Kraamtijd hoort leuk te zijn, zou je zeggen. Hier dus niet, mijn moeder is er vaker, was ook bij de bevalling & is erg betrokken bij ons gezin. Schoonmoeder komt eenmaal per week wegens werk. Nu zijn we net 4 dagen papa & mama en het is al echt druk geweest hier. Gister, had mijn moeder ons meisje op de arm & moest Céline de fles krijgen, mijn man meende dat ik het perse zelf wilde doen & zei nee mama geeft de fles. Mijn moeder voelde zich een beetje verstoten, en hier reageerde ik emotioneel heel heftig op. In de keuken heb ik mijn man erop geattendeerd dat ik mijn moeder, graag als eerst de fles wil laten geven. Moeder was weg & toen ik de kleine bij me had en vroeg waar m'n moeder was, maakte m'n schoonmoeder een opmerking "Er zijn nog meer oma's die de fles willen geven hoor!". Op dat moment stond ik in tweestrijd, mijn moeder is alles voor me & ik weet dat ik haar liever bij alles betrek als mijn schoonmoeder. Niet omdat ik sm niet moet, tis een heel ander vrouw dan mijn moeder. En als dochter kies je altijd meer voor eigen ouder, dan voor schoonouder. Ik kon wel door de grond zakken, hoe dat ging. Hoe zit dat bij jullie? Ook zo'n strijd tussen oma's? Ook dat ze hier gingen discussieren op wie ze lijkt, sm kan het niet hebben & wilt het niet zien dat onze dochter meer in haar gezicht op mij lijkt, als op haar papa. Maar de volle bos haar heeft ze duidelijk wel van papa, ook de kleur. Al verandert dit uiteindelijk toch wel.. Maar ik zit er wel mee, vind dit niet leuk. Mijn moeder merkt het ook heel snel, dat sm vooral erg jaloers is & gaat dan ook uit zichzelf weg. Zij zoekt het gezeur niet op. En hoe zit het bij jullie met de visite, komt men voor mama/papa & baby, of alleen voor baby? Mijn opa kwam binnen, en ik wilde hem de kleine laten vast houden, opa is erg dol op kleintjes en vooral zijn eerste achterkleindochter is voor hem heel veel waard. Gister de eerste keer dat hij haar mocht vast houden, Schoonouders gingen allebei direct samen op de bank zitten, tegenover opa. Die op dat moment de kleine vast hield. Werd ze in de box gelegd, merkte ik op dat beide schoonouders zich naar de eettafel hadden verplaatst, om maar zo dicht mogelijk bij de kleine in de buurt te zijn. Is het raar, dat ik dit storend vindt? Ze zijn nu al 2x hier geweest, Céline is vrijdag geboren, zelfde dag hebben ze haar gezien & zondag zijn ze weer geweest. Het is niet zo, dat ze haar nog niet hadden gezien of hadden vast gehouden. Ik bemerk vreselijke jaloezie van mijn sm uit. Snap ik ook wel dat ze haar zo graag vast wil houden, haar eerste kleinkind. Maar de jaloezie is nergens voor nodig. Mijn moeder woont naast ons, kan de kleine dagelijks zien maar komt evengoed niet dagelijks 10x per dag de kleine oppakken. Ik voel me echt van mijn roze wolk af getrapt. We lieten hen extra zondag terug komen omdat ze haar nog eens wilden zien & dachten niet aan mijn rust en alle drukte erbij. Aangezien mijn opa, ouders & schoonbroertje ook aanwezig waren. Wij waren alle 3 afgepeigerd. Nu heb ik wel besloten, om alles goed in te plannen aangezien wij zaterdag ook even bij mijn ouders zijn om de verjaardag van mijn opa te vieren. En dan kunnen mijn schoonouders ook niet de hele dag hier zitten. Van en tot hoe laat zij willen. Hoe kan ik duidelijkheid scheppen.. Vind het allemaal al zo vreselijk moeilijk. Manlief ziet het niet zo, tis wel zijn moeder. En op dat moment was hij druk in de weer met zijn broertje. Die hij langere tijd niet meer echt in de aanwezigheid had gehad wegens ruzie en roddels. Ook al is t nu niet goed, hij is wel geweest. We zien wel hoe dat verloopt denk ik dan.. Maar ik sta er wel echt alleen in.. Iemand ervaring hiermee?
