Ik voel zoveel alarmbellen wat het meisje vertelt tov wat jouw zoon vertelt wat er is gebeurd, ouders die het af willen sluiten... het voelt helemaal niet pluis. En mss heeft ze echt alleen een filmpje gezien ergens of iets tussen haar ouders gezien, maar het past ook zo in het klassieke misbruik plaatje.. en mijn ervaring is dat de dader bijna altijd in de familie zit, dat het dus meestal thuis gebeurt. Fijn om te lezen dat jij actie onderneemt ten behoeve van haar!
Ik vind dit wel lastig hoor. Zoals je hier nu schrijft is het meisje de ‘dader’ terwijl het haar woord tegen het zijne is. Er is geen bewijs, enkel vermoedens. Ik zou het zelf dus helemaal nog niet bij instanties zoeken maar met ouders in gesprek gaan.
Als juf er mee gekomen was had ik het een ander verhaal gevonden. Maar de ouders van dit meisje hebben dit zelf op tafel gelegd. Als zij wat te verbergen hebben in die zin, zouden zij daar niet mee naar de juf gaan lijkt mij. Om nu dus alles op evt misbruik te gooien en instanties erbij te betrekken vind ik dus wel wat ver gaan voor iets waar niks geen bewijs van is, enkel een zin uit de mond van een net 4-jarige.
Dit inderdaad. Het hoort echt bij de leeftijd. Mijn zoontje is vlak voor zijn 8e verjaardag onzedelijk betast door een klasgenootje terwijl hij in zijn ondergoed stond na de gymles. Dit was wel expliciet seksueel bedoeld gezien de uitspraken die het jongetje er bij deed. Dit hebben we uiteraard wel hoog gespeeld. Het heeft flinke impact gehad op zoon en hij heeft sindsdien echt een grafhekel aan het kind (daarvoor was het ook al een pestende etterbak hoor). Maar op deze leeftijd zou ik hem vooral vertellen dat bepaalde lichaamsdelen prive zijn en dat je daar nooit aan hoort te zitten, niet bij een ander en ook niemand bij hem. Dat geldt ook voor dat meisje. Dan kunnen ze zich daar altijd op beroepen, ook als het toch mis gaat. Voor mijn zoon is zijn privacy nu nog belangrijker dan voor die tijd en dat gunnen wij hem ook.
Je hebt een punt, maar.... Hoe komt een kind van net 4 erop dat een klasgenootje haar Edele delen heeft gelikt? Dat verzint een kind van 4 toch niet zelf? Dat vind ik echt wel verontrustend in dit verhaal. Ik vind het ook best bijzonder dat de ouders van het meisje al zo snel zeggen dat ze dit willen afsluiten. Als mijn dochter met dit verhaal uit school was gekomen had ik toch echt de onderste steen boven gehaald. Dit is geen bagatel! En wbt ts....haar kind wordt beschuldigd van iets heel ergs. Dat zou ik ook niet zomaar naast me neer leggen. Er is een aanzienlijke kans dat dit meisje en zoon van ts meerdere jaren bij elkaar in de klas komen. Wat heeft dat tot gevolgen. Als ts niet uitkijkt lekt zo'n verhaal uit en is hij 'dat vieze jongetje...: @BMZ laat het er niet bij zitten hoor. Ik vind het echt te gek voor woorden dat de ouders van het meisje nu al zeggen dat ze het willen laten rusten. Laten rusten? Ze hebben net een megagrote beschuldiging geuit richting jouw zoon, jij hebt alle recht om dat tot op de bodem uit te zoeken! Ze droppen een bom en vervolgens zand erover? No way! Heel veel sterkte, want ik snap heel goed dat je hier van loopt te piekeren hoor.
dat ze dit incident willen afsluiten wil niet zeggen dat het boek wordt gesloten. Misschien zijn zij zelf (en wellicht ook met school) bezig met een traject. Zij richten zich op hun eigen dochter, en TS op haar zoon. Het verhaal tussen hen twee lijkt mij inderdaad in principe klaar ; woord tegen woord.
