Mijn dochter is een papa's kindje en ik ben jaloers :(

hoi,

onze dochter is ook stapel gek met haar pappa, en haar pappa in net zo lijkt het als jou dochter haar pappa, als hij thuis is, is de aandacht voor 100% voor de dochter, en dat weet ze, stoeien, gek doen, lachen gieren brullen, terwijl mamma toch ook streng moet zijn, als ze iets doet wat niet mag wordt ze gecorrigeerd, en mamma moet ook huishoudelijke taken doen en kan dus niet de hele dag bij haar op het kleed gaan zitten spelen!

Meis maak je geen zorgen hoor je dochter houdt ook heel veel van jou, je hoeft niet jalours te zijn, wees blij dat je man / vriend zo gek met zijn dochter is en andersom.'
Ik kan er enorm van genieten als ik die twee met z'n tweeen zie gek doen, of samen in bad zie gaan, heerlijk toch.

Ik denk dat het misschien ook een fase is hoor, in het begin kreeg pappa hier alleen de knuffels en kussen maar mamma krijgt ze sinds een paar weken ook steeds meer!!

geniet er van!!!

henriette

 

Dat je kindje jou nodig heeft voor troost is toch helemaal overduidelijk dat ook jij niet gemist kan worden en zeker zo belangrijk bent als papa. En dat papa als hij er is zoveel aandacht aan haar kan besteden maakt dat papa NU even leuker is misschien. Simpel weg omdat die spelletjes zo leuk zijn die ze samen doen.
Als ze straks wat ouder is heeft ze misschien weer meer interesse in wat mama allemaal doet/met haar doet.
Betrek je haar wel in dingen die jij doet als je eigenlijk even geen tijd voor haar hebt? Misschien helpt dat wel een beetje. Als je gaat stofzuigen dan kan zij "mee helpen" en de slang (niet de stang want dan word ze mee op en neer gesleurt ) mee vast houden. Of zorgen dat de stofzuiger netjes met mama mee rijd.
Als je stoft geef je haar ook een stofdoek, afwassen kan zij ook best hoor (met haar eigen teiltje en plastic servies), de was kan je heel leuk met zn tweeen doen door dat zij de was uit de machine moet trekken in de wasmand dan kan mama het zo ophangen (en onderwijl kan je dan bvb de volgende was sorteren oid), etc.
Daar kijk ik nu al naar uit dat we dat saampjes kunnen doen
Zal wel niet altijd goed gaan en soms wil je even snel zijn. Maar op sommige momenten kan dat wel met zn 2tjes. En dan doen jullie ook "spelletjes" met elkaar (weet zij veel dat t voor jou geen spelletje is). Het zijn andere en minder wilde spelletjes als met papa. Maar dat geeft toch niks verder. Het is denk ik juist fijn dat ze bij de een wilde spelletjes kan doen en bij de andere rust kan vinden.
En jaloers...tja... mijn man is soms jaloers als ik Wendy lekker tegen me aan heb liggen voor de borstvoeding. Of dat ik haar wel gerust kan stellen en hij niet altijd.En ze zegt nu sinds kort duidelijk "mwama" en weet dat ik daar mee bedoeld word. Terwijl papa wel af en toe begrepen word maar niet zo overduidelijk als mama. Ik ben er van overtuigt dat als Wendy straks zo oud is als die van jullie dat ik dan op sommige momenten wel jaloers zal zijn. Hoort erbij denk ik.
Vond het in het begin moeilijk dat ik mn kindje moest delen met papa. Mn ex was er de eerste weken ook wel mee bezig, maar niet zo enthausiast als mn huidige man. Mn zoons waren al heel snel MIJN zoons en mn ex deed er maar mondjes maat wat mee. Had op den duur dus het probleem dat vooral de jongste echt totaal NIETS had met zn papa. Papa mocht geen luiertje doen (voor zover papa dat al wilde...) mocht hem niet troosten en mocht hem niet naar bed brengen. Alleen ik, oma en n vriendin die af en toe logeerde mochten dat.
Dan toch liever zo als nu en af en toe maar jaloers zijn

 

Ik kan me eigenlijk alleen maar aanlsuiten bij wat Wilma zegt.

Ja ons meisje heeft nu al een voorkeur dat als papa thuis is dat ze bij papa wil zijn en inderdaad hij is lekker wild met haar en laat haar brullen van het lachen. En ze wil ook eigenlijk niet bij mij zitten als papa er ook is.

Op het begin vond ik het soms "moeilijk" maar nu eigenlijk helemaal niet meer.

Want als er echt iets is, als ze bijvoorbeeld pijn heeft, dan kan papa haar niet troosten ze blijft huilen net zolang totdat ik haar in mijn armen neem dan houd ze me even stevig vast om vervolgens weer gek te doen met papa.

Verder probeer ik inderdaad zoveel mogelijk op de dagen dat ik vrij ben en papa niet wat meer tijd aan haar te besteden. We gaan bijvoorbeeld altijd samen douchen als ik vrij ben en dan vind ze prachtig. Ook gaan we vaak lekker veel naar buiten samen en dat doet papa weer niet met haar.

Daarbij betrekt papa mij ook in de spelletjes die ze samen spelen zodat ik niet in een hoekje van de bank toe hoef te kijken hoe leuk ze samen zijn (al doe ik dat soms wel omdat ik het gewoon een prachtig gezicht vind).

Dus waarom niet mee gek doen als papa dat met haar doet?

Het naar bed brengen doe ik altijd om ik haar daarvoor nog even de borst geef op ons bed. We hebben weleens geprobeert dat ik haar beneden de laatste voeding geef en dat papa haar dan naar bed brengt maar dat vind ze totaal niet leuk.

Ze heeft gewoon een sterke voorkeur naar wie wat met haar doet en dat vind ik prima zolang er maar geen ouder gepasseerd wordt maar goed daar ben je zelf natuurlijk altijd bij

 

Maar zou je dan niet met je vriend af kunnen spreken dat hij niet altijd direct mee gaat in de kamer wij doen het een beetje omste beurt de ene dag haalt mijn vriend haar uit bed en de andere dag ik. De gene die haar als eerste uit bed haalt gaat even lekker met haar knuffel in haar kamer een schoon luiertje geven en vervolgens naar beneden waar de ander zit.

Als mijn vriend achter me staat wil ze ook meteen naar hem toe en omdat ik het ook wel eens fijn vind om zo een ochtend knuffel te krijgen lossen we het op deze manier op.

 

Oh wat herkenbaar, ons dochtertje van 16 maanden is net zo.
Alleen wat mijn man me laatst vertelde
Omdat ik 35 weken zwanger ben gaat hij vaak met haar op stap, om mij even rust te gunnen zeg maar, en dan schijnt ze de hele dag Mama, Mama te zeggen.
Dus blijkbaar is degene die er niet is het interessants hahaha.