ben ik nou zo'n muts(kind wegbrengen)

Natuurlijk moet iedere moeder doen waar ze zich goed bij voelt, wat dat betreft ben je geen muts, je doet wat je gevoel je aangeeft.

Ik werk 3 ochtenden op het moment en Dennis is dan bij z'n gastouder en dat gaat prima. Ik heb nog nooit het gevoel had dat ik 'm dumpte om zelf 'leuke dingen' te doen .. uhh... ik werk omdat we het geld kunnen gebruiken. En ik denk dat het zowel voor Dennis als voor mezelf goed is om niet altijd op elkaars lip te zitten. Hij heeft z'n vriendjes en vriendinnetjes bij de gastouder (kleinschalig, hooguit 4-5 kinderen), kan lekker spelen en zich optrekken aan de grotere kindjes en leren om met andere kinderen om te gaan. Ik vind dit zelf heel belangrijk aangezien Dennis mijn 1e maar ook mijn laatste kindje zal zijn, hij heeft nog een broer van 12 (zoon van m'n vriend) maar daar zal hij dus qua leeftijd niet veel aan hebben. Daarnaast vind ik het ook fijn om 'ruimte' voor mezelf te hebben, voor zover je je werk onder ruimte kunt verstaan.

Wij hebben gekozen voor een gastouder omdat mijn familie ver weg woont (Friesland) en mijn vriend's ouders een uur rijden bij ons vandaan, dus dat was ook geen optie. Hadden ze dichterbij gewoond had ik Dennis graag 1 x in de week bij ze gebracht, het is toch ook belangrijk dat je kinderen je ouders leren kennen?

 

Wat is het verschil met het brengen naar een KDV of zijn oma!????

 

Ik vind het op het ongezonde af eerlijk gezegd. Ik vind dat je heel ver gaat hierin. Opa en Oma is toch juist heel mooi, dit zijn in het leven van een kind ook hele belangrijke mensen. Het is eigen bloed en ik vind eigenlijk dat je je kindje zo het recht ontneemt om ook met die mensen een leuke band op te bouwen. Dat opa en oma ook wel eens lekker een rondje willen wandelen zonder jou erbij, vind ik niet heel gek. Heerlijk voor ze toch, jij wil toch graag vrijheid en niet iemand die in je nek staat te hijgen? Af en toe eruit gaan om zelf iets leuks te doen, vind ik persoonlijk ook juist iets heel gezonds. Je laat daarmee zien dat het goed is om voor jezelf te zorgen. Je dumpt je kind niet als opa en oma willen oppassen, je brengt het bij zijn opa en oma. Daarbij verrijkt een andere omgeving ook weer voor je kindje, eens wat anders dan altijd hetzelfde. Kijk als je nou een contract aan gaat met een gastouder of kdv zodat jij je lekker kan uitleven, vind ik het nog wat anders. Handel je zo ook vanuit een bepaalde opvoedkundige visie?

Ik ben voor een sterke band tussen moeder en kind, maar dit is meer dan een sterke band, het komt op mij benauwend over.

 

Ik begrijp je gevoel echt wel....maar je wil toch ook dat je kindje zich vrij mag voelen en mag leven? Zo breng je voor mijn idee allemaal angsten op hem over. Tuurlijk moet je realistisch blijven, je laat hem niet alleen in zo'n situatie, maar dat was hij ook niet... En soms moeten mensen ook nog wat leren over veiligheid, geef ze ook die kans. Het kan jou even goed ook wel overkomen dat er een ongelukje gebeurd, al zit je erboven op.

Mijn vader vertelde mij een verhaal over een tante die op ging passen. Ze liet het kind niet van haar schoot af. Zo wist ze zeker dat het kind niet ver van haar weg zou zijn als er iets gebeurde. Ze nam een slokje van haar koffie waarbij het kopje uit haar hand schoot. Ze was wel dichtbij toen er dus iets gebeurde....

Leef....voor jezelf en voor je kindje.

