, maar bepaalde situaties kun je vermijden. Onze kinderen mogen niet alleen in het donker fietsen (wij wonen buitenuit), maar dat doe ik zelf ook niet. Over goed verlichte weg zou het wel mogen onder bepaalde omstandigheden. Wij laten onze kinderen ook niet alleen in het bos spelen overdag. Altijd met meerdere.
Pfoe, lastige... ik heb het nooit gemogen van mijn vader. Tot ik een rijbewijs had heeft hij me altijd gebracht en gehaald in het donker. Alleen als ik samen met vriendinnen was mocht ik zelf over de landweggetjes fietsen in het donker. Ik weet zelfs dat hij me naar mijn zaterdagbaantje bracht in de wintermaanden, omdat ik daar om 7u moest beginnen en dan mijn fiets op de fietsendrager hing, zodat ik wel zelf terug kon rijden. Soms vond ik dat overdreven, maar hij was gewoon heel zuinig op z'n dochters (heb ook nog twee zussen en hen verging het net zo).
Mijn oudste deed dat vanaf een jaar of 14 veel. Maar in een buitengebied dat ze goed kent dicht bij huis en waar echt geen bal gebeurt. Met de zaken die jij omschrijft zou ik er echt niet happig op zijn. Je weet nooit wat voor volk ze dan tegen komt. As we speak sjouwt ze nu wel met een paar klasgenoten door Amsterdam (waar ze inmiddels ook studeert) maar dat voelt toch echt anders omdat het de bewoonde (drukke) wereld is. Daar voelt ze zich ook nooit onveilig.
Ik denk dat wij in dezelfde plaats wonen. Mijn dochter is wel een stuk jonger (12) maar weet niet of ik haar ooit alleen durf te laten gaan...
Liever nooit. Geen idee met welke leeftijd ik het toe zou staan. Overdag zou ik het denk ik eerder goed vinden dan in het donker. Maar dus geen idee vanaf hoe oud. Ze moeten hier onderweg naar school door een vrij donker stuk en dat vind ik al niet prettig… Als het niet hoeft, dan dus liever voorlopig nog niet.
34 denk ik. Dat ben ik nu en ik heb nu zoiets van; ja, ik kan mezelf wel redden denk ik Maar serieus, ik heb geen flauw idee. Ik denk alleen laten fietsen door de stad kan met 14 jaar wel. Overdag sowieso, maar savonds rond het spitsuur ook wel. Ik ging op die leeftijd alleen naar en van turnen. Dat was om 20u afgelopen. Maar dat was de stad. Buitengebieden, grote parken of bosgebieden zou ik nooit mijn dochter alleen laten fietsen. Ikzelf zou daar ook niet alleen willen fietsen. (Anne Faber zal ik nooit vergeten).
Niet. Overdag langs een druk fietspad van en naar school wel, maar echt alleen wandelen in een buitengebied mag dochter van mij niet. Mocht ik ook nooit en heb juist altijd kunnen waarderen dat mijn ouders mij zo konden beschermen. Mijn moeder en oudste zus waren niet zo gelukkig, dus mijn dochter mag ook dat soort dingen niet alleen doen.
@KleineLai: Ik denk dat de meeste kinderen (in NL) vanaf het VO wel zelfstandig gaan (hoewel ik me verbaas over het aantal dat gebracht en gehaald wordt…) en ‘s ochtends naar school is het net zo donker als om 20.00u ‘s avonds.
