Stel je voor. Jaren geleden, kwam je iemand tegen waarmee je dé klik had. Chemie, wild, alles. Maar je had een relatie, hij ook, dus je bent elkaar uit het oog verloren, zelf tijd in het buitenland gewoond en hij tot voor kort. En dan, komt hij weer in je leven. En wel zo dat het niet te vermijden is om hem dagelijks te zien. En dat gevoel van toen, dat is er nog. En dan? Vraag ik voor een vriendin, uiteraard
Is het de ware? Ben jij / is hij in een relatie of niet? Willen jullie die relatie verbreken om er samen voor te gaan? Of zijn jullie beide beschikbaar, dan natuurlijk ga ervoor. of is het leuk met hem want hij heeft alles wat je in je huidige relatie misschien niet hebt, verplichtingen, kleine kinderen etc. is het gras groener bij de buren?
Hij is gelukkig getrouwd. Ik ook. Maar hij is het gewoon. En andersom. Maar het kan niet, want ik wil niet weg bij mijn man. Hij niet bij zijn vrouw. Maar hij is dus letterlijk mijn buurman geworden. Hij heeft het huis naast ons gekocht. Ik kwam hem gisteren tegen. Nu zijn ze nog aan het klussen en over drie weken verhuizen ze. En ik heb er helemaal buikpijn van, want ik wil dit niet. Denken jullie dat dat gevoel gaat slijten? Acceptabeler wordt? Zijn kinderen gaan ook naar dezelfde school straks. En zo groot is ons gehucht niet. De kans dat ik hem telkens tegen ga komen is heel groot.
Als jullie beiden GELUKKIG getrouwd zijn is er niks aan de hand toch? Dan ga je beiden je eigen pad en verder niks. Want je bent beiden getrouwd en hebt beiden trouw beroofd. Je wilt allebei bij je huidige man en vrouw blijven. Doe dat dan ook. En verder geen concessies.
Ik zou het zsm je man vertellen sowieso. En heel goed je verstand blijven gebruiken.. Wel een ontzettende rot situatie :/
Ja, dat lijkt me duidelijk. Maar hoe? Dit is echt vreselijk, want ik wil hem in alles maar ik wil hem niet willen. En ik wil zeker niet dat ik hem iedere keer zie om dan telkens weer te bedenken dat ik niet wil.
Oh my... dit lijkt wel een soap dit lijkt me serieus heel spannend... ik zie dit helemaal 'fout' gaan, vanaf de zin: hij is mijn buurman geworden zorgen dat je niet in de verleiding komt komende jaren
Ja, onwijs rot, ik vind het zo erg. Hoe groot is die kans nou. Zo stom. Denk je dat ik het mijn man moet vertellen? Ik ben bang dat ik hem er onzeker door maak. En het laatste wat ik wil is hem pijn doen. Hij is de liefste leukste beste man die ik me kan wensen. En die ander is puur aantrekking, of weet ik veel. Dezelfde humor en ontzettend veel aantrekkingskracht. Ik kan het niet eens uitleggen. Ik ben bang dat ik mijn man kwets en onzeker maak. En ik vraag me af of het ergens toe bijdraagt als hij het weet.
Ik kan dit niet rijmen met dat je zeer gelukkig getrouwd bent. Want in mijn beleving, als dat echt zo was, zou je huidige gevoel voor de buurman toch niet zo binnendenderen...? Dan zou het weemoedig (terug) denken zijn aan wat ooit was of had kunnen zijn. Maar toch niet "verlangen naar wat niet kan en mag."
Ja nou, ik wil dus echt niet dat het fout gaat. Ik weet gewoon niet of ik moet lachen (want hoe absurd is dit) of moet huilen. Ik zit al de hele dag te twijfelen of ik een topic zou openen of niet. Maar ik hoop zo dat iemand het herkend. Het gevoel dan, niet de idiote situatie.
Ik zou even goed nadenken of je het je man moet vertellen. Dit gaat denk ik niet over één nacht ijs. Hier gebeurt nu even zó veel. Eerst voor jezelf alles op een rijtje voordat je je man evt. inlicht zou mijn advies zijn. Om de redenen die jij al noemt. Het is de buurman, dus je kan letterlijk geen afstand van de situatie nemen. Als je man onzeker is aangelegd en jij je hele verhaal eerlijk op tafel legt, denk ik dat hij niet meer lekker van huis zal gaan..
Ik denk dat je het echt niet begrijpt. Dat geeft niet, ik kan het ook niet echt duidelijk uitleggen. Ik hoopte hier op herkenning, zodat iemand mij kan vertellen dat het gevoel vanzelf slijt. En het compleet normaal wordt. Of dat ik beter toch kan emigreren.
Denk je niet dat dit een hevige verliefdheid is wat weer opspeelt? Dan is het aan jezelf wat je er mee doet. Verliefd kan iedereen worden, het is aan jezelf wat je er mee doet. Makkelijk zal het niet worden, by far not. Maar als jij echt gelukkig getrouwd bent, moet je je dat ‘doel’ voor ogen houden. Jezelf keer op keer blijven realiseren dat voor meneer X puur lust is.
Ik hoop ook voor jou dat je wat handvatten gaat krijgen. Indien niet hier op dit forum, dan mogelijk elders, waar misschien wat professioneler naar de situatie gekeken kan worden? Ik zou zo gauw niet weten hoe of waar.. maar er bestaan heus mensen die je kunnen helpen. Het is echt een idiote situatie ja, what are the odds! En je mag er best even keihard om lachen en daarna een potje huilen. Wat een shitzooi!
Ja, ik denk ook dat het een heftige verliefdheid is. Heel heftig. Ben er letterlijk misselijk van. En zo kan ik niet jaren door.
Als jullie zo dicht op elkaar wonen kom je er waarschijnlijk wel achter dat hij ook de nodige minpunten heeft die je in al het leuke niet hebt gezien. Alles valt of staat met hoe je handelt. Kun je je erover heen zetten. Of ga je mee in de lust.
Daar had ik nog niet eens aan gedacht, professionele hulp, wat een goede! en dank je wel voor je lieve reactie. Ik voel hier en daar al wat prikjes van veroordeling in de reacties van sommige dames (wat ik ook wel had verwacht en ook wel begrijp. Volgens mij is het niet te begrijpen als je het niet meegemaakt hebt). Jouw reactie doet me goed.