Heel herkenbaar! Ik vrees alleen dat ik niet echt veel tips voor je heb. Hier is het met name mijn moeder die heel precies bijhoudt of beide opa's en oma's wel evenveel tijd met de kleine doorbrengen! Vaak zegt ze het niet met zoveel woorden, maar dan wordt het vanzelf wel duidelijk uit een opmerking ofzo. Het gevolg is dus dat je altijd in je achterhoofd bezig bent met 'rekenen' of alles nog een beetje gelijk op gaat. Heel vermoeiend. En onze kleine is inmiddels ruim 2........ Daarnaast snap ik je helemaal dat je zegt dat je closer bent met je eigen moeder dan met je schoonmoeder. Dat is ook logisch, en dat zullen de meesten wel hebben. Zeker nu je nog in je kraamtijd zit. Je hebt natuurlijk toch best een heftige periode achter de rug (bevalling enzo) en dan is je eigen moeder meestal toch een stukje vertrouwder. Maar aan de andere kant kan ik me ook wel voorstellen dat je schoonmoeder zich achtergesteld voelt als zij de fles niet mag geven. Zij is immers ook oma geworden en zal dit ongetwijfeld net zo leuk vinden. Het belangrijkste is denk ik dat je eens even rustig met je man gaat zitten (zonder visite in huis) en dat jullie afstemmen welke dingen je wel uit handen kan/wil geven en welke dingen nog niet. Maar dat zul je wel eerlijk moeten verdelen tussen beide opa's en oma's . Zolang jullie hierin maar op één lijn zitten moet het vanzelf wel goed komen. En ja, het kost waarschijnlijk eventjes om hier een goede balans in te vinden (en die alom aanwezige hormonen helpen nu natuurlijk ook nog niet echt mee). Succes ermee, en vergeet niet te genieten van je kleine meid!
Ik maak uit je verhaal geen duidelijke strijd op. Snap dat ze uren naar je kleintje kunnen kijken, is juist mooi toch. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik als ik je schoonmoeder was geweest me ook wel beetje buitengesloten zou voelen. Je eigen moeder mag wel altijd langskomen, woont zelfs naast je. Je eigen moeder mag wel de fles geven maar je schoonmoeder niet want dat moet jouw moeder eerst doen? Je schoonmoeder is evenveel oma. Ik vind dat je dat gevoel opzij moet zetten. Ik snap je gevoel overigens helemaal hoor, heb dat ook wel. Maar wanneer mijn moeder welkom is in zulke periodes dan is mijn schoonmoeder dat ook! Het gaat hier per slot van rekening om je dochter. En die moet met beide dezelfde band op kunnen bouwen. Oh en voor zaterdag, je kan toch gewoon zeggen zo en zo laat zijn we er niet ivm een verjaardag. Of als je geen zin hebt in visite want anders wordt het zo'n drukke dag, zaterdag zijn we er niet ivm verjaardag. Geen tijd noemen.
Dank jullie voor jullie reactie's. Zojuist toch met man gesproken & nu een tijd afgesproken met hem, waarop mijn schoonouders kunnen komen. Zaterdag kunnen ze komen en zorgen we dat het rond de tijd is dat de kleine haar flesje krijgt. Dan kan oma haar ook de fles geven & kunnen we nog even rusten voor we naar de verjaardag gaan. Gelukkig is het maar een klein uurtje met eten erbij en zijn we al snel weer thuis. Komt goed. xx
Als ik jouw verhaal zo lees, krijg ik echt het idee dat jij je eigen familie voor laat gaan. Jouw moeder mag een fles geven, jouw opa je kind op de arm, het lijkt of je je schoonmoeder achterstelt hoor, sorry. Ik begrijp dat je eigen familie meer eigen voelt voor jou, maar ook je schoonmoeder is oma geworden, net als je eigen moeder. Naar mij idee (vanuit dit verhaal dan) ben je niet eerlijk naar de schoonouders toe bezig. Nog gefeliciteerd trouwens!
Allereerst bedankt Maar nee, dat is niet zo.. Komt idd zo over, merkte t ook na gesprek met ml. Schoonouders waren al 2x geweest & mijn opa niet. Dan is het naar mijn/ons gevoel logisch dat opa de kleine mag vast houden. Schoonmoeder heeft haar later nog op de arm gehad, maar schoonpa wilde stipt half 5 weg, kan er dan niets aan doen dat ze haar maar 5 minuten vast heeft. Daarbij, had opa aangeboden dat als iemand haar over wilde pakken, het mocht. Niemand wilde, dus werd ze in de box gelegd. Tja, dan niet klagen.
Ja precies, het komt op basis van dit verhaal zo over. Probeer in elk geval te bedenken dat beide oma's en opa's even trots en even blij zijn. Dat ze gewoon dol op je kindje zijn en er het liefst de hele dag mee willen knuffelen. Als je daar zelf een beetje rekening mee houdt, gaat het vanzelf wel goed!