 

Ja, dat ligt aan je visie. Ik ben niet van de kdv persoonlijk, maar ik ben wel voor een andere hechtingspersonen naast mijzelf. Ik breng ons kind dus wel naar een gastouder, vast persoon of naar opa en oma, ook bekende vaste personen. Vanaf een jaar of 3 laat ik dat meer gaan. Maar dat heeft voor mij te maken met hoe ik aan kijk tegen de ontwikkeling van kindjes.

 

Ben ik met je eens, ik ben ook niet zo van het KDV. Daar gaat ons ventje ook niet heen. Maar ts had het over het kind "droppen" als je moet werken. Dan zie ik geen verschil tussen KDV en opa en oma want dan "drop" je het ook op het KDV.

 

Op zich zijn wij ook niet zo van de oppas, maar dat heeft andere redenen. (3 kdr moeilijk onder te brengen en een smoeder die verder weg woont en een moeder die niet wil oppassen)
Maar ik denk echt dat je moet proberen om je kind wat meer los te laten. Het is te eerste namelijk heel mooi voor hem om te ervaren dat er ook andere mensen behalve papa en mama veel van hem houden, maar het is ook goed voor zijn sociale ontwikkeling.
Persoonlijk zou ik er namelijk nooit voor kiezen om een kind mee te nemen naar een etentje. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het voor het kind leuker is bij een oppas dan bij zo`n "saai" etentje. Probeer dus, wat andere ook al schreven, wat minder te kijken naar jouw behoefte, maar meer naar je kind zijn behoeftens

 

vind het allemaal maar overdreven , denk dat heel veel mama's de kids bij oma en opa laten. Hier komt sm 2 x per week. en als ik moet werken en weg wil gaan , en ik vraag om een kus, nou dan heeft meneer geen tijd, dan is het oma..haha.. en dat is heel fijn dat ie zo vertouwend met dr is. en is alleen maar goed om ook iemand anders op je kind op t laten passen. Ben haar ook heel dankbaar dat ze het wil doen, scheelt me toch ook weer wat pmd,want ze hoeft t niet t edoen natuurlijk. EN ja, wat is nou het verschil met een kdv of oma? Dan breng ik toch liever me kind bij oma eerlijk gezegd. En tis ook goed om met z'n 2en iets leuks te doen, das ook erg belangrijk.

 

Mijn schoonmoeder zou het liefst alle weekenden haar 8 kleinkinderen hebben. Ze heeft er maar 2, maar wil er wel 20. Ze geniet er zo van. En mijn moeder vindt het ook leuker oppassen als ik er niet bij ben en ze lekker zelf haar dingetjes met hem kan doen. Ik heb er dan ook geen problemen mee om mijn jongen weg te brengen af en toe. Heerlijk, lekker uitslapen en lekker uit eten met mijn man of een dagje samen winkelen. Maar ja, dat ben ik hoor. Ik hou denk ik niet minder van mijn kind dan jij van de jouwe, maar ik kan me zeker nog heel goed vermaken zonder hem.

 

Ik (of liever gezegd wij) ben er zo een die de kinderen niet aan oma's enz. overlaat. (de oudste toen overigens wel, maar toen was ik veel jonger, andere relatie...) De middelste is tot ze 2,5 was altijd bij mij of mijn man geweest. Toen ze 2,5 was ging ze 2 ochtenden naar de psz. Mijn moeder heeft pas een keer opgepast toen dochter 4 was (kon echt niet anders). Ze heeft tot nu toe misschien 5x opgepast voor het leuk, waarvan 2x bij haar thuis. De jongste is altijd bij een van ons. Wij regelen het zo dat er altijd een van ons bij de kinderen is, ik werk niet dus dat is meestal geen probleem en als ik onverhoopt echt weg moet dan zorgt mijn man dat hij thuis is. Ik zou het niet kunnen om met mijn man weg te gaan en de kinderen bij iemand achter te laten, hoe lief die persoon ook is. Mijn man denkt er gelukkig precies zo over!

