Hi allemaal, Zijn er meiden die binnenkort ook gaan starten met IVF/ICSI of een terugplaatsing krijgen en het leuk vinden om mee te schrijven? Ik begin zelf op 1e kerstdag met stimuleren voor de 3e PGT/ICSI poging en als het goed is rond 8 januari de punctie.
Yes ik sluit me graag aan! Geprobeerd ook soort van aan te haken in groep oktober maar die is niet zo actief helaas. Ik ben 30 jaar en wij zijn ook bezig voor een eerste zwangerschap. In 2022 begonnen wij vol goede hoop aan onze kinderwens. Na een jaar bleek er tot ons grote verdriet bij mijn partner sprake van een azoöspermie en uiteindelijk is er een half jaar later bij hem een TESE gedaan met positief resultaat. Wij hebben afgelopen jaar 2 ICSI pogingen gehad. Terwijl ik altijd dacht dat er met mij niets mis was, bleek ik bij start een laag-normaal AMH te hebben. Bij de eerste poging is er met een gemiddelde dosering medicatie gestimuleerd. Ik had 6 eicellen, maar er waren er geen bevrucht. Een enorme klap.. De tweede poging kreeg ik een hogere dosering, maar hier helaas geen groter aantal follikels en hieruit opnieuw 6 eicellen. Hier kwam wel 1 embryo + terugplaatsing uit, maar deze is niet blijven plakken. Wij gaan nu onze 3e poging in het UZ Gent doen en hopen dat dit ons geluk zal brengen. Ik verwacht dat we begin 2025 aan deze poging gaan beginnen. Merkte tijdens onze eerdere pogingen wel veel behoefte om dingen met mensen te delen, maar wilde dit ook niet te veel doen omdat je toch ooit ook hoopt op een verrassing. Ik hoop zo een andere uitlaatklep te hebben.
Ik sluit mij graag aan! Morgen wordt het eerste spuitje gezet voor onze eerste stimulatie. Spannend, want ik weet niet goed waar ik me kan aan verwachten, ook al hoorde en las ik al veel verhalen er over. Wij gaan voor ons 2de kindje. Ons eerste zoontje kwam na 1,5 jaar proberen waarvan een half jaartje met ovulatie inductie doordat ik PCOS heb en geen ovulatie. Nu begonnen we met het gedacht ‘we weten wat er mis is en wat er werkt’ maar helaas is niets minder waar…
Wat een tegenslag als je gewoon niets overhoudt! Zo tikken de pogingen snel verder. Ik hoop dat je in Gent meer succes zal hebben!
Wat gezellig dat jullie mee willen praten, de reden is minder leuk maar het is toch fijn om hier niet alleen in te staan. Ik heb veel steun aan vriendinnen, collega's en mijn familie maar de meesten weten (gelukkig) niet hoe het is om hier middenin te zitten. @Wildflower wat een heftig traject met veel teleurstellingen hebben jullie al achter de rug! Ik weet helaas ook hoe het is om een poging te hebben zonder terugplaatsing. Wat een onzekerheid geeft dat. Hopelijk gaat deze 3e poging lukken! Heb je nieuwe hoop nu jullie in Gent zullen gaan starten? En hoe ervaar jij het wachten op deze poging? Ik vind het wel een beetje dubbel. Ergens kan ik niet wachten om te beginnen, maar aan de andere kant ben ik ook bang voor de uitkomst. @Newbie123 super spannend je eerste IVF ronde, hopelijk gaat het hiermee lukken! Welk medicatieschema heb je gekregen? En wat enorm balen dat het met ovulatie inductie niet gelukt is. Mocht je vragen hebben, laat het vooral weten! Inmiddels wel wat ervaing opgedaan.