Bedenk ook dat je nog maar net moeder bent... Hormonen en alle nieuwe ervaringen zorgen ervoor dat je misschien wat gevoeliger bent voor sommige dingen en misschien valt het allemaal wel mee met de jaloezie enzo. Probeer goede afspraken met je man te maken wat je wel en niet wil en laat hem dat met je schoonouders delen. Hier zijn juist mijn schoonouders het meest aanwezig. Voor mijn moeder is het het 3e kleinkind en voor schoonouders het 1e. Ook is het voor mijn moeder lastiger langs te komen (wonen allemaal niet in de buurt, mijn moeder op zo'n 2 uur rijden, schoonouders op 1uur15min). Tijdens de eerste kraamweek zijn mijn schoonouders elke dag geweest (hadden in de buurt hun caravan neer gezet). Dat wisten we van te voren, dus ik had met mijn man besproken dat als ik (of hij) er genoeg van had hij zou regelen dat ze weer weg gingen en hij heeft ook van te voren bij hun aangegeven dat het best kon zijn dat ze elke dag maar heel kort mochten komen. Uiteindelijk vonden mijn man ik het alleen maar mooi om onze trots voor onze zoon met hun te delen en om hun ook enorm te zien genieten van hun kleinkind, dus zijn ze elke dag best lang geweest. Mijn punt van dit veel te lange verhaal: je niet te druk om maken en vooral duidelijk communiceren wat je wel en niet wil!
Ervaring mee! Hier netzo. Mijn moeder heeft zich steeds achtergesteld, zowel tijdens echo's als toen onze kleine er was. Sm deed erg overdreven, om de aandacht op te eisen en zich op te dringen. Werkt veel onregelmatig en het was soms lastig om daar langs te gaan hierdoor zaten we meer bij mijn ouders gevolg jaloezie... Oppassen precies hetzelfde. We hebben nu geen contact meer, heeft ook nog met andere redenen te maken.
Ik lees in je verhaal eigenlijk niks raars. Trotse moeder en trotse schoonouders...heerlijk toch. Misschien dat je zelf een beetje last hebt van opspelende hormonen? Je bent nog maar net bevallen. Wellicht wat meer rust nemen en minder bezoek? Succes, geniet van je kleintje!!
Ik heb even meegelezen, maar kan inderdaad alleen maar zeggen dat jullie zelf je rust moeten pakken daar waar je dat nodig vind of wilt. En verder mag ik me ontzettend gelukkig prijzen met mijn schoonmoeder als ik de verhalen hier lees. Mijn schoonmoeder stelt zichzelf juist nooit op de voorgrond dus ik ben zelf altijd bang dat ze zich achtergesteld voelt. Is nergens voor nodig, maar toch voel ik dat soms zo. En als het zo`n geharrewar is om wie de kleine de fles mag geven, waarom doe je dat dan niet lekker zelf? Als er bezoek was en mijn moeder was er toevallig ook, dan gaf ik altijd zelf de fles. O ja, gefeliciteerd trouwens!!!!!!!! Probeer te genieten, want het is helaas zo weer voorbij
Als ik je verhaal lees dan heb ik het idee dat het een combi van dat jij nog vol met hormonen zit(wat ook klopt, rond deze tijd zijn de kraamtranendagen) En dat je kindje twee over enthousiaste oma's heeft.(wat toch ook heel logisch is! Zo'n pas geboren kindje is ook prachtig) Probeer je er niet te veel aan ergeren, het neemt van zelf af. En liever over enthousiaste oma's dan oma's die niet naar je kindje wil omkijken.
Ik snap dat de band met je moeder sterker is als met je schoonmoeder, maar ze zijn allebei oma geworden. Denk dat je ze allebei evenveel moet betrekken, ze bedoelen het beide goed. Bij ons kwamen de opa's en de oma's in de kraamweek elke dag (al was het maar een paar minuutjes). Het is voor hen ook heel bijzonder. Zelf zit je ook nog vol hormomen die een plaats moeten krijgen. Je moet lekker genieten en niet te veel letten op wat alle opa's en oma's doen. Vraag gewoon 'wie wil de fles geven', dan lost het zich onderling wel op. Of geef hem zelf (ik geef BV, dus dit dilemma heb ik nooit gehad).
Ik snap je, al ligt de verhouding tussen sm en mij een stuk slechter. Mijn moeder is m'n beste vriendin en zij past als enige op.. Ik vertrouw dat m'n so om meerdere redenen niet toe.. Weer een disucusie? Jammer dan, zo wil ik het..
ik denk dat het goed is tijd voor jezelf te maken in je kraamtijd. Laat dit los wie wanneer op visite komt en wat doet. Laat je fam weten als je ruimte wilt dat begrijpen ze echt wel en laat het op je afkomen hoe ze reageren en doen.. en kijk dan wat jij vind op dat moment.. je hebt net een mooi kindje op de wereld gezet, mijn advies; maak je druk of ze genoeg plast (bij wijze van) ipv je familie..dat loopt wel los, ook zij moeten wennen aan deze nieuwe situatie.
