Ik dacht gelezen te hebben, dat manlief wist dat ze bepaalde dingen had meegenomen... Als dat niet zo was, dan is het inderdaad stelen. Ook al komen die dingen oorspronkelijk van haar af. Which reminds me... Ik vroeg al eerder of ze ook een schoonmaakster of oppas hadden, dat ze tegen die schoonmoeder kon zeggen dat ze die ontslagen had, omdat ze kleertjes stal... Kun je ook zeggen dat ze aangifte heeft gedaan van diefstal. Al is het maar om te kijken hoe s.moeder reageert.
Heb je niet toevallig een voorraadkast met sleutel, hier wel namelijk en 1 bijkamerdeur die op slot kan en waar maar 1 sleutel van is. Ik weet niet hoever je al bent met je schoonmoeder, Ik zou haar allang aan haar haren mn huis uit getrokken hebben en flink stennis geschopt hebben. Ze weet dat het niet nodig is om kleertjes te kopen, stort het dan op de spaarrekening of iets. Maar blijf met je handen van andermans spullen af. Gegeven is gegeven, kom op zeg, wat is ze kinderachtig! Ik snap je standpunt helemaal. Hopelijk heb je ondertussen al een oplossing gevonden want het is inderdaad balen als je steeds spullen mis die je verkoopt om er mooie andere spulletjes voor terug te kopen. Succes!
ik heb niet alles gelezen aan reacties maar deel toch even mijn mening: Ik snap best dat het vervelend is als je een schoonmoeder hebt die over je grenzen gaat en door je spullen neust. Maaarrrr..... ik vind het wel wat ver gaan om te speken van diefstal en ik vind ook dat sommigen wat kort door de bocht reageren. de schoonmoeder in kwestie wilt gewoon leuke dingen voor haar kleinkinderen kopen die vervolgens op de zolder verdwijnen en worden doorverkocht. Ik kan mij best voorstellen dat ze dat al kwetsend ervaart en op deze manier (opnieuw aan de kinderen geven) iets probeert duidelijk te maken. Ook kan ik mij voorstellen dat ze denkt: ' die kleren liggen hier toch nieuw te verstoffen, dan geef ik ze wel aan een ander'. Netjes is het niet en eens gegeven is gegeven maar ik zou niet meteen helemaal uit mijn pan gaan en de boel op de spits drijven, het is en blijft je schoonmoeder: de moeder van je man. Hij vind het blijkbaar ook niet zo erg. Dus ga gewoon een goed gesprek met haar aan en vraag of ze de spullen terug wilt. Zegt ze 'ja' dan geef je het terug zegt ze 'nee' dan spreek je met haar af dat ze er voortaan ook vanaf blijft. Wat mij trouwens wel stoorde is dat je zegt dat je enerzijds niks wilt ontvangen en erover klaagt dat ze daar niet in respecteert. Maar dat je het toch wel prettig vind de spullen te krijgen om ze door te verkopen of weg te geven.
@maysa: dat haar schoonmoeder het heel vervelend is lijkt me logisch.. maar is dat een excuus om het zonder wat te zeggen toch maar weer naar huis te nemen? spreek dan af.. vind je het niet leuk? ZEG het dan.. dan kan ze het zonder stiekem gedoe mee terug naar huis nemen... en ruilen of aan iemand anders geven. (wellicht verstandig om daadwerkelijk af te spreken dat je daar eerlijk over bent trouwens.. blijkbaar is de verstandhouding niet echt de beste.. en anders zou ze het nog eens heel persoonlijk op kunnen vatten) wat ik trouwens typisch vind is dat juist altijd schoonmoeders zulke rare dingen doen? i mean.. die mensen zijn tegelijkertijd ook ouders tenslotte maar je hoort zelden tot nooit iemand klagen dat zn/haar eigen moeder zoiets uithaalt toch raar....
Ik heb geen schoonmoeder of vader. ja die leven wel ergens 1 in spanje en ergens 1 in amsterdam, maar daar hebben we nooit contact mee. Die hebben mijn man zo'n pijn gedaan door het verleden heen en zo teleurgesteld dat hij geen behoefte heeft om ook maar enig contact te hebben. Gelukkig kan hij het wel heel goed vinden met mijn familie en is hij als een zoon. Niet op het irritante af en ze houden rekening dat wij gesteld zijn op onze privacy
Dan heb je toch echt een probleem als ze alleen komt op je mans papadag en hij haar er wel in laat en laat vertrekken met tassen vol oude nieuwe kleertjes.
