Jeetje jammer dat ouders zelf al zo reageren op ouders die het anders doen dan de rest. Maar goed had niks anders verwacht want oh jee je doet niet mee met de rest van Nederland. Hier krijgen ze wel snoepjes en lekkers... Maar geen kados nee. En nee zet geen schoentje op. Waarom? Ik lieg niet tegen mijn kinderen daarover. Sinterklaas en zwarte piet die in huis komen.... Nee ... Ieder zijn eigen mening maar ga mijn kinderen niet uitmaken voor outcast en zielig.... Dat zijn ze niet hoor. Gelukkig zijn steeds meer ouders tegenwoordig ruimdenkender.
Dat is toch gewoon een leuke traditie net zoals cadeautjes onder de kerst boom! Het is grappig en speciaal. Veel kinderen die niet in de kerstman geloven weten op kerstochtend nog steeds niet hoe snel ze naar beneden moeten rennen om te kijken wat er ligt. Het is toch net even anders als die cadeautjes op tafel zouden liggen.
Toch vindt ik dat anders.... Want je legt ze er gewoon onder idd... Of vertel je dan dat de kerstman dat heeft gedaan?
Ik denk dat het er niet op gaat dat we tegen jouw zijn omdat je anders denkt. Ik ben erg ruimdenkend en flexibel en vind dat ieder zijn mening mag hebben. Ik vind dus ook niet dat jullie het niet op jullie manier mogen doen. Maar wij mogen onze mening ook geven hierover. Jij vind het liegen tegen je kind en dat doe je niet. Prima, jouw goed recht. Ik vind het de fantasie van mijn kind beperken en hem leuke dingen onthouden en dat doe ik weer niet. Ook prima toch?
Omdat ze het leuk vindt. Ze vindt het sinterklaasfeest leuk. Het spel heerlijk. Haar kinderbrein probeert het te bevatten en uiteraard lukt niet dit. Ze zweeft tussen wetenschap en fantasie in en dat maakt het zo leuk. Voor haar en ons. En schoen zetten.. Toen ik 15 was en mijn zussen en broers eind 20 waren stonden hier in het weekend 7 schoenen op een rij, dronken we chocomel en zongen het hele kleurboek uit. Waarom? Omdat we dat leuk vinden en vonden. En de volgende dag zat er bij ons allemaal een kleinigheidje in en een bedankbrief van sinterklaas. Gewoon, omdat het leuk is. Ik vind het een heerlijk feest, maar ik haal er de spanning wat af door er niet om te liegen en te vertellen hoe het zit. Maar als die beste man voor mijn dochter staat is het evengoed DE sinterklaas hoor. En zo was het voor mij vroeger ook. Overigens vertellen we niet alles, want hoe die zak voor de deur komt vertellen we uiteraard niet
@ Lov23: Nee, bij de kerstboom zou ik ook gewoon vertellen dat papa en mama daar 's nachts stiekem cadeautjes hebben neergelegd en met de schoen precies hetzelfde. Het is gewoon leuk om een kleinigheidje te krijgen en dat deze in een schoen zit is alleen maar grappig denk ik. Gewoon net even wat specialer dan het gewoon geven denk ik.
Jouw kind weet waarschijnlijk niks over de kinderen op de Filipijnen. Jouw kind vergelijkt zich met andere kinderen in zijn/haar belevingswereld. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat zich daar afspeelt. Ik heb zelf een ontwikkelingsproject opgestart in het buitenland en heb daar een paar maanden geholpen. ik heb letterlijk mijn steentje bijgedragen maar de Filipijnen staat hier helemaal buiten.
Hier beperk ik haar ook niet hoor....ga echt niet direct de spelbreker zijn voor haar. Ga alleen niet mee in het spel van Sinterklaas woont in Spanje enz.... Sinterklaas vult je schoentje Voor de rest vindt ze Sinterklaas op tv gewoon leuk en op school ook. Ik laat haar gewoon haar gang gaan..... Maar ze weet ook dat Sinterklaas verkleed is.
@mamavanmeisje: Ieder gezin heeft weer z'n eigen leuke tradities en dingetjes, die andere gezinnen dan weer niet hebben. De een gaat heel vaak naar de dierentuin, de andere gaat door het jaar heen weekendjes en midweekjes weg, weer een ander heeft 5 broers en zussen en krijgt bij de verjaardag van elk kind ook een cadeautje en ga zo maar door... Ik vind het een beetje kort door de bocht om het gelijk over een 'arm kind' te hebben als een ouder ervoor kiest het anders te doen. Zolang je ervoor zorgt dat je kind een leuke jeugd heeft kun je dit toch gewoon op je eigen manier doen?
Ik was vroeger altijd doodziek (Koorts, overgeven, etc. Was altijd weer direct voorbij als ik wist dat ik niet hoefde te gaan, bijv) als de Sint op school, op m'n vader's werk, etc, kwam. Ik vond het spannend, eng, etc. Denk dat het mij wel had geholpen als m'n ouders de druk eraf hadden gehaald door het te vertellen. Of iig een deel.
sorrie hoor er zijn wel kinderen die dat alles echt niet geloofwaardig vinden en vragen stellen. ik ga niet tegen mijn zoontje liegen terwijl hij me als bewijs laat zien dat de ouders pakketjes dragen die met sint papier ingepakt zijn, duidelijk uit een speelgoed winkel komen. nou; als hij het aan een ander kind gaat zeggen dat het allemaal de ouders zijn en sint niet echt bestaat; daar heb ik geen macht over. ik ga hem praten over zijn bevindingen niet verbieden en hem slecht over zichzelf laten voelen over zoiets. en het is ook geen kwestie van verklapen. hoezo verklappen? wat ik zie is: eentje zegt dat sint niet echt bestaat en het andere kind weet niet eens wat echt bestaan betekent. trouwens wordt het vaak een wel eens niet eens kwestie tussen de kinderen. ze geloven uiteindelijk wat ze van hun ouders horen niet van hun vriendjes.
zoontje viert het wel graag, we doen echt met alles mee...prima.is een feest tijd, een speel waar 'iedereen' mee doet.