Het zijn ook de hormonen hoor, je bent net moeder geworden en je hebt al zoveel bezoek dat je zelf niet eens tot rust kan komen. Je eigen moeder staat het dichts bij jou maar uit jouw verhaal lees ik eigenlijk niks geks, je schoonouders zijn ook dol op hun eerste kleinkind en willen deze ook graag zo vaak mogelijk zien. Je schoonmoeder kan ook het flesje geven, ze is net zoveel oma als je eigen moeder....maar ik snap het wel hoor dat je als eerste aan je eigen moeder denkt. Maar voor je schoonmoeder is het ook moeilijk, probeer het ook van haar kant te begrijpen en vooral nu even aan jullie zelf denken en je rust pakken! En genieten van jullie kleintje!
hier was t gewoon heel simpel, als er meer bezoek was deden we het zelf, als er maar 1 iemand was dan kreeg die de kans. ze ben je deze discussies voor en omas komen toch veel vaker dus die krijgen die kans toch wel! hier ook geen overgeef kind trouwens, naar 1 iemand op schoot en verder bij ons! wij willen geen hand tot hand kind waar wij dan s nachts mee zitten omdat hij overprikkeld is en niet wil slapen...
ik snap je heel erg goed. Hier niet echt strijd tussen beide oma s maar wel een sm die zich heel snel gepasseerd voelt. sm en moeder passen ook allebij op op vaste dagen. ze houden in een oppas boekje bij wat ze doen met onze zoon zodat ik een beetje op de hoogte ben van alles. als mn moeder nu een keertje iets anders heeft gedaan of gegeven dan anders dan kan ik de klok erop gelijk stellen dat mn sm dit op zeer korte termijn ook gaat doen. en dat is maar een klein voorbeeld. als we onze zoon uit logeren laten gaan naar mn ouders dan moet ik gelijk al gaan kijkne wanneer hij bij sm gaat logeren want als dit te lang duurt naar hun zin dan krijgen we dit vroeg of laat naar onze hoofd geslingerd. ben altijd blij als de stand weer gelijk staat zegmaar. om scheve gezichten te vookomen hebben we in het begin sm en mijn ouders appart laten komen. Onze zoon heeft de eerste 2,5 week in het ziekenhuis gelegen en daar was als regel dat alleen ouders van de kinderen bij de kinderen kwamen en opa s en oma s mochten 1 malig komen kijken. Wat dus ook zo gegaan is. een opa of oma mocht wel mee als 1 van de ouders niet mee kon komen. dus mn man is 1x niet meeggegaan zodat ik mn moeder mee kon nemen op verzoek zelfs van mn man, die merkte aan mij dat ik gewoon mn moeder eff hard nodig had en ik heel veel behoefte had om haar mee te nemen. (horror bevalling gehad, spoed ks, met algeh narcose zoontje maar net overleefd, 10 min gereanimeerd enz) alle respect voor mn sm maar sommige dingen wil ik toch echt liever met mn moeder delen en sta ik echt niet te springen om mn sm. mijn moeder heeft dus als eerste en enige van de opa s en oma s zoonlief vast mogen houden in het ziekenhuis, terwijl ik zat te kolven naast haar. En om ellende te voorkomen en de lieve vrede te bewaren hebben we dit nooit aan sm verteld. Dus nogmaals, ik snap heel goed wat je bedoeld en ja hormonen zullen vast ook wel een rol spelen hierin. Fijn dat je het goed kon bespreken met je partner en mijn advies, blijf praten hierover met elkaar om te voorkomen dat er 2 partijen gaan vormen, jij en je moeder en je parner met zijn moeder. Dan word het steeds moelijker... en wat hier wel vaker is gezegt, probeer je eigen grenzen aan te geven en laat dat evt door je partner doen als je het zelf moeilijk vind of sm het mischien niet pikt van jou. Hier moet mn man helaas alles zelf zeggen tegen zijn ouders want alles wat ik aangeef of zeg, word geen gehoor aan gegeven of er word boos of geirriteerd op gereageerd. Verder zijn het schatten van mensen hoor, en goed voor onze zoon Probeer nog eff te genieten van je kraamtijd, want die vliegt voorbij ( zegt iedereen altijd, heb er helaas geen ervaring mee). gefeliciteert trouwens met jullie kleine meid, geniet van elkaar.
Dat klinkt als tijd voor twee aparte boekjes. Eén voor sm en één voor je moeder. Kunnen ze mooi niks van elkaar lezen.