Hallo allemaal Dl van 11 maanden heeft tot nu toe nog maar 3/4 doorgeslapen (in de zin van 5 uurtjes achter elkaar) en sinds een aantal weken lijkt het alleen maar erger te worden. Als ze wakker word huilt ze en komt ze moeilijk weer in slaap. 80% van de keren dat ze wakker word helpt alleen de borst om haar in slaap te krijgen. Vaak mogen we haar niet aanraken, ze duwt onze handen gelijk weg. We vinden dit best moeilijk want weten onderhand niet meer wat te doen. Mensen in de omgeving zeggen dat het onze eigen schuld is aangezien we haar uiteindelijk toch aan de borst leggen..we moet haar laten huilen volgens hun maar staan daar zelf niet achter. We twijfelen om haar terug te leggen bij ons op de kamer (in eigen ledikant) maar zijn daarin ook bang voor gewenning. Wie o wie heeft er tips? Gr baby001
Herkenbaar, hier zeggen ze dat ook altijd Novan slaapt ook nog niet door en komt in de nacht minimaal nog 2x, voorheen was het erger toen werd hij elk uur wakker. Mensen in de omgeving hebben altijd zo makkelijk praten, en daarnaast vind ik het spelletje van kijk mijn kind nou eens, of mijn kind slaapt al door zn onzin! Blijkbaar hebben onze kids het nog nodig denk ik dan maar. Laten huilen, water geven.. dat zijn 2 'tips' die iedereen mij geeft. Ik laat hem zeker niet huilen, en geef hem ook geen water.. Novan slaapt ook nog bij ons op de kamer, ik zou haar weer lekker bij je neerleggen op de kamer zodat je niet steeds heen en weer hoeft te lopen.
Mensen hebben altijd zo'n leuke reacties he! Hier slaapt mijn dochter vaak nog niet door. Lees ze komt om 4 a 5 uur gewoon voor haar fles. Heb ook al getwijfeld het is mijn schuld want ik geef haar de fles. Maar anders slaapt ze niet in.
Hier 3 die niet doorsliepen tot 2 jaar en als het niet laten huilen en daarom niet doorslapen onze schuld is, dan is dat maar zo. Ik sta er iets anders in. Ik laat ze niet huilen omdat ik vind dat het tegen de natuur indruist, niet doorslapen is fysiologisch gezien ook heel normaal. Dus tja.
Hier 3 kids en alle 3 heel anders qua slapen. Zou niet weten hoe dat aan ons zou liggen dan? Ik denk dat je wel énige invloed hebt. Als ik mijn kindjes veel mee op sleep neem overdag, slapen ze 's nachts gegarandeerd niet door. Dus kies ik ervoor om veel thuis te zijn. En ook met eten: ik zorg dat de kleine man over de hele dag genoeg binnen krijgt, zodat hij geen trek heeft. Vroeger hield ik veel meer mijn poot stijf en ja, dan werden ze ook wel eens wakker met trek 's nachts. Maar in de grote lijnen en zeker als ze nog zo jong zijn, geloof ik eerlijk niet dat er een magisch trucje is om je kind door te laten slapen. Ik heb ze wel eens een paar weken 'begeleid' laten huilen. Hielp ook niet. Ze wilde gewoon écht niet meer slapen, maar uit bed. Niks aan te doen, helaas...
Niet doorslapen is inderdaad heel normaal, maar je kan je kind (niet pasgeboren natuurlijk, maar wel op een jaar) wel leren om zelf opnieuw in slaap te vallen, zonder de hulp van een ouder of een fles. Vind ik. Dochter was ook een slechte slaper, maar wij hebben haar op 11 maand wel geleerd om zichzelf in slaap te laten vallen. Nu op drie jaar heeft ze nog steeds haar ups en downs qua slapen, en steeds komt het weer daarop neer: haar 's nachts weer het vertrouwen geven om zichzelf te sussen.
Mijn dochter heeft altijd doorgeslapen, maar sinds een paar maanden ineens niet meer. Ik voed op verzoek, dus óók 's nachts als ze dat nodig heeft. Het is gewoon de minst stressvolle manier, en we liggen binnen een kwartier weer in bed en slapen we zo verder. DL heeft altijd van die probleemfases gehad met slapen, maar altijd overdag. Overdag is het nu helemaal goed, dus nu is de nacht aan de beurt denk ik. Vraag me altijd af wat voor zin het heeft, dat laten huilen. Een kennis vertelde ooit heel trots dat ze het wiegje gewoon een paar nachten in de badkamer heeft gezet (die was op de benedenverdieping) toen de baby niet wou slapen. Zo had zij er geen last van, en na een paar nachten sliep hij ineens door! Niks om trots op te zijn, denk ik.
Eet ze overdag wel goed? Dan lijkt het mij dat het geen honger is maar mama honger. Het is een gewenning geworden denk ik. Doorslapen komt vanzelf maar ik denk wel dat ik zou proberen om de nachtvoedint af te bouwen, Misschien papa laten troosten nacht?
Ach je kan het toch nooit goed doen als ouders . Slaapt je kind al vroeg wel door is het niet goed want "dan hebben ze toch echt nog een nachtvoeding nodig", slaapt het iets later niet door dan is het "gewenning oid". Hier een tijdje gehad (en dl sliep al vanaf de kraamweek door) dat ze opeens wel s nachts kwam, enige wat hielp was een flesje melk, achteraf heeft ze toen een groeispurt gehad en icm een sprongetje zorgde het voor het s nachts wakker worden. Paar weken terug had ze weer een paar nachten waarbij uiteindelijk haar laten huilen alleen hielp. Na 2 uur haar in bed nemen, flesje geven, weer in bed, weer uit bed was ze na een kwartiertje huilen in haar eigen bed ze rustig en in slaap gevallen. Moraal van mijn verhaal; doe waar je je goed bij voelt als ouders. Is dit lekker bij je nemen en troosten; prima, werkt bij jullie laten huilen wel; ook prima. Succes!