Bij beoordelen of iets ‘normaal’ is en leeftijdsadequaat zijn bepaalde richtlijnen. Nieuwsgierigheid naar het lichaam van een ander is normaal en leeftijdsadequaat. Doktertje spelen = normaal. De piemel van een ander willen aanraken is dan ook leeftijdsadequaat gedrag waarbij benoemd dient te worden dat je begrijpt dat het kind nieuwsgierig is. Dan zou je een boekje er bij kunnen pakken over lichamen en wat privé is. Likken aan een piemel en kont is NIET leeftijdsadequaat gedrag bij een vierjarige en wijst is de meeste gevallen op andere zaken.
Vind je het echt normaal als de ene 4 jarige de vagina en kont van een andere 4 jarige likt? of als een 4 jarige deze gebeurtenis verzint? Sorry, elkaars lichaam ontdekken vind ik ook heel normaal, er naar kijken, wellicht in de onschuld zelfs even voelen. Maar likken.. gaat er bij mij echt niet in als normaal gedrag.
@ts, jeetje, ik zou ook echt van slag zijn. Ik denk dat het goed is om inderdaad even hulp in te schakelen. Gewoon advies in hoe nu verder met deze situatie, hoe kom je achter de waarheid, hoe kan je je zoon helpen en inderdaad, wellicht speelt er wat meer en wat ernstigers. En dat je van slag bent, is heel normaal en je reactie naar je zoontje ook. En het is ook heel normaal om dan nu even hulp in te schakelen voor hoe verder, dat maakt je alleen maar een goede moeder, want wat er ook gebeurd is, behoeft sowieso wat professionele hulp.
Natuurlijk zou dat behoorlijk afwijkend gedrag zijn, maar we weten ook helemaal niet of dat echt gebeurd is. Als ik TS goed begrijp, ontkent haar zoon het bijvoorbeeld ook. Geen van ons heeft dit verhaal uit eerste hand en toch ontstaat hier in dit topic een hele “heksenjacht” en worden er vermoedens van seksueel misbruik uitgesproken en wordt geadviseerd verschillende instanties erbij te betrekken. Ik vind dat best heftig, zolang er geen duidelijkheid is Het lijkt mij vooral wijs dat er een gesprek komt tussen de ouders en de leerkracht en dat aan de hand daarvan eventuele stappen worden ondernomen.
Klopt, maar het is toch niet vreemd als je als ouders van het ene kind minstens 1x een gesprek wil hebben met de ouders van het andere kind. Als ik ts goed begrepen heb heeft zij die behoefte wel en houden de andere ouders dat af. Dat lijkt me niet fijn. En tja, is het verhaal tussen hen klaar vind ik echt de vraag nog maar. Dat meisje heeft nogal een beschuldiging geuit richting het zoontje van ts. Dat vind ik niet niks. Het is echt een heel.lastige kwestie, want wat er nu echt is gebeurd moet je maar opmaken uit de verhalen van 2 kleine kinderen. Wat is waar en wat is fantasie? Maak je het als ouders niet veel groter dan het in werkelijkheid is?
Nee, maar ook het verzinnen van zo een verhaal, vind ik toch verder gaan dan normaal 4 jarig gedrag. Dat gesprek is toch al geweest, en de ouders van het meisje hebben aangegeven dat de zoon van TS dat gedaan heeft en daarmee was het voor hun klaar. En dat vond de juf ook prima. Ik zou het ook niet prima vinden, als mijn zoon van zoiets beschuldigd wordt om het er dan maar bij te laten. Het is nog al een beschuldiging. Als jij van zoiets beschuldigd wordt en je hebt het niet gedaan, denk je dan ook, ach laat maar, de juf en die ouders denken wel dat ik dat gedaan heb, maar het is prima zo?