 

Ik denk dat het voor kinderen heel belangrijk is dat ze zich ook kunnen hechten aan andere personen.
Of dat nou opa is of oma, een gastouder of een leidster op het KDV. Ik merk aan onze oudste (3,5 jaar) dat ze in haar sociale ontwikkeling echt baat heeft gehad bij het KDV. Wij hebben in onze omgeving weinig kindjes van dezelfde leeftijd.

Wat betreft sate prikkers in de tuin, ja das niet echt handig maar dan zou ik gewoon ingrijpen en z'n hand vast houden of opa waarschuwen dat dit niet verantwoord is. Zo zie je zelf altijd meer gevaren dan anderen.

Als jij later oma bent, dan zou je neem ik aan ook graag een band willen opbouwen met je kleinkinderen. Ik zou je schoonmoeder hier wel de kans voor geven en als er 'onoverkomelijke verschillen' zijn in de opvoeding of omgang dan kan je dit bespreekbaar maken.

Maar je moet vooral doen wat jij denk dat goed voor je kindje is, en waar je je goed bij voelt.
Ik voel me ook schuldig als ik de kinderen naar opa en oma heb gebracht voor een romantisch avondje met vriendlief. Maar investeren in je relatie is ook belangrijk ! Inmiddels wil de oudste dolgraag blijven logeren bij opa en oma en gebeurt dit ook wel eens (ong 1 x per maand, 2 maanden) zonder dat dit een reden heeft. En puur omdat onze dochter en mijn moeder dit heel graag willen Mijn ouders genieten en leven helemaal op als ze blijven logeren. Ik krijg ze met moeite mee naar huis

 

Eerlijk gezegd snap ik het niet helemaal, langs de ene kant stel je dat je je kindje niet bij iemand anders wilt laten en altijd bij jou is, maar in je openingspost lees ik dat hij een jaar naar het kdv is geweest. Dan is hij toch ook niet bij jou geweest?

Ik snap wel dat je je kindje niet bij bepaalde mensen wilt of durft achterlaten omdat je er niet op vertrouwd dat ze hem "veilig" zullen houden. Als je dat gevoel hebt tegenover je schoonouders, dan zou ik hem hier ook niet bij achterlaten. Is er verder een reden waarom je hem niet meer naar een kdv wilt doen? Of is het toch niet meer mogelijk om je baan overdag te doen?

Verder vind ik hier een heleboel reacties lichtelijk overdreven, als ik het zo lees, dan verpest ik ons ventje ook helemaal. Die is namelijk nog nooit ergens geweest zonder dat een van ons er bij was. Waarom niet? Omdat we daar nog nooit behoefte aan hebben gehad. Overal waar we naartoe zijn geweest tot hiertoe, kon hij net zo goed meegaan. Ben ik bang dat dit hem op welke manier dan ook geschaad heeft of beperkt in zijn ontwikkeling? Absoluut niet! We komen samen op heel veel plaatsten, hij ziet ook wekelijks andere kindjes waar hij mee kan spelen en als we ergens zijn, hang ik er echt niet met mijn neus bovenop en vergeet hij volgens mij nog wel eens dat er ook zoiets bestaat als een mama en papa.

Wat ik wil zeggen is dat het niet is omdat je alles samen doet, dat je kindje geen band kan opbouwen met anderen of leren om zelfstandig te zijn. Het een zegt niets over het andere. Ons ventje heeft in ieder geval een overschot aan zelfvertrouwen en ik denk niet een pukje van zijn leeftijd veel zelfstandiger of socialer kan zijn.

