Al voor de derde keer in 1,5 week is het vandaag in m’n rug geschoten. Complete onderrug verkrampt, kan amper bewegen. Heb al diclofenac en tramadol van m’n huisarts, fysio 2x geweest die heeft het losgemaakt en oefeningen gekregen. Diagnose: acute spit. Maar net met het op slot zetten van m’n fiets voel ik weer de boel keihard verkrampen en dat het weer er in schiet. Echt zo pijnlijk. Had net alle pijnstillers redelijk afgebouwd tot alleen paracetamol en nu toch maar weer alles ingenomen. Heb in m’n zwangerschappen bekken / onderrug klachten gehad, m’n jongste is bijna 1 dus is nog niet eens zo lang geleden. Wie herkent dit, dat je zo lang er last van kan houden? Ben ik dan toch te optimistisch geweest met afbouwen medicatie?
Ik schud je de hand; ik heb het sinds afgelopen woensdag Zo erg, dat ik ook gewoon mijn bed niet uit kon komen zonder medicatie. Inderdaad die verkramping die je nekt. Drama! Voor mij is het de eerste keer dat ik dit heb, dus geen idee hoe lang het aanhoudt. Ik had gehoopt maandag weer gewoon te kunnen gaan werken (moet ik met de auto heen, dus dan zou ik ook geen tramadol meer mogen gebruiken), maar ik twijfel wel of dat haalbaar is
Wat erg hè die rugpijn. Na 3 kinderen baren dacht ik dat ik veel pijn kende, maar dit is echt next level. Ben jij al bij een fysio geweest? Bij mij is het zondag alweer twee weken. Ik denk ook deels door een nieuwe fiets waar ik een andere houding op heb.
Gelukkig al weer een aantal jaren geleden dat ik het de laatste keer heb gehad. Heb toen de hap moeten bellen. Iedere poging om op te staan, had enorme pijnscheuten als gevolg. Heb toen spierverslappers gekregen. En hoe pijnlijk het ook lijkt, vooral veel blijven bewegen.
Hier nu iets meer dan 2jr aan de gang. Eigenlijk overbelasting van de rugspieren. Enige wat je kan proberen is je core verstevigen zodat je buikspieren en flankspieren ook meer oppakken en je rug minder. Bij mij komt t hoofdzakelijk uit mn bekken vandaan. Paar dagen in de maand is dat ellende en week ervoor begint mn rug ook te zaniken en kan weinig hebben. Met een bekkenbrace en goed opletten hou ik t zo ver mogelijk buiten de deur, al is een foutje snel gemaakt (en zuur betaald). Eenmaal er in duurt t een paar weken eer de boel uit paniekstand is, in die tussentijd kan t minste of geringste al veroorzaken dat je door de grond gaat al of niet met waarschuwing. Heb ook mn man al een keer uit zn werk moeten bellen of hij zn zoon uit zn eetstoel kon komen halen. Had m er in gekregen, maar kreeg m er niet meer uit. Laat staan boven in zn bed of ook maar iets anders. Naproxen en thermalcare hittepacks (die er gelijk opzetten wanneer het er in schiet en 3dgn volhouden) daarmee hou ik de ellende nog een beetje haalbaar, maar het blijft k.l.o.t.e..
@Anniek88 echt ellendig inderdaad! Bij een bevalling weet je tenminste waar je goed aan doet en zijn er mensen om je te helpen, maar toen ik woensdag in bed lag met alle pijn; moet je niks forceren of moet je er juist doorheen om omhoog te komen? Ik ben gister bij de fysio geweest, die afspraak had ik gelukkig al eerder gemaakt (bij mij kwamen de klachten langzaam op), en dat heeft zeker geholpen. Ik merk alleen wel dat mijn lijf nog in de paniek-stand staat; als ik een beweging maak, waarbij ik voorheen een pijnscheut kreeg (en nu dus niet meer zo heftig), dan verkrampen al mijn spieren eromheen en doet het gewoon nog steeds veel zeer. @Esther2901 een beetje vergelijkbaar met wat ik had dus, pas 7 uur nadat de wekker was gegaan kon ik, met verschillende pijnmedicatie, mijn bed uit. Heb jij nu bepaalde voorzorgsmaatregelen getroffen om te zorgen dat het je niet nog eens gebeurt?