Ja , ik vraag me ook af , of de juf dit echt helemaal los kan laten. Of komen er haviksogen op de zoon van ts.. want ja, zo verhaal, ik geloof er niks van, dat ze dat nu verder kan vergeten en negeren. Dat blijft, ook bij een juf, malen, wat is er gebeurd. Wat als zoontje nu naar de wc moet en nog een ander meisje, zegt ze dan even wachten? Dat soort acties zijn wel enorm schadelijk voor zoontje van ts. Of ze gelooft het meisje niet, en ze trekt dus , onbewust, alle verhalen in twijfel in de toekomst? Super schadelijk voor zo een meisje. En die ouders van dat meisje? Ze willen niet met de ouders van ts praten, maar met wie wel? Komt dit verhaal los in het wandelgangen circuit? En wat zijn de gevolgen hiervan? Nee, ik kan echt geen enkele reden bedenken, waarom je dit wilt laten rusten, ik denk dat laten rusten in alle gevallen voor heel schadelijk is voor de kinderen.
Ik weet niet wat ik zou willen of doen. We weten niet wat de ouders van het meisje weten. Misschien is er bij hun thuis een hele hoop duidelijk geworden naar aanleiding van dit incident en is het zoontje van TS niet meer het focuspunt maar het welzijn van hun dochter. De keuze om dit verder te laten kan een juiste keuze zijn vanuit hun. Maar dat zij het laten wil niet zeggen dat TS het moet laten. Als zij behoefte heeft aan een gesprek dan vind ik dat ze die mag aanvragen. Haar zoon heeft ernstige beschuldigen te horen gekregen en dat heeft best heftig effect op hem blijkt. Ik zou het er denk ik niet bij laten zitten als mijn zoon in deze staat zou zijn.
Ik vraag me af hoe de ouders van dit meisje het verhaal er uit gekregen hebben. Niks ten nadele van wie dan ook, maar kinderen zijn echt enorm te sturen in een gesprek. Zeker op deze leeftijd lopen fantasie en werkelijkheid nog best wel in elkaar over. Dat is ook de reden dat een ondervraging altijd gebeurt door gespecialiseerde mensen. Hoe meer er aan de voorkant gesproken wordt, hoe groter de kans is dat een kind zich iets herinnert wat niet is voorgevallen. Henry Otgaar heeft daar onderzoek naar gedaan. De onderzoekers vertelden kinderen van 7-8 jaar en 11-12 jaar: “Je moeder heeft ons verteld dat je op 4-jarige leeftijd ontvoerd was door een UFO. Dit was gebeurd toen je alleen buiten was. Je moeder was binnen en zag door het raam dat een UFO jou meenam.“ Meer dan 70% van de kinderen herinnerde zich daarna de ontvoering. Ze kwamen zelf met allerlei details (licht, geluid, andere kinderen aan boord van het schip). Dat onderzoek heeft toen echt aangetoond dat "beschikbare informatie" enorm bepalend kan zijn voor herinneringen van kinderen. Stel het meisje heeft gezegd "ik heb de piemel van x gezien". De ouders schieten in de stress en gaan meteen vragen stellen: "heeft x ook aan je gezeten? Alleen aan je vagina of ook aan je billen? Met zijn vingers of heeft hij gelikt? Moest je ook aan zijn piemel zitten?". Dat kan een heel ander verhaal opleveren dan een ouder die nonchalant (van binnen volledig in paniek uiteraard) reageert met "oh, vertel me daar eens wat meer over", of "wat vond je daar van". Ik zeg zeker niet dat er niks is gebeurd, maar ik zou toch ook kritisch kijken naar hoe dit naar boven gekomen is.
Maar dat laatste is waarschijnlijk ook niet eens gebeurd, en je weet niet waarom het meisje dat zei. Wie weet is er in het gesprek met haar ouders op enige moment iets gezegd, waardoor zij op het idee kwam dat te zeggen.
Ja, dit precies. Ik heb bij mijn (toen nog) kleuter ook eens gecheckt of zij makkelijk te sturen was. In dat geval iets onschuldigs met Sinterklaas. Ik vertelde haar hoe leuk het was dat de Sint samen met papa haar speelgoedkeukentje had opgebouwd, en zij vulde dat aan alsof ze er bij was geweest - terwijl dat keukentje is opgebouwd toen zij sliep, ze heeft dat dus nooit gezien, laat staan met de Sint erbij. En nu is ze 11 en herinnert ze zich nog dat de Sint hier met dan keukentje stond… Puur door er over te fantaseren samen, heeft ze een levendige herinnering opgebouwd.