 

Ik ben huismama momenteel even en breng mijn dochter 1 middag in de week naar kdv
Puur omdat ik het belangrijk vind dat ze leert met andere kindjes te spelen...ze vind het geweldig daar en voor mij is het eerlijk gezegd ook wel even lekker dat ik even een paar uurtjes het huis lekker schoon kan maken en ff tijd voor mezelf heb..
Dat heb ik nodig..
Dumpen vind ik een groot woord en zeker als t gaat omdat jij dan werkt..
Oma's vinden het toch geweldig met hun kleinkinderen (de meesten dan) en mijn moeder 'pronkt' op haar manier maar wat graag met haar kleindochters.
Dat vind ik alleen maar een teken van hoe ontzettend blij ze met ze is

 

Ja, ach, daar had ze al sorry voor gezegd, ongelukkige woordkeuze. Het is ook haar gevoel. Maar volgens mij bedoelde ze dat als je uit werken gaat, dat het dan wat anders is voor haar. Ze vind 'droppen' als je zelf leuke dingen gaat doen.

Maar goed, ik had er aan het begin ook wel moeite mee om onze dochter los te laten en aan de zorg van anderen over te laten. Alleen vind ik het ongezond als ik uit mijn eigen behoefte ons kind bij me hou en anderen het plezier met ons kind niet gun, maar ook ons kind de ervaring van die andere mensen ontneem. Zo kijk ik hier wel een beetje tegen aan. Ik vind het vrij ver gaan.

 

Als jij de hele dag in de weer bent met je kind en je gaat werken als je man thuiskomt..... dan vraag ik me meer af op de hoeveelste plek hij dan staat? Zou je niet een middenweg kunnen zoeken, waarin de kleine één of twee ochtenden bij oma is?

Ik denk dat het goed is voor je kleine man als hij verschillende omgevingen met verschillende mensen meemaakt, helemaal als ze daar beide ook van genieten. Dus om even kort door de bocht te zijn: ik vind je wel een 'muts' inderdaad.

 

Mijn dochter gaat overigens elke woensdag naar oma zodat ik kan studeren. Oma voelt het helemaal niet als droppen en ik voel me soms schuldig als ik een weekje moet afzeggen.

 

Mijn zoontje gaat regelmatig uit logeren bij mijn ouders of bij mijn schoonouders. Ik mis hem altijd als hij er niet is, maar het is wel lekker om even samen met mijn vriend iets voor ons tweeën te kunnen doen. Voor onze relatie is dat goed. En zoonlief heeft het altijd heerlijk bij zijn opa's en oma's. Daarnaast scheelt het dat ik op zowel mijn ouders als mijn schoonouders kan vertrouwen. Ik twijfel geen moment of ze wel goed opletten en of hij wel veilig is.

 

Ik vraag me ook wel af of zoiets gezond is voor je relatie, maar wij zijn vrijwel constant samen, dus kan me daar echt geen voorstelling van maken.

Maar om verschillende mensen en verschillende omgevingen te zien, hoeft je kindje toch niet perse zonder pa of ma te zijn?

Ik vraag me eigenlijk af wat nu, volgens jullie, de toegevoegde opvoedkundige- of ontwikkelingswaarde is van bij bijvoorbeeld oma blijven (zonder ma of pa)? Ik begrijp wat het belang van bijvoorbeeld een kdv is, vind het zelf ook belangrijk dat mijn zoontje in contact komt met andere kindjes (van zijn leeftijd). Hij zal ook met 2 jaar naar de psz gaan, maar de echte meerwaarde van het een op een met een andere persoon te zijn ontgaat me een beetje.

 

@Karoke (typte al karaoke haha sorry)


Nee, natuurlijk hoeft een kind niet met verschillende personen te zijn om verschillende omgevingen te zien. Maar de variatie in contact wat dat weer met zich meebrengt (op visite gaan of krijgen) kan imo wel bijdragen aan een goede sociale ontwikkeling. Een beetje vergelijkbaar met het KDV, maar dan waarschijnlijk met volwassenen.

De toegevoegde ontwikkelingswaarde die ik er zelf in zie is trouwens hechting. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter een sterke band heeft met haar grootouders, omdat ik dat zelf ook heb gehad en hier heel dankbaar voor ben. Zij willen dit zelf ook graag. Ook laat ik haar af en toe daar logeren om te 'oefenen' dat ze niet altijd in haar eigen bedje hoeft te zijn om lekker te slapen, zodat mijn vriend en ik eens lekker op stap kunnen.