hoi, ik ga niet heel mn verhaal vertellen veel te moeilijk, maar mijn zoontje kan door omstandig heden niet opgroeien met zijn grootouders om zich heen. nu vraagk mij af heeft dit invloed later op gedrag ofzo? nu heeft hij er nog geen last van , mijn man zijn ouders heeft hij enkel op zijn 3 maanden gezien dus kent hij niet, en mijn ouders al een maand nietmeer en vraagt er ook niet achter ( waren niet met hem bezig) iemand die dit ook heeft waar de kinderen de grootouders niet zien ? en hoe gaan ze er mee om als ze wat ouder zijn?
Hier zien ze alleen mijn moeder 1 keer in de 3 maanden ofzo, mijn vader is overleden en de andere kant heb ik het maar niet over, zien ze 1 keer in het jaar ofzo. Geen idee of ze er iets van overhouden, lijkt me niet.
Het is zonde dat hij ze niet kan kennen, maar ik denk niet dat hij er iets aan over houdt hoor. Er zijn zat kinderen die opgroeien zonder grootouders. Of waarvan ze al overleden zijn etc etc. Zolang er genoeg andere mensen zijn die hem liefhebben is er geen probleem.
Ik denk dat ze er meer van over houden als je een opa en oma hebt die je steeds afwijzen, geen interesse tonen etc. Dan liever geen opa en oma...
liefde krijgt hij genoeg ze grootouders aan papa's kant wonen in frankrijk en hebben geen intresse in hem en jah mijn ouders , hebk mn redenen voor dat die hem niet meer mogen zien, spijtig genoeg
Hier is er van mijn kant niemand. Tja is het erg....nee het is juist beter voor ze. Mijn vader is alcoholist en mijn moeder ziekelijke leugenaar. Dus voor mijn kinderen is het juist beter dat ze er niet zijn. Ik weet niet hoe jouw'n situatie is maar soms is het beter om zonder grootouders op te groeien.
Het is mooi om leuke opa's en oma's te hebben.maar wat niet kan kan niet...ik denk dat het een ander verhaal is wanneer een kind een goede band heeft met z'n grootouders en zij komen te overlijden... Mijn ouders zijn heel close met m'n zoontje maar dat komt vooral omdat ik nu alleen ben, niet meer samen met de papa van m'n kindje.de vader is er niet veel en ik krijg hulp met oppassen enzo van m'n ouders.hij is gek op opa en oma!de andere opa en oma komen niet vaak. Ongeveer om de week.Ik hou ze niet tegen maar eigen keuze ook toen we nog bij elkaar waren.m'n zoontje vindt ze niet heel leuk.vooral m'n ex schoonmoeder niet, maar dat heeft ze aan zichzelf te danken... Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken hoor!
ik denk dat het voor je kindje niet uitmaakt, want ja wat je niet kent kan je volgens mij ook niet missen, zolang hij maar genoeg mensen om hem heen heeft die wel van hem houden en er voor hem zijn en zoals ik lees is dat meer dan voldoende
Of het erg is, denk ik niet. Of het een gemis kan zijn, dat denk ik wel. Ik had vroeger beide opa's en oma's, maar ik zag ze amper. Waren ook niet echt knuffel grootouders, gingen nooit eens samen op stap. Op dat moment erg jammer, maar het was niet anders. Mijn man heeft fantastische grootouders, heel vaak samen op stap, lekkere hapjes, veel knuffels en vertroetelen. Nu ik wat ouder ben, vind ik het heel erg jammer dat ik dat niet heb gehad. Daarom vind ik het heel belangrijk dat mijn kinderen goed en veel contact met mijn ouders en schoonouders hebben. Ik begrijp dat het soms niet anders kan, of beter is als er geen contact is hoor, maar ik vind grootouders wel belangrijk.
Helemaal mee eens Beter geen opa en oma dan een hele hele slechte, daar houden ze veel meer narigheid aan over
Wij zien mijn schoonouders door omstandigheden niet meer. De oudste was net 3, de middelste een maand en de jongste kennen ze niet. Ze hebben hier nooit hinder aan ondervonden totdat ze een jaar of 6 werden. Eerst de oudste, sinds vorig jaar ook de middelste. Het begon met interesse, we hebben ze nooit zwart gemaakt en altijd met respect over ze gesproken. Nu vragen ze er best regelmatig naar. Ik denk dus dat het meer bij hen speelt als dat ik had gedacht en ik denk, zodra zij ouder zijn het er vast wel van zal komen dat ze zelf contact opnemen om uit te vinden wie hun opa en oma zijn.