Dat ligt eraan. Voor school zal ze wel moeten, is geen verbinding met openbaar vervoer en dus zal ze moeten fietsen. Wel heeft school hier 2 jaar geleden besloten om hun begintijd van 8 uur naar 8:30 te verplaatsen juist omdat heel veel leerlingen vanuit het buitengebied naar school moeten komen, is in de winter wel fijner. Wandelen in het buitengebied doen ze beiden in de winter (donker) niet. Zoon (18) wandelt wel in het donker maar altijd richting het "centrum" en dus langs routes waar huizen zijn en het een doorgaande weg is. Dochter (15) wandelt niet in het donker, hooguit naar haar vriendin die een straat achter ons woont. Zomers wandelt ze wel met die vriendin , vaak richting de manege om daar lekker te kijken naar de paarden. De beruchte drugsplekken komen ze (voor zover ik het zelf weet) niet. Alleen gaat dochter sowieso niet nadat ze in de brugklas verdwaalt is toen ze van een klasgenoot weer naar huis wilde fietsen. Klasgenoot woonde in het bos, ouders en klasgenoot vonden het niet nodig om een stukje mee te gaan want het was heel simpel (met een links rechts rechtdoor uitleg erbij) Dochter belde in paniek op en het duurde even voordat ze ons kon uitleggen waar ze was, tijdens dat gesprek kwam er een ander meisje voorbij en die is met haar mee gefietst naar een plek waar mijn dochter het weer bekend voorkwam.
Geen idee Ik vind geen enkele leeftijd fijn om als vrouw alleen in een buitengebied te zijn Daar zit geen leeftijd aan Wil niet zeggen dat het niet kan of mag maar zou het liever niet zien dat m'n kind alleen is
Hier ervaring met de verkeerde figuren. Gewoon niet doen, ga dan gewoon samen. Ook toen ik volwassen was en in de horeca werkte ging niemand (ook de heren niet!) alleen door het park ij de avond/begin nacht. Niet omdat er nou zo veel gebeurde destijds, een keer een beroving hier of daar, maar dat was zelden. En krav maga of iets wat daar op lijkt is altijd mooi meegenomen.
Toch wel allemaal dezelfde gedachten hierover. Ik kan voor mijn gevoel soms wat overbeschermend zijn, maar dat valt in dit geval dus mee. Ik heb zelf zoveel gevoel van vrijheid ervaren toen ik als 10 jarige overal mocht gaan en staan waar ik wilde, ik vond het heerlijk die vrijheid. Ik was regelmatig zo'n beetje een hele dag weg, lekker fietsen door de bossen en weilanden, tussendoor lekker in het gras chillen. Mijn ouders maakten zich geen zorgen en ik vond het heerlijk zo alleen. Nog steeds kan ik genieten van alleen wandelen in de natuur. Voel me meestal wel veilig, maar na een aantal bedreigende gebeurtenissen hier in de buurt met vlagen wel wat minder. Maar die tijdstippen (tegen de schemering) ga ik ook niet. Ben nu een boek aan het lezen over een meisje met autisme, die ook zoveel vrijheid ervaart doordat ze met haar hond in het park mag wandelen (als 7 jarige). Dat was wel in de jaren 70/80, ergens in de buurt van Rotterdam. Geen idee wat ze nog mee gaat maken, want er komt nu iets voorbij over kinderlokkers. Maar het triggerde mij heel erg dat ik dat gevoel van vrijheid toen ook had, net als dat meisje in het boek. Zelf ben ik nooit gediagnosticeerd met autisme, maar heb wel een vermoeden. Jongste van 14 heeft autisme, snel last van prikkels en mensen en de geluiden die mensen maken, ze zou dus heel graag zelf gaan wandelen/fietsen in het bos/buitengebied, en geeft ons de schuld dat ze niet alleen naar buiten mag. Wat prima mag overdag, maar niet naar het bos/buitengebied. Maar ze wil zo graag die rust voelen, en ik snap haar zo, en ik heb precies hetzelfde gehad, maar ik mocht wel. Maar ze zal maar net de verkeerde tegenkomen, dat is een trauma voor het leven dan. Een vechtsport zou ik voor haar echt heel goed vinden, maar ten eerste wil ze dat echt niet (ze wil momenteel sowieso niets) en ik denk dat het ook te heftig is voor haar.
Hmm.. nooit zo over nagedacht. Onze dochters zijn niet zo van het bos, dus daar zullen ze niet zo snel alleen komen. Ik wandel regelmatig alleen door het bos/buitengebied. Nooit bij stilgestaan dat dat een probleem zou zijn. Bij ons in de stad mogen ze tot half 10/10 uur in de avond korte stukken alleen fietsen. Is een park een optie?
