Ik zou uit elkaar gaan. Dit moet je niet willen voor jezelf en je toekomstige kinderen. Hopen dat hij aan zichzelf gaat werken, wie weet is er dan over een (hele) tijd weer ruimte voor een 'jullie'.
Ik reageer niet snel, en oordeel vaak al helemaal niet. Maar wat ik hier lees zijn gewoon teveel rode vlaggen. Ik zou al je energie steken in de voorbereiding voor je kindjes en deze man heel duidelijk vertellen dat je geen relatie meer wilt. Vooral geen aandacht steken in drama wat hij opzoekt. Gaat hij hier moeilijk over doen en wordt hij lastig/agressief etc, dan weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt.
Heb je iemand die jou minimaal de eerste week kan helpen om aan slaap te komen? Met 1 baby kan het al heel lastig zijn om te slapen, dat zal met 2 een extra uitdaging zijn.
Ja daar zit ook steeds meer aan te denken om de knoop door te hakken. Mijn ouders staan zowiezo voor me klaar als het hierop uitkomt dat weet ik, daarom ga ik ook met hun gesprek aankomende week. Hij is gewoon een klein kind, die aandacht nodig heeft.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een moeilijke situatie. Uit (enigsins) eigen ervaring (vader van mijn oudste kind is ook zo’n zak hooi) zou ik je adviseren om er zo snel mogelijk een punt achter te zetten. Geloof me, je hebt niks aan zo’n vent en je hebt straks je handen vol aan je baby’s. Je kan hem zeker bij de zwangerschap blijven betrekken, het zijn tenslotte ook zijn kinderen. Maar ik zou de relatie absoluut verbreken. Omring jezelf en je kinderen met mensen waar je steun aan hebt, je wilt er niet nog een “groot kind” bij hebben. Wel ontzettend fijn dat je je eigen huis hebt en het financieel gaat redden. Ik wens je heel veel succes met alles!
Hij klinkt als een klein kind zoals je zelf al schrijft. Jij hebt straks je handen meer dan vol met 2 baby's. En denk ook aan je eigen herstel. Je hebt echt de tijd of energie niet voor een volwassen blok aan je been. Ik zou beginnen met hem langzaam op afstand te gaan houden. Steek geen energie meer in zijn stroom aan aandacht en verzoeken. Dus niet of kort reageren want je bent "druk" etc. Geen dingen meer voor hem betalen en zeker geen geld lenen. Geen problemen voor hem oplossen. Hij is een grote jongen en kan dat zelf doen (of hulp vragen op plekken die daar voor zijn). Verder zou ik hem zeker niet laten erkennen. Er valt niets van hem te verwachten (hulp, opvoeding, alimentatie etc). Dus dan doe je het beter alleen. Zonder erkenning heb jij alleen de volledige zeggenschap. Wel zo praktisch in de toekomst. Natuurlijk kan hij betrokken blijven (als hij dat al gaat doen of aankan). Mocht hij dat toch willen dan kan hij zichzelf verdiepen in de procedures of een rechtszaak beginnen.
Klinkt als liever kwijt dan rijk, dit kost je alleen maar negatieve energie. Ik zou echt duidelijk zijn, aangeven dat het zo niet gaat, als je niet duidelijk bent dan zal hij negatieve energie blijven vragen en heb je straks 3 kinderen. Denk aan jezelf en je kinderen en laat ze het goede voorbeeld zien hoe je voor jezelf en voor hun op komt.
Aah vervelende situatie geweest ook voor jou (snoepjes) Ik heb hem net nadat hij me bleef appen duidelijk gemaakt dat hij eerst aan zichzelf moet werken, en dat hij gelukkig moet zijn met zichzelf. Hij stond alweer voor me deur en bleef bellen, telefoon ervan afgehaald, bleef hij kloppen, heb gevraagd of hij weg wilde gaan, maar drong me kamer binnen, en zei die weer dat hij spijt heeft van alles, heb alleen maar weggekeken, en was boos. Ik weet nog niet hoe dit gaat eindigen, maar krijg het hem niet aan zijn verstand dat ik dit niet volhoud. Terwijl ik dat echt meerdere keren en duidelijk en boos heb gezegd. Het lijkt niet binnen te komen. Heb hem de deur gewezen, en uiteindelijk is hij weggegaan nadat ik de buurman gevraagd heb
Dit is echt niet gezond én onveilig. Voor jou én je kindjes. Deur op slot houden, melding maken bij de politie. Als hij er weer staat, politie bellen. Niet meer open doen voor je eigen veiligheid. Als hij een sleutel heeft, sloten laten vervangen. De wijkagent maar eens bij hem langs sturen en een gesprek laten voeren over stalk gedrag. Als hij nu al zo escaleert, wil ik niet weten wat er gebeurt als hij besluit dat die 2 kleintjes van hem zijn. Zou echt aankloppen bij politie, huisarts etc, zorgen dat zij op te hoogte zijn van wat er speelt. Beginnen met een dossier opbouwen. Eventueel een tijdje op een ander adres verblijven tot hij de hulp krijgt die hij nodig heeft. Zodat het voor jou veilig is.