@Vero0504 Die hittepacks ga ik eens opzoeken! Ik gebruik nu tijgerbalsem om het warm te houden, maar zo'n pack lijkt me beter.
Oh meid, heaven...tijgerbalsem doet geen bal vergeleken bij die dingen. Ze zijn KNEITER duur (en helaas single use) maar ge-wel-dig. (2 voor 15,- ish) Altijd ff de aanbiedingen in de gaten houden, trekpleister en etos hebben ze soms in de 1+1 aanbieding. Ik sla groots in dan. Schoonvader zweert bij vette watten. Ik ben minder fan.
Nou, ik heb zo ongeveer hetzelfde, maar dan veel vaker en in m'n heup. Heb inmiddels ook de HA gebeld en sinds afgelopen maandag dit advies gekregen: 4x per dag 2 stuks paracetamol 3x per dag 1 stuk Naproxen Dat 2 weken lang en dan afbouwen (eerste de Naproxen). Nou viel die Naproxen niet zo lekker bij mij, ondanks dat ik er een maagbeschermer bij had gehaald. Dus ben nu (in overleg met HA) ipv. Naproxen, ibuprofen gaan nemen. Vooral belangrijk ook om de medicatie op gezette tijden in te nemen. EN zoveel mogelijk te blijven bewegen naar eigen inzicht (maar ook voldoende rust nemen). Heb nu nog ongeveer 3-4x per dag dat het erin schiet, t.o.v. 20-30x per dag dat het eerst was Ik vind het knap dat je het uberhaupt al aandurfde om je fiets op slot te zetten. Ik heb pas sinds vanmorgen dat ik het voor het eerst durfde te proberen om een stukje te gaan fietsen (iets meer dan een kilometer; de kinderen naar school brengen). Maar er zijn echt nog dingen die ik op dit moment nog niet doe hoor: m'n fiets in/uit de schuur halen en stofzuigen. Hier nog wel wat kleine overwinningen sinds vandaag: ik kan weer (met moeite en soms no wat lichte pijn) m'n eigen sokken aan- en uittrekken en -op een andere manier dan gebruikelijk- heb ik ook weer een was durven draaien. Gisteren een mini-stukje met m'n partner meegereden in de auto. Dat was niet zo prettig nog... Denk dat je het idd. te snel hebt afgebouwd dus. Over de fysio zei mijn HA trouwens: dat adviseren wij pas als de klachten na 2 weken nog niet sterk verminderd zijn. PS: ik heb er overigens ook nog ''extra warmte creme'' bijgehaald. Gewoon bij Kruidvat. Heet iets van Midalgam geloof ik. Wist niet goed hoe vaak ik dat mocht smeren, kon dat ook nergens vinden. Dus doe het op gevoel: 1x na opstaan en 1x voor het naar bed gaan.
Warmtepleisters kunnen ook verlichting geven (te koop bij de Action). Is een manueel therapeut misschien nog een idee? Sterkte en beterschap in ieder geval!
Wauw wat een herkenning en goede tips! Ik loop er alweer bijna 2 weken mee rond, maar heb maar amper pijnstillers geslikt als ik het vergelijk met wat ik hier lees. Maar het schiet er dus steeds weer in. Met name tillen van de baby 10 kg die niet meegeeft is echt intensief. Maar ja soms ben ik alleen met ze, dan kan ik niet anders. die warmtepleisters ga ik ook eens opzoeken.
Ik heb bekkenklachten overgehouden aan zwangerschappen en een auto ongeluk. Wat mij echt helpt is de chiropractor. En sporten. Een fysio heb ik niet zo’n hele hoge pet op. Tenminste, niet voor mijn rugklachten. Mocht je idd een chiropractor willen overwegen: let op dat hij/zij is aangesloten bij de NCOI. Niet eentje waar je pakketten moet afnemen enzo, dat is commerciële nonsens.
@hummeltje5 wat intensief dat het er zo vreselijk vaak bij je inschoot. Dan staat je rug ook continu op standje paniek hè.