Spannend!! Ik denk dat het ook heel persoonlijk is hoe je overal op reageert en ervaart. Ik vond de eerste stimulatie zelf toen ook heel spannend, elke dag heel bewust of je iets voelt, welke bijwerkingen, voel ik me goed genoeg om te werken en vervolgens weer na een aantal dagen weer de andere injecties. Achteraf viel het mij erg mee en ging ik die tweede ronde (gelukkig) makkelijk doorheen. Hoe lang hebben jullie dit keer ovulatie inductie gedaan? Zo rot als het niet gaat zoals verwacht hè. In dit proces is weten waar je aan toe bent zo fijn
Poeh ja dat telefoontje met die 0 bevruchtingen was denk ik het allerergste tot nu toe.. Gekke is dat we dat echt totaal niet zagen aankomen. Zat gewoon niet in ons hoofd. Herken je dat? Bij jou ook bizar dat je van zoveel eicellen naar enkele of geen goede embryo’s gaat. Is dat normaal bij PGT? We hebben wel nieuwe hoop aangezien ze in Gent wel een veel hoopvollere toon aansloegen. Daar werd tijdens onze intake meteen datgene genoemd te gaan doen waarvan we al gedacht /gehoopt hadden dat ze ons mee zouden kunnen helpen. Terwijl ze in NL ons een derde poging aanboden ‘omdat we nog zo jong zijn’ met precies hetzelfde protocol, wat totaal kansloos voelde. Dus ja zeker weer nieuwe hoop, maar ook wel reserves daarbij omdat ik eerder heel veel hoop heb gehad en dat pakte toen totaal anders uit. Dus het is voor mij ook dubbel. Aan de ene kant kijk ik heel erg uit naar de volgende poging omdat ik dat wachten heel erg zat ben en ik vind dat ik inmiddels wel eens aan de beurt ben. Aan de andere kant ben ik ook super bang, want als deze keer precies hetzelfde loopt als in NL zou dit zomaar eens de laatste kunnen zijn.
Fijn, bedankt! Ik hoop het ook! Ik wil vooral niet te veel verwachtingen hebben om mezelf te beschermen tegen teleurstelling, al heb je natuurlijk wel hoop. Ik start op met gonal-F en na een weekje orgalutran. Voorlopig enkel het schema gekregen tot aan de pick up, ik weet eigenlijk nog niet echt wat er gebeurd nadien. Maar voorlopig is dit genoeg, aangezien ik er ook niet meteen vanuit ga gaan dat ik een verse terugplaatsing ga krijgen. Tijdens de ovulatie inductie gaf ze ons al wel een waarschuwing dat als het weer niet goed zou lopen, we over moesten gaan op ivf in kunstmatige cyclus. Ik las hier in het forum dat er dan soms geen terugplaatsing wordt gedaan…? Daarnaast heb ik ook maar een lutale fase van 5 dagen, dus zal medicatie in het 2de deel nodig zijn lijkt me. Iig nog veel vragen over deel 2 maar eerst voor een mooie pick up gaan!
Oh ja dat herken ik wel! Hoe ga ik me voelen, ga ik kunnen werken,… Gewoon de angst voor het onbekende wat het moeilijk maakt! Ik had onlangs een hysteroscopie had ik zo veel angst voor aangezien ik al eens een enorm pijnlijke hyfosy had en van verhalen van andere te lezen,… Was echt zo easy uiteindelijk. Het helpt ook niet dat iemand heel kort bij ons dit traject al eens heeft gedaan en heel erg heeft gedramatiseerd in onze omgeving en dus nog steeds naar mij doet. Geeft me best veel onrust, dus daar probeer ik me wat van af te schermen. We hebben de ovulatie inductie niet heel lang gedaan! 3 cyclussen. We hebben 3 cyclussen gehad met eisprong maar 0,0 kans op zwangerschap. Mijn hormonaal disbalans is zo extreem dat ze het gewoon niet op orde krijgen met OI Vocht in de baarmoeder, baarmoederslijmvlies van nog geen 4mm, LF van 5 dagen. Na de 2de ronde kregen we te horen dat als er in ronde 3 nog iets zou gebeuren dat niet volgens plan is, het stopt met OI en we over gaan naar IVF in kunstmatige cyclus. en daar bovenop hadden we bij de laatste ronde meerdere eitjes. Dat was het einde van OI bij ons…
Dat vroeg ik me ook af als ik je onderschrift las @Maria94 Dit moet toch ook een teleurstelling zijn en angst geven dat van de 41 eicellen maar 7 embryo’s over blijven? Hebben zie hier een oorzaak voor gevonden?