Een 'situatie' binnen de naaste familie heeft vaak wel invloed op een kind, niet in de kinderjaren, maar vaak wel in de jonge volwassenheid. Het vormt onbewust de kijk op relaties, hechting, familiebanden enz. Dat betekent niet dat invloed negatief zal zijn, maar als je kind op een gegeven noment het verhaal hoort en achterkomt dat hij bewust geen grootouders heeft gekend -> ja, dat zal invloed op hem hebben. In de kinderjaren is het vooral het gemis van een speciale band tussen grootouder-kleinkind. Dat is nou eenmaal zo, er zijn genoeg kinderen met overleden grootouders of ver wonende. Maar later is het natuurlijk als je achterkomt dat je wel g-ouders hebt, maar niet in je leven, dan dat je weet geen opa en oma hebt omdat ze dood zijn.
Idd gemis kun je wel hebben. Was toch wel altijd jaloers op andere die wel een liefhebbende familie hadden. Mijn opa's en oma's heb ik ook nooit gekend.....dus wat dat betreft begrijp ik je
Schoonouders zien zoon nu een aantal maanden niet meer. Ze hebben hem voor het laatst gezien toen hij rond de 7 maanden was. Een van de redenen die wij hadden om het contact te verbreken was ook dat wij denken dat hij gelukkiger is zonder hun. Ik vind het niet zielig dus.
Ik ben opgegroeid zonder opa's en oma's. Wat je nooit hebt gehad, kun je ook niet missen hè. Was wel af en toe jaloers op andere kindjes. Maar heb er niks aan overgehouden!
pffff fijn om te lezen wat wij niet de enige zijn met een opa en oma die hun kleinkind niet zo vaak zien. Mijn ouders zien haar zo vaak ze kunnen maar aan de kant van mijn partner is dat een ander verhaal wat ook te lang is om hier op te schrijven. Ik maak me er drukker om dan mijn partner, die is gewend dat zijn ouders niet naar hem omkijken en had niet anders verwacht bij onze dochter. Ik daarentegen kom uit een heel fijn gezin en begrijp niet waar zijn ouders mee bezig zijn. Ik probeer me erbij neer te leggen en de situatie te accepteren maar maak me wel zorgen over de toekomst...... Wat als onze kleine meid trots met haar rapport bij opa en oma komt en ze negeren haar. Dat kan mijn mamahart niet aan!!!!! En als ik nu verder ga typen wordt ik weer boos en verdrietig dus dat doe ik maar niet. Wat een gedoe he.... Heeft ze het geluk dat ze beide opas en omas nog heeft, kijken er 2 niet naar haar om! dat is toch niet te geloven! xxx Loes
Mijn oma van moeders kant was helaas al overleden voor ik geboren was. Opa van moeders kan overleed toen ik een jaar of zes was, omdat hij aan de andere kant van Nederland woonde heb ik hem niet veel gezien. Opa en oma van vaders kant woonden in Griekenland en hoewel we elk jaar gingen, is dat toch anders. Ik mis nu nog steeds heel erg de band die anderen hebben met opa's en oma'e. Mijn dochter heeft ze allemaal nog, gelukkig. Mijn moeder is voor het eerst oma en die wil ook heel graag zo'n band opbouwen met onze dochter. Ik heb in mijn jeigd wel een surrogaat opa en oma gehad en daar deden we ook leuke dingen mee, maar dat is toch andrera. Ik vind wel dat als een kind gaat vragen naar zijn grootouders je niet moet liegen. Als hij of zij opa en oma wilt zien, dat moet toelaten. Of in ieder geval de moeite nemen om het te proberen. Als ze dan zeggen, we hebben geen tijd of willen niet, dan kun je dat zeggen en zal het kind zijn eigen conclusies trekken. Hetzelfde met kinderen die hun vader niet meer mogen zien, ik vind het verschrikkelijk, maar dat is off topic. Ik wil niemand aanvallen, maar dit is mijn mening.
Ik zag mijn opa en oma eens in de 3 a 6 maanden door de afstand, een band had ik dus niet echt met ze. Volgens mij ben ik redelijk normaal geworden
Maar hoe vaak moet je dat proberen? Dat zit mij echt dwars, de opa en oma onze kinderen hebben nog meer kleinkinderen die ze meerdere keren per week zien. Onze kinderen 1 keer per jaar met moeite, en dan is het opeens opa dit en oma dat. Eigenlijk is het voor mij als moeder gewoon klaar, ben bang dat ze straks opeens de hoek omkomen en zich ontpoppen als de beste opa en oma ever, zou daar echt kotsneigingen van krijgen. Vind ook niet dat ik een kleuter nu al moet ondervinden dat volwassenen zo kunnen zijn en bescherm haar dan oo kvoor.