Misschien zou dat al een indicatie voor sm moeten zijn dat haar cadeaus niet in de smaak vallen???? Ze heeft iig een best bret voor dr kop als ze haar eigen spul steeds maar weer naar zolder ziet verdwijnen en toch blijft kopen...
Mijn eigen moeder heeft zo ook haar streken hoor Verschil is wel, ik geef makkelijker commentaar op m'n moeder dan op m'n schoonmoeder. Dus doet SM iets vervelends en ik zeg er niks van, dan blijft ze dat vervelende gedrag herhalen. Dan kan ik m'n vriend wel kwaad aankijken, maar die ziet er dan vaak de ernst er niet zo van in, dus die gaat er ook niks van zeggen. Doet ie dat wel, dan gaat het vaak op zo'n manier dat de boodschap niet helemaal goed aankomt
ik kan jou smoeder heel goed begrijpen. draai het eens om. hoe zou jij het vinden als je later kleertje voor je kleinkids koopt,en alles verdwijnt of naar zolder,of achter in een kledingkast,tot het te klein is. wat ik ook wel een beetje raar vind van je,is dat de kleertjes niet leuk vindt,maar het helemaal niet erg vindt om geld te verdienen op deze kleertjes.want daar zijn ze dan wel weer goed genoeg voor.daarom neem je volgens mij ook nog steeds haar kleertjes en andere spulletjes aan. nu leg je de schuld bij je smoeder neer,en heb ik het idee dat het je meer stoort dat je smoeder de kleertjes weer meeneemt(met of zonder jou medeweten)omdat dan je kledingpakket niet meer compleet is,en je het niet kan verkopen,dan dat ze schoonmaakt,en dan ook op zolder komt. waarom niet gewoon je kids die kleertjes een keertje aandoen,als je naar smoeder gaat,of als ze naar jullie komt waarom vraag je niet aan je smoeder of zij niet iemand anders weet voor die kleertjes,dan kan je lekker je eigen gekochte kleertjes verkopen op mp.iedereen blij toch?? enja ik verkoop ook wel eens wat op mp,maar dan hebben ze het minstens wel een keertje aangehad.
tja dan word het lastig.. Dan toch maar ff een hartig woordje met mannetje praten Ben benieuwd hoe het gesprek tussen jou(en of man) afloopt met je schoonmoeder..
Ze had het toch juist gevonden toen ze op zolder ging kijken? Daar lagen ze toch eigenlijk gewoon 'verborgen' met veel met de kaartjes er nog aan.
Nee, TS heeft duidelijk gezegd dat ze haar smoeder al verschillende keren gezegd had dat ze kleertjes haar smaak niet waren én dat het er teveel waren. Ze heeft haar schoonmoeder al gevraagd om anders en minder te kopen, maar smoeder luistert niet (zoals met veel andere dingen ook).
Ja maar ik snap dan niet waarom ze het niet gewoon terug geeft, maar goed daar hebben we het al over gehad. Ik heb ook weleens wat gehad van mijn moeder wat ik gewoon niet ging gebruiken, helemaal niet gewoon. Ze bleef hameren dat ik het moest houden maar heb geen zin in troep waar ik niks mee doe. Heb het gewoon terug in haar tas gestopt.
Hahaha.... heerlijk! Ik ken het probleem van TS wel. We zijn vrij duidelijk geweest over niet teveel plastic, herriespul qua speelgoed, géén knuffelbeesten meer (ze heeft er al een stuk of 30! ), nog geen "prinsessen/glitter-kleding" (hebben wij zelf een enorme hekel aan en hopen het zo lang mogelijk uit te stellen). Maar er komen nog steeds knuffelbeesten en plastic muziek-lichtjes-herrietroep mee die ruchtsichlos aan ons meisje gegeven worden en we dus niet meer af kunnen pakken. Er komt ook nog wel eens kleding mee die we echt niet mooi vinden. Er iets van zeggen zou bij ons een familievete worden die jaren duurt... ik hou mijn mond maar en onze meid draagt het dus ook bijna niet. Volgens mij was ik duidelijk, als je dan met nóg een knuffelbeest aankomt moet je niet raar opkijken als hij nooit in haar bedje ligt.
net aanvallend op jou bedoeld, maar meer een gedachtewisseling: vind je dat dan niet net zo ondankbaar, als iemand je iets wil geven en je zegt gewoon: ik hoef die troep niet.