Ja verschrikkelijk, ik denk dat ik er ook met iets te veel verwachting in ben gegaan. Je hoopt toch wel dat er een terugplaatsing is als er meerdere eicellen zijn gevonden. Wij doen PGT wegens een erfelijke ziekte in de familie van mijn vriend (50% kans op overerving), aan het begin van het traject werd gezegd dat er met ons medisch niks aan de hand was en dat we dus goede kansen zouden hebben. Toen kwam het wel als een klap dat er geen embryo's waren om terug te plaatsen de eerste ronde. Volgens de statistieken hadden wij met dit aantal eicellen wel meer embryo's moeten hebben. Aan de andere kant, bij PGT moeten de embryo's wel van hele goede kwaliteit zijn om een biopt te kunnen nemen dus dan valt er vaak al meer af. Goed om te horen dat je wel wat optimistischer bent over België. Weet je al wat ze daar anders gaan doen dan bij jullie vorige pogingen? Snap ook echt dat je wel voorzichtig bent in het hebben van hoop. Door je eerdere pogingen weet je helaas dat het niet altijd lukt. Een ding wat ik wel echt als voordeel zie van de 3e poging, de artsen weten nu hoe je lichaam reageert op de medicatie. Hopelijk kunnen ze daar wat mee. Maar inderdaad echt enorm spannend! Je weet er een limiet zit op het aantal betaalde pogingen. Aan de andere kant ook wel fijn om echt weer wat te kunnen doen in plaats van wachten. In de tussentijd heb ik me wel erg verdiept in voeding en supplementen (nog meer dan bij de 2e poging), dus niet helemaal stilgezeten.
Dat is echt heel verstandig! Je weet nooit hoe het gaat lopen. Wat ik wel geleerd heb is dat je bijna geen controle hebt over dit af gaat lopen. Daarom is het heel mooi als je er zo veel mogelijk 'neutraal maar hoopvol' in kunt staan, wat je denkt of doet zal de uitkomst niet beïnvloeden. En al die horrorverhalen van anderen helpen inderdaad niet mee, het is ook maar net hoe je het zelf ervaart. Ik vond de punctie (zelfs toen er 60 follikels werden aangeprikt) erg meevallen. En zo niet, de pijn is tijdelijk dus je komt er echt doorheen! Er komt ook zo veel op je af, eerst maar het stuk tot de punctie. Wanneer heb je je eerste follikelmeting gepland staan? Vandaag dus echt begonnen, spannend!! Wat vervelend dat je hormonen zo uit balans zijn. Breekt je menstruatie al door 5 dagen na je eisprong of begint het eerst met spotting? Heel logisch dat je nog veel vragen hebt. Nu in ieder geval hopen op een mooie groei van je follikels!
Nou gek genoeg was ik juist heel erg blij met 7 embryo's, een hogere score dan 2 embryo's uit 20 eicellen de eerste keer. Maar het legt de lat wel hoog voor deze poging, ik hoop echt op een hoog aantal eicellen (daar zijn de artsen niet zo happig op) om nog een beetje kans te maken. Wij moeten na de punctie 9 weken wachten op de uitslag van de genetische test. In principe zou 50% van de embryo's door de test moeten komen. We hebben erg veel pech gehad dat de statistiek bij ons niet de goede kant op viel. Van de in totaal 9 geteste embryo's waren er dus maar 2 goed na de test. Echt onderzoek wordt er niet gedaan naar de oorzaak van de tegenvallende resultaten. Op mijn verzoek wel bloedonderzoek laten doen en extra echo's, daaruit blijkt dat ik PCOS heb en dat verklaart de vele eicellen. De volgende terugplaatsing (waarvan ik hoop dat die er gaat komen) mag op mijn verzoek wel in de kunstmatige cyclus. En ik heb een beetje kunnen onderhandelen over het soort en de dosis medicatie.
