Abortus of alleen opvoeden

Wat een verhaal en wat een respectloze vent zeg..

Hoe lang duurt je studie nog? Woon je bij je ouders? Hoe zijn je financiën etc? Zal je steun ontvangen van familie/vrienden?

Allemaal praktische zaken, maar het belangrijkste; volg je hart

 

Volg je hart

 

Mijn advies is om een afspraak te maken met je huisarts. Hij/zij is emotioneel niet betrokken, kan naar je luisteren, vertellen wat je opties zijn en eventuele vragen beantwoorden. Dat alles zal je helpen met de moeilijke keus die je te maken hebt.

Sterkte!

 

Hoe oud ben je nu?

Wat een lamzak, die vent.

Ik zal je mijn persoonlijke mening niet geven. Daar heb je niks aan.

Maar denk hier heel goed over na.

Ja het gaat zwaar zijn.
Een studie, een baby.

Of een abortus. Neem dat niet licht op.

Schrijf voor jezelf voor beide senarios de voors en de tegens eens op.

En vergeet naast het praktische deel de emotionele kant niet.

Waar woon je ergens als ik vragen mag? Wie weet kan ik je wat hulp bieden.

 

Ik ben 4 dgn in de week in Arnhem.

Ik ben zelf alleenstaande moeder van 3 kinderen.

Mocht je iets nodig hebben, ervaring uitwisselen of iets anders, dan laat het maar weten.

 

Wat hier boven al staat; volg je hart! Ik zou niet voor zo n man het kindje weg laten halen en zeker al niet als je er zelf niet achter staat! Denk er goed over na, en maak geen overhaaste beslissing! Succes!

 

Even los van de zwangerschap: Wat doe jij nog bij die vent? Je schrijft dat je hem 3 weken geleden de deur hebt gewezen, maar je schrijft je eerste zin wel in de tegenwoordige tijd. Hij woont bij zijn vriendin waar hij een kind mee heeft, en daar ben je zelf achter moeten komen. En waarom heeft hij eigenlijk een vriendin naast jou? Nee, ik heb er geen goed woord voor over en geloof me, jij verdient een man die jou op waarde schat en je met respect en eerlijkheid behandelt.

Zijn reactie op de zwangerschap kan ik me dan wat beter voorstellen; die was tenminste duidelijk. Er is geen plaats in zijn leven voor dit kindje. Dat hij gevoelsmatig een kind van hem dat op deze aarde rondloopt niet zal kunnen negeren is te begrijpen, maar zo te horen hoef je verder geen/weinig steun van hem te verwachten. Dat is zijn keuze en je kunt niet anders dan die respecteren.

Dus blijft de vraag over: wat wil JIJ? Je familieleden en vrienden kunnen je natuurlijk advies geven en hebben wellicht goede inzichten en argumenten, maar die staan uiteindelijk niet in jouw schoenen. Zet eens wat voors en tegens op een rijtje en neem contact op met de huisarts (als je een fjjne arts hebt) of het FIOM voor een oriënterend gesprek, dat kan helpen bij het nemen van een beslissing. Maar: niet te lang wachten! Je bent al 5 weken schrijf je, dus ik zou zorgen dat er binnen een paar dagen een gesprek plaatsvindt.

Heel veel succes!

 

Mooi gezegd raket78

 

@Marielle1945 Hoe was het bij de abortuskliniek?

 

Jij bent niet al die vrouwen he, jij bent jij, in jouw unieke omstandigheden. Ga anders eens praten met FIOM.
Ik kan me voorstellen dat dit een heel moeilijk dilemma is!

 

Wat anderen ervan denken moet helemaal niets betekenen. Jij bent het die het kindje bij je draagt en vrienden en familie hebben makkelijk praten. Zij zitten uiteindelijk niet in jouw situatie.

Als jij het kindje een goede basis mee kan geven dan is dat een prima situatie om in op te groeien. Tuurlijk zal jouw leven er anders uit gaan zien maar met een goed netwerk kun jij jouw studie afmaken en daarna een baan vinden.
Er zijn ook alleenstaande vrouwen die op latere leeftijd dmv een donor een kindje op de wereld zetten.

Het gaat puur om jouw eigen beslissing. Er is geen goed of fout

 

Poe wat een verhaal.

Ik heb een paar jaar geleden ook een beetje hetzelfde te kiezen gehad.
Met als verschil dat mijn ouders wel heel erg graag wilde dat ik het kindje liet komen en toen al 26 was. Maar wel nog midden in een studie. Die ik wel heb afgebroken toen.

Maar jij hoeft nog maar zo kort. Tegen de tijd dat de baby komt heb je je 3de jaar al afgerond. Met een beetje geluk trek je het gewoon prima.

Maar goed dat zijn maar praktische dingen.

Wat ik je wel kan vertellen is dat je een abortus laat uitvoeren die tegen je gevoel ingaat je hier de rest van je leven spijt van zal hebben. Je moet die kans dus voor jezelf wel uitsluiten en een abortus kunnen rechtvaardigen.

Hier ook bij het FIOM geweest en dat heeft me geen steek verder geholpen. Het gesprek met de Abortusarts wel en ben haar echt eeuwig dankbaar.

Je leven stopt niet met het krijgen van een kind. Je hebt net zoveel kans om een leuke man tegen te komen als je dat wil. En je studie af te maken. Oke uitgaan zal een beetje een dingetje worden maar goed dat is dan maar zo. Op je 40ste kan jij weer je wilde haren losgooien

 

Eventueel heb ik ook nog wat spullen, mocht je hier behoefte aan hebben. Maar denk eerst maar rustig na wat jou hart wilt. En laat je niet ompraten door wat anderen willen, het gaat om jou en jouw kindje.