Angelica, is t niet zo dat een helemaal gezond kindje, een babietje, adopteren bijna niet meer mogelijk is?
@ Angel, dat is een lastige keuze! Zijn er geen fora waar er ouders zijn die hun ervaringen met adoptie delen, zodat je een beetje weet wat je te wachten staat? @ Tammy: dank voor het delen. Ik hoop dat het gekke gevoel aan je tong weggaat,of is dat blijvend? Ik heb tot nu toe geen last gehad en ik hoop dat a.s. donderdag alles goed is, dan hoef ik ook geen AB meer. Gelukkig ben je weer beter. Hop naar de HSG en doorspuiten die handel , laat die dokter het maar bij het verkeerde eind hebben gehad *duim duim duim* @ Maria: een generatieding, ik weet het niet, het evidence based werken is iets wat relatief nieuw is. Je moet als arts weten dat het fijn is dat er protocollen zijn, maar dat je er in bepaalde situaties ook weloverwogen vanaf kunt stappen. Je moet bij elke patiënt je hersens gebruiken en niet zomaar blind een protocol volgen. Gelukkig zie ik ook wel collega's die hun gevoel in het vak leggen, die zeggen: "Ik weet dat dit niet volgens het boekje is, maar mijn gevoel zegt dat ik het zo moet doen." Dat vind ik mooi om te zien. @ Puckje: die echoscopisten toch! Ik had er laatst een die in de brief naar de huisarts allerlei details verkeerd had opgeschreven. Zo schreef ze dat ik G5 was, terwijl ik toen echt 7x zwanger was geweest. Ik vind dat slordig, het is toch niet zo moeilijk om op te schrijven wat ik heb gezegd? Plus dat op deze manier voor mijn gevoel 2 sterretjes verloochend worden, ze horen er allemaal bij :x. @ Y30: fijn dat het goed gaat! Mijn dochter heeft me gister zo aan het huilen gemaakt. We stonden samen naar de foto van mijn zoontje* te kijken, haar broertje* en ik leerde haar wat zijn naam was. Het was echt zo schattig om haar zijn naam te horen zeggen. Vervolgens zei ze: "Baby slapen." Nou, toen hield ik het niet meer droog..... Gister heb ik ook eindelijk een mooi urntje voor hem laten maken, over 4 weken is het klaar. Voor morgen heb ik een wensballon gekocht, nu maar hopen dat het niet te hard waait.
Hee Brix, ik ben uiteindelijk niet gegaan. Sinds dit weekend heb ik last van neuritis vestibularis oftewel 1 van mn evenwichtsorganen is uitgevallen. Het zou vanzelf over moeten gaan, maar ik ben heel misselijk en draaiduizelig. Kan eigenlijk alleen maar liggen. Super rot dus. Moet binnenkort bellen voor een nieuwe afspraak.
Nederlands kindje.........ja ik kom niet in aanmerking. Een vereiste is dat je al een kind hebt. Kick, ja we kunnen nog wel voor een gezond kindje alleen de wachttijden zijn dan wat langer.In China is een kind die bv geopereerd is aan een hazenlip geen special need kind meer dus die kun je ook krijgen.
Kickk, wat naar dat je je afspraak af moest zeggen. Hopelijk kun je er snel weer tussen en gaat het met jezelf ook snel weer beter! Angelica, wat een spannende beslissingen nu al. Ik durf je er niet in te raden. Die wereld is mij zo vreemd, ik weet er niets vanaf. Ik kan me voorstellen dat er vast forums en meetings zijn met mensen die hetzelfde doen als jullie. Heel spannend, maar zeker hoopvol! Brix, ja die echoscopisten soms. Ik ga er naar toe om de follikelmeting en probeer verder niet met hen in gesprek te gaan. Vanwege mijn leeftijd en mijn (daar niet erkende) immuunprobleem is het toch altijd negatief. Jammer dat er zoveel miscommunicatie is. Sterkte morgen, dat je maar op een mooie plek je wensballon kan oplaten.
@Tammy: Komt een spannende tijd aan dus, ik hoop zo voor je dat die arts het verkeerd had. @Brix: ik duim voor goed weer morgen, zodat je je wensballon op kan laten. @Angel: Ik zou ook zeggen, kijken of je mensen kunt vinden met ervaring op dit gebied. Het is nogal een beslissing! Ik weet wel dat wij na mk 3 ook al wel eens hypothetisch hebben gesproken over adoptie, mijn man was toen van mening dat een aziatisch kindje qua temperament waarschijnlijk makkelijk zou kunnen opgroeien in het nuchtere nederland, dan een temperamentvol afrikaans kindje. Vond ik toen niet zo'n gekke gedachte.
