Wat duurt dat wachten toch lang meiden. Ga niet met clichés gooien, wil jullie vooral succes wensen. Wat betreft de bevalling, zou nog verhaal doen. Baby had al best wat te verduren gehad, het was beter om hem te laten komen zodra ik kon. Ze hebben me gehouden vanuit ziekbed naar bevalling. Dinsdagmiddag beter verklaard en direct ballon. Die viel er na paar uur uit dus lijf was er ook klaar voor. Ik vond het jammer dat ik niet nog naar huis kon, dochter zien (die was bij me weggehaald toen ik zo plots werd opgenomen dus behoorlijk van slag) commode in orde maken, juiste kleren pakken, nog even na oplsluiting eruit zeg maar, dat soort dingen. Maar mocht s avonds even een rondje op het ziekenhuisterrein en man en ik hebben in de wachtruimte nog een paar foto s gemaakt haha.. Dat was fijn. De nacht heb ik om sedatie gevraagd omdat ik al 4 weken niet sliep en verzwakt was door ziekte. Dat vonden ze een goed plan. Heb 7 uur kunnen slapen. Woe om 10 u vliezen gebroken. Uurtje later oxytocine erbij voor opwekken weeen. Gebeurde nauwelijks iets, kon nog slapen. 13:00 de eerste goeie weeën. Dat werd snel (5 in 10 min) maar wel 'behapbaar' tot een uurtje of 16:00. Toen pompje gekregen om de intensiteit vol te kunnen houden. Om 10 voor half 7 zat ik op 7 cm. Weeen gingen helemaal los, pompje hielp nauwelijks nog, ik voelde het draadje op zijn hoofd dat zijn hartje bewaakte heen en weer gaan tussen mn benen. Hij was flink aan het werk om de uitgang te zoeken. Toen dacht ik, oké, hap lucht en met hem meeduwen bij uitademen, hoe meer ik meewerk hoe sneller hij komt. Dat ging 20 min goed. Persdrang. Pompje werd afgepakt, ik moest alles vol kunnen voelen. (Ik boos!) toen snapte ik waarom, 3 persweeen in 5 min. Toen was hij er!! Om 18:45
Wauw wat een verhaal, klinkt wel als een mooie bevalling. Wel jammer dat je niet nog even je dochter kon zien. Hoe reageert je dochter nu op de baby? Prachtig kindje trouwens ❤️. Wat een zorgen heb je gehad om deze baby in de zwangerschap want het was een hobbelige weg voor je maar ik hoop dat jullie nu echt kunnen starten met het genieten samen en dat jullie ook allemaal weer beter en aangesterkt zijn
Hier hetzelfde. Nooit vlak achter elkaar gewild en na zo'n zwangerschap, brvalling en tropenjaar kwam er okk niet echt een wens voor n tweede. Pas toen mn zoontje naar groep 3 ging en "echt groot" werd kwam dat. En ik vind t heel bijzonder hoe hij de zwangerschap en nu zijn zusje zo bewust meemaakt. Hij is zo lief voor dr en zo begripvol. Al hdb ik ook soms een schuldgevoel, dat ik hem ook iets heb afgenomen ofzo...doordat t nu echt anders is dan de tijd waarin ik alles met hem deed. Heb daar best om gehuild de afgelopen dagen.
@Bijbij wat een verhaal meid, maar t is allemaal achter de rug en je hebt er een prachtig mannetje bij! Hopelijk heb je nog wel wat energie over voor deze intensieve eerste weken.
vreselijk is dat dat heb ik ook enorm alsof ze er ieder moment uit kan vallen vooral als ik sochtends opsta ken amper lopen van die druk plus nog die volle blaas loopt als een oempaloempa
Daarvan ik heel goed inkomen. Dat schuldgevoel heb ik ook heel erg. We leggen hem nu ook uit dat ie dus eigenlijk niet meer bij mij kan slapen in bed, omdat de baby er ook ligt in wiegje en veel kan gaan huilen enzo. En dat begrijpt ie ook wel, maar hij vindt het toch wel heel lastig! Nu dus ‘s avonds ook wel huilbuien en dat raakt me wel heel diep.
Sterkte met wachten nog dames, die allerlaatste loodjes!! Ik wilde mijn verhaal nog doen... Op donderdag 2 januari kregen we de datum door: 7 januari zou de ks worden gedaan. 5 en 6 januari kreeg ik nog longrijpers. Mijn zoontje ging ook mee met due van zondag. We wilden hem niet ongerust maken voor dinsdag dus zeuden we dat we heel vroeg in t ziekenhuis moesten zijn en dat opa hem zou brengen. We moesten er ook om 6:30 zijn dus mijn vader was er om 6 uur al. Op de kamer kreeg ik een infuus, een katheter (wat ee rotgevoel is dat) en een half uur ctg. Om 8 uur gingen we naar beneden en kreeg mn man n pak aan. Twee verpleegkundigen gingen mee. We werden opgehaald door de anesthesist en op de ok werd ik aan allerlei apparaten gelegd voor de ruggeprik werd gezet. Dat was 3x prikken en mn man wrrd dat teveel. Die zag ik vanuit mn ooghoeken op n stoel zakken met zn hoofd tussen zn knieen terwijl ik weer zo'n naald in mn rug kreeg. Maar hij zat en ik voelde m meteen werken. Na en test of ik niks voelde kon mn man bij mijn hoofd staan, achter een scherm. Toen begon het en daar moest ik wel bij huilen, het was zo onwerkelijk... maar een paar minuten later hoorden we haar al huilen en zag ik haar door de kinderarts worden aangepakt en gecontroleerd. Ze werd schoongemaakt en bij mij gelegd. Zo konden we naar haar kijken terwijl ze gingen hechten. Daarna naar de uitslaapruimte en werd ze meteen aangelegd en ze hapte zo goed! Na wat controles mochten we naar onze kamer. Enige wat ik naar vond was dat je ademhaling heel joog zit met die ruggenprik, a lsof je steeds benauwd bebnt. Maar dat zakte al gauw af en op de kamer kon ik wat eten en konden we van haar genieten tot opa en oma kwamen met mn zoontje. Die was zo benieuwd en ook wel n beetje bezorgd toen hij mij zo zag liggen. Ik mocht uiteindelijk op donderdag naar huis. Moet zeggen dat t herstel me heel erg meevalt vergeleken met de bevalling die ik had bij mn zoontje. Toen voelde ik me echt alsof ik door n vrachtwagen overreden was.