Het wordt tijd voor een goed gesprek waar je duidelijk uitlegt wat er is. Of een brief. Misschien Gesprek met z'n oma erbij?
Hij heeft gelukkig mijn sleutel niet meer, die had ik al meegenomen, zijn oma zei neem je kat maar mee en kom maar tijdelijk bij mij, die hou ik op de hoogte inmiddels. Dit is inderdaad niet meer gezond..
Verbreek de relatie, dit is echt niet normaal. Hij heeft geen spijt, hij was aan het drammen. Volgende keer bel je de politie. Hij was niet welkom en is zonder toestemming je huis binnen gedrongen. Sowieso de deur niet meer open doen voor hem. Ga niet meer met zijn oma om tafel om hem te helpen. Hij wil niet geholpen worden. Dit blijft een gevalletje van trekken aan een dood paard. Jij gaat doen wat jij moet doen voor jezelf en de kinderen. Het is jammer maar daarin is geen ruimte voor hem. Hij draagt namelijk niks goeds bij, hij kost vooral (tijd, energie, geld). Jouw tijd, energie en geld zijn vanaf nu voor jezelf en je baby's.
Ik vind het lastig om hierover te oordelen en vind t best knap dat velen hier dat wel kunnen nav 1 kant van het verhaal. Als er geen zwangerschap was had ik denk ook gezegd: liever kwijt dan rijk en kies voor jezelf. Maar je verwacht 2 kinderen van hem. Je bent dus gewoon voor altijd aan hem verbonden en daarom zou ik proberen er het beste er van te maken in het contact. Je kan niet zomaar nu zeggen; dit was het en vanaf nu ben ik er niet meer. Ik denk dat het heel goed is om hier wat hulp bij te vragen, ga iig naar de huisarts, die stap is erg klein en vertel daar je verhaal en zorgen.
Bij mij gaan echt alle alarmbellen af. Ga een laatste keer een duidelijk gesprek met hem aan met iemand erbij, of schrijf een brief. Dat hij naar binnen dringt kan gewoon echt niet. Hij gaat over al jouw grenzen heen en denkt alleen aan zichzelf.
Klopt ze krijgt zijn kinderen en zal altijd met hem verbonden zijn. Maar dat betekent niet dat ze ook perse een relatie met hem moet hebben en dit allemaal moet accepteren. Hij kan ook een relatie met zijn kinderen hebben zonder daarbij ook een relatie met haar te hebben en zonder constant zijn wil door te dringen. Ondanks het feit dat hij de vader is, is zijn gedrag niet normaal. Zij moet ook denken aan de veiligheid van haarzelf en van de kindjes.
Klopt hoor, maar dan nog lees ik maar 1 kant natuurlijk. Geen idee hoe zij zelf is in de relatie? Zijn gedrag zou toch een oorzaak moeten hebben aangezien hij kort geleden zo helemaal niet was?
Dat hoeft niet hoor. Sommige mensen zijn ook heel goed in het verbergen daarvan in het begin. Mijn ex was in het begin ook harstikke leuk en lief etc. Als je me toen had verteld dat hij zwaar verslaafd was had ik je niet geloofd. Maar dat was ie ook toen toch al echt.
Dan zou het nog een oorzaak moeten hebben, alleen nog dieper verborgen. ik zou iig niet zomaar adviseren; weg ermee. Je bent toch aan de kinderen verplicht hier alles aan te doen wat je kan vind ik.
Gelukkig is to verstandiger dan zo'n dom advies te volgen zeg. Ze is helemaal niets verplicht aan die man! Haar eigen veiligheid en die van haar kinderen zijn prioriteit. En deze man gaat duidelijk ver over haar grenzen heen. Hij laat stalkingsgedrag zien en is psychisch niet in orde. En ze heeft zelfs de hulp van anderen moeten inroepen. Afschuwelijk om een vrouw die zich probeert los te maken van een situatie van onveiligheid aan te raden het maar gewoon te proberen. Als hij wat wil zal en kan hij zelf hulp inschakelen. Dat is niet de verantwoordelijkheid van to.