Zo mee Eens, ik vind dat gewoon nog het lastigste dat je ergens naar toe wilt leven maar je niet precies weet wanneer..
Tis ook gewoon zo lastig dat je nu bij elk pijntje of krampje begint te denken: ja! Maar nee hoor! Durf echt niet meer buiten te komen zonder mijn ventje. Met de kids naar de winkel is een hele opgave en wat als?? Liefst van al rustig op mijn zeteltje...
Ja ik denk ook elke x, als mn vliezen breken moet ik gaan liggen... wat als t hier in de supermarkt gebeurd???
Ik herken het 'last minute'-gevoel ook heel erg. Was gisteren met mijn vader even naar Duitsland (woon vlak bij de grens). En ineens zo'n paniekmomentje "stel dat mn vliezen hier breken?!". Ik heb al de hele zwangerschap het idee dat deze baby vrij vroeg gaat komen. Bij dochter 'voelde' ik ook dat ik de uitgerekende datum niet zou halen en toen werd ik dus ook ingeleid en kwam ze met 38+1. We zitten momenteel in een half- om- half woonkamer. Het oude laminaat ligt er nog deels in en het nieuwe ook al voor de helft. 1 oude bank is al weg. De andere blijft nog even staan, waarschijnlijk ligt al het nieuwe laminaat er vandaag in, dus dan halen we morgen onze nieuwe bank op en kan deze oude ook weg. Het huis staat vol met dozen en spullen die straks terug de kamer in moeten. En ik word er zó ontzettend onrustig van. Als de vloer ligt, kan de box in de kamer en de rest van de spullen terug. Dan kan ik enigzins ontspannen denk ik. Voorlopig ontvlucht ik het huis zoveel mogelijk, of ik blijf boven.
Dat kan ik me zo goed voorstellen! Lijkt me een ramp! Sterkte en hopelijk blijft de baby nog ff zitten tot je wat meer ontspannen bent.
@kleinepien Wauuwww onrustig!!! Dat is zacht uitgedrukt. Ik zou echt helemaal gek worden. Hoop voor je dat je snel een beetje rustig kan zitten. Kan je niet even hulp inschakelen van Fam of vrienden? Succes
Ja, schoonvader komt al helpen met die vloer. En we lenen hun busje ook om de nieuwe bank op te halen. Vanmiddag ga ik nog even weg met dochter, simpel boodschapje en dan naar de speeltuin. Kan ik zitten, zij spelen en thuis gaan de klussers door. Als het goed is, ligt de vloer er dan in als we terugkomen. Dan kunnen we de kamer weer inrichten en de box neerzetten. Als die eenmaal staat, geeft het ook wel rust denk ik. Verdere klaagmodus: ik ben die harde buik zó zat. Vooral bovenin mijn buik merk ik het echt. Het is hard, strak, trekt als een enorme meloen. Me no like de laatste loodjes
Spannend! Bijna alles klaar. Ben ook aant denken om met de kids naar een speeltuin te gaan maar durf echt niet. Wat als?? Die harde buik ken ik ook. Van zodra ik rechtsta staat ie gespannen
De laatste loodjes zijn gewoon kut als je allerlei kwaaltjes hebt. De harde buiken zijn niet fijn nee, gelukkig heb ik daar deze zwangerschap niet zoveel last van. Kom op dames! Nog ffies!!!!
Ja, hoop je huis snel aan kant idd dan!! Ja op zich als je in de buurt naar de speeltuin gaat dan kan het prima toch. Ik heb ook vreselijke harde buiken en met name een heel beweeglijk kind, doet zo’n pijn, ook steeds buikpijn en steken. Me lijf is zo bezig met van alles, maar zet nog niet door. Daarbij ook een hele drukke 3,5 jarige hier om me heen die van alles wil. Zou hem graag even weg brengen naar een oma maar helaas is daar de afgelopen weken heel veel gezeur om geweest, hoezo oppassen ik ben toch thuis?? Nja lang verhaal maar daar komt het op neer; IK wilde toch een tweede!!! Vanmiddag trouwens om 15:30 controle vk! Jullie nog controles?
Pas volgende week vrijdag Hier een vrij rustige baby... al een paar dagen. Niet zoals ervoor maar voel ze nog voldoende dus alles zal nog wel in orde zijn. Hier zijn de kinderen ieders een avond uit logeren gegaan zodat ik er maar eentje in huis had. Maar ze zijn al wat ouder en trekken hun plan wel. Kan dus nog veel rusten. Denk dat ik vanmiddag wel even naar de binnenspeeltuin trek. Kids kunnen hun uitleven en ik kan zitten. Maar dan ben ik ook maar weer alleen pfff wat een dilemma
Jammer dat er in je omgeving zo op gereageerd wordt, iedere zwangerschap is weer anders. Ik heb het al zwaar ivm bekken instabiliteit, en ik ben blij dat ik alleen rustig op de bank kan zitten. Omdat dit voor mij de eerste is. Mijn moeders snappen het gelukkig volledig en zijn van de week mijn hele huis komen poetsen. Morgen weer controle ben benieuwd want sinds 2 dagen beweegt de kleine een stuk minder.
Hier volgende week donderdag weer controle bij vk. Ik heb in de auto al een plastic zeil met een badlaken erover op de stoel gelegd. Voor het geval mn vliezen ineens breken. Mijn vluchttas staat al in de kofferbak. Een vriendin is vorige week net bevallen van een tweeling, en juist daardoor WIL ik nu ook. Als ik die foto's zie, dan jank ik al omdat ik mijn baby ook wil vasthouden. Ik word echt gek van de hormonen.
Ja dat van dat oppassen.... heb ook van die schoonouders: hoezo je hebt toch vakantie???? Pardon?! Maar goed af en toe dringt mij man wel ff aan om haar uit logeren te laten gaan en ze wil het zelf ook. En ze gaat 2 dagen per week naar de opvang; heerlijk!!! Hier ook wat minder beweeglijk sinds 2/3 dagen, maar voel hem wel elke dag. Vind t wel fijn eigenlijk, want hij deed mn zo’n pijn! Hier vanmiddag weer controle om 14:15u
Oh, en kleine zelfmedelijden-post: ondanks dat mijn omgeving (vriend, schoonouders, familie, vrienden, buren) allemaal voor me klaarstaan, mis ik juist nu mijn moeder zo enorm. De vorige zwangerschap beleefde ze van begin tot eind mee, ze was echt mijn grote steun en toeverlaat in die eerste weken na de bevalling en ik heb zelfs beloofd dat ALS er ooit een tweede zou komen, dat zij bij de bevalling mocht zijn (want vriend is niet zo dol op nogmaals "dat bloedbad" en mijn moeder had dat dolgraag gewild)... En nu moet ik het sinds vorig jaar zonder haar doen. Natuurlijk heb je in het dagelijks leven sowieso wel momenten dat je iemand ineens heel bewust mist, maar juist nu ik zwanger ben, hakt het er even extra in zeg maar. Zo. Einde jankpost hoor. Op naar leuke vooruitzichten zoals baby's en lekker cocoonen met dat kleine grut.
@kleinepien dat is heftig, zeker nu met al die gierende hormonen door je lijf. Is je man nu wel dan bij de bevalling hoop ik? Hij moet gewoon bij je hoofd blijven staan.....
Begrijpelijk dat je je zo voelt... het is en blijft je mama en op deze momenten heb je die nodig. En als ze er dan niet meer is valt dit nog zwaarder Dikke knuffel! X