Hoe "leer" je zo'n jong kind zelf in slaap vallen dan? Uitleggen dat ze even een paar minuutjes met haar ogen dicht stil moet blijven liggen en dat ze dan in slaap valt? Verder sluit ik me aan bij suus1983, ik laat onze zoon ook niet huilen. Maar hij wordt maar eens in de paar nachten 's nachts wakker. Dan is hij overstuur, neem ik hem mee naar beneden en lees een boekje. Als de tranen weg zijn, na een minuut of 5, kan ik hem probleemloos terug in bed leggen gelukkig.
Ik heb een tweeling waarvan de een wel doorslaapt en de ander niet. Kan ik de stelling meteen ontkrachtigen haha, een kind bepaald het dus zelf of ze nog een voeding wil.
Op 11 maand en na letterlijk 11 maanden meerdere keren gekrijs per nacht, een oververmoeid kind en dito ouders, en veel pogingen om het op te lossen door erbij te blijven, te zingen etc, hebben wij slaaptraining gedaan. 2 min laten huilen, binnengaan en troosten zonder op te pakken, weer weggaan, 5 min laten huilen, troosten, 7 min huilen etc. De eerste nacht was hel, met elke uur kindje wakker. Net zoals andere nachten overigens. Maar ze sliep wel altijd zonder onze hulp na slechts twee keer terugkomen om te troosten. De tweede nacht is ze nog twee keer wakker geworden, en viel ze telkens alleen in slaap nadat we 1 keer terugkwamen om te troosten. De derde nacht sliep ze door. Ik weet dat sommige mama's het niet graag horen. En ik weet dat het vast niet overal zo zal gaan. Maar bij ons was het een goede oplossing, op maat van ons kind.
Lastig... Hier sliep eerste als een malle maar tweede had van alles; kma, verborgen reflux, pseudokroep, rs virus, waterpokken Dus altijd wat waardoor ze niet sliep Met 11 maanden volledig gezond en dus ook gestopt met nachtvoedingen. Ff bikkelen maar na een week sliep ze door. Dus denk dat t wel 2 kanten heeft en t afhangt van meerdere factoren
Papa laten troosten hebben we ook geprobeerd maar dan slaapt ze weer even een uurtje en dan is ze weer wakker. Slaaptraining...tsja, opzich een optie maar het gaat me toch tegen me gevoel in om niet eerst uit te zoeken wat ze wil...en dat is toch altijd -bij ons zijn- aan de borst oid. Moet ik zeggen dat ik haar vannacht ging troosten en ze zoch gelijk van me afduwde... ik legde haar terug en dacht "tsja als ik je niet aan mag raken moet het even zo" en heb ik ernaast gezeten en sliep ze wel verder. We proberen altijd eerst te troosten maar dat werkt niet altijd helaas...
Ja, dat kan, ik zou het op die manier nooit aanpakken. Ieder zijn ding. Ik vind het geen probleem om die eerste jaren aan hun bed te staan 's nachts. Of in het geval van onze jongste die bij ons slaapt, was het helemaal makkelijk. Die slaapt zelf verder als hij maar 1 van ons in de buurt voelt.
Ik gaf trouwens nachtvoedingen tot 2 jaar en daarna vond ik het genoeg. Dat ging beide keren (alleen de jongste kregen bv) prima. Uitgelegd dat er geen voedingen meer kwamen in de nacht, wel knuffels en dat ging prima.
Weet je, nog willen drinken s nachts is op deze leeftijd heel normaal he?! Wij hebben er in deze moderne tijd van gemaakt dat dit niet ok is, maar dat is natuurlijk onzin. Een kind gaat doorslapen als het daar aan toe is. Slaaptraining bewijst daar niets in. Alleen dat levende wezens te conditioneren zijn. Tja wil je dat? De 11 mnd sprong is een beruchte. Duurt lang. Slapen jullie samen? Is dit een optie? Op die leeftijd begon mijn dl in haar eigen kamer. En als ze wakker werd nam ik haar mee.
ik weet inderdaad dat nachtvoedingen deze leeftijd normaal zijn en vind dat ook prima..het is aanleggen en ze slaapt daarna weer verder..maar 5-6 keer per nacht? Eerder was het altijd 2 keer..dat is prima. Met een jaar wil ik bv overdag afbojwen en de ochtend avond en nacht overhouden dus dat scheelt ik ga vanavond het campingbed maar naast me neerzetten.. in mijn bed slapen vind ik maar niks doe dan zelf geen oog dicht. ik kan er dus eigenlijk vanuit gaan dat dit allemaal vanzelf rechttrekt? En je eigenlijk niet hoeft bij te sturen? Enne nee...ik hou niet zo van slaaptraining
Ik vond het ook geen probleem om 's nachts voor het op te staan. Dat doe ik nu, op drie jaar, nog steeds met liefde. Want het hoort erbij. Ik vind het wel een probleem als een kind er niet in slaagt zichzelf tot rust te brengen in een normale situatie. Waardoor ze uiteindelijk oververmoeid wordt, omdat ze gewoon te weinig slaap krijgt. En dan zoek ik naar manieren om haar dat aan te leren.
Ik ga even een klein beetje stoken: heel soms is het wel de 'schuld' van ouders dat de kleine niet doorslaapt... Ik ken twee gezinnen waarbij de ouders bij letterlijk elke kik meteen naast het bedje staan, kleine optillen etc. En dan worden ze dus echt wakker Ik heb het absoluut dus niet over huilen, maar gewoon even een kuchje of een mini gilletje ofzo.