Ik heb zo'n genoeg van die vrouw met twee gezichten. Ze kan heel lief zijn, maar ze kan me ook zo afsnauwen en naar beneden halen. Omdat ze dus ook heel lief kan zijn heb ik het jarenlang proberen te accepteren dat ze is zoals ze is, maar ik kan niet meer, ik wil niet meer. Ik wil breken en gaan werken aan mijn geestelijk herstel. (Oeh, dat klinkt dramatisch) Maar ik moet wel helen. Ik ben zo beschadigd en daardoor onzeker en denk dat ik niks waard ben. Dit staat mij zo in de weg met vriendschappen/relaties. Ik ben meer waard dan dat. Het is mijn hele leven al aantrekken en afstoten. Niet meer!! Ik zeg stop!! Maar wat is het ergens eng. Ik kan niet op een partner terugvallen en heel veel vrienden/vriendinnen heb ik ook niet. Maar ik zal het redden en ik hoop dat jullie mij een beetje willen steunen.
wat goed dat je deze stap zet, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om die stap te zetten. maar voor mij is het nu iets meer dan 6 jaar geleden en ik heb er geen seconde spijt van gehad. bij mij komt het nooit meer goed maar ik vind het goed van je dat je evt tijdelijk wilt breken met haar. ga idd goed aan jezelf werken miss met hulp? en kijk daarna verder, kijk hoe jij er dan tegen over staat om evt weer contact te hebben. en laat niks je verder in de weg staan als je wel mocht besluiten dat het definitief is.
Dank je vvor je berichtje, robijntje. Ik ga ook aan mezelf werken met hulp. Ik wil ook zeker niet te snel weer contact, ik wil rust. Eerst ik en dan zie ik weer verder. Ik heb net een brief getypt. Ik zal hem in de loop van de dag nog een paar keer lezen, verbeteren, dingen weghalen of erbij zetten. Pas als ik denk dat hij echt goed is, breng ik hem langs. Ik heb geen zin om het mondeling te doen, dan zal ik toch de helft niet kunnen uitleggen. Zo is het duidelijk en heb ik alles kunnen zeggen wat ik wil.
precies jij bent het belangrijkste hoor. goed van die brief, bij mij ben ik op het moment zelf uit mijn slof geschoten en nooit iets weer gehoord dus dat zei mij ook genoeg. overigs bij mij is het niet mijn moeder hoor. in die brief kan je alles vertellen dat jij kwijt wil zonder dat je moeder er door heen gaat praten ofzo.
Weet niet zo veel te zeggen eigenlijk. Als je zwanger bent schieten je hormonen ook van links naar rechts nu ben je ook nog eens zwanger van een kindje dat je gaat afstaan. Ben je wel geestelijk getest eigenlijk om dit te kunnen doen? Want je klinkt wat ( labiel)bedoeld dit totaal niet rot hoor. Aan trekken afstoten weet je dat komt voor bij mensen die Ret hebben het oude bps. En nu te breken met je moeder misschien heb je haar straks wel heel hard nodig. Sterkte in elk geval. En laat de moet niet zakken.
Ja precies, ik kan het wel vertellen, maar ze is verbaal sterker (agressiever) dan ik ben en als zeder bui heeft veegt ze toch alles weg. Nu kan ik het rustig op papier zetten en ze ziet maar of ze het leest of niet.
Ik snap wat je bedoelt. Ja mijn hormonen maken de emoties heftiger, maar het is iets wat al mijn hele leven speelt en voor mijn zwangerschap ging het al richting genoeg hebben van. Ik zie het nu duidelijker heb ik het gevoel. Ik ben af en toe labiel, maar dat word ik ook van het gezeik van haar. Ik geloof ook dat ze een of andere stoornis heeft, maar zij vindt van niet. En hulpverleners vindt ze stom en wil ze niet mee praten. Dus tja het enige wat ik nu kan doen is me concentreren op mezlf, mijn zoon en zwangerschap. En er voor zorgen dat ik rust in mijn lijf en leven krijg.
precies nu is het aan haar of ze het wil lezen. maar je moet je miss wel bedenken dat ze erop wil/gaat reageren. bedenk alvast hoe je dat voor je ziet en of je evt daar iets over in gaat zetten.
Dat mag ze dan in een mail of brief doen. Ik wil haar niet spreken. Ik weet niet of ik dat in de brief wil zetten, ik wil (momenteel) geen opening geven voor toch contact.
Ik herken wat je zegt. Ik heb dit zo,n 13 jaar geleden gedaan compleet afgekapt het contact mijn jeugd was alles behalve fijn, moeder heeft een drank probleem en ze zoog me compleet leeg. Ik moest altijd haar zaakjes opknappen en was op een bepaald moment op. Ik moet zeggen een enorme bevrijding voel ik heb wel jaren van gesprekken gehad met een psycholoog omdat ik alles een plaats moest geven ook omdat ik nu zelf moeder ben en mij niet kan voorstellen dat je zo omgaat met je eigen dochter en zo de jeugd van je kind kan vergallen. Daarnaast ben ik enigst kind dus kan ook niet terugvallen op broers of zussen. Ik wens je veel sterkte bij je keuze!
dat snap ik maar loop je anders niet de kans dat ze je gaat bellen of langskomt? miss kan je onderaan zetten dat jij wel contact zoekt als jij het daar aan toe hebt. aan de ene kant zou ik erin zetten dat zij eenmalig haar reactie op jou brief mag doen per mail of brief maar anderzijds heb je dan kans dat je een boel zooi over je heen gaat krijgen en of dat nu zo handig is.
ik ben niet enigs kind heb een oudere broer. voor hem liggen de dingen een klein beetje anders. hij had er wat meer tijd voor nodig en heb vernomen dat hij recentelijk met hem heeft gesproken. tja mijn broer respecteert mijn keuze en snapt hem ook, geloof zelfs dat hij hem ermee wil confronteren. mij zal het een biet zijn zolang hij maar niet meer in mijn leven komt en hij hoeft ook niks van mijn huidige leventje te weten.
Ik heb wel twee broers en een zus, maar die zullen de kant van mijn moeder kiezen. Mijn broers zullen het niet begrijpen aangezien zij niet afgesnauwd worden. Mijn zusje daarentegen wel, maar die zal het nog niet zien. Is 22.
ja dat is wel zo handig haha. ach ja het blijft 1 en al dilemma hoor, blijft allemaal lastig. heel veel sterkte met het nadenken en als je je verhaal kwijt wil dan doen hoor.
blijft moeilijk he! Ik heb zo'n schoonmoeder. Wij hebben het zo gedaan. hebben niet helemaal gebroken, komen alleen nog op verjaardagen en niet meer. wat ik gedaan heb weet ik niet. maar ze kunnen me niet uitstaan. Hebben tegen m'n man gezegd dat ze weer meer omgang willen hebben als ik weg ben. (scheiden) kunnen ze lang wachten. en zo gaat dit al 4 jaar. op een verjaardag is er wel meer visite dus dan gaat het wel. meer moeten we elkaar denk ik ook niet zien. groetjes
hoi robijntje, die zei tegen m'n sm dan heb je helaas pech hij heeft echt voor mij gekozen en dat vind ik heel knap van hem je leest ook zoveel andere verhalen dat mannen dan toch nog half half voor hun moeder kiezen. is hier gelukkig niet zo maakt wel meer van die rotopmerkingen ik heb het maar achter me neer gezet met de gedachte : ze is niet wijzer. vroeger schijnt ze zelf ook veel gepest te zijn. ben nu denk ik haar slachtoffer. ik reageer er maar nooit meer op. laat het maar waaien.