Klopt en ik ben zo’n controlefreak! Ik vond de mislukking van de OI zo moeilijk. Ik was echt boos op mezelf dat ik zo naïef in het traject was gestart. Vandaar dat ik me nu heel neutraal op stel. ‘Het kan goed gaan, het kan niet. De tijd zal het leren’. Ik wil niet zo’n teleurstelling meer, al zal ik sowieso teleurgesteld zijn moest het niet goed lopen, maar dat sta ik wel toe, is menselijk. eerste spuitje zit er weer in! Eerste follikelmeting is 2 december. Helaas echt helemaal doorbreken zonder enige aankondiging, super vervelend!
Ja je stelt je verwachtingen toch bij wanneer je een positieve punctie hebt gehad hè! Dat is onvermijdelijk. Ik hoop echt op een mooie score en dat de statistieken in jullie voordeel mogen zijn! Ik had wel eens gelezen dat een kunstmatige cyclus soms succesvoller zou zijn, maar waarom en of het zo is, weet ik niet.
Oef ja dat helpt dan zeker niet mee.. Ik heb wat betreft stimuleren/bijwerkingen medicatie echt nauwelijks last gehad en vond de punctie ook erg meevallen (maar had dan ook niet zo veel follikels om aan te prikken). Ik denk dat het heel persoonlijk is. Laat je dus echt niet gek maken. Ik heb sowieso nooit last gehad van bijwerkingen van bijvoorbeeld hormonale anticonceptie. Ah dat is wel echt heel erg balen dat het zo bij jullie gelopen is.. Kan me voorstellen dat het wel snel voelt om de overstap te maken naar IVF. Ik hoop voor jullie dat het hiermee gaat werken! Ben je al begonnen met de injecties?
Oh jij ook al! Nou dat is toch ook een enorme teleurstelling, zeker omdat het de eerste keer wel lukte met OI. Het verandert inderdaad ook wel de manier hoe je hierin staat. 2 December is al best snel!! Laat ze maar lekker groeien die follikels! Dat is echt heel erg balen dat je menstruatie steeds zo vroeg is. Bij ons heeft de arts gezegd dat de natuurlijke cyclus bijna net zo goed is als de kunstmatige maar met minder bijwerkingen en minder ziekenhuisbezoeken. Toch heb ik zelf een beter gevoel bij de kunstmatige cyclus, omdat ik soms 6 dagen bruinverlies heb voor mijn menstruatie. En onregelmatige cyclussen. Het zal per persoon vast ook verschillen wat beter is.
Gisteren alvast de medicatie opgehaald in het ziekenhuis en bloed laten prikken. Ik merk dat ik het toch met wat meer emotie doormaak deze 3e poging. Het uitzetten van mijn gevoel lukt niet meer en het is misschien wel beter voor mij nu om te voelen wat er is.
Het is denk ik heel logisch dat je hoge verwachtingen hebt, anders begin je hier denk ik ook niet zomaar aan. Ah ja dan snap ik wel dat het een hoge afvalrace is. Hopelijk hebben jullie bij de volgende poging meer geluk! Weet nog niet precies wat ze anders gaan doen daar, maar we zijn daar naartoe gegaan omdat zij in de regio (NL + Belgie) de meeste ervaring hebben met TESE-ICSI en tijdens het eerste gesprek gaven ze aan dat ze eicelactivatie gaan toepassen. Hiermee zien ze wel een wat hoger bevruchtingspercentage zien. Daarnaast verwacht ik ook dat er met andere hormonen gestimuleerd gaat worden en dat dit hopelijk nog wat verschil maakt wat betreft aantal eicellen. Hoop dat dit net dat ene extra geeft waarmee we wel geholpen zijn.
Heel herkenbaar die boosheid, maar zo logisch dat je er vol verwachting en goede hoop ingaat. Dus niet zo boos zijn! Dat lijf van jou heeft juist heel veel liefde nodig