Ik vind dit echt belachelijk hoor. Dat ze voor de 40 weken niks willen doen snap ik nog, zeker bij eerste kindjes. Maar tot 41 weken helemaal niks doen is echt geen normaal protocol..... Wat een volgend kindje betreft, zeg echt nooit nooit. Wij dachten ook klaar te zijn, maar na bijna 7 jaar toch nog nummer drie en ik sluit een vierde niet uit. Het kan dus echt nog wel veranderen! Hier is ze dus totaal nog niet ingedaald, dus kan helaas niet meepraten over druk van onderen ik zit wel echt te wachten, maar hoop morgen een datum te hebben. Ik ben er echt wel klaar mee, vooral door de hormonen en daardoor depressieve buien. En ze is nog steeds rustiger dan normaal. Ik haat wachten
Hier is meneer al een week of 4 volledig ingedaald en vast in het bekken, maar ook ik kan niet meepraten over druk van onderen hoor. Geen last van. Kan nog prima lopen/fietsen... Heb aankomende dinsdag controle 40+4. En ben dan ook van plan aan te geven dat ik wel zsm wil dat er wat gebeurt, wil zeker niet doorlopen tot 42 weken. Die risico's wil ik niet nemen...
Laten we maar gewoon hopen dat ze spontaan komen Ik wil ook niet te lang meer blijven lopen. Heb er alleen maar narigheid van. Dan zal het met 41 weken wel inleiden worden.
Ik ben er benieuwd wat de vk gaat zeggen morgen over inleiden. Ik weet dat ik daar bij de eerste nooit iets over gehoord heb, ze is uiteindelijk met 41 weken geboren maar stond nog geen eens een afspraak voor 41+3 bij de gyn toen. Ik weet dat er morgen wel een afspraak gemaakt gaat worden voor 41+3, bij mij dan met 41+1 omdat dat een vrijdag is en ze niet tot +4 willen wachten. Ik hoop nog steeds dat ze zelf komt, evt na het strippen morgen, zodat ik met mijn eigen vk kan bevallen
Super lief, gaat heel goed hier met het gezin, ze moet even haar mama-batterij opladen . Bevalling was heel goed inderdaad! Hoe is het met jou?
super om te horen dat het goed gaat. Ben echt heel erg blij voor jullie dat het nu zo loopt, is jullie enorm gegund. Ik begin ongeduldig te worden, wil ook heel graag de baby gezond in de armen sluiten. Begin ook te twijfelen nu aan mijn keuze voor de natuurlijke bevalling, omdat het risico natuurlijk steeds groter wordt voor mijn keizersnede litteken naarmate ik verder over tijd ga. Gelukkig word ik wel met uiterlijk 41 weken ingeleid en morgen gestript. Heel spannend allemaal! Lief dat je het vraagt ❤️
Oohh zo spannend! Natuurlijk wil je dat.. en fijn dat ze vast strippen. Dat helpt vast ook voor het inleiden. Hopelijk eerder!
Stuk ongeduld hier ook!! Bij zoontje was ie nu op dit tijdstip geboren met 40+2. Nou, dat gaan we niet meer redden. Deze dame blijft toch wat langer zitten. Dan hoop ik dat t maar 1 dag langer is. Ik word nu heel zenuwachtig ook!
Hier is het aan het rommelen flink haha me 4e kind en ik twijfel nog of het echt aan de gang is of dat het straks weer weg is. Verloor al bruin verlies en krampjes worden tot nu toe ietsjes sterker maar nog niet dat je zeg ik moet bellen dus ik hoop dat het doorzet straks na een warme douche
Spannend @Melkos! Ik hoop voor je dat het doorzet!! @Lalaatje90 zullen we gewoon beide vanavond of vannacht beginnen?
Spannend, die allerlaatste loodjes! Het wordt mijn laatste zwangerschap dus ik ga ff lekker hard genieten van mijn bolle buik ondanks die kwaaltjes. Vanmiddag samen met mijn dochter fotoshoot kunnen doen. Ik ben wel zenuwachtig voor morgen. Ik denk niet dat mijn baby ingedaald is. Ik voel me nog steeds dezelfde. Baby zit nog hoog dat ik soms last van maagzuur heb.
Mag ik dan alsjeblieft ook meedoen vanavond of vannacht? Succes @Melkos, zou fijn zijn als het doorzet nu