Ik heb alleen maar leuke herinneringen aan Sinterklaas. Ik heb er geen trauma van opgelopen, hoor! En ik zie hoe vreselijk onze meid er nu van geniet. Waarom die magie doorbreken, alleen omdat jij vindt dat je niet mag liegen?! Wat win je ermee door te zeggen dat Sinterklaas niet bestaat, dat iedereen voor de gek gehouden wordt, om je kindje niks te geven?! Denk je heus dat je kind dan denkt: Ik krijg niks, maar gelukkig is mama eerlijk, alle andere kinderen worden voorgelogen! Natuurlijk niet, wat een onzin... Ik vind dat sommige ouders behoorlijk overdrijven wat normen en waarden betreft. Sinterklaas valt hier niet onder liegen. Ben je dan in alle andere opzichten ook zo eerlijk?
Het gaat mij er niet om wat je wel niet wilt geloven. Iedereen heeft recht op zijn/haar eigen principes. Echter vind ik het zuur als mijn kind vanwege de principes van een ander, een leuke tijd wordt afgenomen. En als je ervoor kiest vanuit je principe om je kind snel te vertellen dat Sint niet bestaat, dan vind ik het ook jouw verantwoordelijkheid om te zorgen dat je kind dat dus niet vrijelijk deelt met andere kinderen. Voor ons is het idd "maar" Sinterklaas ... voor de meeste kinderen is het een big deal. En hoezo geen macht over hebben? Je kunt je kind best vertellen dat het een geheimpje is en dat hij dat niet mag verklappen. En als het eens per ongeluk gebeurd ... soit, leuk is het niet, maar het is niet anders en ik zou wel hopen dat je als ouder dan wel je kind verteld dat dat niet de bedoeling is.. Als het kind in kwestie gewoon rond bazuint (express dus) dat de Sint niet bestaat, ja, dan zou ik daar echt niet zo blij mee zijn en ik zou je daar denk ik wel op aanspreken (op een normale manier overigens ...)
Oh ja er zijn genoeg ouders die gaan vermelden dat kabouters niet bestaan, dat de monsters die ze zien niet echt zijn, dat de onzichtbare bal die geschopt wordt ook niet echt is en al die sprookjesboeken zijn boeken vol met leugens. Waar trek je de lijn? TS, wij vieren Sinterklaas vol overtuiging. Als jij dat niet wil doen, is dat je goed recht. Wees je er alleen van bewust dat veel kinderen dolgraag willen geloven en dat een reguliere school ook veel met Sinterklaas doet. Wellicht kan je eens kijken naar een (streng) gelovige school waar ze geen Sinterklaas vieren? Dat maakt het voor jou en je kind wellicht wat makkelijker.
Maar dit is voor iedereen verschillend. Ik vond het als kind dus wel heel erg vervelend dat mijn ouders me al die jaren in de maling hadden genomen. Zoals ik al eerder zei, ik ben er echt lang boos en verdrietig over geweest. Idem dito voor mijn man. Ieder kind (mens) is anders en ik denk dat ouders het beste kunnen inschatten wat goed is voor hun kroost. Geen cadeautjes had ik ook niet leuk gevonden en dat doen we ook niet. Maar er is nog wel een gulden middenweg tussen je kind vertellen dat de Sint niet bestaat en het hele Sinterklaasfeest negeren. We vieren het gewoon, maar ik zal al haar vragen alleen wel eerlijk beantwoorden.
nee dat doet mijn kindje natuurlijk niet. maar nog steeds: hij was vorig jaar net 3 geworden. dan kan ik echt niet zeggen van hierover mag je niet praten enzo... sorrie. ik wil dat echt niet. hij doet gelukkig mee met alles. zat zelfs op schoot bij sint, helemaal leuk. meestal zijn de gelovige kinderen die zoveel over sint komen vertellen aan hem. als niemand hem aanspreekt over de kwestie praat hij zelf niet over de existentie van de sint; maar meer over cadoo's liedjes vooral over snoep!!! weet je wat voor een kind het 'verklapt' dat is vaak een ex gelovige kind, want voor zo een kind is het niet bestaan van de sint een grote ontdekking! dat is dus niet zo voor mijn zoon.en als ik mijn zoon zeg dat dit of dat een geheim is dan weet ik zeker dat hij dat als de allereerste aan iedereen wil vertellen. hahahaha= ik weet een geheim weet je... toestanden..doen we niet...
Nou dat is voor ons van de drup in de regen ... Bovendien lijkt het me beyond zwaaroverdreven om de schoolkeuze te baseren op een enkel feest . Daar komt nog bovenop dat, zoals al ik al eerder zei, we het gewoon in alle opzichten vieren m.u.v. het doen alsof gedeelte. Je kunt toch ook Kerst en Pasen vieren zonder in de kerstman en de paashaas te geloven, waarom kun je dan niet gewoon Sinterklaas vieren zonder echt te denken dat de Sint bestaat?