Nooit zo over nagedacht, hier hebben we sws niet zoveel van dit soort gebieden en mbt leeftijd ben/ blijf je toch altijd kwetsbaar maar een jong meisje natuurlijk nog veel meer. Hier heb je wel van die tuindersweggetjes en die zijn donker en uitgestorven. Daar heeft mijn oudste dochter ook nooit alleen mogen fietsen, wel in een groepje maar ik heb haar ook vaak genoeg opgehaald. Mijn jongste dochter zal straks ook deze wereld gaan verkennen en die zal ik dan ook brengen/ halen en anders enkel in groepsverband fietsen. Ze zouden hier ook ook niet alleen in een bos/ polder mogen ronddwalen, liever 10x in een drukke stad met genoeg mafkezen om je heen want die doen doorgaans niet zoveel maar je zou maar net die ene gek aantreffen in een afgelegen gebied die de hele dag al zit te wachten op zijn moment. No way.
Ik denk dat ik haar ook haal en breng tot haar 34ste… Hmmm, zo lastig dit. Mijn dochter is nu 12 zit op hockey twee dorpen verder, op school in het volgende dorp. Haar wereldje wordt groter en haar fietstochtjes verder. Wij wonen aan een bos, daar mag ze niet alleen doorheen op de fiets, wel met haar vriendinnen (in het licht). Als het donker is moet ze om, via het dorp. Maar Hockeyfeestjes of naar ‘een hok’ later bij de tuinders op de tuindersweggetjes hierboven beschreven breng en haal ik liever of ze moeten echt met een groepje fietsen. Ik kreeg een brommertje op mijn 16de verjaardag omdat ik hetzelfde leventje had als mijn dochter en een brommer net wat veiliger voelde voor mijn moeder.
Ik zou mijn kind, zoon of dochter (zie daarin echt geen verschil qua bescherming), niet alleen door een buitengebied laten fietsen. Ik breng en haal wel met alle liefde tot hij/zij zelf een rijbewijs heeft.
Ik moest vroeger wel gewoon altijd fietsen maar wel met vriendinnen en als er niemand was moest ik mijn ouders bellen. Dat moest ook want in het gebied waar ik woonde zijn regelmatig nare dingen gebeurd. Ik vind het nog steeds onprettig om alleen door het donker te fietsen of lopen of door rustige gebieden. Ik doe dat wel hoor. Maar toch. En ik weet het verder nog niet. Mijn zoon fietst sinds dit jaar (10) wel alleen van en naar bso en voetbal maar dat is ene kilometer (net buiten onze drukke wijk) met allemaal lichten en mensen altijd. Middelbare school wordt de stad hiernaast dus ook geen gevaarlijke stukken. Ik zou denk ik hetzelfde doen als bij mij. Met vrienden en anders bellen.
Ik kan me nog herinneren dat echt jaren jaren geleden er hier een jonge vrouw van begin 20 jaar is verkracht. Dit was in een nabijgelegen kleinere stad. In de avond rond 22 uur fietste ze naar huis. Dat is dan zo'n gebied tussen hogere flats, wij fietsen daar ook weleens wanneer we bijv naar Delft fietsen. Overdag een drukte van allerlei mensen/ scholieren maar dit was echt zo'n verhaal op het verkeerde moment daar zijn. Het was destijds bij Opsporing verzocht, meer dan 20 jaar geleden maar heeft toen zo'n indruk op me gemaakt en nog steeds wanneer ik daar weleens in de buurt ben moet ik aan deze jonge vrouw van toen denken. Het zou je dochter toch maar zijn, verschrikkelijk gewoon. Ook voor mijn oudste dochter ben ik op tijdstippen onderweg geweest om haar op te halen ( ook voor mijn zoon hoor) en ik doe het straks met de jongste gewoon weer opnieuw. Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven denk ik wanneer er iets gebeurt wat ik heel misschien had kunnen voorkomen.