@Tammy, het schiet gelukkig alweer op voor je, wat heb je het zwaar met je weerstand.. Herken je gevoel van stiekum hopen op het falen van de dokter.. Maar als je eileider gewoon mooi is is dat het beste natuurlijk. @Brix, te erg die fouten, als het nou bij iemand anders gebeurd met 1 miskraam maar bij iemand met jouw geschiedenis, zo onnodig slordig. Mooi van je dochtertje en misschien af en toe zo fijn om zo samen te mogen rouwen. Sterkte. @Angelica, ook ik kon de link niet openen, ik zou denk ik ook op fora gaan zoeken naar ervaringen maar ik vind het best wel een heftige beslissing. Een kind met bepaalde behoeftes, ieder kind, maar zeker een kind met beperkingen heeft een enorme impact op je leven en je relatie, Zou het rustig op je in laten werken, weet zeker dat je van elk kind gigantisch veel gaat houden. @hier, ben vandaag bij de gynaecoloog geweest, ze gelooft natuurlijk niet dat het aan de rest lag maar accepteert mijn verhaal. Ik heb besloten geen bloed te prikken en pas met 7,5 week een uitwendige echo te laten doen, geen stress terwijl ik toch niks aan de uitkomst kan veranderen. Het voelt goed zo, niet dat ik veel vertrouwen heb maar ik kan de stress gewoon niet meer aan en ik kan altijd bellen wanneer er iets is. Liefs Puckje
Wat dapper van je Puckje, dat je het zo aanpakt. Natuurlijk kun je er niks aan veranderen en als je het zo lang volhoudt, is dat alleen maar beter wat stress betreft. Maar ik vind je heel dapper, ik weet niet of ik zo lang zou kunnen wachten .
@Puckje:ik vind je ook heel dapper! Heel moeilijk om rustig af te moeten wachten meis.Ik hoop oprecht dat het deze keer goed mag gaan! @Angelica: ik kon de link ook niet openen.Vind het ook erg moeilijk om er antwoord op te geven.Mijn broer heeft 2 kindjes geadopteerd uit Taiwan...helaas heb ik al 6 jaar geen contact meer met hem,dus kan ook geen informatie aan hem vragen. Lijkt me ook best een moeilijke beslissing voor jullie! @Brix: behoorlijk pittig om een maand aan de antibiotica te moeten!Maar als het maar helpt! Gefeliciteerd trouwens nog met het behalen van je diploma! @All:ik leef met iedereen mee!
Angel, knuf knuf. Wat spannend en onwerkelijk allemaal. Kick, wat een pech. Beterschap. Brix, wat mooi en verdrietig tegelijk. De ultieme erkenning van dat het kindje er was, en is. Een jaar, het is niks, zo voorbij, maar ook langer dan alles wat je je maar kunt bedenken. En dat allemaal tegelijk.
Brix, niet alleen echoscopisten maken dit soort fouten. Ik ben destijds gediagnosticeerd met een niet-zichtbare linkertubahoek en heb mezelf doorverwezen op grond van mijn lekendiagnose: Asherman. Bleek ik ook te hebben: réchts. In de OK- en hysteroscopieverslagen had iedereen het over links. Er waren meerdere artsen bij. Gelukkig ging het niet over een been dat diende te worden afgezet...
@maria, niet te geloven.. Dat verwacht je toch niet, dat je als patiënt de artsen moet controleren... @brix en hoop, niks dapper hoor, is gewoon mijn manier om niet gek te worden van de stress, en voor het eerst voel ik het ook zo, niks veranderd de uitkomst dus over 2 en een halve week is vroeg genoeg. Maar wel lief van jullie!
@Puckje: Ik hoop dat het een positief teken is, dat je er onbewust toch vertrouwen in hebt. Dat het maar een super echo mag worden over ruim twee weken! @artsen die fouten maken: ik heb het gehad met de 1e curretage, tijdens de voorbereiding worden je steeds dezelfde vragen gesteld, en je infuus geprikt etc. Plots hoor ik één van de dames tegen de één van de OK mensen zeggen, ze is B negatief. Kon nog net aangegeven dat ik bloedgroep B positief ben. Je zult toch maar per ongeluk wel bloed nodig hebben en het verkeerde krijgen...
Wat schrikken toch om over al die fouten te lezen, die medisch personeel kunnen maken. Ook ik blijf altijd vragen stellen. Puckje, fijn dat je je probeert te ontspannen. Ik mediteer en visualiseer altijd drie keer per dag als ik in de wachtweken zit. Ik vind het fijn me naar binnen te keren en even bezig te zijn met wat er binnen gebeurt. Ik gebruik de CD's van Zita West, echt super. www.zitawest.com Ik weet eindelijk wat ik heb met die tong. Ik heb spruw, een schimmelinfectie aan de tong. Opgelopen door een bacterie. Gelukkig heb ik er nu een heel vies drankje voor en moet het binnen een week, anderhalve week weg zijn. Pfft opgelucht! Nog een vraag, een tijdje geleden toen ik net begon mee te lezen, meende ik te lezen dat jullie een meet (wilden) hebben. Komt die er nog? Ik zou best graag jullie willen ontmoeten.