Ik heb sinds mijn zwangerschappen afenaan rugklachten, vooral na inspanning en spit een paar keer per winter. De huisarts verwees me door naar de sportarts en die heeft samen met mijn fysio een heel programma gemaakt om mijn core en rug steviger te maken. Ik was er eerst nogal sceptisch over, maar ik ben nu een paar maanden verder en het gaat echt veel beter. Ik kan eindelijk weer een beetje intensiever sporten zonder af te moeten haken vanwege de rugpijn.
Bij mij was het dus m’n heup (rechterkant is een zwakke plek geworden na de bevalling van de jongste), maar op een gegeven moment werd het alsmaar erger en schoot het ook regelmatig in m’n onderrug Maar kon echt niks meer. Zelfs stokstijf stil zitten kon er soms nog voor zorgen dat het in m’n heup schoot Bij de oudste zag ik dat ie zich zichtbaar zorgen maakte. Maar niet zo gek ook, want kermde het elke keer uit van de pijn Hopelijk gaat het met jou snel de goede kant op! PS: ik sport wekelijks 1-2x best intensief normaal gesproken. Nu maar eeeven niet. Hopelijk in de loop van volgende week dat ik me krachtig genoeg voel om op eigen houtje voorzichtig wat oefeningen te gaan doen, voordat ik later weer écht ga trainen. Mijn core en buikspieren zijn overigens ijzersterk als ik m’n trainer moet geloven, dus daar ligt het zeker niet aan.
Ja hier herkenning, ik heb dit na de zwangerschappen ook regelmatig gehad en het is zoo vreselijk pijnlijk. Hier werkte alleen tramadol, spierverslappers ibu en pcm samen een beetje. Ben zelfs een keer flauwgevallen van die pijn. Terwijl ik best goed tegen pijn kan (bevallen zonder pijnbestrijding). Maar die pijn is zo eng, zo heftig en pijnlijk. Hier is het vooral m'n bilspieren en verkeerd tillen. Wil binnenkort weer bij de fysio starten met training voor m'n rug te trainen. De laatste keer lag ik 2 weken plat. Het ergste is dat mensen dan zeggen dat je moet blijven bewegen, dan denk je ook; hoe dan, als ademhalen al zoveel pijn doet. Wat hier een beetje helpt is warmte, inderdaad van die warmte dingen op je rug maar ook een pittenzak helpt goed.
@hummeltje5 zo herkenbaar die intense pijn, zelfs ademen, hoesten en niezen doet dat al pijn ik sport ook zeker 2x per week best actief. Ik lees ook overal dat stress een oorzaak kan zijn van spit. Zou mij ook niets verbazen
@krilly ook bij jouw bericht die herkenning. Ik hoop dat fysio bij jou mag helpen om sterker te worden zodat het niet meer terugkomt.
Ik heb al jaren last van mijn rug. Over het algemeen gaat het goed, maar af en toe schiet het er weer in en dan kan ik helemaal niks. Ik maak dan meteen een afspraak bij de fysio en dan is het redelijk snel weer over. Toen Noah 5 weken was, is het me er weer in geschoten en dit keer heftiger dan anders. Ik kon Noah niet uit de box tillen, ik kon niet opstaan van de bank als ik hem vasthad, want bij elke beweging die ik maakte schoot het er weer in. Fysio hielp niet. Alleen paracetamol hielp niet, dus kreeg ik er diclofenac bij. Ook dat hielp niet. Met Noah ging ik naar de osteopaat en zij wou wel eens kijken bij mij. Ook haar behandeling hielp niet. Op een gegeven moment ging de pijn door naar mijn bil en been. Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad. De huisarts heeft tramadol voorgeschreven, maar zelfs dat hielp helemaal niks. De huisarts heeft me doorgestuurd naar een sportarts en die stelde de diagnose: piriformis syndroom. Advies: fysio. Ik heb toen bij de fysio gekozen voor dry needling, als in: baadt het niet dan schaadt het niet. Na 4 behandelingen was ik zo goed als pijnvrij. Het heeft al met al 6 maanden geduurd. Sterkte ermee en hopelijk ben je er snel van af.